Ep.11 (เสี่ยเมฆ)

ผู้หญิงกลางคืน (SEX STORRY 20+)

Ep.11 (เสี่ยเมฆ)

•สมศรี•

แล้วเราก็เลื่อนสายตาไปตรงหัวโต๊ะที่ตอนนี้มีผู้ชายคนหนึ่งใส่ชุดสูทสีขาวสวมแว่นตาดำนั่งเป็นประทานอยู่ มีผู้ชายใส่สูทสีดำสองคนยืนขนาบข้างเหมือนบอดี้การ์ด

นี่เสี่ยหรือมาเฟียข้ามชาติ ศรีสงสัย...

แต่ที่ทำให้ศรีตะลึงจนแทบช็อค! ก็คือผู้ชายใส่สูทสีขาวที่นั่งหัวโต๊ะนี่แหล่ะ!

งื้อออออออ! ทำไมคุ้นหน้า ทำไมคุ้นจัง!

ชิบหายอีกแล้วอีศรี!

ซวยอีกแล้วกู!

นั่นมันพ่อเทพบุตรของอีศรี!

อีศรีรีบหันหน้าหลบ พร้อมกับเอามือควานหาแว่นตาดำในกระเป๋าขึ้นมาสวมปิดบังอำพรางหน้าตาแทบไม่ทัน

จะทันไหมเนี่ยมึงอีศรี ป่านนี้นาวเห็นมึงรึยังก็ไม่รู้ อีศรีอยากจะบ้าตาย นึกว่าชาตินี้จะไม่ได้เจอกันอีกแล้วซะอีก นี่โลกมันกลมขนาดนี้เลยเหรอ แล้วอย่าบอกนะว่าพ่อเทพบุตรของศรีคือเสี่ยหนุ่มที่อีเจ๊เฮี้ยงมันว่า

ถ้าใช่....

อีศรีขอลาค่ะ เพื่อชีวิตและความปลอดภัยของหอยอีศรีเอง

"อิศรี! นั่นมึงจะไปไหน!? "

อีแอ๋มหันมาถามเราเสียงดัง ทำให้ทุกคนในห้องพากันหันมามองทันที แต่คิดว่าคงไม่มีใครเห็นเราหรอก เพราะอีศรีอัญเชิญตัวเองลงจากเก้าอี้ไปนั่งคุกเข่าคลานสี่ขาอยู่กับพื้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"อีแอ๋ม! อย่าเสียงดัง! "

เราหันไปกระซิบเสียงเบา ในขณะที่อีแอ๋มมันทำหน้างงได้ใสซื่อมาก

"มึงทำอะไรของมึงเนี่ยอีศรี!? "

อีแอ๋มมันถามเราอีก ยังดีที่คราวนี้มันกระซิบ แต่มันเจ็บปวดตรงที่มันไม่ถามเราแค่อย่างเดียวไง มันดันเ-สือกลงมาคุกเข่าคลานเหมือนเราอีก!

โว้ยยยย! มึงจะลงมาทำม๊ายยย!

"กูกำลังรีบอีแอ๋มไม่มีเวลาเล่าตอนนี้ กูไปนะ! "

"เดี๋ยวอีศรี! อีศรี! อีศรี! "

แล้วอีศรีก็คลานดุ๊กