11 ลิซ่ามายั่วไรอัน
เสียงหวานกระเส่าสุดดังขึ้น พร้อมๆ กับฝ่ามือนุ่มสอดเข้าไปภายในเสื้อคลุม เมื่อสัมผัสกับความแกร่งของหน้าอกที่มีเส้นขนนุ่มขึ้นพอเซ็กซี่ เธอลูบไล้เบาๆ จนเขาขนลุก และใช้ปลายเล็บครูดสัมผัสผิวเนื้อ กระตุ้นความต้องการทางกามารมณ์ของชายหนุ่มให้ลุกฮือขึ้น
“ไม่ อย่าทำอย่างนี้”
“ลิซ่ารู้ ว่าบอสชอบ อยากดูเต็มๆ ตาไหมคะ”
ยิ่งห้าม เหมือนยิ่งยุ ลิซ่าทำท่าจะถอดชุดคลุมออกจากตัว เพื่อโชว์รูปร่างอะร้าอร่ามให้ไรอันเห็นเต็มตา แต่เขาคว้าข้อมือเธอเอาไว้ ส่ายหน้าไปมา
“ลิซ่า ผมสั่งเธอ ใส่เสื้อคลุมให้เรียบร้อย”
“บอส ทำไมล่ะคะ”
“อย่าทำอย่างนี้อีก ผมไม่ชอบ”
“แต่บอสชอบเซ็กซ์ มีผู้หญิงไม่ขาด ลิซ่ายินดีทำหน้าที่นั้นค่ะ”
“ผมบอกว่า ไม่เอาก็ไม่เอาสิ ต่อจากนี้ไปอย่าทำอย่างนี้อีก ไม่อย่างนั้นผมจะเปลี่ยนเลขาคนใหม่”
เขาตวาดดังเสียจนหญิงสาวสะดุ้ง หน้าซีด ใจเต้นระรัว รีบจัดการกับเสื้อคลุมด้วยมือไม้สั่น รู้สึกอายจนหน้าร้อนผ่าว ถ้ามีคนรู้เรื่องนี้เธอจะทำอย่างไร ยั่วผู้ชายจนถึงขั้นเปลือยอก แต่ไม่อาจทำให้เขาร่วมอภิรมย์กับเธอได้
“ออกไป แล้วอย่าเข้ามาอีก”
“บอสใจร้าย”
ลิซ่าตะเบ็งเสียงดัง ร้องไห้ออกมาพร้อมกับเปิดประตู วิ่งออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว ไรอันรีบปิดประตูแล้วกดล็อกเอาไว้ ดีใจที่สามารถเอาชนะใจตัวเองได้ ไม่เคลิ้มไปกับการยั่วยุของเลขาคนสวย ไม่เช่นนั้นคงเกิดเรื่องวุ่นวายตามมาเพราะลิซ่าคงไม่หยุดอยู่ที่การเป็นนางบำเรอ
โรบินขบกรามจนเป็นสันนูน ดวงตาลุกพอง มือทั้งสองข้างกำแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้นมา เมื่อเห็นลิซ่าในชุดคลุมเคาะประตู แล้วผลุบเข้าไปในห้องไรอัน ในสภาพพร้อมที่จะเป็นของเขา ในตอนนั้นชายหนุ่มยอมรับว่าเจ็บปวดที่สุด โดยจินตนาการว่าคนทั้งสองคงโรมรันอย่างชนิดดุเดือดกันบนเตียง
ไรอันไม่ได้ปลดปล่อยความต้องการมาพอสมควร ย่อมมีความปรารถนาเป็นธรรมดา เมื่อเจอนางยั่วอย่างลิซ่า ยากที่จะกักเก็บความรู้สึกเอาไว้ได้
