บทที่1.นางฟ้าแสนกล 2/4

“ไม่มีอะไรหรอกพลอย แค่มีบางเรื่องคาใจ และกำลังคิดหาทางออกอยู่ มันเป็นเรื่องขี้ฝุ่นเข้าตา ฉันหาทางออกได้ไม่ยาก” เสียงเอื่อยๆ ตอบกลับ ชายหนุ่มแสยะยิ้มกว้างแบบสะใจ เมื่อความคิดที่วิ่งวนอยู่ในหัวคือการเอาชนะแม่นางแบบสาวนัยน์ตาคมที่ปฏิเสธข้อเสนอที่เขาหยิบยื่นให้แบบโอหัง

“เธอไม่สนครับบอสเธอบอกว่าไม่ได้เป็นผู้หญิงขายบริการให้บอสไปติดต่อคนอื่นแทนครับ” ถ้อยคำของลูกน้องคนสนิทลอยขึ้นมาในหัว ชายหนุ่มหรี่ตามองเขาพยายามข่มความไม่พอใจไว้สุดฤทธิ์

เบนส์กุมมือไว้เหนือเป้ากางเกง เขาก้มหน้าลงไม่อยากมองเห็นสายตาพิฆาตของเจ้านายหนุ่ม ทันทีที่แจ้งข่าวเรื่องนางแบบสุดสวย นางฟ้าบนแคทวอล์คที่สวยเตะตา ในรูปแบบนางฟ้าแสนสวย รูปร่างอรชรอ้อนแอ้นหน้าหวานสะกดใจ

“เธอเป็นใคร? เบนส์” เสียงเย็นชาย้อนถามจนเบนส์เองยังสะดุ้ง

“เอ่อ”

“ฉันถามว่าเธอเป็นใคร? หล่อนยิ่งใหญ่มาจากไหนถึงกล้า!! ที่จะปฏิเสธความต้องการของฉัน ไม่มีใครทำได้ไม่ใช่รึ!! หากฉัน-ต้องการ-ฉัน-จะ-ต้อง-ได้” เคฮิลล์เค้นเสียงพูด เขาเดือดจัดจนแทบจะอาละวาด “ฉันไม่สนวิธีการ นายจะทำแบบไหนก็ได้เบนส์!! แต่เจ้าหล่อนจะต้องมานอนสยบอยู่แทบเท้าฉัน!! ภายในหนึ่งอาทิตย์นับจากวันนี้ นายมีเวลาเหลือเท่านั้น เข้าใจใช่ไหม?” มือใหญ่กระแทกปัง!! บนผิวโต๊ะทำงาน แววตาขุ่นจัดจนใครก็ตามที่ได้เห็นต้องสะท้านไหว รังสีความเหี้ยมโหดแผ่กระจายออกมาจากดวงตาคู่คมจนเบนส์นึกกลัวแทน นางแบบสาวผู้นั้นเธอกำลังโชคร้าย ชะตาขาดที่บังอาจแหย่สิงโตเจ้าป่าให้โกรธจัด

“ครับ”

“เธอชื่ออะไร เบนส์ แม่สาวอวดดีคนนั้นน่ะ เจ้าหล่อนชื่ออะไร?” เคฮิลล์ กระซิบลอดไรฟันที่ขบกันแน่นเพราะกำลังโมโหสุดขีด!!

“เนตรอัปสรครับ”

“เนตรอัปสร ชื่อแปลกดีนี่นะ เอะ!! อย่าบอกนะว่าคนประเทศเดียวกับพลอยใส” ชื่อแปลกๆ ไม่คุ้นเคย ชายหนุ่มแว๊บนึกถึงพลอยใสนางบำเรอตัวเล็กที่เขาพึ่งเลี้ยงดูเอาไว้แก้เหงา เธอครัดเคร่งน่ารักน่าใคร่ เอวบางร่างน้อยเมื่อเทียบกับลำตัวใหญ่โตของเขาเอง

