คนของฉัน
หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จก็ลงมากินของหวานที่แม่เตรียมไว้ให้นั่นก็คือของที่ฉันชอบที่สุดเลยชีวิตนี้ฉันคงขาดเธอไม่ได้แน่ๆเลยเค้กช็อคโกแลตถ้าโลกนี้มีให้เลือกระหว่างผู้ชายกับช็อคโกแลตฉันคงจะเลือกของกินนี่แหละ^6^
"อย่ากินเยอะนะลูกเดี๋ยวอ้วนหรอกตอนนี้ลูกโตเป็นสาวแล้วอ้วนระวังไม่มีแฟนกับเขานะ"แม่ที่เดินมาจากข้างหลังทักท้วงฉันที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาตักเค้กเข้าปากอย่างกับชีวิตนี้จะไม่ได้กินมันอีกแล้ว
"อ้วนก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่ค่ะ มันอร่อยออกขนาดนี้ อีกอย่างหนูยังไม่อยากมีแฟนตอนนี้ค่ะ หรือคุณแม่อยากให้เกี๊ยวมีแฟนคะ ถ้าหนูมีแฟนหนูจะไม่มีเวลาให้คุณพ่อกับคุณแม่นะ"
"แล้ววันนี้เป็นยังไงบ้างเพื่อนที่โรงเรียนเขาดีกับลูกมั้ยได้ยินพ่อพูดให้ฟังว่าอัลฟ่าเขาพาลุกไปกินข้าวมาลูกคงเข้ากันดีกับเพื่อนๆสินะ" เหอะ ดีกับผีนะสิไม่รู้อัลฟ่าเขาพูดอะไรกับคุณพ่อไว้บ้างทำไมไม่เล่าให้ฟังด้วยละว่าฉันเกือบโดนนายชนนะ
"ดีค่ะ มีเพื่อนคนหนึ่งน่ารักมากเลยชื่อเฟียร์เดี๋ยววันหน้าหนูจะชวนเพื่อนมาที่บ้านนะค่ะ คุณแม่เตรียมทำอาหารอร่อยๆให้เพื่อนหนูกินด้วยนะค่ะ"
"ได้สิ กินเสร็จแล้วอย่าลืมแปลงฟันด้วยนะแม่ไปนอนแล้วเราก็อย่านอนดึกละ พรุ้งนี้ต้องไปโรงเรียนนะ"
"คะ ฝันดีนะค่ะ หนูรักแม่นะ"
"แม่ก็รักหนูเหมือนกันนะเกี๊ยวน้อยของแม่' แม่พูดจบก็เดินมาจุ๊บที่แก้มของฉันก่อนเดินออกไปฉันก็เก้บเค็กใส่ตู้เย้นไว้แล้วไปนอนบ้างดีกว่าวันนี้เหนื่อยมามากแล้วไม่รู้พรุ้งนี้ฉันต้องเจอกับอะไรบ้างฉันที่กำลังกลิ้งตัวนอนลงบนที่นอนก็มีเสียงข้อความเข้าเป็นเบอร์ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน
' Good Night '
ข้อความที่ถูกส่งเข้ามาทำให้ฉันยิ่งงงไปใหญ่ใครเขาส่งมาผิดเบอร์รึเปล่าเพราะฉันไม่เคยไปแจกเบอร์ให้ใครเลยนะหรือจะเป็นเพื่อนที่โรงเรียนเก่าแต่ฉันก็มีเบอร์ทุกคนนะฉันคิดอยู่นานสองนานว่าจะโทรไปหรือส่งข้อความกลับไปถามดีว่าเป็นใครแต่ตอนนี้ความง่วงนอนครอบงำดวงตาของฉันจนฉันพล่อยหลับไปเลยไม่รู้ว่าเป็นเบอร์ของใคร
'ติ๊ดดด---บบ เสียงนาฬิกาดังขึ้นฉันละเกลียดเสียงนาฬิกาชะมัดเลยขอต่อเวลานอนอีกสักหน่อยได้มั้ยเนี้ยะฉันปิดนาฬิกาปลุกลุกขึ้นบิดขี้เกียจที่ติดต้องทำทุกเช้าก่อนอาบน้ำเตรียมตัวไปโรงเรียนหลังจากทำอะไรเสร็จแล้วฉันก็มาาโรงเรียนกับคุณพ่อเหมือนเดิม ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียนฉันรู้สึกบรรยากาศมันแปลกๆรู้สึกเสียวหลังพิลึกเมื่อวานฉันว่าทุกคนมองฉันมากแล้วแต่วันนี้ฉันว่าสายตาทุกคนมองฉันมันมากกว่าเมื่อวานอีก
"นี่เกี๊ยวมาแล้วหรอ มานี่ๆฉันมีอะไรจะให้ดู"เฟียร์ที่เดินกึ่งวิ่งมาหาฉันด้วยหน้าที่ตื่นตะหนก
"มีอะไรหรอ?ทำไมต้องทำหน้าตาอย่างนั่นละ มีเรื่องอะไรรึเปล่า?"
