บทที่2.เด็ดปีกนางฟ้า 2/7

ร่างอวบอัดทิ้งตัวนอนแผ่ เธอมองโคมไฟกลางห้องนอนแล้วจึงพึมพำเสียงเคร่ง จะให้เดาก็พอจะเดาออก การถูกกระทำครั้งนี้ใครเป็นผู้ลงมือ? เมื่อเธอไม่ค่อยสุงสิงกับใคร นอกจากเรียนกับเรียน

“เคฮิลล์ รอย” ผู้ชายที่ทุกคนยอมสยบ และหลีกให้ห่างรัศมีของเขา เมื่อเขาน่ากลัว เหมือนอสูรร้ายผุดขึ้นมาจากนรกอเวจี!!

“ทำไมซวยอย่างนี้วะฟ้า แกไม่น่าเห็นแก่เงินจนใจอ่อนไปเดินแบบครั้งนั้นเล๊ย” เธอวาดมือทุบลงบนที่นอนหนานุ่มใต้ร่างกาย ก่นว่าตัวเองเสียงขรม เพราะหลังจากเดินแบบครั้งนั้น ชีวิตเรียบง่ายของเธอเปลี่ยนแปลงไปแบบสิ้นเชิง มีโมเดลลิ่งวิ่งตามเธอให้วุ่น และอยากให้เธอเข้าสังกัดเขาเหล่านั้น แต่มันไม่ใช่วัตถุประสงค์ของตัวเอง จึงบอกปัดไปแบบไม่ให้เสียน้ำใจ การที่เธอยอมรับการเดินครั้งนั้น เป็นเพราะจังหวะชีวิตที่ตกต่ำของตัวเอง บังเอิญที่บ้านเกิดเรื่องวุ่นวาย จนทำให้ส่งเงินมาให้เธอใช้ได้ไม่ทันเวลา เนตรอัปสรจึงยอมเดินแบบครั้งนั้นด้วยความจำใจ และเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดใหญ่หลวงในชีวิต ถึงมันจะทำให้เธอสามารถช่วยแบ่งเบาภาระทางบ้านได้บ้าง แต่มันทำให้ชีวิตของเธอพลิกคว่ำคะมำหงาย เปลี่ยนแปลงไปแบบไม่คาดคิด

“พ่อจ๋าแม่จ๋า ฟ้าจะทำยังไงดี? ทำไงจะหนีรอดจากอสูรร้ายตนนี้ได้? ทำไงดีจ้ะ” เสียงละห้อยละเหี่ยเครือสะอื้น หลังมีใครบางคนยื่นความจำนงให้เธอเป็นคู่นอนชั่วคราวของ เคฮิลล์ รอยมหาเศรษฐีหนุ่มหล่อแต่เธอไม่ต้องการความสบายที่แรกมาด้วยความน่าละอายหญิงสาวจึงปฏิเสธแบบไม่ต้องคิด เธอไม่ได้ต้องการทรัพย์สินเงินทองมากมาย แค่มาอาศัยศึกษาหาความรู้ เพื่อจะกลับไปพัฒนาบุคลากรในประเทศของตัวเอง

มันเป็นการตัดสินใจที่ผิด!! ความจริงเธอน่าจะต่อรองหรือพูดคุยกับเขาโดยตรงมากกว่าจะบอกปัดแบบไม่ไว้หน้า

วันนี้ ตอนนี้ เวลานี้!! เธอถึงต้องมาผจญกับเหตุการณ์เลวร้ายที่ยังมองไม่เห็นทางออก เธอคงหาทางรอดให้ตัวเองไม่ได้ เมื่อถูกฉุดคร่ามาอย่างอุกอาจ และกำลังตกอยู่ใต้อาณัติของมหาอำนาจ

“สวัสดีแองเจิ้ล!! ยินดีต้อนรับสู่อาณาจักรของฉัน แม่นางฟ้าท็อปซีเคร็ต” เนตรอัปสรสะดุ้งเฮือก เธอผุดลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วเมื่อเสียงก้องกังวานของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น ประตูห้องนอนเปิดอ้า มีผู้ชายคนหนึ่งร่างสูงใหญ่เหมือนยักษ์!! ยืนขวางทางอยู่ตรงนั้น!!

เขาเดินเข้ามาภายในแบบสง่างาม เคลื่อนกายช้าๆ เหมือนพญาสิงโตเจ้าป่าจ้องตะครุบเหยื่อ ดวงตาสีน้ำตาลเหลือบทองเป็นประกายแวววาว มันเปล่งแสงที่ดูลึกลับและน่าหวาดหวั่น สายตาของเขามองตรงมายังเธอแบบไม่กะพริบ รอยยิ้มแต้มมุมปากได้รูป ที่กดโค้งลงนิดๆ ดูน่ากลัวจนขนลุกขนชัน

“คุณ!! ต้องการอะไร?”

เคฮิลล์อยากจะหัวเราะ เขามองผู้หญิงตรงหน้าด้วยความสะใจ เวลานี้เธอเหมือนลูกไก่ในอุ้งมือ หากจะบีบก็ตายสิ้นชีพ และหากจะคลายเธอก็คงรอด ข้อหลังนี้น่าทำมากกว่าเมื่อสิ่งที่เขาได้รับคือร่างกายสาวสดที่อวบอิ่มต้องตาน่าปรารถนาและน่าเชยชิม

คิ้วพาดเฉียงคมเข้มเลิกขึ้นสูงๆ เขาขยับเดินเข้ามาภายในห้องนอนและประตูห้องนอนก็ปิดงับลงทันทีแบบสนิทแน่น หากไม่มีคำสั่งจากเขาสั่ง ประตูบานนี้จะไม่มีทางเปิดออกจนกว่าเขาจะได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการจนพอใจ!!

“ถามเหมือนเธอโง่นะคนสวย เธอน่ารู้ความต้องการของฉันดีแล้วนี่นา เมื่อครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันส่งตัวแทนไปหาผู้หญิงยโสแบบเธอ แองเจิ้ล!!”

“ฟ้ายอมรับก็ได้ค่ะว่าตัวเองโง่?!! ฟ้ามองไม่เห็นประโยชน์อะไรเลยที่คนอย่างคุณเคฮิลล์ผู้ร่ำรวย จะมาวอแวอะไรกับคนต่ำต้อยแบบฟ้านี่คะ” เนตรอัปสรกระถดตัวหนีช้าๆ เมื่อชายหนุ่มขยับเข้ามาใกล้อีกหนึ่งช่วงตัว ริมฝีปากอิ่มขยับตอบเธอไม่เข้าใจความต้องการของชายหนุ่มสักนิด?

“ผู้ชายที่ต้องการผู้หญิง เขาคงไม่ได้ให้เจ้าหล่อนมาปรุงอาหารให้กินหรอกมั่ง ถามเป็นเด็กไปได้!!” ชายหนุ่มกระแทกตอบเสียงขุ่นจัด