บทนำ

พันธะรักซ่อนร้าย Bad Romance

บทนำ

โดย Queenie P.

ภายในห้องทำงานสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ ยามนี้มีเพียงแสงสว่างจากจอคอมพิวเตอร์ที่ส่องสว่างอยู่ เบื้องหลังจอสี่เหลี่ยมนั่น มีบุคคลร่างเล็กในชุดโม่งดำ ที่มีหน้ากากสีดำปิดครึ่งบนของใบหน้าเอาไว้ ปากอิ่มได้รูปกำลังคาบอมยิ้มจนแก้มป่อง ตากลมสวยกรอกกลิ้งไปมาเพ่งมองหน้าจอ ขณะที่นิ้วเรียวรัวแป้นพิมพ์ กดคำสั่ง ดึงข้อมูล อย่างคล่องแคล่วไม่หยุด เพียง 15 นาที หล่อนก็ได้ข้อมูลทุกอย่างไว้ในมือ หลังจากที่หน้าจอกำลังจะดับลง หญิงสาวเหยียดกายลุกขึ้นยืน บิดขี้เกียจไปมาเพียงครู่ ก่อนจะยกมือถือขึ้นมา

“เตรียมรถ อีก 10 นาที เจอกันที่ลานจอดรถ”

(ครับ)

แววตาซุกซนเป็นประกาย เมื่อมาหยุดยืนมองขึ้นไปที่กล้องวงจรปิดภายในห้องทำงานหรู ของท่านรองประธาน เธอส่ายหน้าทำท่าจิ๊ปากสองสามที

“ถ้าไม่ติดว่าที่บ้านฉันรวยอยู่แล้ว ฉันคงต้องหยิบอะไรไปบ้างแล้วล่ะ นายควรเปลี่ยนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยกทีมนะเนี่ย!! หึ หึ”

ทันใดนั้นในความมืด ก็มีแสงสว่างจากด้านนอกลอดเข้ามา พร้อมประตูบานใหญ่ที่เปิดออกกว้าง พร้อมผู้มาเยือนใหม่

“นั่นใครน่ะ หยุดนะ!!”

ชายหนุ่มร่างสูงเข้ามาประชิดตัวทันที แต่คนตัวเล็กก็ไวกว่าไม่แพ้กัน หล่อนเบี่ยงตัวหลบทันที ทั้งคู่เริ่มออกลวดลายปล่อยหมัด เหวี่ยงสลับไปมา อย่างไม่มีใครยอมใคร เมื่อความได้เปรียบของสรีระของคนร่างสูงมีมากกว่า คนตัวเล็กที่ทำท่าจะเพลี่ยงพล้ำ ก่อนที่เธอจะหงายหลังลงไป มือเรียวก็คว้าชายเสื้อสูทของคนตัวสูงไว้ได้ทัน

มือหนาแข็งแรงโอบรัดรอบเอวกิ่วไว้ได้ วินาทีนั้นเขารับรู้ได้ทันที ว่าคนตัวเล็กตรงหน้าเป็นเพียง สตรีอวดดีก็แค่นั้น

“เธอเป็นใคร เข้ามาที่นี่ทำไม? ” เสียงกรอด รอดไรฟันถามขึ้นอย่างโมโห

มือหนาเอื้มมมาหมายจะเปิดหน้ากากคนตรงหน้าออก แต่ก่อนที่ชายหนุ่มจะทันได้ทำอย่างใจนึก เขาก็รับรู้ได้ว่ามีปลายกระบอกปืนกดมาที่หน้าท้องหนาแข็งแรงของเขา

“ถ้าไม่อยากตาย ก็ถอยไปซะ!!” เสียงหวานสั่งกร้าว ในน้ำเสียงไม่มีทีท่าหวาดกลัวสักนิด

ชายหนุ่มทำได้เพียงถอยหลังชิดผนัง ยกมือสองข้างขึ้นสูงเหนือศีรษะ สายตาคมกริบใต้กรอบแว่นมองมาที่คนตัวเล็กอย่างคาดโทษ

หญิงสาวก้าวเท้าเข้าหาเขาอย่างจงใจ แววตาประกายนั่นบ่งบอกว่า เธอกำลังสนุกกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า ก่อนจะคลี่ยิ้มหวานออกมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขา มือข้างเดิมยังกำปืนสั้นไว้แน่น ก่อนจะใช้มืออีกข้างโน้มคอของเขาให้ก้มต่ำเข้าหา

หญิงสาวเขย่งปลายเท้าขึ้น และประกบปากไปที่ปากหยักสวยได้รูปของเขาอย่างจงใจ ชายหนุ่มที่มีทีท่าขึงขังในทีแรก ต้องยอมเผยอปากกว้างขึ้นให้อีกฝ่ายสอดลิ้นนุ่มเข้ามาในโพรงปาก เมื่อรับรู้ถึงแรงกดของปลายกระบอกปืนในเชิงขู่ หญิงสาวบดจูบอ้อยอิ่งอยู่เพียงครู่ ก่อนจะรีบผละเขาอออก แล้ววิ่งหนีออกไป

ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบกดสัญญาณกันขโมย ก่อนจะวิ่งตามหญิงสาวออกไปติด ๆ จนมาถึงลานจอดรถ ก็มีมอเตอร์ไซค์คันใหญ่วิ่งออกมาพร้อมคนชุดดำแบบเดียวกัน และคนตัวเล็กก็รีบกระโดดขึ้นรถคันนั้นไป และหันหน้ามองมาทางด้านหลัง

ร่างสูงรีบหลับตาปี๋ เมื่อหญิงสาวชี้ปืนเล็งมาทางเขาพร้อมเหนี่ยวไกปืน แต่ทันใดนั้นก็มีแสงไฟสีส้มออกมาจากปลายกระบอกปืน พร้อมเสียงหัวเราะร่วน

“ไฟเช็ค!! งั้นเหรอ บ้าฉิบ!”

เขายืนขบกรามจนขึ้นเป็นสัน กำหมัดแน่น มองรถคันนั้นแล่นไปจนลับตา ไม่นานนัก เจ้าหน้าที่อีก 5 คน พร้อมคนสนิทของเขาก็มาถึง

ชายหนุ่มเอามือขึ้นมาเช็ดปากตัวเองออกลวก ๆ ราวกับว่าต้องการให้กลิ่นสตรอเบอร์รี่จากรสจูบนั่นหายไปจากลมหายใจของเขา

“เกิดไรขึ้นวะ ไอ้ภาค!” กฤต ทนายหนุ่มและเพื่อนสนิทของเขาถามขึ้นทันที

“กลับไปที่ห้องทำงานฉัน ค่อยไปคุยกันที่นั่น!!” ภากรกล่าวขึ้น คิ้วหนาขมวดยุ่ง ก่อนจะเดินนำทุกคนกลับไปที่ห้องทำงานเพื่อตรวจสอบกล้องวงจรปิด และความเสียหายที่เกิดขึ้น

เธอเล่นผิดคนแล้ว คิดจะเข้าถ้ำเสือ เธอควรรู้…ว่าฉันไม่ใช่เสือจำศีล!!