ก่อนโลกาวินาศ
"มันคือเรื่องจริง?'' มังกรกล่าวขณะที่กำลังยืนลูบหน้าตัวเองที่หน้ากระจก ซึ่งหลังจากที่เขาตกใจอย่างสุดขีด มังกรก็ได้พุ่งไปที่โต๊ะหน้ากระจกทันที มันเป็นโต๊ะที่ใช้วางจำพวกของบำรุงหน้าและครีมกันแดด รวมถึงพวกเครื่องประดับต่างๆ แต่ที่มังกรกำลังให้ความสนใจ มันมิใช่สิ่งของสวยงามพวกนั้น เขากำลังจ้องมองหน้าตัวเองผ่านกระจกด้วยความเหลือเชื่อ
‘โทรศัพท์?’ มังกรนึกถึงบางสิ่งขึ้นได้ ครั้งหนึ่งก่อนโลกาวินาศ โทรศัพท์แทบจะเป็นอวัยวะในร่างกายมนุษย์ส่วนที่ 33 และเมื่อคว้ามันมาที่บริเวณโต๊ะเล็กข้างเตียงนอน มังกรก็กดปุ่มเปิดหน้าจอด้านข้างโทรศัพท์ทันที
16 : 47
วันศุกร์ 23 กันยายน
ปลดล็อคหน้าจอ
ซึ่งมังกรก็ไม่รอช้าที่จะปลดล็อคหน้าจอโทรศัพท์ของตน เพื่อเปิดแอพปฏิทินขึ้นมาดูวันและเวลาให้แน่ชัด และเมื่อมันเป็นไปตามที่มังกรคิด มังกรถึงกับอ้าปากค้างและสั่นไปด้วยความเหลือเชื่อ
พ.ศ. 2565
กันยายน
สายตาของมังกรนั้นสลับเพียงแค่สองครั้ง นั่นก็คือพ.ศ. 2565 และเดือนกันยายน เขาสนใจเพียงแค่นี้เพราะได้รับรู้วันที่มาจากหน้าจอโทรศัพท์แล้ว และการรับรู้จากข้อมูลเมื่อครู่มันทำให้เขาต้องพยายามตั้งสติ สุดท้ายก็มีความคิดหนึ่งผุดเข้ามาในหัวของเขา
“การเริ่มต้นใหม่ในครั้งนี้”
“ใครขวางฉัน”
“ตาย” มังกรกล่าวออกมาด้วยจิตสังหารและสีหน้าเคร่งขรึม เพราะในอดีต เขาเสียคนที่เชื่อใจได้ไปมากมาย เพราะต้องปะทะกับกลุ่มผู้เล่นเอาชีวิตรอดกลุ่มอื่น ซึ่งส่วนใหญ่แล้วกลุ่มของมังกรไม่เคยไปหาเรื่องใครก่อน กลุ่มของเขามุ่งเน้นเพียงจัดการกับพวกซอมบี้ แต่ด้วยความที่กลุ่มของมังกรนั้นมีช่างสร้างอาวุธอัจฉริยะระดับผู้พิชิต ซึ่งช่างที่สร้างเกี่ยวกับอุปกรณ์ในการสู้รบนั้นสำคัญมาก
เนื่องจากมนุษย์จะไม่ได้รับพลังพิเศษจากระบบผู้เล่น เราได้เพียงความแข็งแกร่งในเรื่องของพละกำลังกายล้วนๆ พลังพิเศษจำพวก สะกดจิต เรียกฟ้าเรียกฝนนั้นไม่สามารถทำได้ แต่เราสามารถวิวัฒอุปกรณ์ของเราได้ ซึ่งวิธีนี้มันถูกค้นพบจากช่างสร้างอุปกรณ์ระดับแนวหน้าโดยบังเอิญ ด้วยการสังเคราะห์จากผลึกปลุกศักยภาพ และยิ่งช่างมีระดับขั้นมากเท่าไร การสร้างอุปกรณ์หรือวิวัฒอุปกรณ์ก็จะยิ่งมีประสิทธิภาพมากเท่านั้น!
