บทนำ

“แต่งงาน?”

“ใช่”

“พ่ออย่ามาอำเทียร์เล่น เรื่องแบบนี้เทียร์ไม่ตลกด้วยนะ” เพราะพ่อชอบอำเล่นบ่อยๆ จึงแยกไม่ออกว่าสิ่งที่คนเป็นพ่อเพิ่งพูดออกมาคือเรื่องจริงหรือแค่อำเล่น

ทว่าสีหน้าของพ่อตอนนี้ดูไม่ใช่กำลังอำเธอเล่นสักเท่าไร

“พ่อไม่ได้อำเทียร์เล่น”

มาร์คินบอกลูกสาวด้วยสีหน้าจริงจัง

“มันถึงเวลาแล้วที่เทียร์ต้องแต่งงาน”

“…” ลูกสาวมาเฟียถึงกับนิ่งเงียบลงไป

‘คาร์เทียร์’ นั่งมองคนเป็นพ่อตาปริบๆ แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่เป็นความจริง ก้อนเนื้อข้างซ้ายเต้นแรงแทบกระดอนออกมาจากขั้วอยู่รอมร่อ

นี่เธอจะต้องแต่งงานหรือเนี่ย

“พ่อควรบอกเรื่องนี้กับเทียร์นานแล้ว แต่ไม่อยากให้เรื่องนี้มากระทบต่อการเรียนเลยรอให้เทียร์เรียนจบก่อน”

“ระ…เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เลยนะคะ”

“พ่อรู้”

“แต่เทียร์เพิ่งเรียนจบเองนะ พ่อจะให้เทียร์แต่งงานเลยเหรอคะ” เรียนจบก็มีสามีเลย มิหนำซ้ำยังไม่ต้องดิ้นรนหาให้เหนื่อยเหมือนคนอื่น

เรียนจบมีงานทำ มีสามี…

ชีวิตคอมพลีทมากคาร์เทียร์ ทั้งหมดทั้งมวลคือเธอกำลังประชดอยู่ต่างหาก ใครมันจะไปดีใจกันละ แต่งงานนะไม่ใช่เล่นขายของแบบเด็กๆ

“เทียร์ไม่เอาด้วยหรอกค่ะ ไม่อยากแต่ง ยังไม่อยากมีผัวตอนนี้” เธอกอดอกแล้วเอนตัวพิงพนักโซฟาบอกคนเป็นพ่อเสียงเรียบ

นึกว่าวิธีโบราณ ‘จับคลุมถุงชน’ หมดไปจากโลกนี้แล้วเสียอีก เคยได้ยินผ่านหูแต่ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเอง

เรียนจบเธอก็อยากทำงานและใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการไปก่อนสักระยะ ถ้าแต่งงานก็อยากแต่งกับคนที่รัก ไม่ใช่ใครก็ไม่รู้ที่พ่อกำลังพูดถึงอยู่ตอนนี้

หน้าตายังไม่เคยเห็น มิหนำซ้ำนิสัยใจคอยังไม่รู้ว่าเป็นคนยังไง นี่พ่อจะให้เธอแต่งงานกับใครก็ไม่รู้เนี่ยนะ?

“พ่อเข้าใจเทียร์ ไม่ได้อยากบังคับฝืนใจลูกเหมือนกัน แต่ถ้าไม่มีงานแต่งเกิดขึ้น สองตระกูลจะต้องเปิดศึกกัน และงานนี้ต้องมีคนตาย” ไม่ฝั่งเขาก็ฝั่งนั้น

คาร์เทียร์ชะงักและตกใจกับสิ่งที่คนเป็นพ่อพูดออกมา ก่อนที่ริมฝีปากสีระเรื่อจะขยับพูด

“คุณพ่อหมายความว่ายังไงคะ”

“สองตระกูลได้ทำสัญญาต่อกันเพื่อยุติสงคราม ถ้ามีลูกสาวหรือลูกชายต้องให้แต่งงานกัน ไม่อย่างนั้นจะเกิดศึกใหญ่ คนของเราล้มตายกันมามากพอแล้ว คุณปู่ของเทียร์เลยขอเจรจา และทางนั้นก็เสนอเรื่องนี้มาให้”

“…”

“ตอนนั้นพ่อแต่งงานกับแม่แล้วเลยไม่สามารถแต่งงานกับลูกสาวตระกูลนั้นได้”

“ก็เลยเป็นเทียร์สินะคะ”

“ใช่”

“แล้วทำไมพี่คาร์มินถึงรอดคนเดียว ตระกูลนั้นไม่มีลูกสาวรึไง”

“ก็มี แต่เทียร์เกิดก่อนลูกสาวตระกูลนั้น พอเทียร์เกิดทางนั้นก็หมั้นไว้กับลูกชายเขาเลย”

