บทที่ 9 อุ่นเตียง NC+

“เธอ...เธอ” เสียงเข้มเอ่ยซ้ำแล้วซ้ำเล่า

มือหนาจับเข้าที่ชีพจรและแตะจมูกเพื่อดูลมหายใจของเธอใบหน้าอันหล่อเหลาที่มีสีหน้าคิดถึงเมื่อครู่กับโล่งใจขึ้นมาบ้าง

“แค่เป็นลมยังไม่ตาย” โรมเอ่ยจบร่างสูงก็ซ้อนตัวคนเป็นลมขึ้นมาอุ้มในท่าเจ้าสาว โรมที่อุ้มหญิงสาวเดินไปยังห้องพยาบาล เป็นที่สนใจให้กับสาวๆ ที่พบเห็นไม่น้อยไม่เว้นแม้กระทั้งน้ำนิ่งที่เห็นโรมอุ้มหญิงสาวออกมาจากลิฟต์ แต่ดูท่าทีแล้วคนที่โรมอุ้มนั้นไม่ใช่ยัยโรรา แต่ผู้หญิงคนนั้นคือใครกัน

“หึ...พี่โรมนี่พี่กล้าปฎิเสธฉัน เพราะแบบนี้สินะ ยัยนั่นคือใครกันมารยาชัดๆ” น้ำนิ่งได้แต่คิด

ด้านมิกซ์ชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาคมคามที่กำลังจะสาวเท้าขึ้นตึก แต่แล้วสายตากับสะดุดเข้าที่ร่างสูงหนุ่มฮอตชื่อดังคณะบริหารที่อุ้มอดีตแฟนเก่าอย่างนานิลผ่านหน้าของตนไป

“นานิล นั้นเป็นอะไร” ด้านมิกซ์ถึงเขาจะหมดเยื่อใยกับนานิลแต่เห็นแบบนี้เขาก็อดปล่อยผ่านไปไม่ได้

“เป็นลม” โรมตอบขณะที่อุ้มคนเป็นลมไปยังห้องพยาบาล

“ทำไมเธอถึงเป็นลม” มิกซ์ยังไม่คิดจะปล่อยผ่าน นานิลเรียนวิศวะแล้วทำไมเธอมาเป็นลมที่ตึกสถาปัตยได้ มันเกิดคำถามขึ้นมากมายภายในหัวของเขา

“ไม่ใช่เรื่องของมึง ไม่ต้องเสือก” โรมตัดความรำคาญ และอุ้มร่างบางไปยังห้องพยาบาลโดยไม่สนใจสายตาของใคร ยัยบ้านี้ถึงจะติดผอมแต่ตัวหนักใช้ได้ ใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีร่างสูงก็อุ้มคนเป็นลมวางลงบนเตียงนอน ที่มีเตียงว่างเรียงรายราวสิบเตียง

การที่นานิลโดยเขาจูบหนักเธอเป็นลมทำเอาคนจูบอย่างโรมถึงกับหัวเสียงสุดๆ สายตาคมเหลือบมองไปทั่วห้องพยาบาลในเวลาบ่ายแกๆ จวนจะค่ำแบบนี้กับไม่เห็นว่ามีใคร ให้ตายเถอะเจ้าหน้าที่ในห้องนี้หายไปไหนหมด ร่างบางนอนแน่นิ่งไม่ได้สติ ในเมื่อเขาเป็นต้นเหตุให้ยัยอ่อนที่แสนปากดีเป็นลม จะปล่อยให้เธอหลับอยู่คนเดียวแบบนี้ก็ดูใจร้ายเกินไปร่างสูงในชุดนักศึกษาที่ปิดกระตุมเสื้อเพียงสามเม็ด เดินไปหยิบหลอดยาดมที่ตู้ยาและจ่อเข้าที่จมูกของเธอ ไม่นานคนเป็นลมก็ได้สติ ดวงตากลมเล็กค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างเชื่องช้า

ด้านนานิลสติที่ยังมาไม่คบ พอตื่นขึ้นมาก็พบว่าไอ้โรคจิตนั่งอยู่ที่เตียงนอนของฉัน ตากลมดวงเล็กสำรวจบริเวรโดยรอบก็พบว่าตนเตียงนอนที่เธอนอนอยู่นี้นั้นมันคือห้องพยาบาล