และแล้ว เขาค่อยๆ ผ่อนลมหายใจอย่างโล่ง เมื่อเห็นลิซ่าวิ่งพรวดออกมา ในสภาพเหมือนนกปีกหัก ถ้าให้เดาเธอคงถูกไรอันปฏิเสธที่จะมีอะไรด้วย
“ผู้หญิงแพศยา ไม่รู้จักละอายใจ”
เขาคำรามลอดไรฟันออกมาอย่างสะใจ แต่ก็ยังเจ็บปวดที่เธอกล้าทำอย่างนั้น เขาได้แต่ถามตัวเองว่า ทำไมลิซ่าไม่มาเสนอเขาบ้าง จะได้สนองให้สมใจ แต่ตอนนี้ก็ได้แต่คอยกันไม่ให้เธอทำอะไรกับไรอันให้น่าเกลียดมากไปกว่านี้ เขาจะขวางให้ถึงที่สุด
แม้ว่าจะต้องผิดใจกับลิซ่าก็ต้องยอม ในเมื่อเขาภักดีต่อไรอัน กล้าที่จะให้ชีวิตเพื่อคุ้มครอง จากการทำงานเป็นบอดี้การ์ดดูแลไรอันอย่างชนิดยอมตายถวายชีวิต บางคนว่าเป็นการกระทำที่โง่
กล้าที่จะเอาชีวิตตัวเองไปแลกกับค่าจ้างที่เป็นเศษเงินของไรอัน สำหรับโรบินแล้วมันมีอะไรที่มากกว่านั้นเพราะเมื่อก่อนไรอันเคยช่วยชีวิตเขาเอาไว้ ให้รอดพ้นจากการโดนรุมสกรัม
ไรอันเป็นผู้ให้ชีวิตใหม่แก่เขามีโอกาสได้หายใจอีกครั้ง เขาจึงตอบแทนกลับคืนบ้าง
“คิดอะไรอยู่หรือ คุณโรบิน”
เชิดพูดภาษาอังกฤษได้ดี เพราะถูกอบรมมาจากบริษัท เขาสื่อสารกับนักท่องเที่ยวต่างชาติได้ โดยไม่ติดขัด จึงได้รับค่าทิปมากกว่าคนอื่นๆ
โรบินหันมายิ้มให้เชิดที่เปลี่ยนมาใส่เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงเลสีน้ำเงินเข้มอย่างเป็นกันเอง
“ลิซ่าทำตัวไม่เหมาะ เข้าไปหาคุณไรอัน ทั้งที่ใส่ชุดคลุม”
“เขาเป็นคนรักกัน ไม่น่าเกลียดหรอกครับ”
เชิดเป็นทันหัวสมัยใหม่ ไม่ถือในเรื่องหญิงชายอยู่ด้วยกัน ขณะสวมชุดที่ไม่เหมาะ โดยเฉพาะคนที่เป็นคู่รักกันเพราะมากกว่านั้นก็ทำมาแล้ว ทว่าเขาอ้าปากค้าง เมื่อโรบินบอกกว่า
“ใช่แฟนเสียที่ไหนล่ะ ลิซ่าเป็นแค่เพียงเลขาเท่านั้น”
“อ้าว ผมเห็นสนิทกันขนาดนั้น คิดว่าเป็นแฟนกันเสียอีก”
“ลิซ่าพยายามที่จะเป็นมาดามของคุณไรอัน แต่เขาไม่สนใจ กลัวจะเสียการปกครอง”
“ครับ ผมดูคุณไรอันแล้วรู้ว่าเจ้าชู้ไม่เบา แต่ก็ดีที่รู้จักว่าสิ่งไหนควร หรือไม่ควร คนอย่างนี้น่ายกย่องมากครับ คุณโรบินผมว่าลงไปเดินแถวสระว่ายน้ำ ดูสาวๆ ดีไหม”
เชิดเปลี่ยนเรื่องสนทนา มาเป็นชวนโรบินลงไปข้างล่าง แต่เขาส่ายหน้า
“ไม่ล่ะ ผมต้องดูแลคุณไรอัน”