"เกิดเรื่องแล้วนะสิ เธอดูนี่มีคนถ่ายรูปเธอลงเวปโรงเรียนนะ มาเรียนได้แค่วันเดียวเองเธอก็มีเรื่องแล้ว"เฟียร์หยิบมือถือของเธอมาให้ฉันดู
'เด็กใหม่มาโรงเรียนวันแรกก็หว่านเสน่ห์อ่อยผู้ชายตั้งสองคนช่างเป็นเรื่องที่น่าอายสะเหลือเกินคนที่เด็กใหม่อ่อยไม่ใช่ใครที่ไหนก็คือเจ้าชายของโรงเรียนแห่งนี้และประธานโรงเรียนของเรานั่นเองช่างหมั่นหน้าหมั่นโหนกมาก......"เป็นข้อความที่ยาวจริงๆจนฉันขร้เกียจที่จะอ่านสรุปก็คือรูปที่ฉันนั่งซ้อนท้ายมอไซค์ไปกับนายอัลฟ่า กับรูปที่ฉันไปเดินซื้อข้าวกับพาสต้า เห๊อะเรื่องแค่นี้ก็เขียนลงเวปโรงเรียนหรอเนี้ยะ
"ใครเป็นคนดูแลเวปของโรงเรียนเราหรอ เธอพอรู้มั้ยเฟียร์"
"รู้สิ แต่เธอช่วยเล่าให้ฟังหน่อยได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมถึงมีรูปถ่ายกับทั้งสองคนนี้ได้ละ"
"ก็เรื่องมือถือฉันนั่นแหละนายอัลฟ่ไม่ยอมคืนให้ดีๆเขาบอกถ้าฉันไม่ไปกับเขาเขาก็ไม่ยอมคืนให้ฉันนะสิ ฉันเลยต้องไปด้วยเขาพาฉันไปที่ห้างที่มีรูปกับพาสต้านั่นแหละเราไปกัน4คนแต่ตอนมาซื้อข้าวฉันออกมากับพาสต้านะสิอยากรู้จักเลยใครกันนะเป็นคนถ่ายรูปว่าแต่ใครที่เป็นคนดูแลเวปบอกชื่อมาเดี๋ยวฉันจะเคลียร์เอง"
"เป็นรองประธานโรงเรียนนะชื่อฟ้าอยู่ห้อง1อยากจะบอกเธอนะฟ้ากับเด็กสาวในโรงเรียนเขาตั้งกลุ่มคนรักเจ้าชายกันใครที่ยุ่งกับเจ้าชายของพวกเขาต้องเจอพวกนั่นกลั่นแกล้งตลอดฉันว่าการเรียนม.6ของเธอที่นี่คงไม่สงบสุขแน่นอน ฉันเป็นกำลังใจให้นะยังไงฉันก็อยู่ข้างเธอสู้ๆนะมีอะไรบอกฉันได้เสมอถึงเราจะพึ่งรู้จักกันวันเดียวแต่ฉันรู้ว่าเธอไม่ใช่คนแบบนั้น"
"ขอบใจนะที่มองฉันแบบนั้นแต่บอกไว้เลยคนอย่างยัยเกี๊ยวสู้มาสู้ดลับฉันไม่กลัวหรอกนะ"
"ไปห้องกันเหอะเดี๋ยวฉันเดินไปเป็นเพื่อนเธอเองเผื่อมีเรื่องเกิดขึ้นกับเธอ"เฟียร์ที่แสนดีของฉัน
