18 ไตรชอบอรนลิน

ฝรั่งหนุ่ม รูปหล่อ ร่างกายเต็มไปด้วยมัดกล้ามแน่นไปทั้งตัว และเงินที่จ่ายให้อย่างงาม มีหรือผู้หญิงที่มีอาชีพบริการอย่างเธอจะไม่ปรารถนา หลับนอนกับคนหล่อ ชื่นใจ มีความสุขกว่านอนกับคนหน้าตาน่าเกลียด อารมณ์ในเรื่องอย่างว่ามันไม่ได้ เมื่อเขาแนบร่างลงมา เธอกอดรัดทันที ปลายจมูกที่ผ่านการทำศัลยกรรม จูบไล้ไปตามใบหน้า

เห็นความหล่อแล้วชื่นใจ พร้อมทั้งร่างกายและจิตใจที่จะพาเขาสู่สรวงสวรรค์

ไรอันเป็นผู้ชายที่ชอบเสพสุขในเรื่องเพศรส ไม่รั้งรอต่อการเดินหน้า บนเรือนกายสุดแสนอะร้าอร่ามของสาวบริการ ตะลุยหนักไปโดยไม่พัก ร่างกายของเธอขยับเคลื่อนไหวไปตามแรงที่กระทำ เสียงร้องครางดังให้ได้ยินเป็นระยะ

เพิ่มอรรถรสในอารมณ์พิศวาสให้มากยิ่งขึ้น เขาจึงลุยดะตามความคะนองของความเป็นชาย เมื่อใกล้ถึงที่หมาย เสียงหวีดร้องของหญิงสาวกับการรัดรึงตรึงแน่นที่รีดสารแห่งความสุขออกมาจากร่างกายจนหมดสิ้น ไรอันยุติการเคลื่อนไหว ซบหน้าลงกับหน้าอกอวบคู่นั้นอย่างสิ้นแรง

ไตรผู้จัดการ พัทยา บีช แอนด์ ซี รับฟังเรื่องของอรนลินจากเมษา รู้สึกเห็นใจที่ถูกคนรักหักอก จึงอยากเห็นอรนลินว่าหน้าตาเป็นอย่างไร น่าสงสารแค่ไหน จึงไปเลียบๆ เคียงๆ แถวที่พักของเธอ เดินวนเวียนไปมาหลายรอบ ยังไม่เห็นหญิงสาวออกมา จึงเปลี่ยนแผนใหม่ เข้าไปกดออดประตูบ้านพัก

“ให้รู้ไปสิ ว่าจะทำตัวเป็นนางห้อง ไม่ยอมออกไปไหนเลย”

ชายหนุ่มพูดเบาๆ กับตัวเอง แต่ก็ยังสงสัยอยู่ว่า ทำไมถึงอยากเห็นหน้าเพื่อนของเมษานัก ทั้งที่ไม่เกี่ยวกับตัวเองเลย

“แค่อยากเห็นว่าหน้าตาเธอน่าสงสารแค่ไหนเท่านั้นเอง”

เขารู้ว่าสิ่งที่ให้คำตอบกับตัวเองนั้นเป็นแค่เพียงข้ออ้างเท่านั้น ทั้งที่ความจริงแล้ว อยากรู้ว่าเธอสวยมากน้อยเพียงใด

ทางด้านอรนลินกำลังเอนร่างลงกับเตียง หลังจากครุ่นคิดกับเรื่องของตัวเองจนกลายเป็นความเศร้า แม้จะพยายามทำใจให้คิดมากแต่ก็อดไม่ได้ เธอรู้ว่าทุกวันนี้มีชีวิตอย่างซังกะตาย ไร้ความสดชื่น เหมือนต้นไม้ที่ถูกปลูกขึ้นมา แต่เจ้าของไร้การดูแล ไม่รดน้ำ ใส่ปุ๋ย นับวันมีแต่ยืนแห้งเหี่ยวตาย

