พลาดรักวิศวะ 4 | ผู้ชายเย็นชา

“แหมม ยิ้มหน้าบานมาแต่ไกลเลยนะ”

“เห็นนะว่าใครมาส่ง”

“วันนี้ใช้ข้ออ้างอะไรให้พี่เขามาส่งอีกล่ะ”

“อิ่มความสุขจนล้นออกมาจากปากหมดแล้ว”

เสียงของแก๊งเพื่อนเอ่ยแซวเฌอเบลล์ที่เดินยิ้มหน้าบานมาแต่ไกล มาทรงนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครมาส่ง

อนาคินอีกตามเคย…

“วันนี้ได้กอดเอวพี่คินด้วยแหละ” เธอพูดขึ้นอย่างภาคภูมิใจ ก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงข้างๆ ฮานะ เพื่อนสนิทในกลุ่มที่นั่งรอเธออยู่ใต้ตึกคณะ

“อะ โอ้ตมิลล์ลาเต้กับครัวซองต์ที่ฝากซื้อ” ครีมเค้ก เลื่อนของที่เฌอเบลล์ฝากซื้อไปให้

“ขอบใจนะ เป็นเพื่อนที่น่ารักจริงๆ”

“แอบจิ๊กเสื้อพี่เขามาด้วยเหรอ” กิ่งไผ่ เอ่ยถาม

“ของแฟนในอนาคต ก็เหมือนของเรานั่นแหละ”

เพื่อนในกลุ่มต่างถอดถอนหายใจและส่ายหน้าไปมากับความมโนของเฌอเบลล์ ความสุขในแต่ละวันของเฌอเบลล์คงหนีไม่พ้นอนาคิน หนุ่มฮอตประจำคณะวิศวะฯ ภาคอินเตอร์ ขวัญใจสาวๆ และเก้งชะนีทั้งหลายในมหา’ลัย และรวมถึง… นอกรั้วมหา’ลัย อนาคินก็ฮอตไม่แพ้กัน

คู่แข่งเฌอเบลล์เยอะมาก แต่ดูท่าทางแล้ว รายนี้คงไม่ยอมแพ้ไปง่ายๆ

“แกเล่าให้พวกฉันฟังว่าชอบพี่คินมาตั้งแต่เด็กๆ ถามจริงเถอะ ถ้าสมมติว่าวันนึงพี่เขาเกิดเปิดตัวแฟนขึ้นมาจริงๆ แกจะทำยังไง?” มีน เพื่อนผู้ชายคนเดียวในกลุ่ม แต่ไม่ได้ชอบผู้หญิงเอ่ยถามเฌอเบลล์ด้วยความอยากรู้ และเพื่อนทุกคนเองก็อยากรู้เช่นกัน

“ถ้าเกิดวันนึงพี่คินมีแฟนฉันก็คงอกหักและเสียใจมากๆ แต่คงทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยเขาไปมีความสุขกับคนที่เขาเลือก และหวังว่าคนๆ นั้นจะสามารถทำให้เขามีความสุขได้” พอเจอคำถามนี้ของมีน เธอแอบใจหายเหมือนกัน แม้เป็นเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น ทว่าถ้าหากมันเกิดขึ้น เธอก็คง…

ทำอะไรไม่ได้

เพราะพี่อนาคินเลือกเจ้าของหัวใจแล้ว ถ้าหากเธอพยายามทำให้เขาเลิกกับแฟน เธอก็คงไม่ต่างอะไรจากตัวอิจฉาในละคร

ความรักสำหรับเธอ คือ การเห็นคนที่เรารักมีความสุข กับคนที่เขาเลือก

“แต่ตอนนี้พี่คินยังโสด ฉะนั้นฉันก็จะตามตื้อเขาไปเรื่อยๆ แบบนี้แหละ ตราบใดที่เขายังไม่มีแฟน ฉันก็มีสิทธิ์” แววตาเศร้าๆ เมื่อครู่ จุดประกายความมั่นใจออกมาขณะพูดประโยคนี้

“ฉันมีเซ้นว่าในอนาคต ฉันจะได้แต่งงานกับพี่เขา”

“นางไปเอาความมั่นหน้ามั่นโหนกแบบนี้มาจากที่ไหน” กิ่งไผ่พูดแล้วส่ายหน้าไปมา

“เอ้า! ถ้าเกิดว่าเป็นจริงขึ้นมาล่ะ พวกแกจะว่ายังไง”

“รอให้มันเกิดขึ้นก่อน พวกฉันถึงเชื่อ”

“นี่พวกแกไม่เชื่อเหรอว่าฉันจะจีบพี่คินติด?” มีหน้าของเพื่อนแต่ละคนตอนนี้ไม่มีความเชื่อใจในตัวเธอเลย ว่าเธอจะสามารถจีบพี่อนาคินติด

“ถ้าพี่คินเขาให้ความหวังแกสักนิ๊ด พวกฉันก็อาจจะเชื่อ” เท่าที่เห็น นอกจากอนาคินไม่ให้ความหวังเฌอเบลล์แล้ว ยังเย็นชาใส่อีกด้วย ต่อให้เป็นน้องสาวเพื่อนสนิทก็ตาม

“พวกแกคอยดูก็แล้วกัน เฌอเบลล์คนนี้นี่แหละ แฟนในอนาคตของพี่อนาคิน!” เฌอเบลล์ยืดอกพูดอย่างมั่นใจ ต่างจากเพื่อนที่มองแล้วหันหน้ามองกันพลางส่ายหน้าไปมาอย่างหนักใจ

นับวันเฌอเบลล์ยิ่งอาการหนัก…

ทางด้านอนาคิน ชายหนุ่มก้าวลงจากรถบิ๊กไบค์คันใหญ่สีดำ ตวัดสองขายาวขึ้นบันไดของตึกคณะวิศวะฯ ตรงไปยังคลาสเรียน เมื่อมาถึงหย่อนตัวนั่งลงข้างๆ คิมหันต์ ที่กำลังนั่งคุยไลน์อยู่กับลิตาอย่างมีความสุข

“ไอ้ลุคยังไม่มาเหรอวะ?”

