Chapter 11 : ช่วยตัวเอง NC
"อื้ออ" ฉันร้องท้วงออกมาในลำคอ หนำซ้ำนิ้วร้ายของเขายังกรีดกรายบดขยี้ที่ติ่งเกสรของฉัน
ไม่นานนักเขาก็ผละจูบออกจากปากของฉัน แต่นิ้วร้ายของเขายังคงบดขยี้ที่ติ่งของฉันไม่ยอมหยุด
"อ๊ะส์ ทะ ทำบ้า อื้ออ อะไรของคุณ หยุด อ๊ะส์" ฉันเริ่มพูดออกมาไม่เป็นคำพูด แถมเขายังจ้องมาที่ใบหน้าฉันแล้วยิ้มมุมปากอย่างพออกพอใจที่เขาทำให้ฉันร้องครวญคราง
"ถามจริงเธอไม่รู้หรอว่าที่ฉันทำอยู่คืออะไร" พูดจบเขาก็กดจูบลงมาที่ซอกคอแล้วซุกไซร้จนมันเกิดเป็นรอยแดง
ฉันพยายามย่นคอหนี แต่เขาใช้อีกมือหนึ่งล็อคต้นคอฉันเอาไว้เพื่อไม่ให้ฉันขยับหนีไปไหนได้
ฉันรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆที่พ่นแรงไม่สม่ำเสมออยู่ตรงซอกคอ ฉันเลยรู้ว่าความต้องการอย่างว่าตอนนี้ของเขามันสูงแค่ไหน
"พะ พอนี่มันในห้องทำงาน"
เขาละใบหน้าออกมาจากซอกคอขึ้นมามองหน้าฉัน "ฉันไม่แคร์ถ้าฉันอยากจะทำ" พูดจบเขาก็โน้มใบหน้าลงมาจูบที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้ง
"อย่ายุ่งกับมัน" ในขณะที่พูดริมฝีปากของเขากับฉันยังเสียดสีกันไปมา
เขาหมายถึงใคร บอสหรอ ฉันยังไม่เคยยุ่งกับบอสเลยด้วยซ้ำ
"อย่าทำฉัน ขอร้อง" ฉันลองพูดกับเขาดีๆเผื่อเขาจะใจอ่อนไม่ทำอะไรฉันในตอนนี้
"ได้ ฉันจะไม่เอาเธอ"
ฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อได้ยินคำตอบของเขาที่ตอนนี้กำลังคร่อมอยู่บนตัวฉัน แล้วทำไมเขาไม่ยอมลุกออกจากตัวฉันสักทีหล่ะ
จู่ๆเขาก็ใช้มือลูบไล้ไปมาบริเวณขาอ่อน แล้วค่อยๆเลื่อนมาจนถึงติ่งเกสรของฉันอีกครั้ง
"คะ คุณ มะ ไม่..."เขาก้มลงมาจูบฉันอีกครั้ง แต่รอบนี้เขาจูบบดขยี้อย่างดูดดื่ม จนปากฉันมันบวมเจ่อ ฉันหายใจแทบไม่ออก
"อื้อออ" ฉันพยายามร้องท้วงในลำคอ แต่มันก็ไร้ซึ่งความเห็นใจ ไปอดอยากมาจากไหน
เขายังคงใช้นิ้วร้ายกดมาที่ติ่งเกสรแล้วขยี้โดนจุดกระเส่าของฉัน จนร่างกายฉันมันแอ่นรับแทนที่ฉันควรจะเบี่ยงตัวหนี
ปกติฉันเป็นคนไม่ยอมใครถ้าใครคิดจะรังแกฉันแต่ทำไมกับเขาฉันถึงยอม ตั้งแต่ฉันเริ่มทำงานฉันพยายามที่จะเลี่ยงไม่เจอเขา แต่ยิ่งหลบก็ยิ่งเจอ เพราะเขาพยายามลุกล้ำเข้ามาในชีวิตฉัน แถมยังทำงานที่เดียวกัน จะต่างกันก็ตรงตำแหน่งที่เขาสูงกว่า
"คุณยะ อย่า" เสียงอ้อนวอนของฉันเริ่มแผ่วเบา ถึงปากฉันจะบอกว่าไม่ แต่ตอนนี้ร่างกายฉันมันรู้สึกแปลกๆ ฉันอยากให้เขาทำแบบนั้นนานๆอีกหน่อย
ฝ่ามือใหญ่จับเรียวขาของฉันให้ชันขึ้น จนกระโปรงฉันมันร่นขึ้นไปอยู่ตรงเอว เขาแทรกกายมาอยู่ตรงกลางหว่างขา แล้วจับถอดแพนตี้ตัวจิ๋วของฉันดึงมาไว้ตรงหัวเข่า
ตอนนี้ฉันหมดแรงที่จะขัดขืน แล้วนอนนิ่งๆให้เขากระทำกับร่างกายของฉันไปเรื่อยๆ
จู่ๆเขาก็ขมวดคิ้วมองหน้าฉันแล้วถามขึ้น "ไม่ขัดขืน"
เขาถามฉันแบบนั้น ฉันจึงเบือนหน้าหนีไปอีกทาง ฉันอายที่จะตอบออกไปว่าขอให้เขาทำมันนานกว่านี้
"หึ ชอบหล่ะสิ อยากให้ฉันทำต่อหรือเปล่า"
"..."
"ไม่ตอบแบบนี้ อยากให้ฉันช่วยเธอต่อใช่ไหม" เขายกยิ้มมุมปาก ตอนนี้เขาคงรู้ว่าฉันก็ต้องการไม่ต่างจากเขา เพราะฉันเลือกที่จะไม่ขัดขืนอีก
จากนั้นเขาใช้มือทั้งสองถกเสื้อของฉันขึ้นไปกองอยู่บนเนินหน้าอก แล้วเอื้อมมือไปปลดตะขอบราเซียร์ ทำให้หน้าอกของฉันตอนนี้มันชูชันตรงหน้า
เขาที่เห็นหน้าอกฉันก็ต้องเบิกตากว้างแล้วยิ้มมันอย่างพอใจ
ไม่รอช้า เขาก็โน้มใบหน้าลงมา ใช้ริมฝีปากตะโบมดูดเลียหน้าอกทั้งสองเต้าอย่างหื่นกระหาย เขาทั้งขบเม้มและดูดมันจนเกิดเสียงลามกไปทั่วห้อง
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ
"คุณ ทำเบาๆ มะมันดัง อ๊ะส์" ฉันบอกเตือนเขาเพราะกลัวว่าเสียงมันจะเล็ดลอดออกไปด้านนอก เพราะชั้นผู้บริหารมันเงียบเอามากๆ
"ถ้าฉันเอานิ้วเข้าไปเธอจะร้องครางออกมาดังๆไหม"
"ไม่" ฉันรีบเอามืออุดปาก เขาไม่ให้ฉันได้ตั้งตัวนิ้วร้ายก็สอดใส่เข้ามาในร่องแคบของฉันทันที
ฉันนิ่วหน้าเพราะความเจ็บมันรู้สึกแน่นอยู่ในจุดสวาท เขาที่เห็นหน้าฉันในตอนนี้ก็ยิ่งชอบใจที่ฉันกำลังเจ็บปวด
นิ้วร้ายค่อยๆชักเข้าออกมันอย่างช้าๆ และรุนแรงขึ้น
"อ๊ะส์ อ๊ะส์" ฉันเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว พอฉันมีสติก็รีบยกมือขึ้นปิดปากทันที
"เอามือออก อยากร้องก็ร้อง " เขาใช้สายตาและน้ำเสียงดุดัน ยังจะมาบังคับกันอีก ที่ฉันยอมเขาตอนนี้มันก็หนักหนามากพอแล้ว
"อื้มมม น้ำเยอะเหมือนกันนะ" ใบหน้าฉันรู้สึกได้ถึงความร้อนฉ่า พอได้ยินคำพูดที่ออกจากปากของเขาเมื่อครู่ มันยิ่งรู้สึกอายอย่างบอกไม่ถูก
จู่ๆเขาก็หยัดตัวขึ้นตรง พร้อมกับดึงนิ้วร้ายออกจากร่องแคบแล้วปลดตะขอกางเกงของเขาออก แล้วถอดทิ้งมันออกไปอย่างไม่ใยดี
ตอนนี้ฉันอึ้งกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เพราะเจ้าโลกของเขามันกำลังชี้มาที่หน้าของฉัน มันทั้งใหญ่ ทั้งยาว จนฉันต้องลอบกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่
เขาที่เห็นสีหน้าฉันถึงกับต้องขมวดคิ้วแล้วถามขึ้น "ทำไม อยากให้ใส่เข้าไป?"
