ความแตกต่าง

ตอนที่ 1

ความแตกต่าง

งานวันเกิดถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายแม้ว่าเจ้าของวันเกิดจะมีฐานะที่ร่ำรวยแต่สำหรับฤทัยแล้วเธอรู้ดีว่าในวันสำคัญแบบนี้เธอไม่ได้ต้องการที่จะอยู่กับผู้คนมากมายแต่แค่เพียงต้องการอยู่กับคนรอบกายที่รักและหวังดีกับเธอเท่านั้น

“ขอบคุณขวัญ เจน ออมสินที่มาร่วมสนุกในงานวันเกิดของเราและคนสำคัญที่เราจะลืมขอบคุณไม่ได้ก็คือที่พี่ตุลพี่ชายที่น่ารักของน้องสาวคนนี้”

ขวัญฤทัยเดินไปสวมกอดพี่ชายก่อนที่จะพาตัวเขาเข้ามาในวงสนทนาของสาวๆเพราะเธอรู้ดีว่าเพื่อนๆของเธอต่างให้ความสนใจเพราะพี่ชายของเธอทั้งหล่อและหุ่นดีไม่แพ้กับนายแบบ

“พี่ตุลนอกจากจะเป็นพี่ชายที่น่ารักและยังเป็นพี่ชายที่หน้าตาดีที่สุดอีกนะคะ”

เจนด้วยนิสัยเป็นคนกล้าแสดงออกในความรู้สึกจึงกล่าวชมที่ชายของเพื่อนต่อหน้าจนทำให้อีกฝ่ายสองมือล้วงกระเป๋ายิ้มเจื่อนด้วยความเขินอาย

“ออมอิจฉาฤทัยจังเลยนะคะที่มีพี่ชายที่น่ารักแล้วก็หล่อแบบนี้แต่สงสัยว่าเพื่อนของออมคงจะมีเรื่องมาให้ปวดหัวอยู่บ่อยๆเพราะคงจะมีสาวๆมาค่อยรุมล้อมพี่ชายอยู่ไม่เว้นแต่ละวัน”

ออมสินโยนหินถามทางเธออยากรู้ว่าตอนนี้ตุลธรมีผู้หญิงในใจหรือยัง ครั้นจะถามตรงๆก็กลัวว่าจะดูไม่ดีจะแอบถามฤทัยก็กลัวเพื่อนจะรู้ว่าเธอสนใจพี่ชายของเขาจริงๆเพราะที่ผ่านมาทั้งออมสินและเจนต่างก็ทำเป็นเหมือนว่าพูดแซวชายหนุ่มแบบสนุกสนานเท่านั้น

“มีข้างนอกหรือเปล่าเราไม่รู้แต่ที่พามาบ้านยังไม่เคยมีสักคนเลยนะก็ลองดูสิ ถ้าหาพี่สะใภ้ให้ เราไม่ถูกใจ เราจะเล่นละครฉากใหญ่เอาให้ผู้หญิงทนอยู่ไม่ได้เลย”

ฤทัยไม่ได้ห่วงพี่ชายแต่เธอแค่รู้สึกว่าพี่ชายของเธอเป็นคนดีก็ควรจะได้เจอกับผู้หญิงที่เหมาะสมซึ่งเธอคิดว่าผู้หญิงคนนั้นควรจะผ่านการพิจารณาจากตัวเธอก่อน

ถึงแม้ในวงสนทนาจะมีผู้หญิงด้วยกันถึง 4 คนแต่กลายเป็นว่าหนึ่งในนั้นกับเอาแต่ยิ้มไม่ปริปากพูดอะไร มันทำให้ยิ่งสร้างความสนใจให้กับตุลธรเพราะด้วยนิสัยลึกๆของชายหนุ่มเขาเป็นคนที่ค่อนข้างมั่นใจในตัวเองและคิดว่าไม่ว่าเขาจะไปที่ใดก็มักจะมีผู้หญิงสนใจอยากจะคุยกับเขาแต่ดูเหมือนตอนนี้ขวัญรดาจะไม่ได้รู้สึกเหมือนคนอื่น

“งานเลี้ยงไม่สนุกหรือไง ทำไมถึงเอาแต่เงียบไม่เห็นพูดเหมือนเพื่อนๆเลย”

ตุลธรเดินมาหาขวัญรดาที่มุมเงียบๆในห้องรับแขกเพราะเห็นเธอออกมานั่งแยกจากทุกคนที่กำลังตะโกนร้องเพลงและเต้นกันอย่างสนุกสนาน

“สนุกค่ะแต่ขวัญเป็นคนร้องเพลงไม่เก่ง เต้นก็ไม่เป็นก็เลยเลือกนั่งดูเพื่อนๆคงจะดีกว่า”

สาวสวยในชุดเสื้อขาวกระโปรงสีชมพูตอบคำถามโดยไม่กล้ามองสบตาชายหนุ่มตรงหน้า เธอไม่ได้เขินอายแต่มันเป็นเพราะตัวเองไม่เคยรู้สึกมั่นใจเลยสักครั้งเวลาอยู่ต่อหน้าเพศตรงข้ามหรือคนที่เธอรู้สึกว่าถูกใจ

“ขอผมนั่งคุยด้วยคนได้ไหม พอดีไม่ชอบเสียงดังแต่ก็ไม่อยากขัดเพราะเห็นสาวๆกำลังสนุกกัน”

ตุลธรนั่งลงบนโซฟาข้างๆกับสาวน้อยด้วยรอยยิ้มที่ดูสุภาพโดยที่ตอนนี้เขาก็ยังคงมีแก้วเครื่องดื่มอยู่ในมือ ตั้งแต่เริ่มงานวันเกิดของน้องสาวเขาเองก็ดื่มไปหลายแก้วเพราะรู้สึกมีความสุขและสนุกร่วมไปกับรอยยิ้มของฤทัยน้องสาวสุดที่รักที่เขาพร้อมจะตามใจเธอทุกอย่าง

“เคยมีคนบอกกับผมว่าคนที่เป็นเพื่อนสนิทกันก็มักจะมีอะไรคล้ายๆกันแต่เท่าที่ผมเคยสังเกตดูเหมือนว่าคุณจะมีอะไรที่แตกต่างจากเพื่อนๆ”

“แตกต่างอย่างไรคะ”

หญิงสาวเอียงตัวหันไปทำหน้าสงสัยใส่คนที่กำลังพูดเพราะสำหรับตัวเธอแล้ว เธอรู้สึกว่าเธอเองกับเพื่อนๆทั้ง 3 คนก็มีความคิดอะไรตรงกันถึงแม้จะมีบุคลิกไม่ตรงกันบ้างก็ตาม