เธอถอนหายใจออกมายาวๆ เป็นคาร์เทียร์นี่ไม่ง่ายเลย เธอโตมาในครอบครัวและการเลี้ยงดูที่ดีดุจดั่งเจ้าหญิง หากแต่ครอบครัวก็คาดหวังในตัวสูงเช่นกัน พ่อแม่ปล่อยให้เรียนในสิ่งที่อยากเรียน ตามใจทุกอย่าง อยากทำอะไรก็ทำและคอยสนับสนุนเต็มที่

เรียนจบมนุษศาสตร์เพราะชอบภาษา งานอดิเรกคือ ‘วาดรูป’ แต่ต้องมาทำงานด้านบริหารที่คุณพ่ออยากให้ทำ ซึ่งเธอก็ไม่ปฏิเสธเพราะเป็นคนง่ายๆ

มาตอนนี้ต้อง ‘แต่งงาน’ กับใครก็ไม่รู้ เริ่มอยากลาออกจากการเป็นตัวเองแล้วสิ เป็นคนง่ายๆ ก็จริง แต่สำหรับเรื่องนี้… เธอขอเว้นไว้สักเรื่องแล้วกัน

“หมายความว่าเทียร์ต้องแต่งงานกับลูกชายตระกูลนั้นจริงๆ ใช่ไหมคะ”

“ใช่”

“ถ้าเทียร์ไม่ยอมล่ะคะ”

“ก็ต้องยอมรับผลที่จะตามมา”

ผลที่จะตามมาที่พ่อพูดถึงก็คือ…ศึกใหญ่

“เทียร์ไม่อยากแต่งงานกับใครก็ไม่รู้ นิสัยใจคออะไรก็ยังไม่รู้จักดี”

“พ่อรู้ ไม่มีใครอยากแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนหรือไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อนหรอก แต่เทียร์ทำเพื่อตระกูลเราได้ไหม”

“…”

“พ่อรู้มันฝืนใจเทียร์ แต่เทียร์เป็นคนเดียวที่จะทำให้ไม่เกิดศึกใหญ่ในวันข้างหน้า”

“ไม่มีวิธีอื่นนอกจากแต่งงานแล้วเหรอคะ?”

“ไม่มี”

นี่เธอต้องแต่งงานจริงๆหรือเนี่ยคาร์เทียร์ จะแต่งงานทั้งทีกะไม่ให้เธอเลือกเจ้าบ่าวหน่อยหรือไง แถมหน้าตายังไม่รู้ว่าเป็นแบบไหน

เคยเห็นแต่กล่องสุ่มของ นี่กล่องสุ่มสามี ต้องไปลุ้นอีกทีว่าจะได้คนแบบไหนมาเป็น ‘สามี’

“เขาเป็นใคร หน้าตาเป็นยังไง นิสัยใจคอล่ะ ถ้าเกิดแต่งไปแล้วเขาฆ่าลูกสาวพ่อขึ้นมาจะทำยังไงคะ”

“เขาชื่อคิระ เป็นหัวหน้ามาเฟีย”

แค่คำว่า ‘หัวหน้ามาเฟีย’ ก็ทำเอาไรขนเธอลุกซู่ไปทั่วร่างกาย เริ่มจินตนาการถึงหน้าตาผู้ชายคนนั้นว่าเป็นแบบไหน ต้องแก่เหมือนพ่อของเธอ อายุมากแล้ว ผิวหนังเหี่ยวย่น อ้วนลงพุงแล้วหรือเปล่า?

ถึงพ่อเธออายุมากแล้วแต่ยังดูหล่อเหลาเหมือนคนอายุยี่สิบกลางๆอยู่ สมัยหนุ่มๆเป็นยังไง ตอนนี้ยังเป็นแบบนั้นอยู่ ถ้าคนนั้นหล่อเหมือนพ่อของเธอก็ดีน่ะสิ

เริ่มเชื่อจริงๆแล้วว่าผู้ชายที่เธอต้องแต่งงานด้วยเป็นอย่างภาพวาดในหัว

“พรุ่งนี้เทียร์ต้องไปดูตัว”

“พะ…พรุ่งนี้เหรอคะ!”

“ใช่ พรุ่งนี้”

“แต่ว่าคุณพ่อ…”

“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น พ่อหวังว่าพรุ่งนี้เทียร์จะไม่หนีการดูตัวนะ” มาร์คินพูดดักทางลูกสาวคนเล็กอย่างรู้ทัน

“อย่าทำให้พ่อผิดหวังนะคาร์เทียร์”

แค่พ่อบอกว่าอย่าทำให้ท่านผิดหวังเธอก็ไม่กล้าหือหรือคิดหนีการดูตัวแล้ว ตอนนี้เธอคือความหวังของหมู่บ้าน

นี่เธอต้องแต่งงานกับตาแก่หงำเหงือกจริงหรือเนี่ย…