พราดรักคนไร้ใจ

"มาแล้วครับ"

"อืม"

"เอ่อ..นายครับ"

กึก!

"....." ร่างสูงใหญ่กำลังจะก้าวออกไป เป็นต้องหยุดชะงักเมื่อเสียงลูกน้องดังขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าดุดันค่อย ๆ หันกลับไปเผชิญหน้า

"นายใหญ่..."

"อ้าวคุณผืนป่า" เมื่อเข้ามาในห้องวีไอพีสถานบันเทิงแห่งหนึ่ง ซึ่งคนที่เป็นเจ้าของก็คือตัวเขาเอง และสถานที่แห่งนี้ไม่ได้มีไว้สำหรับพวกผีเสื้อราตรีอย่างเดียว แต่ยังเป็นแหล่งรวมพวกอบายมุขทุกอย่างเอาไว้ด้วย ชั้นใต้ดินของร้าน เป็นบ่อนขนาดใหญ่ของพวกนักลงทุน นักธุรกิจมากมายที่มักจะเข้ามาใช้บริการวันหนึ่งไม่ต่ำกว่าห้าสิบถึงหกสิบราย และคนพวกนี้ส่วนใหญ่จะชอบมาสิงสถิตอยู่ในนี้ทั้งวัน หากเงินไม่หมดจะไม่กลับ หรือถ้าหมด นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะเขามีบริการคอยช่วยเหลือลูกค้าทุกคน แต่ทุกข้อเสนอที่ให้ไป ต้องมีสิ่งของมาแลกเปลี่ยนเป็นเงินก้อนเพื่อนำไปลงทุนต่อ ไม่ว่าจะเป็นสร้อยแหวนเงินทอง บ้านรถที่ดิน หรือถ้าใหญ่หน่อยก็คงเป็นหุ้นบริษัท แล้วแต่ข้อตกลงของเราในตอนนั้น ๆ ด้วย

"สวัสดีครับ"

"ไม่คิดว่าจะได้เจอคุณผืนป่า" ชายวัยกลางไม่คิดว่าวันนี้จะได้เจอกับเจ้าของตัวจริง เพราะปกติแล้วผืนป่าไม่ค่อยมาตอนรับแขกสักเท่าไหร่ จะเป็นลูกน้องเสียมากกว่าที่คอยมาบริการลูกค้า ถือว่าวันนี้เขาเจอแจ็คพ็อตเลยก็ว่าได้

ผืนป่า ลูกชายบุญธรรมของ พรเกียรติ และเปมนีย์ เขาเป็นลูกชายคนเล็กของ ตระกูลปรีดิวัฒน์  มีพี่ชายหนึ่งคนชื่อ แผ่นดิน ซึ่งทั้งสองไม่ค่อยจะลงรอยกันสักเท่าไหร่ ด้วยนิสัยและการทำงานที่แตกต่างกัน ผืนป่าเป็นคนค่อนข้างเก็บตัว ไม่ชอบสุงสิงกับใคร เรื่องนิสัยส่วนตัว ผืนป่าถือว่าเป็นผู้ชายเย็นชามาก ฉายาคือมาเฟียไร้ใจ ไม่เคยศรัทธาในรัก เกลียดผู้หญิงงี่เง่าพูดมากเป็นที่สุด และสิ่งที่เขาโหยหามากกว่าความรักก็คือเงินและอำนาจ..

"สะ สวัสดีค่ะ" แววตาคมกริบขยับมองไปยังหญิงสาวตรงหน้า และเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่นั่งอยู่ในห้องแห่งนี้

"จริงสิ นี่ลูกสาวผมครับ" เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มเอาแต่มองลูกสาวตัวเอง ก็ไม่รอช้าที่จะแนะนำให้ทั้งสองได้รู้จักกัน อยู่ ๆ ความคิดชั่วร้ายก็ผุดขึ้นมาในหัว หากวันหนึ่งครอบครัวของเราทั้งสองได้ปรองดองกัน อำนาจที่ชายหนุ่มมีอยู่ล้นมืออาจช่วยให้เขาขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดได้อย่างง่ายดาย หึ~ แล้วเขาจะช้าอยู่ใย ต้องทำให้คนสองคนได้รู้จักกันมากกว่านี้สิ

"ใครให้เข้ามา" ทว่า..

"เอ่อ.." สองพ่อลูกถึงกับอึ้งไปเลยเมื่อเจอคำถามแสนเย็นชาจากคนตรงหน้า ถึงตนจะพอได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของผืนป่ามาบ้างว่าเป็นคนยังไง แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะเย็นชามากขนาดนี้ ไหนจะสายตาราวกับซาตานร้ายที่พร้อมกระชากวิญญาญอีกฝ่ายให้หลุดจากร่างนั้นอีก น่ากลัวชะมัด

"คะ คือว่า"

"ออกไป" รู้สึกหงุดหงิดสายตาหญิงสาวที่มองมา มันช่างน่ารำคาญเป็นที่สุด

"หะ ให้วาวานั่งอยู่ตะ.."