ในเวลานั้นกลุ่มของมังกรโดนรุมแย่งสมบัติถึงสามกลุ่มใหญ่ด้วยกัน เรียกได้ว่าเก้าต่อห้าสิบแปด ฝ่ายเราเสียชีวิตไปสาม ฝ่ายมันเสียชีวิตไปมากกว่ายี่สิบคน และจบสงครามโดยที่ช่างอัจฉริยะของฝ่ายเรายอมมอบอาวุธและอุปกรณ์วิวัฒคลาส S ไปห้าชิ้น และหอกสายฟ้าของมังกรที่อยู่ในคลาสไร้ต้าน ซึ่งเป็นอุปกรณ์คลาสสูงสุดชิ้นแรกของโลกในตอนนั้น แต่สุดท้ายแล้วมันก็ได้กลับมาหามังกร
เพราะในคืนที่จบเรื่อง มังกรไม่ยอมให้มันจบแบบนี้ เขาต้องชนะเท่านั้น! มังกรได้ลอบสังหารผู้นำทั้งสามกลุ่มและชิงสมบัติกลับออกมาด้วยสภาพปางตาย และที่มันง่ายดายเพราะว่าอีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว ทั้งยังโดนกับดักของมังกรเข้าไปอีก กว่าสมาชิกกลุ่มทั้งสามจะรู้ตัว มังกรก็ได้หลบหนีโดยมีผู้เล่นเอาชีวิตรอดระดับ S คลาสนักฆ่าของกลุ่มที่แอบตามมังกรมาอย่างลับๆ พาออกไปจากฐานทัพของพวกมันทั้งสาม
ไม่เพียงแค่นั้น ด้วยความที่ภรรยาของนักฆ่าคนนั้นตายในสงครามเมื่อกลางวัน ทำให้เขาใช้ระเบิดต้องห้าม ระเบิดกำแพงป้องกันฐานทัพของพวกมัน ซอมบี้ระดับสูงมากมายพากันกรูเข้าใส่ป้อมปราการในทันที ทั้งยังมีซอมบี้ระดับ 3 อย่างซอมบี้ไททันที่วนเวียนอยู่รอบๆฐานทัพพวกมันมานานแล้วเข้าโจมตีอีกด้วย เหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้ทั้งสามกลุ่มที่เพิ่งจะร่วมก่อตั้งแคลนขึ้นมา ได้ล่มสลายในวันถัดไป
“เอาล่ะ…ฉันต้องเริ่มต้นจากการขายค่าเงินที่ฉันลงทุนไปทั้งหมด”
“และนำเงินนั้นมาซื้อสิ่งจำเป็นในการเตรียมตัว”
“ฉันมีเวลาไม่ถึงหนึ่งเดือน…”
“เพราะจะเกิดโลกาวินาศขึ้นในวันที่ 20 ของเดือนถัดไป” มังกรกล่าวกับตนเองเพื่อเรียกสติ พยายามไม่คิดถึงอดีต แต่คิดเกี่ยวกับปัจจุบันและอนาคตซะแทน
[คุณจะได้รับเงิน 3 วันทำการหลังจากการถอนเงิน]
‘ฉันไม่สนหรอกในตอนนี้ว่ามันจะได้มากน้อยเท่าไร’
‘เพราะฉันจำเป็นต้องนำเงินมาใช้ทั้งหมดในการพัฒนาตัวเองให้พร้อมสำหรับวันโลกาวินาศ’
‘ถึงแม้เวลามันจะเพียงแค่หนึ่งเดือนก็ตาม…’ เขาคิดในใจก่อนจะกดยืนยันการถอนเงินจำนวน 235,518 บาท แน่นอนว่ามันเป็นจำนวนเงินที่เยอะมาก สามารถนำไปจ่ายค่าเทอม จ่ายค่าเช่าหอพัก ค่ากินและอื่นๆได้อีกมากมาย
แต่หลังจากหนึ่งเดือนนี้ สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดมันจะไม่มีความสำคัญอีกต่อไป มังกรจึงจะนำเงินทั้งหมดไปซื้อน้ำ ซื้ออาหารกระป๋อง และอุปกรณ์ป้องกันตัวพวกเกราะเหล็ก สั่งทำจากร้านค้าในเน็ต ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ใช่ของแท้ แต่อย่างน้อยมันก็ไม่ได้หนักเท่าเหล็กจริง จะทำให้เคลื่อนไหวได้ง่าย นั่นคือสิ่งที่มังกรต้องการ
เพราะในช่วงเริ่มต้นของโลกาวินาศ ซอมบี้มันยังไม่มีพละกำลังที่แข็งแกร่งพอจะทำลายสิ่งป้องกันพวกนี้ได้โดยฟันหรือเล็บของมัน ซึ่งมังกรได้สั่งไปเพียงแค่ส่วนที่จำเป็น ช่วงเอว แขนทั้งสองข้าง คอ นอกจากนี้มังกรก็ได้สั่งเวย์โปรตีนมาทั้งเซ็ตในการเพิ่มกล้ามเนื้อให้ไวมากที่สุด และได้ไปสมัครสมาชิกกับยิมแถวหอพัก ซึ่งมันดีที่อยู่ในช่วงปิดเทอม ทำให้มังกรสามารถดำเนินการได้อย่างง่ายดาย ทั้งออกกำลังกาย กิน ทำสิ่งที่ต้องทำ และทำสิ่งที่อยากทำ
ก็อกๆ
แคล็ก
“หงส์?” มังกรกล่าวออกมาพร้อมกับแสดงสีหน้าสับสนเมื่อเปิดประตูห้องของตนออกไป แต่ด้วยสัญชาตญาณแห่งความเป็นพี่ชาย เมื่อได้พบกับน้องสาวที่ตนไม่มีกำลังพอจะปกป้องได้ในตอนนั้น ทำให้หงส์ต้องเสียชีวิตไปก่อนที่ตนจะเริ่มตั้งปาร์ตี้ ซึ่งเรื่องนี้ มังกรถึงกับต้องใช้เวลาทำใจยอมรับถึงหนึ่งสัปดาห์ เพราะที่ผ่านมาเขามีชีวิตเพียงแค่ปกป้องน้องสาวตามที่พ่อและแม่ขอไว้เป็นสิ่งสุดท้ายก่อนที่จะผลักลูกทั้งสองคนออกจากสถานที่หลบภัยของรัฐบาล ซึ่งเต็มไปด้วยผู้ติดเชื้อ
ฟึบ
มังกรเข้าไปสวมกอดหงส์ก่อนที่เธอจะได้กล่าวอะไรออกมา ซึ่งมันทำให้เธอตกใจมากที่พี่ชายของเธอแสดงท่าทางแปลกๆ เพราะพี่ชายของเธอหรือก็คือมังกร เขาไม่แม้แต่ที่จะซื้อของมาฝากเธอ หรือไปเคาะห้องเธอถ้าหากไม่จำเป็นจริงๆ เนื่องจากห้องของทั้งสองนั้นอยู่ติดกัน และในครั้งนี้ที่เธอมาหามังกร เพราะว่าเธอได้ไปคาเฟ่กับกลุ่มเพื่อนและซื้อเค้กสตอเบอร์รี่ตามที่มังกรชอบมาให้เขา
“พี่เป็นอะไร?”