ความเศร้าถาโถมเข้ามาทุกครั้งที่นึกถึงภูดิส น้ำตาอุ่นๆ ไหลออกมาอีกจนได้ เธอตัดสินใจว่าจะต้องนอนพัก หลับสักงีบ ตื่นขึ้นมาคงดีขึ้น

แต่เสียงกดออดหน้าบ้านพักดังขึ้น หญิงสาวลุกพรวดขึ้นนั่ง มองไปที่ประตูอย่างชั่งใจ ว่าควรจะเปิดดีไหม เงียบไปครู่หนึ่ง เสียงออดยังคงดังขึ้นอีก หญิงสาวเดินไปดูที่ตาแมว เห็นชายหนุ่มหน้าตาดี อายุประมาณ 30 ปี ใส่เสื้อของ พัทยา บีช แอนด์ ซี ความกังวลว่าจะมีคนมาคิดร้ายได้จางหายไป

“สวัสดีค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ”

หญิงสาวโผล่แค่ใบหน้าออกมา ไม่กล้าที่จะออกไปทั้งตัวเพราะยังไม่แน่ใจในเรื่องความปลอดภัย ขณะที่ไตรอึ้งในความสวยของเธอ จ้องตาไม่กะพริบ

“สวัสดีครับ ผมชื่อไตรเป็นผู้จัดการของที่นี่”

เมื่อเธอได้ยินว่าไตรเป็นผู้จัดการ ความกังวลคลายจนหายไป กล้าที่จะก้าวออกมาจากในบ้าน แล้วออกมายืนอยู่ด้านหน้าของบ้าน ยกมือทำความเคารพ

“สวัสดีค่ะ ผู้จัดการ มีอะไรหรือเปล่าคะ”

เสียงหวานๆ กับใบหน้าสวยใส ไร้เครื่องสำอาง ประทับใจไตรมากที่สุด เผลอมองจนกระทั่งเธอเป็นฝ่ายถามขึ้น ชายหนุ่มยกมือขึ้นแตะศีรษะอย่างเขินๆ

“เอ่อ ผมรู้ว่าคุณเป็นเพื่อนกับเมษา มาเช่าอยู่หลายวัน ก็มาถามดูว่าเป็นอย่างไรบ้าง สบายดีไหม มีอะไรขาดตกบกพร่องหรือเปล่า ถ้ามีทางเราจะเร่งแก้ไขให้ทันที”

“ไม่มีเลยค่ะ ขอบคุณมาก ลินดีใจที่นี่ดูแลลูกค้าเป็นอย่างดี”

“เราถือหลัก ลูกค้าคือผู้มีพระคุณครับ”

“ดีใจจังที่ได้มาพักที่นี่ ขอบคุณมากนะคะ ผู้จัดการ”

“เรียกพี่ไตรเหมือนเมษาก็ได้ ผมยินดีครับ เอ่อ ผมขอแทนตัวเองว่าพี่ก็แล้วกันนะ”

“ค่ะ พี่ไตร”

เพียงเท่านี้ ทำเอาไตรรู้สึกหัวใจพองโต มีความสุขที่ได้รับความไว้วางใจจากอรนลิน แม้เพิ่งเจอหน้ากัน แต่เขารู้ว่าเธอกำลังก้าวเข้ามาสู่ในหัวใจ หลังจากว่างเว้นกับคำว่ารักเป็นเวลานานเกือบปี ต่อจากนี้ไปเห็นทีว่าหัวใจคงจะชุ่มฉ่ำเสียที เขาจะไม่ปล่อยโอกาสดีๆ อย่างนี้หลุดมือไปอีกแล้ว

“ถ้าอย่างนั้น พี่คงไม่รบกวนล่ะ ลินพักผ่อนตามสบายเถอะ ถ้าหากว่ามีอะไรก็โทร. ไปหาพี่ได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง นี่ครับนามบัตร”