2) ลิ้นร้อนๆในความฝัน

"ไงคะคุณเพื่อนสุดแซ่บ"

เสียงใสร่าเริงเอ่ยทักทันทีที่ภาพเดินไปถึงโต๊ะที่ลูกนัชนั่งจองไว้รอ

"เหนื่อยมาก วันนี้โดนคุณเลขาคนเก่งอัดข้อมูลซะแทบอ้วก"

ภาพบ่นพลางทำหน้ายู่ก่อนนั่งลงตรงข้ามเพื่อน

"ขนาดนั้นเลยนะ"

ลูกนัชถามก่อนยื่นแก้วคอกเทลสีสวยที่ภาพชอบให้ ภาพหยิบมาก่อนจะจิบลงคอเบาๆอย่างพอใจ

"ยิ่งกว่าขนาดนั้นอีกเถอะ เหมือนจะให้ไปเป็นประธานแทนคุณพ่อเลย"

"ก็ไม่ใช่หรือไง"

"ใช่อะไรล่ะ พี่ชายก็มีตั้งสองคนเก็บไว้ทำอะไร เราเรียนงานเลขาก็จะตายละ"

ภาพบ่นก่อนจะเติมน้ำสีสวยลงคอเรื่อยๆอย่างกระหาย ยิ่งทำงานยิ่งไม่ค่อยมีเวลาออกมาเที่ยว

"จริงด้วย แกมีพี่ชายนี่นา เกือบลืมเลยนะเนี่ย"

ลูกนัชทำตาโตเมื่อนึกได้

"ใช่สิ ไปนานจนเราเองยังจะลืมเลย"

"แล้วเมื่อไรจะกลับอ่ะ ไม่มาดูธุรกิจต่อเหรอ"

"คงใกล้แล้วมั้ง เรียนจบตั้งนานละนี่"

"ว่าแต่แซ่บป้ะ พี่ชายแกอ่ะ"

ลูกนัชกระซิบเบาๆพลางจ้องรอคำตอบ

"แซ่บไม่แซ่บเค้าก็ไม่เอาแกหรอก"

"ยัยเพื่อนทรยศ เราออกจะสวยแซ่บเถอะ"

ลูกนัชทำหน้างอนสะบัดจนภาพวาดขำออกมา ก็น่าแกล้งแบบนี้ไง

"จ้า แม่คนสวยแซ่บ คนนั้นจ้องแกตาไม่กะพริบเลยนะ ไปมั้ย"

ภาพวาดส่งสายตาให้เพื่อนมองตามว่ามีหนุ่มหล่อแอบมองมานานแล้ว ลูกนัชหันไปมองก่อนจะได้รอยยิ้มเชิญชวนมาให้

"งานดีมาก แต่รออีกนิดเพิ่งมาถึงเอง เราอยากดื่ม"

ลูกนัชหันมาดื่มต่ออย่างสบายอารมณ์จนภาพวาดหมั่นไส้

"มั่นหน้าจริง ระวังคนอื่นคาบก่อนนะ"

"ก็คาบไป อย่างเราหาได้อยู่แล้วน่า"

ลูกนัชยักไหล่แบบไม่แคร์จนภาพวาดเบ้ปากใส่ในความมั่นหน้าของเพื่อน

"โทษครับ นั่งด้วยได้มั้ยเอ่ย"

เสียงทุ้มข้างๆทำให้ภาพวาดต้องหันไปมอง ก่อนจะพบกับหนุ่มหล่อยิ้มสวยตรงหน้า

"พอดีเพื่อนจะมาเพิ่มน่ะค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ"

ภาพวาดโกหกจนลูกนัชตาโต ไม่เข้าใจว่าจะปฏิเสธทำไม

"อา เสียดายจัง งั้นขอคอนแทคไว้ได้มั้ยครับ"

คนหล่อกล้ามโตทำหน้าเสียดายก่อนส่งมือถือให้ภาพวาดเพิ่มช่องทางติดต่อให้

"ได้ค่ะ ภาพวาดนะคะ ยินดีที่ได้รู้จัก"

ภาพวาดส่งมือถือคืนเมื่อใส่คอนแทคให้แล้ว วันนี้ไม่เอา แต่วันหน้าอาจจะอยากก็ได้นี่จริงมั้ย

"ขอบคุณครับ ผมพอร์ชนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก"

"ค่ะ"

ภาพวาดยิ้มหวานให้คนที่เอื้อมมือมาจับก่อนจะกลับไปนั่งโต๊ะตัวเอง

"ยังไงนะภาพ ใครจะมานั่งกับเราวะ"

ลูกนัชถามงงๆ

"วันนี้เหนื่อยเกินไปอ่ะ เก็บไว้ก่อนละกัน"

