ตอนที่ 5 ห้ามรักพี่(2)

หลายวันต่อมา

ฉันยืนทำข้าวต้มกุ้งอยู่ในครัว เพราะใช้ชีวิตตามลำพังกับน้าวันสองคน ด้วยไม่อยากให้น้าวันที่รักเหมือนแม่เหน็ดเหนื่อยมากนัก ฉันจึงคอยช่วยงานบ้านคอยแบ่งเบาภาระหน้าที่ บางทีก็ทำกับข้าวไว้รอ ลองผิดลองถูกจนกระทั่งเก่งเรื่องการทำอาหาร

“อยู่นี่เอง ถึงว่าพี่คลำมือหาทำไมไม่เจอ” เสียงมาก่อนตัวฉันหันไปมอง พี่กองทัพเดินออกมาจากห้องนอนด้วยกางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียว เส้นผมดกดำปกคลุมหน้าผากเพราะไม่ถูกจัดทรง ดูธรรมชาติ ดูเป็นกันเองที่สุด เขาเดินมาสวมกอดจากด้านหลังคางวางที่ไหล่ มือสอดเข้ามากอดแล้วก็ขยับมาจับมือฉันที่ถือทัพพีเคี่ยวข้าวต้มในหม้อ เขากำลังทำให้ใจของฉันเต้นแรงอีกแล้ว หลายวันมานี้ฉันไม่เป็นตัวเองเลย “ทำอะไร หอมเชียว”

“ขะ ข้าวต้มกุ้งค่ะ” กระอักกระอ่วนท้องไส้ปั่นป่วนหายใจไม่ทั่วท้อง ยามเขาสัมผัสผิวก่อเกิดความวาบหวามอยู่บ่อยครั้ง

“น่ากินจัง พี่ไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน เดี๋ยวมากินด้วย” เขาหอมที่แก้มก่อนจะเดินจากไป ฉันมองตามแผ่นหลังกว้างที่มีงานศิลป์อยู่เต็มหลัง ภาพมังกรกลางหลังทำให้ฉันเคลิบเคลิ้มหลงใหล เมื่ออยู่บนแผ่นหลังกำยำมันคืองานศิลปะที่สวยงาม

น่าเสียดายที่รักไม่ได้ ต้องห้ามรัก ทั้งที่เป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตถ้าเป็นคนสุดท้ายได้คงจะดี เพราะว่าฉันก็ไม่อยากผ่านมือชายหลายคน

“ทำให้กินทุกวันนะ พี่ชอบอร่อยดี” ข้าวต้มกุ้งถ้วยที่สามวางที่โต๊ะทานข้าวตรงหน้าพี่กองทัพ

“ค่ะ” ฉันพูดแค่นั้นแล้วนั่งกินข้าวต้มในถ้วยต่อ จะทำให้กินทุกวันได้ไง ในเมื่ออีกไม่นานเขาก็เบื่อฉัน นี่คงกำลังพูดให้ฉันหลงใหลอยู่ใช่ไหม

“กินเสร็จแล้วเบลล์ไปเตรียมตัวนะ ไปร้านกับพี่”

ฉันเงยหน้ามองพี่กองทัพด้วยสีหน้ามึนงง ตัดสินใจเอ่ยถามแบบกล้า ๆ กลัว ๆ “เบลล์ถามได้ไหมว่าร้านอะไรคะ”

“ร้านสัก”

“เบลล์ไม่ชอบ” ไม่เคยมีในหัวว่าไปสถานที่นั้นเพราะว่าฉันไม่ชอบ ขึ้นชื่อว่าร้านสักผู้ชายต้องเยอะอยู่แล้ว

“แต่พี่ชอบ เบลล์ต้องไป” เขาว่าจบก็ตักข้าวใส่ปาก

“เอาแต่ใจ” บังคับเก่ง

“อะไรนะ” หูดีด้วย เงยหน้าขึ้นมาจ้องฉันแล้ว

“อะไรคะ” ฉันเลยต้องแสร้งเฉไฉไม่รู้เรื่อง ไม่งั้นได้โดนเขาดุอีก

“หึ หึ พี่คงได้ยินผิดมั้ง” เมื่อพูดจบพี่กองทัพก็ยิ้มก่อนจะตักข้าวคำสุดท้ายเข้าปาก จากนั้นเขาลุกจากเก้าอี้เดินมาหาฉันมือค้ำที่โต๊ะโน้มตัวลงใบหน้าเราเสมอกัน ใกล้ชิดชนิดที่ว่าสัมผัสได้ถึงลมหายใจ พี่กองทัพหอมที่แก้มฉันหนึ่งครั้ง เลื่อนใบหน้าไปที่ใบหู กระซิบเบา ๆ ว่า “แต่อย่าพลาดพูดบ่อย ๆ นะครับ เพราะอาจจะโดนลงโทษได้”

หัวใจของฉันกำลังถลำลึก บางอย่างกำลังเกิดขึ้น เรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน