พลาดรัก 1 | ‘อคิราห์’

‘พรุ่งนี้เทียร์ต้องไปดูตัว’

‘อย่าทำให้พ่อผิดหวังนะคาร์เทียร์’

“ฮืออ ไม่อยากแต่งงานนน” คุณหนูมาเฟียนั่งเบ้หน้าบนเตียงแล้วร้องพร่ำเพ้อออกมาคนเดียวภายในคอนโดมิเนียมหรู

คำพูดของคนเป็นพ่อยังคงฉายซ้ำๆในหัวตอกย้ำความจริงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง การแต่งงานคือความฝันของผู้หญิงหลายคน ทว่านั่นไม่ใช่สำหรับเธอ

สิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่การแต่งงาน แต่เป็นการได้ใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการต่างหาก ภาพฝันทุกอย่างพังทลายเมื่อรู้ว่างานแต่งกำลังคืบคลานเข้ามาหา

เป็นหน้าที่ที่เธอไม่อาจปฏิเสธและหลีกเลี่ยงไปได้ ที่สำคัญ… มันติดตัวเธอมาตั้งแต่ยังไม่เกิด

“พี่คาร์มินช่วยเทียร์ด้วยยย” เสียงใสร้องบอกพี่ชายที่เพิ่งกดรับสายเมื่อครู่

(เป็นอะไร)

“คุณพ่อจะให้เทียร์แต่งงาน”

(อือ แล้ว?)

ถามแบบนี้แสดงว่าพี่ชายของเธอรู้อยู่แล้วแน่นอน

“ก็เทียร์กำลังจะมีผัวยังไงเล่า! มาแล้วอะไร” วีนพี่ชายตัวดีไปหนึ่งกรุบ ปกติเธอไม่ใช่ผู้หญิงขี้วีน หากแต่วันนี้มีเรื่องเครียดและกังวลใจเข้ามาเลยทำให้ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยอยู่

(พ่อบอกเทียร์แล้วเหรอ)

“ใช่ วันนี้เลย พี่คาร์มินรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

(สักพักนึงแล้ว)

“ทำไมไม่บอกเทียร์ ไหนว่าเราสนิทกันจนสามารถเล่าทุกอย่างให้ฟังได้เลยไง เรื่องนี้ไม่เห็นจะบอกน้องเลย!”

(รับปากพ่อกับแม่ไว้ พวกท่านไม่อยากให้กระทบกับการเรียนของเทียร์)

“เหอะๆ”

(โทรมาหาพี่เพราะเรื่องนี้?)

“อือ เทียร์เครียด บอกตรงๆว่าไม่อยากแต่งงาน แถมพรุ่งนี้ยังต้องไปดูตัวกับเขาอีก คนไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน ไม่เคยรู้นิสัยใจคอกันว่าเป็นยังไงมันแต่งงานกันได้ด้วยเหรอพี่คาร์มิน”

(ถ้ามันเกิดขึ้นกับเทียร์ได้ คนอื่นก็น่าจะได้นะ)

“เทียร์ไม่อยากไปดูตัว”

(พี่ช่วยอะไรไม่ได้ โทรมาหาพี่ พี่ก็มีหน้าที่แค่รับฟัง)

เธอรู้ว่าไม่มีใครช่วยได้ เพราะท้ายที่สุดเธอก็ต้องแต่งงานกับตาแก่หงำเหงือกมาเฟียคนนั้น

(พี่สั่งชานมกับขนมเค้กร้านโปรดไปให้ไหม?)

“ไม่เอา สภาพจิตใจตอนนี้ต้องการแค่เหล้า เหล้าเท่านั้นจะเยียวยาเทียร์”

พี่ชายเธอถอนหายใจจนเสียงดังมาถึงนี่

“ว่างไหม ไปกับเทียร์หน่อย”

(ชวนเพื่อนเทียร์ดีกว่า)

“เทียร์อยากไปดื่มกับพี่ชายของเทียร์บ้าง นานๆทีพวกเราจะเจอกัน”

คาร์มินถึงกับนั่งกุมขมับ จริงของคาร์เทียร์ นานๆสองพี่น้องจะเจอกัน ตั้งแต่ขึ้นรับตำแหน่งแทนพ่อก็ต่างคนต่างยุ่งเรื่องของตัวเองจนหาเวลามาเจอกันไม่ได้

เจอกันทีก็นู่น… วันสำคัญของครอบครัว หรือไม่ก็ พ่อกับแม่นัดทานข้าวด้วยเพราะอยากเจอลูกๆ

“นะๆ มาเจอเทียร์หน่อยย นะพี่ชาย~”

(อืมๆ งั้นมาเจอกันที่ไนต์คิงส์)