“ครับ คุณแองเจิ้ลมาจากโซนเอเชียเหมือนคุณพลอยครับคุณฮิลล์”

“ดีฉันจะได้มีตุ๊กตาตัวเล็ก ตัวใหม่เพิ่มมาอีกตัว และฉันไม่อยากรับความผิดหวังซ้ำนะเบนส์ พยายามอย่าบังคับให้ฉันต้องลงมือเอง” เสียงเย็นเฉียบของชายหนุ่มมันแฝงความโหดไว้เป็นอย่างดี ยามใดก็ตามที่เคฮิลล์ใช้น้ำเสียงเช่นนี้ หมายถึงเขากำลังโกรธสุดขีด โอ้!! น่าสงสารผู้หญิงคนนั้นเหลือเกิน หากเธอต้องตกอยู่ใต้อำนาจของเจ้านาย เจ้าหล่อนจะต้องผจญกับอะไรบ้าง? ในเมื่อเจ้าหล่อกล้า!! ปฏิเสธมหาอำนาจอย่าง เคฮิลล์ รอย!!

“นางฟ้ารึ!!”

“คะ อะไรคะคุณฮิลล์?” พลอยใสชะอ้อนถาม เธอเอียงคอรอฟังคำตอบเมื่อได้ยินเสียงกระซิบแผ่วๆ จากปากได้รูปของชายหนุ่มผู้กุมชะตาชีวิตของตัวเองเอาไว้

“เปล่า!!” เปลือกตาของชายหนุ่มเปิดขึ้น นัยน์ตาสีน้ำตาลเหลือบทองเปล่งประกายโชติช่วง เขาหรี่เปลือกตาลงนิดๆ จะสนใจทำไมกับผู้หญิงยังมาไม่ถึง ตรงหน้าเขานี่สิน่าสนใจกว่าเยอะ รอก่อน!! รอให้ได้เจ้าหล่อนมาอยู่ในอุ้งมือเสียก่อนเมื่อนั้นเขาจะสั่งสอนเจ้าหล่อนให้หลาบจำ ว่าอย่าได้มาลองเชิงท้าทายอำนาจของเขา!!

มือใหญ่แข็งแรงเอื้อมฉุดร่างอวบอุ่นของพลอยใสเข้ามาในวงแขน เขากระแทกเรียวปากทาบทับริมฝีปากนุ่มนิ่มได้รูปของพลอยใสแรงๆ บดจูบกระชากกระชั้นเหมือนจะเป็นการลงทัณฑ์ เมื่ออารมณ์เกี่ยวพันในใจยังไม่จางหายไปจากใจ เขาแทรกปลายลิ้นเข้าไปละเลงในอุ้งปากนุ่มนิ่ม ดูดซึมความหวานฉ่ำในอุ้งปากนั้น และเคลื่อนมือขึ้นครอบครองทรวงอกอวบอิ่ม เริ่มเคล้นคลึงเต้าทรวงเต่งตึงช้าๆ ด้วยความคึกคะนอง ร่างเล็กบางสั่นสะท้าน เธอซาบซ่านกับความจาบจ้วงที่เต็มไปด้วยความร้อนแรง หญิงสาววางมือเล็กๆ เหนือแผงอกแน่นๆ แอ่นเรือนกายเบียดชิดให้ชายหนุ่มได้ลงทัณฑ์แบบเต็มที่

“อืม” เสียงครางหวานฉ่ำดังลอดริมฝีปากอิ่มเป็นระยะๆ ชายหนุ่มนำพารสสวาทฉ่ำหวาน เขามอบความสุขซ่านให้ผู้หญิงอีกคน แต่ในหัวสมองของเคฮิลล์กับมโนถึงผู้หญิงอีกคนหนึ่ง คนคนเดียวที่กล้า!! กล้าปฏิเสธความต้องการของเขา ผู้ชายที่ไม่มีใครกล้าปัดความต้องการ? แต่เจ้าหล่อนกล้าทำ!!