ปากนิ่มจัง

-6-

​การดูหนังที่แสนสนุกของฉัน(ประชด)พร้อมกับการหลับใหลบนไหล่หนาที่อบอุ่น แอร์เย็นๆ กระทบกับผิวกายจนขนลุก ฉันกอดตัวเองลูบแขนปรอย ๆ พีคงสังเกตุเห็นพฤติกรรมของฉัน "หนาวเหรอ" เขาเอียงหน้ามาถามฉันแผ่วเบาลมหายใจอุ่นกระทบกับผิวหน้าผาก

"อืม" ฉันยกหัวขึ้นจากไหล่หนามานั่งตัวตรงในท่าปกติ สายตามองจ้องไปยังจอหนังที่กำลังฉายอยู่ หนังบู๊กระหน่ำขนาดนี้ฉันยังนอนหลับลง...เชื่อตัวเองเลยจริง ๆ

"ไม่นอนแล้วเหรอ" เขาโน้มหน้ากระซิบใกล้ๆ ฉัน เพราะคงกลัวจะเสียงดังรบกวนคนอื่น ฉันเข้าใจ ลมหายใจอุ่นพุ่งกระทบกับผิวฉันมันคือความรู้สึกที่แปลกใหม่เพราะการได้ใกล้ชิดกับเพศตรงข้ามน้อยนักที่ฉันจะได้เจอหรือไม่เคยเจอเลยต่างหากตั้งแต่โตมา

"ไม่นอนแล้ว ขอบใจนะที่ให้อิงไหล่ พีคงหนักแย่"

"ห๊ะ อะไรนะ" พีทำท่าทีตอบกลับฉันเหมือนเขานั้นไม่ได้ยินหรือได้ยินไม่ชัดเจน

"ขอบใจที่ให้อิงไหล่" ฉันจึงโน้มใบหน้าเข้าใกล้เขากว่าเดิมแล้วกระซิบตอบกลับเพราะเกรงใจคนอื่น ๆ หากจะต้องคุยกันเสียงดังและในจังหวะเดียวกันนั้นที่ฉันกำลังจะเบือนหน้าออก ความรู้สึกอุ่นก็แทรกแซงสัมผัสตรงบริเวณริมฝีปากซึ่งมันทำให้ฉันเบิกตากว้างตกใจแน่นิ่ง เหมือนสติของฉันที่มีมันหยุดทำงานกระทันหัน ฉันและเขาได้สบตากันภายใต้แสงไฟสลัวจากจอหนังที่กำลังฉาย ท่ามกลางความตกใจของฉันแต่อีกคนที่ฉันมองเห็นใบหน้าจากแสงสลัวนั้นเขากลับยิ้มกรุ่มกริมออกมา การกระทำแบบนี้มันเรียกจูบได้ไหม?

"ปากนิ่มจัง" ริมฝีปากในระยะประชิดที่สามารถเปล่งเสียงที่พูดออกมาได้ เขาพูดประโยคนี้ออกมาด้วยรอยยิ้มและแววตาที่หยาดเยิ้ม ฉันรีบตั้งสติแล้วละใบหน้าให้ออกห่าง ความร้อนวูบวาบบนใบหน้าความเขินอายที่มีตอนนี้หากอยู่ในบริเวณที่แสงไฟเฉิดฉายมันคงเผยให้เห็นสีแดงระเรื่อบนแก้มแน่ ๆ

เขาขยับไปนั่งดูหนังปกติพร้อมรอยยิ้มกรุ่มกริ่มที่ฉันเห็นแล้วต้องเขินอาย ให้ตายเถอะครั้งแรกกับการที่ได้สัมผัสปากผู้ชาย ไม่มีเสียงใดๆ ออกจากปากของฉันความเงียบเข้าปกคลุมเขาหันมามองฉันเป็นระยะฉันรู้สึกได้จากการมองทางหางตา แต่ฉันไม่กล้ามองหน้าเขากลับเลยเพราะเหตุการณ์ก่อนหน้ามันทำให้ฉันรู้สึกวูบไหวกับรอยยิ้มของเขา

********************