บทที่ 3 เด็กดื้อ

“ยัยเด็กแสบเอ้ย ทำไมดื้ออย่างนี้นะเฮ้อ” มือหนากดตัดสาวโดยไม่ฟังให้จบเพราะติดต่อกันติชาไม่ได้ที่จริงเขารักยัยน้องตัวน้อยมากเพราะเห็นมาตั้งแต่ตัวแดงและเล่นด้วยกันมาตลอดจนเขาอายุสิบแปดแม่ก็บอกเขาว่าห้ามมีแฟนเพราะมีคู่หมั้นแล้วและคู่หมั้นของเขาคือยัยน้องตัวน้อยน่ารักวัยสิบขวบที่ติดเขาเป็นตังเมนี่เอง จำได้ว่าตอนนั้นเขาโวยวายไม่ยอมรับหลบหน้าหลบตาและขอไปเรียนต่อที่ต่างประเทศเพื่อให้ไกลจากคู่หมั้นที่เขาไม่เต็มใจแต่แม่ของเขายังต่อรองว่าไปเรียนได้ห้ามมีแฟนเพราะเขาจะต้องแต่งงานกับกันติชาคนเดียวเท่านั้นคนอื่นท่านจะไม่ยอมรับเป็นสะใภ้เด็ดขาดหากเขาขัดคำสั่งมีแฟนมีเมียเขาจะถูกตัดแม่ตัดลูกทำให้เขาต้องยอมอย่างน้อยก็ขอไปทำใจก่อน แล้วชายหนุ่มก็ได้ไปเรียนต่อสมใจพร้อมกับปองคุณและภูวิศเพื่อนรักอีกคนที่อังกฤษจนจบปริญญาตรีแล้วเขากับปองคุณก็ไปต่อโทที่ฝรั่งเศษเมืองน้ำหอมและแฟชั่นแล้วทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยร่างสูงก้าวเดินไปช้าๆคิดถึงเรื่องเก่า

“โอ้ะ”

“โอ้ยย”

เสียงร้องดังขึ้นพร้อมกันแรงปะทะทำให้ฝ่ายหญิงถลาไปกองกับพื้นหินอ่อนร่างสูงตั้งหลักได้ก็นั่งยองๆถามดาราสาวที่นั่งนิ่วหน้าบนพื้นพร้อมกับจะต่อว่าคนที่ทำให้เธอล้มลงมากองกับพื้นจึงเงยหน้าขึ้น

“ขอโทษครับ เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับคุณญาทิตา” วโรโดมก้มถามดาราสาวที่เงยหน้าขึ้นมองผู้บริหารหนุ่มรูปหล่อที่เข้าถึงตัวได้ยากอย่างวโรโดมที่เธอพยายามทำความรู้จักเขาแต่ไม่มีโอกาสสักทีแต่วันนี้โชคดีตกใส่โครมเบ้อเริ่มเธอจะไม่ปล่อยให้หลุดมือแน่

“ทิตาเจ็บเท้าค่ะ โอ้ยย” ญาทิตาหรือทิตาดาราสาวในสังกัดช่องสิบใส่แอ็คติ้งลงไปเต็มที่เพื่อให้สมจริงสมจังเรื่องการแสดงนี่เธอถนัดอยู่แล้ว

“ลุกไหวมั้ยครับ” ชายหนุ่มมองดาราสาวที่ทำสีหน้าว่าเจ็บเสียเต็มประดาแต่เขาก็เป็นสุภาพบุรุษพอเพราะเป็นคนชนเธอจึงถามดาราสาว

“สงสัยจะไม่ไหวค่ะ อู้ยย” ดาราสาวแกล้งลุกขึ้นแล้วทรุดลงไปอีกเพื่อให้หนุ่มหล่อในดวงใจช่วยเหลือแต่ เมธา สิริวงค์หรือพี่เมธวัยสามสิบห้าปีคนสนิทที่ติดตามเขาเป็นเงาตามตัวตั้งแต่มารับตำแหน่งทำหน้าที่ขับรถเป็นเลขาส่วนตัวเป็นบอดี้การ์ดและอีกหลายอย่างเดินมาหาเจ้านายเพราะเขาลงมาทำธุระให้วโรโดม

“มีอะไรครับคุณโดม” เมธาถามเจ้านายและนั่งยองๆข้างเจ้านายมองดาราสาวตนสวยที่นั่งพับเพียบตรงหน้าอย่างสงสัย

