ตอนที่ 3 บุรุษในเงามืด
ร่างสูงใหญ่ มองร่างบางในอ้อมแขน อย่างระอา ในความพยศ ของหญิงสาวที่อ้างตัวเป็นนักท่องเที่ยวต่างแดน แม่คุณตัวเล็กนิดเดียว
แต่เล่นเอาลูกน้องเค้าเจ็บตัวระนาว ดูจากลักษณะการต่อสู้ถือได้ว่าไม่ธรรมดา สำหรับผู้หญิง
เค้าจะต้องเค้นเอาความจริงจากชายแก่นามว่า อดัม ให้จงได้ ว่าแม่นี่เป็นใคร มาจากไหน แล้วเกี่ยวข้องยังไงกับชายแก่คนนั้น
"เอาตัวนางไป จัดการปิดปาก ปิดตา แล้วก็มัดให้แน่นหนา อย่าให้หลุดได้"
ขายหนุ่มหันไปสั่งกับคนของเขาที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
"ครับนาย"
ลูกน้องรับคำ แล้วแบกร่างบางใส่บ่า จัดการมัดมือ มัดเท้า มัดปาก พร้อมเช็คดูความเรียบร้อยแน่นหนา ตามที่เจ้านายสั่ง
ร่างสูงหันไปหา ชายสูงอายุ นามว่าอดัม ที่ตอนนี้นั่งคุกเข่า ถูกจับมัดมือไพล่หลัง มองมายังเค้าอย่างหวาดกลัว
"ว่าไง ราชิด อดัม"
เสียงทุ้ม ต่ำ เอ่ยถามอย่างเรียบๆ
ชายเฒ่าเบิกตาโพลง เมื่อได้ยินเสียงทุ้มนั้นชัดๆ และมีสีหน้าที่ตกใจ ระคนหวาดกลัว เมื่อชายหนุ่มตรงหน้า เปิดผ้าที่ปกคลุมใบหน้าออก เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลา คมเข้ม ดวงตาคมกริบดั่งใบมีดโกนที่มองมาที่ตนอย่างเรียบเฉย
"มันไม่ได้เป็นอย่างที่ท่านคิด นะครับ ข้าไม่ได้มีเจตนา จริงๆ ท่านเข้าใจผิด"
ชายแก่เอ่ยละล่ำละลัก น้ำเสียงขาดๆหายๆด้วยความกลัว
"เข้าใจผิดอย่างนั้นรึ...ได้..ไหนลองอธิบายมาซิ ว่าเราเข้าใจเจ้าผิดอย่างไร"
ชายหนุ่ม เอ่ยถามอย่างสงบ ไม่ได้แสดงท่าที โกรธเคืองรึว่าขุ่นเคืองแต่อย่างใด
"ข้าเดินทางมารับเมียของข้าที่สนามบิน เพื่อที่จะพานางกลับบ้านข้าที่ ลาคูฟา แต่มาเจอกับท่านเสียก่อน"
ชายแก่ละล่ำละลักตอบเสียงแผ่วเบา
"เมียของเจ้ารึ???? เจ้าหมายความว่า ผู้หญิงคนนั้น คือเมียของเจ้าอย่างนั้นรึ?????"