อีกอย่าง หลังๆมานี้เวลานอนกับใครหน้าพี่ชายก็ลอยมาจนแทบนอนกับคนอื่นไม่ได้ ต้องช่วยตัวเองแทนเลย

"โห เหลือเชื่อ ปกติแกต้องไม่พลาด นั่นมันไทป์แกเลยนะ"

ลูกนัชตาโต

"ก็ใช่ไง ไม่งั้นจะให้คอนแทคทำไมละ"

"นั่นสิ ร้ายจริงๆนะยัยคนนี้"

"ขอบใจ"

ภาพวาดนั่งคุยกับเพื่อนจนเริ่มเบลอๆก็ขอตัวกลับ ถึงพรุ่งนี้จะวันเสาร์ก็ไม่อยากตื่นมาแล้วปวดหัวหรอก ดีที่บ้านเธอไม่เคยห้ามเที่ยวแบบนี้ แค่ต้องให้คนที่บ้านรับส่งเท่านั้น

"อืม วันนี้ดื่มเยอะไปรึเปล่านะ"

ภาพวาดพึมพำคนเดียวเมื่ออาบน้ำและเตรียมนอน ภาพมันเบลอๆมึนๆจนต้องสะบัดหัว วันนี้ถึงกับต้องให้ลุงบุญประคองมาเลยนะ คงดื่มเยอะไปจริงๆ

เพราะความง่วงและฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอหลับไปอย่างง่ายดาย โดยที่ไม่รู้สักนิดว่าในห้องไม่เป็นส่วนตัวอีกต่อไป

"อือ"

เสียงครางแผ่วดังจากลำคอเล็กเมื่อถูกรบกวน มือใหญ่ลูบไล้กรอบหน้าเล็กก่อนเลื่อนลงมาลำคอระหงจนถึงเนินอกใหญ่ที่ล้นชุดนอนบางเบาออกมาล่อสายตาให้กระหาย

สายเสื้อนอนถูกปลดเลื่อนลงมาโชว์อกอวบที่โนบราเพราะภาพวาดอึดอัดไม่ชอบใส่ตอนนอน

ขณะที่ชายกระโปรงถูกล่นขึ้นมากองที่เอวเล็ก แสงที่ลอดผ่านม่านหน้าต่างห้องพอให้เห็นแพนตี้ตัวบางปกปิดเนินเนื้ออูมเอาไว้

"อื้อ"

ภาพวาดครางเบาๆเพราะอาการง่วงงุนและความเมา แต่ความเสียววูบวาบยามถูกลูบไล้ส่งให้ขนลุกไปทั้งตัว แต่เธอกลับลืมตาไม่ขึ้นแล้ว

"อ๊า"

ยอดอกถูกรุกรานด้วยลิ้นร้อนจนเสียวแปลบ ในห้วงฝันเธอกลับเห็นภาพว่ากำลังร่วมรักกับพี่ชายฝาแฝด ถูกทั้งคู่ปรนเปรอด้วยลิ้นร้อนคู่เดิมจนเสียววูบวาบไปทั้งตัว

จนเมื่อส่วนกลางกายที่เปียกแฉะถูกไล้เลียฉกชิมอย่างกระหาย สะโพกสวยก็ส่ายไปมาอย่างกระสัน หน้าหวานครางแผ่วส่ายไปมา มือจิกผ้าปูจนยับย่นอย่างทรมาน

ทำไมความฝันนี้ถึงได้เสียวจนเหมือนจริงขนาดนี้นะ

"อ๊า อื้อ"

ความทรมานที่ได้รับทั้งจากยอดอกที่ถูกดูดดึงโลมเลียและช่องทางที่ถูกรัวลิ้นใส่จนฉ่ำเยิ้ม ทำเอาเสียงครางเริ่มดังขึ้นด้วยความหวามไหว กายเล็กบิดเร่าส่ายไปมา

จนเมื่ออารมณ์ถูกฉุดพุ่งสูงและทิ้งดิ่งอย่างรวดเร็วจนตัวกระตุกเกร็ง

"อ๊าาา"

ภาพวาดกระตุกเกร็งถี่รัวอย่างสุขสม โดยที่ไม่ได้ลืมตาตื่นสักนิดเพราะกลัวหลุดจากฝันหวานนี้

นอนหอบหายใจแรงก่อนความง่วงงุนจากความเมาจะฉุดเธอกลับไปในความฝันต่อ โดยไม่ได้รับรู้ถึงสายตากระหายอยากที่แทบรอกลืนกินเธอไม่ไหวแล้ว

ช่องทางรักถูกกวาดเก็บทุกหยาดหยดจนไม่เหลือก่อนทั้งห้องจะกลับมาเงียบสงบตามเดิม