"ไปสิ เดี๋ยวเรียนเสร็จก่อนกินข้าวฉันไปหาคนคนที่ชื่อฟ้าฉันจะไปขอให้ยัยนั่นลบเรื่องของฉันที่เขาเอาลงเดี๋ยวฉันไปอธิบายให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นฉันก็ไม่ได้อยากเจ้าไปพัวพันกับเจ้าชายของพวกเขาหรอกฉันอยากจะใช้ชีวิตสงบสุขอยู่อย่างเงียบๆดีกว่า"
"ดีแล้วละเธอก็พยายามห่างๆจากพวกนายอัลฟ่าละกันถึงจะอยู่ห้องเดียวกันฉันยังไม่ค่อยได้คุยกับพวกเขาเลยมีแต่พาสต้าแหละที่ฉันพูดด้วย" พวกเราพากันเดินมาได้สักพักเกือบจะถึงห้องแล้วระหว่างทางฉันได้ยิบเสียงซุบซิบนินทาเรื่องของฉันตลอดทางทำไมอยากรู้อะไรถึงไม่เข้ามาถามฉันตรงๆแค่รูปถ่าย2รูปก็เหมาว่าฉันเป็นผู้หญิงขี้อ่อยแล้วเหนื่อยใจชะมัด
'โอ๊ยๆ ..!!! ' ฉันรู้สึกถึงแรงกระชากผมจากด้านหลังใครกันช่างกช้าทำกับฉับแบบนี้
"เฮ้ยฟ้าทำไมมาทำกับเกี๊ยวอย่างนี้ละ เกี๊ยวเขาไปทำอะไรให้เธอปล่อยเกี๊ยวเดี๋ยวนี้นะ"เฟียร์พยายามจะช่วยแกะมือฟ้าออกจากผมฉันแต่เหมือนพวกของยัยฟ้ามาด้วยประมาณสิบคนได้กันตัวเฟียร์ออก
"ไม่ต้องมาเสือกไม่ใช่เรื่องของเธอ ส่วนเธอมาคุยกันหน่อยเดินตามฉันมา"
"เธอปล่อยฉันก่อนสิ ถ้าเธอมาด้วยเรื่องรูปถ่ายนั่นละก็ฉันก็มีเรื่องจะพูดกับเธอเหมือนกัน ฉันไม่กลัวเธอหรอกนะแต่ที่ฉันไม่สู้กลับเพราะไม่อยากมีเรื่อง" ยัยฟ้าก็ปล่อยมืออกจากผมฉัน ฉันคงหนีไม่พ้นเรื่องราววุ่นวายนี่จริงๆ
"เดินตามฉันมา ส่วนเธอไม่ต้องสะเออะตามมานะไม่งั้นฉันจะเล่นงานเธอด้วยอีกคน "
"ไม่ต้องเป็นห่วงนะเฟียร์เดี๋ยวฉันมา"ฉันบอกไปเพราะฉันไม่กลัวจริงๆถ้ายัยพวกนี้ไม่เล่นหมาหมู่กับฉันอะนะ พวกกลุ่มยัยฟ้ากับฉันก็เดินมาถึงห้องเก็บของเก่าของโรงเรียน
"ทำไมเธอถึงมาอ่อยอัลฟ่าของพวกเราแค่พาสต้าคนเดียวไม่พอหรอเธอนี่สำส่อนมากมาเรียนแค่วันเดียวฟาดผู้ชายไปตั้งสองคนอย่าบอกนะว่าเธอขายนะ" ยัยฟ้าเปิดประเด็นเมื่อมาถึง พักพวกของยัยฟ้าพากันเข้ามาแล้วรีบล็อคประตูกลัวฉันจะหนีออกไปรึไง
"ฉันไม่ได้อ่อยใครทั้งนั่นคำพูดเธอมันไม่แรงเกินไปหน่อยหรอโรงเรียนผู้ดีทำไมทำตัวเหมือนพวกสก๊อยซ้อนท้ายเด็กแว้นยังนั่นละ ฉันจะบอกให้นะฉันไม่เคยอ่อยใครทั้งนั่น และฉันก็ไม่อยากยุ่งด้วย"
"อ้อ เธอจะพวกว่าเจ้าชายของพวกเราเข้าไปยุ่งกับเธอเองนะหรอ หลงตัวเองชะมัดไม่ดูสาระรูป ชื่ออะไรนะ เกี๊ยวหรอ อย่างกับเกี๊ยวเน่า"ยัยฟ้านี่สงสัยคงพูดดีๆด้วยไม่เข้าใจจริงๆ
"เธออย่าเอานิสัยเธอมาด่าคนอื่นสิถ้าเธออยากรู้ความจริงทำไมไม่ไปถามอัลฟ่าเอาเองมาหาเรื่องฉันทำไม เมื่อวานนายอัลฟ่าเอามือถือฉันไปนายนั่นบอกถ้าฉันไม่ไปกับเขา เขาจะไม่คืนมือถือให้ ส่วนพาสต้านะฉันแต่ไปซื้อข้าวกับเขาเฉยๆ อัลฟ่ากับมาร์ตินก็ไปทำไมคนที่ถ่ายรูปไม่ถ่ายให้ครบทุกคนละแค่รูปถ่ายเธอก็จะหาเรื่องหรอ??"
"ก็เพราะเธอมันอ่อนไงถึงได้เอามือถือให้เขาได้ อ่อยสองคนไม่พอยังไปอ่อยมาร์ตินอีกหรอ รู้ไว้ด้วยนะมาร์ตินเขามีแฟนแล้วเธอนี่อ่อยไม่เลือกหน้าเลยสงสัยขาดผู้ชายไม่ได้สินะ นี่เกรซยัยนี่บอกว่าเมื่อวานมีแฟนเธอด้วย" เห๊อะฉันอธิบายทำไมเข้าใจอะไรยากจัง แล้วเกรซนี่มครอีกละเนี้ยะแฟนหรือกิ๊กของมาร์ตินละเนี้ยะ
"เธอมันร่านจริงๆมาอ่อยแฟนฉันเมื่อวานเขาบอกว่าไปเที่ยวกับเพื่อนๆไม่คิดเลยว่าจะมีเธอด้วย"ยัยเกรซเดินดุ่มๆเข้ามาพ่นไฟใส่ฉันก่อนที่ฉันกำลังจะพูดต่อ ตอนนี้ความรู้สึกที่ใบหน้าของฉันชาจนออกร้อนพราว
'เพี๊ยบ..!!' เสียงฝ่ามือของยัยเกรซที่ตบหน้าฉันโดนไม่ทันได้ฟังเรื่องราวอะไรเลย ฉันจะไม่ทนแล้วนะในเมื่อพูดกันไม่รู้เรื่อฃใช้กำลังกับฉัน ฉันก็ไม่ยอมเจ็บตัวคนเดียวหรอกนะ
'เพี๊ยะ;;/ ' ฉันสวนตบคืนโดนไม่ให้ยันเกรซตั้งตัว