ชายหนุ่มหรี่ตาคมกริบ พลางทำหน้าฉงน ในคำพูดของชายเฒ่านามว่า ราชิด อดัม ซึ่งเค้าตามตัวชายคนนี้มานาน สืบค้น ส่งคนตามสืบทุกฝีก้าว จนล่วงรู้ถึงความผิดที่ชายแก่ได้กระทำไว้ นั้นก็คือ อดัมได้ลักลอบขนยาเสพติด และอาวุธสงคราม ปะปนไปกับสินค้า และคาราวานอูฐของเค้า
โดยได้ใช้ชื่อของชายหนุ่มเป็นใบเบิกทาง แต่ ในสายไม่ได้รายงานนิว่า อดัมมีเมียเป็นสาวชาวต่างชาติ รึว่าจะเป็นสายลับจากต่างประเทศที่ อดัมส่งออกอาวุธสงครามและยาเสพติดให้
ยังไงเค้าต้องสืบเรื่องนี้อีกที ชายหนุ่มคิด ก่อนอื่น ต้องจัดการกับแม่ตัวร้ายนั้นก่อน จะฆ่าเสีย ก็ยังไม่ได้เรื่องที่ต้องการ
"เจ้ากำลังโกหกเรา อยู่นะอดัม"
"เจ้าก็รู้จักเราไม่ใช่รึ"
ขายหนุ่มถามเสียงเข้ม พร้อมหรี่ตา จ้องหน้าชายแก่อย่างมาดร้าย
"ข้า..ข้า..ๆๆ ไม่ได้โกหกท่านนะครับ นางเป็นเมียข้าจริงๆ ข้าส่งนางกลับประเทศของนางไปแล้ว แต่นางรักข้า บอกอยากมาอยู่กับข้าที่นี่ ข้าเลยให้นางกลับมา"
ชายแก่ตอบอย่างหวาดกลัวชายตรงหน้า ด้วยรู้ซึ้งถึง กิติมาศักดิ์ของชายตรงหน้าเป็นอย่างดี
ถ้าเอ่ยเชื่อ "อัคนัส อามันต์ ซารีฟ" ทุกคนในดินแดนนี้ต่างครั่นคร้ามและหวาดกลัวในความเอาจริงเอาจัง และความเด็ดขาดของเค้าเป็นอย่างดี ชีคหนุ่มผู้ปกครองดินแดน ซารีฟ อามันต์ เมืองที่ขึ้นชื่อได้ว่า มีธุรกิจที่เติบโต การค้าอูฐ ค้าอัญมณี ร่ำรวยมหาศาลในดินแดนตะวันออกกลางแห่งนี้เลย ก็ว่าได้
"ค้นรถ มันซิ"
ชายหนุ่มหันไปสั่งการกับลูกน้องที่อยู่ใกล้ๆ ได้ยินดังนั้นไม่รอช้า ลูกน้อง 2-3 คน ต่างเข้ารืนค้น รถจิ๊บคันนั้น ทุกซอกทุกมุม
"เจอนี่ ครับนาย..เพียบเลย"
ลูกน้องคนนึง ได้จับสิ่งของที่ค้นพบ โยนลงไปบนพื้น มันคือปืนอาวุธสงครามจำนวน 10 กว่ากระบอก และผงขาวอีกหลายห่อ ซุกซ่อนอยู่ใต้เบาะด้านหลัง โดยมีกระสอบป่านและฟางคลุมทับอีกที
"แล้วนี่อะไร?????"
"เจ้าบอกว่าเจ้าไม่ได้ทำ เจ้าใช้ธุรกิจของเรา เส้นทางการค้าของเรา แอปแฝงของพวกนี้ปะปนไปกับสินค้าของเราอย่างนั้นรึ!!! "
"เราไว้ใจเจ้ามากนะอดัม เจ้าทำงานให้เรา จนเราไว้ใจเจ้า เจ้าลักลอบขนของผิดกฎหมาย แถมคดโกงในธุรกิจส่งออกอัญมณีของเราอีก...เพราะแบบนี่้ไง เราถึงต้องมาดูให้เห็นกับตา ของเราเอง เจ้าก็รู้ไม่ใช่รึว่า จะเกิดอะไรขึ้น สำหรับการกระทำของเจ้านี้"
ชีคหนุ่มเอ่ยเรียบๆมองคนข้างหน้าอย่างเย็นชา
"เอาตัวมันไป"
ชายหนุ่มสั่งการลูกน้องก่อนจะลุกขึ้น ปรายตามองไปที่หญิงสาว ซึ่งบัดนี้ยังไร้สติ ถูกพันธนาการ มัดมือมัดเท้าพิงรถอยู่ไม่ไกลนัก ก่อนที่จะก้มลงยกร่างแน่งน้อยซึ่งไมได้สตินั้นพาดบ่า แบกขึ้นรถไปกับเค้าด้วย
เค้าจะต้องเค้นนางให้ได้ว่าใครส่งนางมา นางเป็นพวกไหน ทำไมต้องเข้ามาในประเทศของเค้าด้วย....นางร้ายกาจไม่ใช่เล่น ปล่อยไว้ไมได้แล้วผู้หญิงคนนี้
................................................................
อ๊ายยยยยยยยย (_