“เดี๋ยวหน้าเค้กก็เละหมดหรอก” หงส์กล่าวออกมาอย่างทำตัวไม่ถูก หรือว่าพี่ชายของตนจะอกหักมา เพราะก่อนหน้าที่จะพุ่งเข้ามาสวมกอด เธอได้เห็นตาทั้งสองข้างของพี่ชายเธอว่ามีน้ำใสๆไหลออกมา
ซึ่งหงส์ที่เป็นน้องสาวของมังกร เธอเป็นถึงดาวคณะแพทย์ในชั้นปีที่สองเลยทีเดียว โดยที่หงส์มีอายุน้อยกว่ามังกรเพียงแค่หนึ่งปี ตั้งแต่เด็กมังกรเอาแต่หมกมุ่นอยู่กับการหาเงิน ที่จริงแล้วการลงทุนค่าเงินออนไลน์เป็นสิ่งที่เขาเพิ่งจะมาสนใจในช่วงที่ขึ้นปีสาม ศึกษาและทำมันได้อย่างดีจนสามารถหาเงินได้เป็นแสนที่เพิ่งจะถอนออกมา
ก่อนหน้านี้เขาเขียนนิยายและขายผ่านแอพพลิเคชั่นปีแรกได้แสนกว่าบาท ปีที่สองได้สามแสนบาท และแน่นอนว่าตั้งแต่ขึ้นมหาลัย จะค่ากินหรือค่าเรียน เขาก็ใช้เงินตัวเองทั้งหมด
‘ฉันควรจะบอกหงส์เลยดีไหม?’ ระหว่างที่กำลังสวมกอดน้องสาว มังกรได้คิดเรื่องนี้ภายในใจเกี่ยวกับการเกิดโลกาวินาศ
‘แต่จะเอาอะไรมายืนยันล่ะ?’ มังกรคิดในใจอีกครั้ง ซึ่งแน่นอนว่าในตอนนี้ยังไม่มีปรากฏการณ์อะไรที่สามารถเอามายืนยันการเกิดอุกกาบาตขึ้น และมันอาจจะทำให้หงส์จะพยายามลากพี่ชายของเธอไปพบจิตแพทย์
"หึ” ผมผละออกมาก่อนที่จะจ้องตาของหงส์แล้วยกยิ้มมุมปาก มันทำให้หงส์ถึงกับสะดุ้ง
“อะไร!” และท่าทางของผมมันยิ่งทำให้หงส์สับสนมากกว่าเดิม
“ค่ำๆออกไปกินข้าวกัน” มังกรกล่าวพร้อมกับยื่นมือไปหยิกแก้มของหงส์อย่างหมั่นเขี้ยว มันทำให้หงส์ถึงกับอ้าปากค้าง
"ส่วนเค้กนี่…พี่ค่อยกินกลางคืนนะ'' มังกรกล่าวอีกครั้งก่อนจะยื่นมือไปหยิบกล่องเค้กสามเหลี่ยมขนาดเล็กในมือของหงส์ และถอยหลังกลับเข้าไปในห้อง
"พี่เป็นบ้าอะไร?'' หงส์ถึงกับทำตัวไม่ถูกและยังคงยืนนิ่งค้างอยู่หน้าห้องพักของพี่ชายสักพักก่อนจะเดินเลยห้องของมังกร และไขกุญแจประตูเข้าไปในห้องของตน
"ในครั้งนี้…ทุกๆอย่างมันจะต้องเปลี่ยนไป'' มังกรกล่าวทั้งน้ำตา ชีวิตนี้มังกรจะต้องปกป้องครอบครัวของตนให้ได้ ไม่ว่าจะใครหน้าไหนหรือจะเป็นซอมบี้กลายพันธ์ระดับไหนมากมายขนาดไหน มังกรจะอยู่เคียงข้างครอบครัวจนวินาทีสุดท้าย แม้ว่าจะต้องตายก็ตาม เขายอมตายดีกว่าจะต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว ซึ่งแน่นอนว่าลีอาห์ เธอเองมังกรก็นับว่าเป็นคนในครอบครัว
หลังจากนั้นมังกรก็ทำตามสัญญา เขาได้ไปเคาะประตูห้องของหงส์เพื่อชวนเธอไปกินข้าว และด้วยความดีใจของเธอที่เมื่อช่วงเย็นมันไม่ใช่ความฝัน ทำให้เธอรีบแต่งตัวแต่งหน้าและออกมาจากห้องทันที