“อ่า...นี้ฉันเป็นอะไร ถึงมาอยู่ในห้องพยาบาล”

“โดนฉันจูบ เธอเป็นลม” เสียงคนหน้านิ่งตอบเธอ

“ห๊ะ โดนจูบเป็นลม” นานิลไม่พูดเปล่าร่างบางที่นอนราบอยู่บนเตียงเมื่อครู่ถึงกับสะดุ้งตัวขึ้นนั่ง เอ่ยเสียงดังออกมาด้วยท่าทีตกใจ

!! โป๊ก !! นั้นกับโดนมือโรมเขกเข้าที่ศีรษะ นี้ยัยนี้เธอแค่โดนจูบหัวไม่ได้กระแทกพื้น พอที่จะจำอะไรไม่ได้

“นี้นายมาเขกหัวฉันทำไม” คนนัยน์ตาใสเอ่ยถามเขา พอตื่นขึ้นมานัยนี้เหมือนเด็กจะมัดใครจะคิดว่าเธออยู่ปีสาม บอกว่าปีหนึ่งก็เชื่อนะ โรมเท้าแขนลงบนเตียง

“แค่เป็นลมนะ เธอไม่ได้สมองเสือม จำไม่ได้เหรอไง ว่าฉันจูบเธอ และเธอก็จูบฉันตอบฉัน เธอจูบฉันเร้าร้อนมาก แต่น่าเสียดายเป็นลมไปซะก่อน” โรมแกล้งโกหกคนตาใส

“มะ...ไม่จริงฉันไม่ได้จูบนาย ไอ้คนทุเรส” นานิลสวนกลับพร้อมตะเบ็งเสียงใส่หน้าด้วยท่าทีโมโห เธอจำได้ เขาต่างหากที่จู่โจมจูบเธอ ฉันจำไอ้คนใจร้ายหน้าด้านที่ปล้นจูบฉันได้ขึ้นใจ และก็คงไม่มีวันลืม ตากลมเล็กสบตาด้วยสายตาคมเข้มที่แฝงไปด้วยความเย็นชา เธอโกรธเธออายและโมโหเขาสุดๆ

“ทำไมอยากฆ่าฉันเหรอ เอาสิ” เขาเอ่ยท่าทายเธอ

ด้านนานิลด้วยความนิสัยที่ฉันเป็นคนไม่ยอมใครตั้งแต่ไหนที่ไหร่มา นายบ้านี้มีสิทธิอะไรมาจูบฉัน นานิลจ้องมองคนตรงหน้าอย่างเหลือดอด

!! เพี้ยะ...!! มือเรียวเล็กตบเข้าที่ใบหน้าอันหล่อเหลาอย่างไม่คิดจะออมแรง

“นายไม่มีสิทธิมาจูบฉัน และก็ฉันไม่เคยให้ใครมาจูบฟรี” นานิลตะเบ่งเสียงออกมาด้วยท่าทีโกรธจัด คนโดนตบถึงกับเดาะลิ้นเข้าที่กระพุ้งแก้ม มือหนาชกขึ้นมาจับที่แก้มเบาๆ

“อ่า...“ ยัยนี้ตบเขาถึงกับหน้าชา

“มือหนักใช้ได้เลยนิ” คนตัวโตเผยรอยยิ้มอันร้ายกาจออกมา หางตาดวงเล็กตวัดมองเขาด้วยความเกลียดชัง ร่างบางลุกออกจากเตียง แต่ยังไม่ทันที่ขาจะลงพ้นจากเตียงนอนกับถูกฝ่ามือหนาของคนตัวโตจับกระชากกดลงบนเตียงด้วยความเร็ว

“อร้าย...” เสียงที่ถูกเปล่งออกมากับถูกปิดด้วยริมฝีปากหนาของคนตัวอันตราย ร่างสูงตามไปขึ้นคร่อมและกดทับร่างบางคนตัวเล็กจมลงกับเตียงนอน ด้านโรมโชคดีหน่อยเตียงที่เขาเลือกมันมีตู้ยาสีทึบบดปังเอาไว้ และอีกอย่างในเวลาจวนค่ำแบบนี้คงไม่มีใคร