ฉันส่ายหน้าเป็นคำตอบ เขาจึงพพูดต่อ "ฉันไม่ได้เอาเข้าไปในตัวเธอ"
"แล้วนายเอามันออกมาทำไม"
"ไม่รู้จักการช่วยตัวเอง?"
"ชะ ช่วยตัวเอง"
"อ้าขากว้างกว่านี้" ฉันจึงค่อยๆอ้าขาออกตามคำสั่ง
สายตาเขามองลงต่ำมาที่กลีบเกสรของฉัน แล้วใช้นิ้วร้ายสอดใส่เข้ามาในร่องแคบอีกครั้ง เขาเริ่มขยับนิ้วเข้าออกพร้อมกับรูดแก่นกายของตัวเองไปด้วย
นี่คือการช่วยตัวเอง? ฉันตอนนี้ที่มองใบหน้าของเขา ที่กำลังสุขสมกับการรูดแก่นกายเข้าออก พร้อมกับใช้นิ้วร้ายตวัดเข้าออกถี่รัว
"อ๊ะ อ๊างงง~" อารมณ์ความเสียวมันกลับมาอีกครั้ง เสียงครางของฉันมันเริ่มดังขึ้นแข่งกับเขา
"อ๊าส์ ร้องดังๆสิ ร้องมันออกมา ซี๊ดดด"
"อ๊ะส์ อ๊ะส์" ฉันร้องครางออกมาอย่างดัง โดยลืมไปว่ายังมีคนอยู่ด้านนอก ไม่รู้ว่าคนด้านนอกจะแอบฟังอยู่หรือไม่ อายก็อายแต่สิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้มันมีอารมณ์อยากมากกว่าเป็นเท่าตัว
ตอนนี้ความสุขมันกำลังเอ่อล้นทะลัก ร่างกายฉันมันบิดเร้าไปมา เพราะความเสียวจากนิ้วร้ายของเขาที่มอบให้ฉัน จนร่างกายฉันมันจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
เวลาผ่านไปสักพัก ฉันกับเขาก็เกร็งกระตุกออกมาพร้อมๆกัน จนรู้สึกมีน้ำไหลออกมาตามง่ามขา ของเหลวสีขุ่นถูกรีดออกมาจากแก่นกายของเขา ลงมาบนหน้าท้องที่แบนราบของฉัน
เมื่อกิจกรรมของฉันและเขาจบลง เขาก็ลุกขึ้นไปหยิบทิชชู่มาให้ฉัน แถมเดินไปหยิบแบบไม่ใส่กางเกงอีกต่างหาก คนบ้า ไม่คิดจะอายบ้างเลยหรือไง
เห็นแบบนั้นฉันรีบเบือนหน้าหนีมองไปทางอื่นทันที
"เช็ดซะ" เขาออกคำสั่งฉันอีกครั้ง ฉันจึงรีบหยิบทิชชู่ที่เขาโยนมาให้เช็ดตรงง่ามขาและหน้าท้องของตัวเอง
หลังจากที่ฉันกับเขาจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อย ฉันเลยพูดกับเขาขึ้นว่า "ฉันขอตัวละไม่ต้องตามออกมา" เมื่อฉันพูดจบฉันก็รีบสาวเท้าเดินออกจากห้องเขาในทันที
แต่ยังไม่ทันจะเปิดประตูเขาก็พูดขึ้นซะก่อนฉันเลยต้องหยุดฟัง "รอบหน้าฉันจะทำมันมากกว่านี้" ฉันที่ยืนฟังเขาพูดจบจบก็รีบเปิดประตูออกจากห้องทันที
พอฉันเดินออกมาจากห้องก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า แต่สีหน้าเธอดูอ้ำอึ้ง ฉันจำได้ว่าคนนี้คือเลขาหน้าห้องของคุณลุงหนิ
"เธอเข้าไปทำอะไรในห้องของคุณเดย์" ผู้หญิงเอ่ยเสียงแข็งพร้อมกับจ้องหน้าเขม็ง
"อยากรู้ก็ไปถามเอง" ฉันตอบออกไปอย่างหมั่นไส้ ผู้หญิงคนนั้นเลยใช้สายตามองแรงใส่ แล้วเดินสะบัดเข้าห้องไปทันที