ตอนที่ 5 ห้ามรักพี่(1)

เวลาสามทุ่มพี่กองทัพเดินเข้ามาในห้องของคอนโดหรู ที่ฉันรู้ว่ามันหรูเพราะฉันเห็นแล้วไงมันหรูมาก ๆ สูงหกสิบชั้นได้มั้ง ย่านคนมีเงินอยู่กันทั้งนั้น คนจนอย่างฉันไม่มีทางได้เฉียดเข้ามาเหยียบหรอก “พี่กินข้าวมาหรือยังคะ”

“ทำไมอะ เบลล์อยากไปกินข้างนอกเหรอ” พี่กองทัพถอดเสื้อหนังออก เดินไปแขวนไว้ตรงที่แขวนใกล้ ๆ ตู้เสื้อผ้า

“เปล่าค่ะ เบลล์จะบอกว่าเบลล์ทำเผื่อพี่ไว้อยู่ในครัวค่ะ อาหารบ้าน ๆ ไม่รู้พี่จะกินได้ไหม” ฉันก็แค่ทำเผื่อแผ่มนุษย์ร่วมห้องก็แค่นั้น เป็นความเคยชินที่ชอบทำกับข้าวเผื่อใครสักคนเพื่อเตือนตัวเองว่าฉันไม่ได้ตัวคนเดียว

พี่กองทัพมายืนด้านหลังโซฟาแล้วโน้มตัวมาหอมแก้มฉัน กลิ่นน้ำหอมอบอวลใกล้ ๆ ตัวฉัน ตึก ตึก ตึก ใจมันเต้นแรง สั่นไหวแปลก ๆ นี่ฉันกำลังคิดไม่ซื่อกับคนรักของเพื่อนงั้นเหรอ ไม่ดิ ไม่ได้ มันผิด ฉันต้องห้ามรู้สึก “ขอบใจนะ กินข้าวกันปะ”

“เบลล์กินแล้วค่ะ” ฉันต้องนิ่ง ต้องนิ่งให้มากกว่านี้ อย่าใจสั่นเพียงเพราะเขาหล่อน่าหลงใหล อย่าได้ลืมว่าเขาคือคนรักของมิ้ม มิ้มเพื่อนรักมึงนะเบลล์

“ถ้างั้นนั่งเป็นเพื่อนหน่อย ไม่ชอบความเหงา” พี่กองทัพกระซิบที่ใบหู ร่างกายฉันมันสั่นสะท้าน

“ค่ะ”

หลังจากที่นั่งเฝ้าพี่กองทัพกินข้าวจนหมด พี่กองทัพก็สั่งให้ฉันอาบน้ำอีกรอบเขาเข้ามาอาบด้วยแล้วก็ทำเรื่องอย่างว่ากับฉันในห้องน้ำ จบลงที่เตียงนอน เกิดคำถามที่ก่อกวนใจ ฉันจึงตัดสินใจถาม “ระหว่างที่เราอยู่ด้วยกันเบลล์สามารถถามอะไรพี่ได้บ้างคะ หมายถึงช่วงที่พี่ยังไม่เบื่อเบลล์ เบลล์จะได้ทำถูก”

“เรื่องส่วนตัวทุกอย่างของพี่เบลล์ไม่ต้องรู้ ระหว่างนี้ห้ามพูดเรื่องมิ้ม แต่ที่สำคัญที่สุดก็คือห้ามรักพี่ เพราะพี่ไม่ได้รักเบลล์ พี่แค่ชื่นชอบร่างกายของเบลล์เท่านั้น” พี่กองทัพพูดแล้วจูบที่แผ่นหลังอย่างเบาบาง คำพูดที่กลั่นออกมาจากปากเขา ทำหัวใจของฉันปวดหนึบ ฉันช่างดูไร้ค่า ทำไมโชคชะตาถึงกลั่นแกล้งคนจน ๆ แบบฉันขนาดนี้ ทุกข์อยู่แล้วก็ถูกกลั่นแกล้งให้ทุกข์เข้าไปอีก “ไม่ต้องห่วงนะ ระหว่างนี้เบลล์จะมีเงินใช้ พี่ไม่ให้เบลล์ลำบากหรอก”

ปากร้ายอะไรขนาดนี้

“เบลล์ไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะคะ” ฉันหันไปจิกตาใส่ ใบหน้าหล่อยกยิ้มมุมปาก

“หรือเบลล์จะให้พี่ฟรี ๆ ล่ะ แบบนั้นก็ได้นะพี่ชอบ ของฟรีดี ๆ หายาก” เขาว่าพลางขยับใบหน้ามาใกล้ ๆ แล้วก็จูบที่จมูกของฉัน “ไม่รู้ทำไมพี่ถึงชอบกลิ่นตัวเบลล์พี่มาก ๆ อยากจะกอดไว้แบบนี้ไม่ให้ห่างตัว”

เขากำลังพูดอะไร เขากำลังทำให้ผู้หญิงโง่ ๆ อย่างฉันสับสน

ฉันกำลังสับสน จัดการอารมณ์และความรู้สึกไม่ได้ ที่แน่ ๆ ฉันจะรักพี่กองทัพไม่ได้ เขาเป็นคนรักของมิ้ม เขาแค่ชอบร่างกายฉัน อย่าทำให้ตัวเองเจ็บนะเบลล์ อย่าเป็นผู้หญิงไร้ยางอายมากไปกว่านี้

“เบลล์ง่วงแล้ว ขอนอนนะคะ” ฉันดึงผ้าห่มมาคลุมร่างเปลือยเปล่า

“หึหึ เด็กน้อย” พี่กองทัพจูบที่กลุ่มผม ขาก่ายลงที่ร่างกายฉัน มือใหญ่บีบคลึงหน้าอกเบา ๆ ฉันปล่อยให้เขาทำ ก็หวังว่าสักวันอันใกล้นี้เขาคงจะเบื่อร่างกายนี้ หวังว่าใจฉันจะมีภูมิต้านทาน