ตอนที่ 6 หวง 2/2

เวลาต่อมา..

“อ้าวเพลิงกัลป์ไปนั่งทำอะไรตรงนั้น” ฝันดีและวาคินเดินเข้าบ้านมา เหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งก้มหน้าอยู่บ่อปลา ข้าง ๆ เป็นลูกสาวตนที่กำลังใช้มือน้อย ๆ ของตัวเองลูบหลังอีกคนอยู่ พอมองดี ๆ ถึงรู้ว่าเป็นเพลิงกัลป์

“มี๊ก่า”

“ว่าไงคะ”

“ตุกกนแกล้งเปิง” ฟาเดียร์และคอนเนอร์จะเรียกเพื่อนฟีนิกซ์แค่ชื่อสั้น ๆ ถึงจะฟังลำบากแต่ก็พอเข้าใจได้

“หืม ใครแกล้งค่ะ”

“ตุกกนเยย” ฟาเดียร์ฟ้องแม่พร้อมกับชี้เข้าไปในบ้านที่มีทุกคนนั่งรวมกันอยู่ ยกเว้นฟีนิกซ์กับโมเดล

“เดี๋ยวมี๊จัดการให้นะ”

“ขอบคุงก้ะ”

“เปิงไปเยว” ฟาเดียร์หันไปกวักมือเรียกเพลิงกัลป์ที่กำลังทะเลาะกับปลาในบ่อ เขาออกมานั่งสูบบุหรี่เฉย ๆ แล้วหลานออกมาเจอพอดี หลานคิดว่าเขางอนพวกในบ้านเลยมานั่งปลอบ ก่อนที่ฟาเดียร์จะคิดแบบนั้น ก็เพราะได้ยินพ่อกับอา ๆ คุยกัน บอกว่าเพลิงกัลป์ตายแล้ว ไม่มีใครมองเห็น หนูน้อยได้ยินจึงรีบวิ่งเข้ามาหาแล้วบอกอาเพลิงกัลป์ว่า ‘หนูคือนางฟ้า’ เพราะตนนั้นมองเห็นอาเพลิงกัลป์คนเดียว

“ที่รัก” ไมเนอร์วิ่งมากอดภรรยาคนสวยเมื่อก้าวเข้ามาในบ้านกับลูกน้องของตน

“คุยอะไรกันอยู่เหรอ” เห็นนั่งทำหน้าจริงจังกันเหลือเกิน มีเรื่องเครียดงั้นเหรอ

“ก็กำลังคิดว่าจะเอาน้องให้ฟาเดียร์กับคอนเนอร์”

“เยียร์ม่ายเอาย้อง”

“อ้าว..” อยากต่อยลูกตัวเองผิดไหม ขยันขัดจังหวะฉิบหาย พูดก็ไม่ชัด ดื้อเป็นลิง ไม่รู้เหมือนใครเลย

“แต่ป๊าอยากมี”

“ให้มี๊เตลมี”

“แต่นั่นแฟนอาหนูนะ”

“ให้ป๊ายิกทำได้ม่าย” ให้ฟีนิกซ์มาทำกับแม่ฝันดีแทนพ่อตัวเองได้ไหม

“ไม่ได้!”

“ตำม่าย”

“มันไม่หล่อ เดี๋ยวลูกออกมาไม่น่ารัก”

“แย้วป๊าหย่อเหย๋อ”

“กูยังเป็นพ่ออยู่ไหมวะ-_-”

“ขนาดลูกยังไม่อยากได้เฮียเป็นพ่อเลย” เพลิงกัลป์พูดขึ้น ลูกตัวเองแท้ ๆ ยังไม่เห็นดีกับพ่อเลย อยากหัวเราะดัง ๆ แต่ก็เกรงใจหลาน เดี๋ยวหลานกลัวเสียงหัวเราะเขา

“หุบปากลงไปมึงอะ”

“อย่าเศร้าไปเลยเฮีย ต่อให้เฮียนั่งร้องไห้ ลูกก็คงไม่ปลอบหรอก”

“ไอ้สัสนี่”

“ตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้” ฝันดีดุไมเนอร์ที่พูดไม่เพราะต่อหน้าลูกสาว ลูกยืนอยู่ด้วยแท้ ๆ ยังกล้าพูดคำหยาบอยู่อีก

“มันหาเรื่องเฮียก่อน”

“แล้วมันใช่เรื่องต้องพูดไว้”

“ขอโทษก็ได้”

“วันนี้ทุกคนจะอยู่ทานข้าวด้วยกันไหม” เธอเหนื่อยจะเถียงกับคนตรงหน้าแล้ว จึงหันไปสองสามหนุ่มที่นั่งอยู่โซฟา

“จะพลาดได้ไง”

“งั้นเดี๋ยวฉันไปทำอาหารเตรียมก่อนนะ”

“ให้แม่บ้านทำได้ไหม” ฟลินต์เอ่ยพลางทำสีหน้าไม่ไว้วางใจ

“ตลกและ” ฝันดีมองค้อนฟลินต์ทันที ปกติเธอก็ทำอาหารให้ทุกคนทานตลอด

“หยอก ๆ”

“เมียกูเพื่อนเล่นมึงเหรอ”

“ใช่”

“ที่รักดูพวกเด็กเปรตสิ”

“เยียร์อยากเปง”

“เป็นอะไร”

“ตี้ป๊าพูด”

“เด็กเปรต?”

“ช่าย ๆ”

“กูจะบ้าตายรายวัน”

ตึก ตึก

“เป็นไม่ได้” แล้วในตอนนั้นเอง ฟีนิกซ์กับโมเดลก็เดินประคองกันลงมาจากห้อง อยากตัดขาดพี่น้องกับมันมากตอนนี้ที่มาพูดคำหยาบต่อหน้าหลานสาวสุดที่รักเขา เป็นพ่อที่ปัญญาอ่อนที่สุดตั้งแต่เคยเจอมาเลย

“ป๊ายิก!^^”

“พี่ไปไหน”

“เย่น” ชี้ไปที่ห้องของเล่น คอนเนอร์กับเลโก้เล่นของเล่นกันอยู่ในห้อง ตั้งแต่เช้าสองคนนั้นไม่ยอมออกมาข้างนอกเลย แต่ก็ช่างเถอะ เพราะในนั้นมีทุกอย่างครบครัน ของเล่นเสริมสร้างสมองก็มี ปล่อยให้เล่นไปเถอะ อีกอย่างก็มีพี่เลี้ยงคอยดูแลอย่างใกล้ชิด เลยหายห่วงได้

“ฝากเดลได้ไหม” เขาจะไปเคลียร์กับพวกเวรนั้นก่อน มันกล้าทำให้เมียเขาตกใจขวัญเสีย ต้องรับผิดชอบการกระทำด้วยการขอโทษเมียเขาซะ