ที่จริงถ้าให้พูดแล้ว เธอไม่ต้องแต่งหน้าเลยก็ว่าได้ คิ้วก็สวย โครงหน้าก็ดี ปากชมพูธรรมชาติซะอีก ตาก็โตสวย ผิวขาวมากด้วยอีกต่างหาก เรียกได้ว่าเป็นดาราสุดสวยได้เลยทีเดียว ซึ่งเธอก็มีคลิปเต้นและทำคอนเทนต์ในต็อกต็อกอยู่ด้วย ทำให้เธอมีผู้ติดตามมากจนเกือบจะถึงหลักแสน
และมันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าน้องสาวรูปร่างหน้าตาดีขนาดนี้ พี่ชายอย่างมังกรเองเพียงแค่รูปร่างก็อยู่ในระดับนายแบบแล้ว ทั้งหงส์ทั้งมังกรนั้นมีความสูงที่อยู่ในเกณฑ์สุดยอดในเพศของตนเอง ทั้งยังมีผิวที่ขาวออร่าจับ แต่ถึงแม้มังกรจะดูโทรมๆเพราะไม่ค่อยได้ดูแลตัวเอง เนื่องจากสิ่งบำรุงที่อยู่บนโต๊ะหน้ากระจกในห้องของมังกร น้องสาวอย่างหงส์เป็นคนซื้อมาให้เขาทั้งหมด
สุดท้าย พี่ชายอย่างมังกรก็สามารถทำให้น้องสาวของตนเองมีความสุขที่รู้สึกว่ามีพี่ชายดีๆได้แล้ว มังกรทั้งพาไปกินอาหารมื้อดีๆ พาไปซื้อขนมหวาน พาไปในที่ที่หงส์อยากไปราวกับเป็นแฟนที่ดูเหมาะสมกันมาก
แต่มิใช่
ทั้งคู่เป็นเพียงแค่พี่ชายที่รักน้องสาวมาก และน้องสาวที่รักพี่ชายมาก หงส์เธอฝันอยากจะให้พี่มังกรของเธอเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว และมังกรก็ได้พาหงส์ไปสมัครสมาชิกกับยิม เพื่อออกกำลังกาย
โดยที่ในเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ทั้งสองได้ไปออกกำลังกายด้วยกันที่ยิม เพื่อเตรียมพร้อมเข้าสู่โลกาวินาศ และมังกรเองก็ยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับหงส์ ซึ่งพ่อและแม่ของมังกรและหงส์ไม่ได้อยู่ใกล้ๆมหาลัย ทั้งสองนั้นอยู่ในเมืองของจังหวัดนครศรีธรรมราช
ส่วนมังกรและหงส์กำลังเรียนที่มหาลัย อยู่อีกอำเภอหนึ่งของจังหวัดนครศรีธรรมราช มังกรได้วางแผนเตรียมการไว้เรียบร้อยหมดแล้ว ทั้งที่หลบภัย เสบียง ของใช้จำเป็น ซึ่งมันอยู่ในเมือง ที่จริงมันก็คือบ้านเช่านี่แหละ เป็นบ้านเช่าที่ห่างไกลจากชุมชนพอสมควร เป็นบ้านที่ไว้พักผ่อนสำหรับครอบครัวที่มาเที่ยว
มังกรได้วางกับดักไว้เป็นอย่างดีในการเข้าบ้านนั้น เรียกได้ว่าถ้าหากไม่มีมังกรที่เป็นคนพาเข้าไปในบ้าน เป็นคนอื่นอาจจะถึงตายหรือบาดเจ็บสาหัสจนไม่กล้าท้าทายต่อกันเลยทีเดียว จนเมื่อวาน วันที่ 20 ของเดือนตุลาคม อุกกาบาตได้ตกกระจายลงทั่วโลก จริงๆ และเป็นตามสถานการณ์ในชีวิตที่แล้ว มันทำให้มังกรรู้สึกตื่นเต้นมากที่จะได้เริ่มเกมนี้อีกครั้ง
“พี่”