“พอดีผมชนคุณญาทิตาล้มครับ แล้วเธอก็เจ็บเท้าผมรบกวนพี่เมธช่วยพาเธอไปห้องพยาบาลหน่อยนะครับเดี๋ยวผมไปรอที่รถ อ้อ ให้คุณหมอดูแลเธออย่างดีด้วยนะครับ ขอโทษอีกครั้งนะครับ” วโรโดมพูดจบก็ลุกขึ้นเดินจากไปทันทีเขาเกลียดผู้หญิงประเภทนี้ที่สุดถึงเขาจะมีผู้หญิงมากมายเข้าหาแต่เขาก้เลือกเหมือนกันเพราะความสัมพันธ์สั้นๆแค่ครั้งสองครั้งเขาก็ไม่อยากให้มีปัญหาแล้วที่ผ่านมาเขาทำได้ดีมาตลอดเพื่อยัยเด็กแสบ เฮ้ย ไม่สิเขาทำเพื่อตัวเองต่างหากล่ะ อีกอย่างแม่ของเขาต้องไม่ยอมแน่ๆอีกไม่ถึงหกเดือนเขาก็ต้องแต่งงานกับกันติชาคิดแล้วอยากดื่มให้เมาเพื่อจะได้ลืมเรื่องยัยเด็กแสบที่เข้ามากวนประสาทเขาทุกวันจนเดินไปถึงรถชายหนุ่มก็ขึ้นไปนั่งรอเมธาที่จัดการเรื่องดาราสาวให้เขา

“ลุกยืนไหวมั้ยครับคุณญาทิตา” เมธาถามดาราสาวที่มองตามเจ้านายของเขาหน้าละห้อยแล้วหันมาทำตาเขียวใส่เขาอย่างๆไม่พอใจที่มาขัดจังหวะ

“ฉันไม่รบกวนนายหรอกจะไปไหนก็ไป ไป้” ร่างสูงเพรียวของดาราสาวลุกขึ้นอย่างคล่องแคล่วผิดจากเมื่อกี้ตอนที่วโรโดมอยู่จนเมธายิ้มขำ

“ไม่เป็นอะไรจริงๆนะครับ หึหึๆๆ” เมธาแกล้งถามซ้ำอีกครั้งเสียงแหลมก็หวีดออกมา

“ฉันบอกไม่เป็นไรไงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ ฮ้า” ญาทิตาว่าให้เมธาเสียงดังและแถวนี้ก็ไม่มีคนด้วยเธอจึงใส่เต็มที่ด้วยความโมโหที่ไม่ได้ดั่งใจ

“ไปก็ไปครับ ผมจะได้รายงานเจ้านายด้วยว่าคุณไม่ได้เป็นอะไร คราวหน้าคราวหลังก็ดูหน่อยนะครับจะอ่อยใครก็ดูประวัติสักนิดจะได้ไม่หน้าแตก เจ้านายของผมท่านเลือกกินครับ” เมธาพูดจบก็หันหลังเดินยิ้มออกไปอย่างรวดเร็วไม่สนใจเสียงกรีดร้องที่ดังตามหลัง

“กรี้ดดด ไอ้บ้ไอ้ขี้ข้า” ญาทิตาด่าตามหลังเมธาอย่างลืมตัวจนทำให้หนุ่มหล่อที่เดินมาถึงกับตกใจกับคำพูดของดาราสาวชื่อดังอย่างญาทิตา

“เอ่อ ขอโทษที่ทิตาเสียงดังนะคะ พอดีทิตาเห็นตรงนี้เงียบดีไม่มีคนเยอะก็เลยซ้อมบทค่ะ” ดาราสาวแถอย่างหน้าด้านๆดีที่หนุ่มหล่อเดินมาไม่ทันเห็นเมธาเธอจึงรอดตัวหวุดหวิด

“อ่อ ครับ เชิญตามสบายนะครับ” หนุ่มหล่อพูดแล้วจะเดินจากไป

“คอยดูนะคุณโดม หยิ่งดีนักทิตาจะทำให้คุณมาสยบแทบเท้าให้ได้คอยดูสิ” ดาราสาวพูดออกมาเบาๆด้วยความโกรธที่ถูกเมิน

เมธาเดินยิ้มมาถึงรถเขาก็ขึ้นนั่งประจำที่คนขับและเคลื่อนรถออกจากบริษัทไปที่คลับหรูตามที่เจ้านายต้องการ