“วันนี้คงไม่มา เห็นบ่นในไลน์กลุ่มว่าเพลียเอว สงสัยเมื่อคืนจัดหนักไปหน่อย” น้ำเหนือพูด

เขากระตุกยิ้มและส่ายหน้าไปมา ก่อนจะหันไปมองคิมหันต์ที่ยิ้มไม่หุบสักที

“ยิ้มจนเหงือกแห้งแล้วมั้ง” อดแซวคิมหันต์เล่นไม่ได้ ตั้งแต่มีแฟน ก็กลายเป็นอีกคนไปทันที

“อย่ามาขัดดิ คนกำลังมีความสุข”

“ถ้าติดเมียขนาดนั้น ทำไมไม่โดดไปหาเลยล่ะ”

“กูก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกัน แต่เมียสั่งให้มาเรียน” วันนี้ลิตาไม่มีเรียน ตามจริงคิมหันต์จะไม่มาเรียนด้วยซ้ำ แต่โดนลิตาบังคับให้มา ประหนึ่งแม่บังคับลูกให้ไปโรงเรียนอย่างไรอย่างนั้น

“กลัวเมียเหรอเราอะ” น้ำเหนือแซวด้วยรอยยิ้ม

“ไม่ได้กลัวเว้ย มึงอะก็ช่วยกันไอ้เด็กมิคอะไรนั่นอยู่ให้ห่างๆ เมียกูด้วย แม่งเผลอทีไร จ้องจะคาบเมียกูไปแดกทุกที”

เมื่อคิมหันต์พูดจบ อาจารย์ประจำวิชาก็เดินเข้ามาทันที ทำให้บทสนทนาถูกพับเก็บลงไปโดยอัตโนมัติ

ติ้ง…

เสียงแจ้งเตือนข้อความ ทำให้อนาคินหยิบขึ้นมาดูว่าใครส่งอะไรมา

เฌอเบลล์ : ตั้งใจเรียนนะคะพี่คิน~

เขาอ่านแต่ไม่ตอบกลับ ปิดหน้าจอโทรศัพท์ลงแล้วดึงสายตากลับไปมองอาจารย์ที่กำลังสอนอยู่ต่อ พอเขาไม่สนใจเฌอเบลล์บ่อยๆ เดี๋ยวก็ตัดใจจากเขาไปเอง

เฌอเบลล์มองข้อความที่ตัวเองส่งไปหาอนาคินแล้วแสดงสีหน้าไม่พอใจ เป็นอีกครั้งที่เพื่อนพี่ชายชอบอ่านแล้วไม่ตอบ

แชตหนักขวาตลอด!

“ชิ… คิดว่าเบลล์จะยอมแพ้เหรอ? อยากอ่านไม่ตอบก็ทำไปสิ แต่อย่างน้อยก็รับรู้” เธอคลี่ยิ้ม ขยันเมินไปสิ ส่วนเธอเดี๋ยวขยันส่งข้อความหาเอง

ถึงพี่อนาคินไม่ต้องการให้เธอไปวนเวียนในชีวิตเขา แต่เธอก็ยัดเยียดตัวเองเข้าไปในชีวิตเขาอยู่ดี

น้ำหยดลงหินทุกวัน ถ้าหินไม่กร่อนก็ให้มันรู้ไปสิ น้ำสวยขนาดนี้ หินที่ไหนจะไม่ใจอ่อนบ้าง

“เป็นบ้าเหรอเบลล์ ยิ้มคนเดียว”

“กำลังจินตนาการถึงช่วงเวลาที่พี่คินตกมาเป็นของฉันอยู่”

“เห้อ~ อาการหนักแล้วเราอะ พักเนอะ”

“จิ๊! อย่าขัดได้ไหมมีน เดี๋ยวไม่ช่วยดีลลูกชายเจ้าสัวให้นะ!”

“เบลล์เพื่อนรักกก” มีนเอนตัวเข้าไปกอดแขนเฌอเบลล์ทันทีที่อีกฝ่ายพูดถึงลูกชายเจ้าสัวชื่อดัง ที่ตนหมายปองมานาน และรู้ว่าอีกฝ่ายก็ชอบผู้ชายเหมือนกัน

“ว่าไงคะมีนเพื่อนรักกก”

“ช่วยมีนหน่อยนะ ชอบเขา”

“งั้นก็อวยพรให้ฉันกับพี่คินสมหวังกัน ฉันจะได้ช่วยให้แกกับลูกชายเจ้าสัวสมหวังกัน”

“จัดไปครับเพื่อนรัก”

เพื่อนอีกสามคนมองเฌอเบลล์และมีนที่พูดจีบปากจีบคอกันแล้วยิ้มเบาๆ พลางส่ายหน้าไปมาอย่างอดขำไม่ได้