“สองทุ่มเจอกันค่ะ!” เธอกดวางสายจากพี่ชายแล้วผลุนผลันไปอาบน้ำและแต่งตัว

ไม่ว่าเจอเรื่องเครียดอะไรมา แอลกอฮอล์เท่านั้นที่จะน็อคเอเวอร์รี่ติง

ไนต์คิงส์คลับ

คาร์เทียร์เดินเข้ามาภายในไนต์คลับสุดหรูของครอบครัวตัวเอง เท้าเล็กเดินตรงไปหาพี่ชายซึ่งรออยู่โซนVIP

คืนนี้เธอสวมใส่ชุดเดรสเกาะอกสีดำรัดรูปแต่ไม่ได้รัดแน่นจนเห็นสัดส่วนบนร่างกาย ยังคงความน่ารักสไตล์คุณหนูคาร์เทียร์เอาไว้ ชายกระโปรงยาวเลยหัวเข่าขึ้นมาเล็กน้อย เท้าเล็กประดับไว้ด้วยรองเท้าส้นสูงสีดำ ผมสีน้ำตาลธรรมชาติปล่อยสยายสวยงาม

ผิวที่ขาวดุจไข่มุกตัดกับสีชุดที่สวมใส่ เพิ่มออร่าให้คุณหนูมาเฟียดูโดดเด่นตั้งแต่เข้ามาในไนต์คลับ และกลายเป็นอาหารตาให้กับผู้ชายข้างในทันที

“แต่งตัวอะไร” พอคาร์เทียร์เดินมาถึงคาร์มินก็ทักท้วงชุดของน้องสาวทันที

“สวยใช่ม้า”

“โป๊”

พรึ่บ!

คาร์มินโยนแจ็คเก็ตหนังของตัวเองให้น้องสาวด้วยสีหน้าเอือมระอา โยนมาโดยอีกคนไม่ทันตั้งตัว เกือบรับไม่ทันทำแจ็คเก็ตราคาหลักแสนของพี่หล่นลงพื้น

“ไม่เห็นจะโป๊เลย นี่มิดชิดสุดๆแล้วนะ” ปากบ่นก้นพลางหย่อนนั่งลงโซฟา

“พี่สะใภ้ไม่มาด้วยเหรอ?”

“ตอนแรกว่าจะมาด้วย แต่ปวดหัวเลยนอนรอที่ห้อง”

“อ๋อ…”

คาร์มินนั่งมองน้องสาวที่คว้าแก้วแอลกอฮอล์ไปดื่มนิ่งๆ ภายนอกที่ดูสดใสและร่าเริงอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้กำลังแบกรับความเครียดเอาไว้ข้างใน

แอบสงสารน้องสาวอยู่เหมือนกัน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรับฟังปัญหาและความเครียดภายในใจ

“เทียร์ไม่อยากแต่งงานเลยพี่คาร์มิน”

“เป็นใครใครก็ไม่อยากแต่งงานกับคนที่ตัวเองไม่ได้รักทั้งนั้น”

“ทำไมต้องเป็นเทียร์ด้วย”

คาร์มินยกแก้วน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่ม พอลดแก้วลงก็นั่งมองคาร์เทียร์นิ่งๆ

“เทียร์เครียดมาก มันไม่มีทางออกอื่นแล้วจริงๆเหรอ ไหนจะพรุ่งนี้ต้องไปดูตัวอีก อยากลาออกจากการเป็นตัวเองชะมัด…” ระบายออกมาแล้วก็ยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่ม พอลดแก้วลงก็เลื่อนสายตาไปมองพี่ชาย

“พี่คาร์มินลองไปคุยกับคุณพ่อให้เทียร์ได้ไหม”

“เคยลองคุยให้แล้ว พ่อบอกเทียร์ยังไงก็ตามนั้นแหละ”

แสดงว่าพี่ชายของเธอคุยไม่สำเร็จสินะ…

“พี่คาร์มินเคยเห็นเขาไหม”

“เคยเห็นตอนไปงานนึง แต่ว่านานมาแล้ว”

“หน้าตาเขาเป็นไง” ความเครียดและกังวลถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นหลังจากพี่ชายบอกว่าเคยเห็น ‘ว่าที่สามี’ ของเธอ

“เอาชื่อของเขาไปเสิร์ชถามในกูเกิลน่าจะง่ายกว่าถามพี่นะ”

“มีเหรอ?”

“ตระกูลของเขาดังขนาดนั้น กูเกิลจะไม่มีคำตอบให้หน่อยเหรอ”

เธอรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อเสิร์ชประวัติว่าที่สามี

“เทียร์ต้องพิมพ์ไปว่าไง?”

“อคิราห์ ไกรวณิชคุณ”