"เราควรไปซื้อของมาตุนไว้ดีปะ?'' หงส์กล่าว ซึ่งในตอนนี้หงส์นั้นอยู่ในห้องของมังกร เธอเหงาที่ต้องอยู่ห้องคนเดียวจึงมาอยู่กับพี่ชายที่กำลังนั่งดูข่าวอุกกาบาตตกทั่วโลกด้วยกัน
‘อุกกาบาตนั้นมันจะตกใจมหาลัยของเราหนึ่งลูก’
‘สถานที่ทำงานของอธิการสินะถ้าจำไม่ผิด’
‘เยี่ยมเลย!’ มังกรกล่าว ซึ่งในตอนนี้อุกกาบาตยังไม่ได้ตกที่จังหวัดนครศรีธรรมราช แต่มันก็อีกไม่นานหรอก
“สั่งของมาก็ได้" มังกรกล่าว เพราะเชื่อว่าในตอนนี้ผู้คนคงจะพากันไปซื้อของมาตุนกันเช่นกัน แต่เขานั้นรู้ดีว่ายังมีเวลาอีกห้าวัน คงไม่ต้องรีบที่จะตุนอาหาร เพราะถึงยังไงเขาก็ตุนไว้แล้ว ซึ่งมังกรมีแผนที่จะบอกเรื่องโลกาวินาศกับหงส์ในวันที่ซอมบี้ได้ออกมาจากอุโมงค์
"พี่คิดว่ามันคืออะไร?'' หงส์กล่าวถามด้วยความกลัว ด้วยท่าทางที่เธอกำลังกอดหมอนเอาไว้แน่น
"ซอมบี้หรือเปล่า?'' ผมกล่าวออกไป และเมื่อหงส์ได้ยินเกี่ยวกับซอมบี้ เธอถึงกับสะดุ้งทันที
“คืนนี้นอนห้องพี่เถอะ” ผมกล่าวออกไปอีกครั้งเมื่อรู้สึกว่าหงส์จะกลัวเกี่ยวกับปรากฏการณ์นี้มาก ซึ่งหงส์เองก็ตกลงตามที่ผมกล่าวและในที่สุดเธอก็ได้หลับไปเนื่องจากมันเป็นเวลานอนของเธอพอดีหรือก็คือช่วงเวลา 3- 4 ทุ่ม
หมับ ฟอดด
‘ให้พี่ได้แก้มือนะในครั้งนี้' ผมคิดในใจหลังจากกอดร่างบางและหอมหน้าผากของเธอไปเบาๆ หงส์คือสมบัติล้ำค่าของตระกูล ไม่ว่าจะอะไรพ่อและแม่ก็จะตามใจเธอตลอด ถึงอย่างนั้นแล้วเธอก็ไม่เคยแสดงนิสัยแย่ๆออกมา เธอเป็นเด็กที่ดีมาก เชื่อฟังคนในครอบครัว ฉลาด และมีไหวพริบ แม่จึงคาดหวังให้เธอกลายเป็นหมอที่มีชื่อเสียง
ณ วันที่ 26 เดือนตุลาคม 2565
ฟึบ ฟูบบ
“แฮร่แฮร่” สิ่งมีชีวิตที่ถูกเรียกว่าซอมบี้ได้กำเนิดขึ้น และมันอยู่ในร่างของทหาร ทหารนายนั้นได้พุ่งเข้าใส่มือกล้องของนักข่าวที่กำลังถ่ายทำรายการอยู่
“กรร!!'' ทหารนายนั้นส่งเสียงออกมาก่อนที่จะก้มลงไปกัดกระชากคอของมือกล้องคนนั้น
"พะ…พี่!?'' หงส์ที่กำลังลุ้นอยู่กับผมว่ามันคืออะไรโดยที่ผมนั้นรู้อยู่แล้ว และเคยกล่าวไปแล้วด้วย ที่เหลือก็เพียงแค่ทำให้หงส์ยอมรับความจริงให้ได้
เพราะคนที่จะมีชิวิตรอดและเหนือกว่าคนทั่วไป ก็คือคนที่สามารถยอมรับความจริงเกี่ยวกับโลกอันโหดร้ายนี้และตั้งสติได้ก่อนใครคนอื่น หงส์หวาดกลัวมากจนถึงขนาดที่พุ่งเข้ามากอดเอวผมไว้แน่น และเอาหัวมุดหน้าท้องของผม ผมจึงได้แต่ลูบหัวเธอเบาๆ และคอยปลอบเธออย่างช้าๆ ให้เธอทำใจที่จะรับฟังเรื่องของผมให้ได้…