"อ๊ายย!!!นี่แกกล้าตบฉันหรอ "
"ก็เธอตบฉันก่อนนี่ฉันอธิบายให้พวกเธอฟังก็ไม่ยอมฟังจะให้ฉันโดนตบคนเดียวรึไงฉันก็มีมือนะ"
"พวกเราล็อกมันไว้เดี๋ยวฉันเอาคืนให้นะเกรซอย่างยัยเกี๊ยวเน่ามันต้องเจอกับคนอย่างฉันจะสั่งสอนให้ยัยนี่หลาบจำจนต้องย้ายกลับไปเรียนที่เดิมเลยให้มันรู้ซะบ้างว่าอย่ามายุ่งกับคนที่ไม่ควรยุ่ง"ฉันจะเอายังไงดีละเนี่ยะถ้าตัวต่อตัวฉันยังคงสู้ไหวแต่ยัยพวกนี้มันล็อคแขนฉันไว้ทั้งสองข้าง
"พวกเธอมันหมาหมู่แน่จริงตัวต่อตัวสิ "
"อย่างเธอมันต้องหมาหมู่แบบนี้แหละขนาดผู้ชายเธอยังชอบหลายคนเลย" ยัยฟ้าไม่ฟังคำพูดของฉันเลย นางกำลังยกมือขึ้นจะตบหน้าฉัน อยู่ๆก็ได้ยินเสียงประตูถูกเปิดจากข้างนอกอย่างแรง ฉันเห็นแสงสว่างที่จะมาช่วยฉันออกไปจากสถานการณ์บ้าๆนี่สักทีทุกคนหันตามเสียงที่ดังขึ้นไม่ใช่ใครที่ไหนคนที่กระโดดถีบประตูเข้ามาคืนอัลฟ่าที่หน้าตาตอนนี้แค่มองก็รู้แล้วว่าเขาโกรธขนาดไหนใบหน้าที่นิ่งเฉยดวงตาแข็งกราวที่ฉันไม่เคยเห็นแค่มองผ่านๆก็รู้สึกได้ว่าเรื่องที่เฟียร์เล่าให้ฟังคงเป็นเรื่องจริง
"พวกเธอทำอะไรกัน ปล่อยเกี๊ยวเดี๋ยวนี่นะ"น้ำเสียงที่ดุดันแค่ได้ยินทำให้รู้สึกกลัวได้
"พวกเราแค่เรียกเกี๊ยวมาคุยเฉยๆไม่มีอะไรหรอก ใช่มั้ยพวกเรา"ยัยฟ้าที่ตอนนี้หน้าถอดสีรีบหันมาถามพักพวกของนาง
"ใช่ๆเราแค่เรียกเกี๊ยวมาถามเฉยๆ พวกรีบปล่อยเกี๊ยวสิ"เกรซที่รีบเสนอหน้าพูดช่วยฟ้าก่อนบอกให้พวกนั่นปล่อยแขนฉัน
"ฉันไม่รู้ว่าพวกเธอเรียกมาคุยหรืออะไร ถ้าเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นอีกให้จำไว้เลยนะว่าฉันไม่เอาพวกเธอไว้แน่ถ้ามายุ่งกับ 'คนของฉัน' " อัลฟ่าพูดขึ้นพร้อมอัลฟ่ากับมาร์ตินก็ไปทำไมคนที่ถ่ายรูปไม่ถ่ายให้ครบทุกคนละแค่รูปถ่ายเธอก็จะหาเรื่องหรอ??"