“เป็นยังไงบ้างครับพี่เมธ” ทั้งที่รู้อยู่แล้วเขาก็อยากถามว่าจะเป็นเหมือนที่เขาคิดจริงหรือเปล่าหรือดาราสาวนั่นเจ็บจริง

“เป็นอย่างที่คุณโดมคิดนั่นแหละครับ”

“ไม่เจ็บก็ดีแล้วครับ แต่ผมก็ชนเธอจริงๆนั่นแหละ” ชายหนุ่มยอมรับว่าเขาชนเธอจากนั้นเมธาก็พาเจ้านายไปที่คลับหรูของรุ่นพี่ที่สนิทกันนั่งดื่มรอปองคุณทำงานให้เสร็จก่อนจะได้มาดื่มด้วยกัน

“อ้าว มาคนเดียวเหรอน้องชาย” ปัญญารุ่นพี่ของสามหนุ่มถามวโรโดมเมื่อเห็นชายหนุ่มเดินเข้ามาในคลับของเขาคนเดียว

“มากับพี่เมธครับพี่ เดี๋ยวนายต้นจะตามมาผมขอมุมเงียบๆหน่อยนะครับ” ชายหนุ่มบอกรุ่นพี่เพราะเขาอยากดื่มเงียบๆ

“งั้นตามพี่มาเลย มุมนี้ว่างสำหรับพวกนายเสมอน้องชาย” ปัญญาก็พาหนุ่มหล่อเดินผ่านสาวแท้สาวเทียมที่ส่งเสียงกรี๊ดตามหลังหนุ่มหล่อมาดเท่พกเสน่ห์มาเต็มเปี่ยมอย่างวโรโดม ธนาภัทรโชติ หนุ่มในฝันของสาวแก่แม่หม้ายสาวแท้สาวเทียมที่อยากได้เขามาครอบครอง

“ตามสบายโดม ต้องการอะไรก็บอกเด็กของพี่ได้เลย พี่ขอตัวไปดูแขกหน่อยวันนี้ลูกค้าเยอะ”

“ขอบคุณครับ” วโรโดมขอบคุณรุ่นพี่ก่อนจะสั่งวิสกี้รสดีมาดื่มรอเพื่อนส่วนเมธาก็ดื่มโค้กเป็นเพื่อนเจ้านายเพราะเขาต้องขับรถเพราะไม่รู้ว่าวันนี้ใครจะเมาเพราะสองหนุ่มดื่มทีไรก็มีคนหนึ่งต้องเมากลับบ้านทุกที

“เฮ้ โดม มานานหรือยังวะ หวัดดีครับพี่เมธ”

“หวัดดีครับ” เมธารับไหว้หนุ่มรุ่นน้องเพื่อนของเจ้านาย

“ทำไมนายช้าจังเลยวะ” วโรโดมต่อว่าเพื่อนที่มาช้าทั้งที่ปองคุณบอกเขาว่าแค่ครึ่งชั่วโมงแต่นี่เขารอเกือบชั่วโมงแล้ว

“โทษทีเพื่อน รถติดฉิบหายเลยว่ะ” เขาไม่ได้แก้ตัวแต่รถติดจริงๆ

“เออๆๆ มาดื่มกันดีกว่า”

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่าวะโดม” ปองคุณเห็นท่าทางของเพื่อนเครียดๆ

“มีสิ ก็เรื่องยัยเด็กแสบของแกนั่นแหละ” เขายอมรับว่าตัวเองเครียดกับงานแล้วยังมาปวดหัวกับยัยเด็กแสบที่เอาแต่ใจอย่างกันติชาอีก

“อ้าว เฮ้ย แล้ววันนี้แกไปส่งน้องติชาแล้วเหรอวะ” ปองคุณนึกขึ้นได้ก็ถามหาลูกสาวของเจ้านายของแม่และยังเป็นเจ้านายของเขาเหมือนกันนั่นแหละ

“ไม่ได้ไปส่ง ยัยเด็กแสบกลับไปก่อนฉัน”

“อ้าว แล้วป่านนี้จะถึงบ้านหรือยังวะ งั้นเดี๋ยวฉันโทรหาน้องติชาก่อนนะ” ปองคุณล้วงโทรศัพท์ออกมาแล้วกดโทรหากันติชาทันทีเขารอสายแป๊บหนึ่งสาวน้อยก็รับสาย