"....." หญิงสาวเป็นต้องกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังอึก เพราะสายตาที่ผืนป่าส่งมามันน่ากลัวมากยังไงล่ะ ไม่เคยเจอใครน่ากลัวเท่านี้มาก่อนเลย

"ออกไปรอป๊าก่อน"

"แต่ป๊าคะ"

"เดี๋ยวป๊าพาไปซื้อกระเป๋า"

"ก็ได้ค่ะ" หญิสาวตอบกลับใบหน้าง้ำงอ ท่าทางของเธอแม้จะดูน่ารักในสายตาของคนเป็นพ่อ ทว่ามันกลับขัดหูขัดตาสำหรับเขา

"คะ คืออย่างนี้ครับคุณผืนป่า" ชายวัยกลางคนขยับตัวลงไปนั่งคุกเข่าที่พื้นหลังจากที่ลูกสาวและคนของตนออกจากห้องไปรอด้านนอก ก่อนจะคลานเข้าไปหาชายหนุ่มรุ่นลูกที่กำลังนั่งไขว่ห้างจิบไวน์มองตัวเองสีหน้าเรียบนิ่ง

"....."

"ผมต้องการอีกยี่สิบล้านครับ"

"ยอดเก่าเท่าไหร่" ผืนป่าเอี้ยวใบหน้าถามลูกน้องด้านหลัง เพราะเท่าที่รู้มา ยอดเก่าก็ยังไม่ชำระแม้แต่บาทเดียว แต่วันนี้กลับมาขอเพิ่มอีกยี่สิบล้าน ไม่ตลกไปหน่อยหรือไง

"สามสิบล้านครับนาย" สกายรายงานยอดเงินที่ยังค้างอยู่

"ห้าสิบล้าน..." อืม ยอดเก่าสามสิบล้าน สำหรับเขาเงินแค่นั้นไม่ใช่ปัญหา ปัญหาอยู่ที่มันจะเอาอะไรมาเป็นตัวยืนยันว่าเขาจะได้เงินคืน ไหนจะที่มันรับปากลูกสาวเมื่อครู่นี่อีกว่าจะพาไปซื้อกระเป๋า ทำตัวเป็นพ่อที่แสนดีว่างั้น ทั้งที่จริงเแม่งคือผีพนันชัด ๆ เป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่แสนดีเวลาอยู่กับลูก แต่เป็นคนเหี้ยตอนอยู่บ่อน อืม เท่ดี ไม่แปลกที่เมียหอบเสื้อผ้าหนี

"ชะ ใช่ครับ"

"กูจะได้อะไร"

"เอ่อ.."

"เอาหุ้นบริษัทที่มึงถืออยู่มาแลกสิ"

"....." ชายวัยกลางคนชะงักไปในทันที ใครจะไปคิดว่าคนตรงหน้าจะกล้าขอหุ้นบริษัทที่ตนถืออยู่ซึ่ง ๆ หน้า เขาคงประมาทเด็กคนนี้เกินไป ผืนป่าอันตรายกว่าที่คิดเสียอีก

"ถ้าตกลง เงินห้าสิบล้านจะมากองอยู่ตรงหน้าทันที" มันขอยี่สิบล้าน แต่เขาให้เลยห้าสิบล้านถ้ากล้าเอาหุ้นมาแลก เพราะถ้าเขาได้หุ้นตรงนั้นมา เงินแปดสิบล้านที่เสียไปเขาไม่นึกเสียดายเลยแม้แต่น้อย หุ้นนั้นทำเงินให้เขาเยอะกว่านี้แน่นอน

"ห้าสิบล้าน" เงินมากขนาดนี้ไม่ได้หามาได้ง่าย ๆ เลยนะในเวลาคับขับแบบนี้ เขาต้องเอาเงินไปลงทุนเพื่อเอายอดที่เสียไปก่อนหน้านั้นคืนมาให้ได้ ถึงแม้ว่าตนจะเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ แต่ด้วยนิสัยติดการพนัน ไม่ว่าจะมีเงินมากมายสักเพียงไหน ถ้าเมื่อไหร่ที่ถูกครอบงำด้วยกิเลสตัณหา มีเป็นร้อยล้านพันล้านก็หมดได้เหมือนกัน ขึ้นชื่อว่าพนัน ไม่มีทางที่เราจะเอาชนะมันได้อย่างแน่นอน วันนี้คุณอาจได้เงินไป วันต่อไปใช่ว่าคุณจะดวงดีตลอด ถึงแม้ว่าผืนป่าจะชอบเงินมากสักแค่ไหน แต่เขาก็มักจะเตือนสติพวกที่มาเอาเงินไปเล่นเสมอ หากเตือนแล้วคนพวกนั้นยังโลภ เขาเองก็ช่วยไม่ได้ เพราะถือว่าพวกคุณเลือกมันแล้ว เช่นเดียวกับคนตรงหน้า ที่ลูกน้องเขาได้เตือนไปแล้วครั้งหนึ่ง

"ตกลง!"

"เอาเงินมา" ผืนป่าลูกน้องนำเงินจำนวนห้าสิบล้านมาวางลงตรงหน้า

"...." แววตาของชายวัยกลางคนเป็นประกายทันทีเมื่อเห็นเงินจำนวนห้าสิบล้านวางอยู่ตรงหน้า สกายนำเอกสารสัญญามาให้เซ็น คนที่ถูกผีพนันครอบงำรีบรับปากกามาเซ็นชื่อตัวเองอย่างไว โดยไม่อ่านสัญญาเลยสักบรรทัดเดียว

"หึ~" ก็ยังโง่เขลาเหมือนเดิม..