"ก็เพราะเธอมันอ่อนไงถึงได้เอามือถือให้เขาได้ อ่อยสองคนไม่พอยังไปอ่อยมาร์ตินอีกหรอ รู้ไว้ด้วยนะมาร์ตินเขามีแฟนแล้วเธอนี่อ่อยไม่เลือกหน้าเลยสงสัยขาดผู้ชายไม่ได้สินะ นี่เกรซยัยนี่บอกว่าเมื่อวานมีแฟนเธอด้วย" เห๊อะฉันอธิบายทำไมเข้าใจอะไรยากจัง แล้วเกรซนี่มครอีกละเนี้ยะแฟนหรือกิ๊กของมาร์ตินละเนี้ยะ
"เธอมันร่านจริงๆมาอ่อยแฟนฉันเมื่อวานเขาบอกว่าไปเที่ยวกับเพื่อนๆไม่คิดเลยว่าจะมีเธอด้วย"ยัยเกรซเดินดุ่มๆเข้ามาพ่นไฟใส่ฉันก่อนที่ฉันกำลังจะพูดต่อ ตอนนี้ความรู้สึกที่ใบหน้าของฉันชาจนออกร้อนพราว
'เพี๊ยบ..!!' เสียงฝ่ามือของยัยเกรซที่ตบหน้าฉันโดนไม่ทันได้ฟังเรื่องราวอะไรเลย ฉันจะไม่ทนแล้วนะในเมื่อพูดกันไม่รู้เรื่อฃใช้กำลังกับฉัน ฉันก็ไม่ยอมเจ็บตัวคนเดียวหรอกนะ
'เพี๊ยะ;;/ ' ฉันสวนตบคืนโดนไม่ให้ยันเกรซตั้งตัว
"อ๊ายย!!!นี่แกกล้าตบฉันหรอ "
"ก็เธอตบฉันก่อนนี่ฉันอธิบายให้พวกเธอฟังก็ไม่ยอมฟังจะให้ฉันโดนตบคนเดียวรึไงฉันก็มีมือนะ"
"พวกเราล็อกมันไว้เดี๋ยวฉันเอาคืนให้นะเกรซอย่างยัยเกี๊ยวเน่ามันต้องเจอกับคนอย่างฉันจะสั่งสอนให้ยัยนี่หลาบจำจนต้องย้ายกลับไปเรียนที่เดิมเลยให้มันรู้ซะบ้างว่าอย่ามายุ่งกับคนที่ไม่ควรยุ่ง"ฉันจะเอายังไงดีละเนี่ยะถ้าตัวต่อตัวฉันยังคงสู้ไหวแต่ยัยพวกนี้มันล็อคแขนฉันไว้ทั้งสองข้าง
"พวกเธอมันหมาหมู่แน่จริงตัวต่อตัวสิ "
"อย่างเธอมันต้องหมาหมู่แบบนี้แหละขนาดผู้ชายเธอยังชอบหลายคนเลย" ยัยฟ้าไม่ฟังคำพูดของฉันเลย นางกำลังยกมือขึ้นจะตบหน้าฉัน อยู่ๆก็ได้ยินเสียงประตูถูกเปิดจากข้างนอกอย่างแรง ฉันเห็นแสงสว่างที่จะมาช่วยฉันออกไปจากสถานการณ์บ้าๆนี่สักทีทุกคนหันตามเสียงที่ดังขึ้นไม่ใช่ใครที่ไหนคนที่กระโดดถีบประตูเข้ามาคืนอัลฟ่าที่หน้าตาตอนนี้แค่มองก็รู้แล้วว่าเขาโกรธขนาดไหนใบหน้าที่นิ่งเฉยดวงตาแข็งกราวที่ฉันไม่เคยเห็นแค่มองผ่านๆก็รู้สึกได้ว่าเรื่องที่เฟียร์เล่าให้ฟังคงเป็นเรื่องจริง
"พวกเธอทำอะไรกัน ปล่อยเกี๊ยวเดี๋ยวนี่นะ"น้ำเสียงที่ดุดันแค่ได้ยินทำให้รู้สึกกลัวได้
"พวกเราแค่เรียกเกี๊ยวมาคุยเฉยๆไม่มีอะไรหรอก ใช่มั้ยพวกเรา"ยัยฟ้าที่ตอนนี้หน้าถอดสีรีบหันมาถามพักพวกของนาง
"ใช่ๆเราแค่เรียกเกี๊ยวมาถามเฉยๆ พวกรีบปล่อยเกี๊ยวสิ"เกรซที่รีบเสนอหน้าพูดช่วยฟ้าก่อนบอกให้พวกนั่นปล่อยแขนฉัน
"ฉันไม่รู้ว่าพวกเธอเรียกมาคุยหรืออะไร ถ้าเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นอีกให้จำไว้เลยนะว่าฉันไม่เอาพวกเธอไว้แน่ถ้ามายุ่งกับ 'คนของฉัน' " อัลฟ่าพูดขึ้นพร้อมเดินมาจับแขนของฉันให้เดินตามเขาออกไป
................
................