ริมฝีปากหนาบดขยี้เข้าริมฝีปากเล็กตามแรงอารมณ์ที่เดือดจัด ตบเข้าถึงกับหน้าชาแบบนี้มีหรือจะปล่อยผ่าน ไม่ได้ใจดีกับสาวๆ อย่างหน้าตานะคับถึงจะจูบเพราะวันนี้เธอดันมารู้ความลับแต่นั้นเธอก็ไม่มีสิทธิมาตบหน้าหล่อๆ ของเขาเสียหล่อหมด

จูบดูดดื่มแบบกระชากวิญญาณได้เกิดขึ้นอีกครั้ง ด้านนานิลที่ถูดริมฝีปากหนาบดขยี้เข้ามาอย่างหนัก คนถูกจูบถึงกับดิ้นแทบจะหมดแรง แต่นั่นยิ่งฉันต่อต้านจากที่กดจูบเขากับกัดปากของฉัน มันเจ็บมาก ถึงกับรู้สึกจี๊ดๆ ที่ริมฝีปากด้านบน ฮื่อ...อยากจะร้องไห้ แต่แค่ขยับปากก็ทำไม่ได้

ด้านโรมยัยนี้กล้าดียังไงมาตบผม แค่โดนจูบเมื่อครู่ก็น่าจะเข็ดแล้วไหม ก็ไม่ได้อยากจะรังแกผู้หญิงนักหรอก แต่ตบหน้ากันแบบนี้มันหยามกันเกินไป

ลิ้นสากหนาตวัดเข้าโพรงปากเล็กอย่างช้ำชอง มือเรียวยกขึ้นมากระชากที่เรียวผมดกดำของเขาอย่างแรง จากที่มือตึงผมเขา เลื่อนฝ่ามือลงมาขีดข่วนเข้าที่หน้าอก จนคนจูบถึงกับซะงัก เขาจูบเธอข่วน ยิ่งนานิลทำเจ็บโรมกับยิ่งเพิ่มแรงกดลงที่ริมฝีปากอย่างหนัก จูบที่ดูดดื่มและรุ่นแรงป่า เถือนขึ้นเรื่อยๆ

“เจ็บ...ฉันเจ็บที่ริมฝีปากรู้สึกว่าปากฉันโดนเขี้ยวเแหลมๆ ของตัวอันตรายกัดเข้าอย่างจัง”

!! แก๊ก !! แต่นั้นหูกับได้ยินมีเสียงของคนเปิดประตูเข้ามา ฝ่ามือหนากระชากผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างของตนที่คร่อมคนใต้ร่างเอาไว้ขณะที่ปากเขาเขายังบดขยี้ลงที่ปากของเธอ

จูบที่ดุเดือดไม่มีความปราณีเลยซักนิด น้ำตาที่จะไหลมันกับไหลไม่ออก เมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างไม่ขัดขืน จากที่จูบอย่างรุ่นแรงกับแปลเปลี่ยนเป็นอ่อนโยน คนมากประสบการณ์และช้ำชองอย่างโรม รัชพงศ์ เขารู้ทำยังไงถึงจะทำผู้หญิงฤทธิ์เยอะนั้นยอมสยบให้กับตน จูบเนิบนาบ และค่อยๆ เทะเลมดูดริมฝีปากบางอย่างเบาๆ ค่อยๆ เทะเข้าทีละนิดเขาได้อารมณ์ยัยหมาบ้าก็คงได้อารมณ์ไม่ต่างกัน

ด้านนานิลคนใต้ร่างที่ถูกตัวอันตรายสัมผัสจูบอย่างอ่อนโยน ค่อยๆ เทะ ขบเบาๆ จนสยิวจักจี้ที่ริฝีปาก ขณะฝ่ามือหนาไล่ลูบสัมผัสเข้าที่ใต้ชายเสื้อนักศึกษาไซต์เอสเอสอย่างบางเบาและอ่อนโยน คนถูกสัมผัสถึงกับขนลุกสู่ขึ้นมาอย่างไม่เคยเป็น จากที่ถูกจูบกับส่งลิ้นเล็กเข้าไปล่วงล้ำโพรงปากหนาอย่างลุ่มหลง

ให้ตายเถอะ ด้านโรมที่ถูกคนใต้ร่างลุกลิ้นล้ำเข้าโพรงปากของตนเช่นนั้น โรมหลงไหลกับจูบที่ไม่ประสีประสาโรมถึงกับหัวเสียสุดๆ เขาพยายามสลัดภาพของเธอนั้นออกจากหัวแต่กับไม่เป็นผล ร่างสูงถึงกับเสียการควบคุมไปชั่วขณะ ลิ้นสากหนาเกี่ยวกับเรียวลิ้นเล็กอย่างหอมหวานยั่วยวนใจ จูบที่แสนหวานที่เขามอบให้กับเธอได้เกิดขึ้นแล้ว ทั้งสองต่างแลกเรียวลิ้นซึ่งกันและกัน จากความโกรธแค้นกับแปลเปลี่ยนเป็นไฟพิศวาทที่ค่อยปะทุกัน

ด้านนานิลความรู้สึกที่วาบวามนี้คืออะไร ฉันหยุดตัวเองไม่ได้ แค่กลิ่นน้ำหอมอ่อนละมุนจากคนด้านบน ไว้ต่อความรู้สึกนี้ฉันราวกับคนเสียสติไปแล้ว ที่ปล่อยให้บุคคลอันตรายต่อร่างกายตักตวงรสชาติของจูบแสนหอมหวาน ติดปากติดลิ้น รสชาติดีที่ไม่คุ้นเคย กับเป็นฉันเสียเองจูบตอบและเหมือนว่าชอบลิ้นของคนที่ตนเกลียดหนักหนา นี้ฉันเป็นบ้าอะไร ถึงได้หลงลืมตัวจูบกับผู้ชายคนนี้ จูบดูดดื่ม มันเป็นแบบนี้สินะ แต่ขณะที่ได้สติของฉันที่คิดจะต่อต้านนั้นกับรู้สึกไปถึงมืออุ่นนุ่มมือลุกล้ำเข้าที่ชายเสื้อนักศึกษาไซส์เอสเอสและปลดตะขอบราชั้นในของฉัน

“ไม่สิมันต้องไม่เป็นแบบนี้” นานิลพยายามผละออกจากปากหนาที่ล่วงล้ำเข้าที่ปากของเธอ แต่นั้นก็หมดกำลัง ด้านโรมเมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างไม่มีท่าทีขัดขืน ออกจะเป็นใจ และยังขยับตัวให้ตนปลดตะขอ ให้ตายเถอะจากที่จูบปิดปากสั่งสอนที่เธอตบเขากับอยากได้อะไรที่มากกว่าจูบเสียแล้ว

ฝ่ามือหนาอีกข้างไล่บีบขย้ำสัมผัสลงที่เต้าเนื้องามลงอย่างอ่อนโยนและสะกิดขยี้ที่ส่วนหัวจนแข็งเป็นไตสู้กับมืออุ่นๆ ของเขา

นานิลที่ถูกตัวอันตรายอย่างโรมรุกหนัก ทั้งหน้าอกและปากร่างบางถึงกับควบคุมอารมณ์และความรู้สึกที่วาบวาบแปลกใหม่นี้ไม่ไหว ฮื่อ...ให้ตายเถอะนี้ฉันเป็นอะไร ทำไมฉันถึงอยากให้เขาสัมผัสร่างกายฉัน

โรมบดจูบขยี้ปากจิ้มลิ้มจนหน่ำใจแล้วนั้นปากหนาค่อยๆ ถอนจูบออกจากปากคนตัวเล็ก มือหนายังปิดเข้าที่ปากของเธอแทนปากของเขา นัยน์ตาสองคู่สบตาเข้าหากัน

“ขอดูดหน่อย” เสียงทุ่มเอ่ยขณะมือหนาดึงเสื้อนักศึกษาไซส์เอสเอสขึ้นถึงตนคอ ถือเขาว่าขอแล้ว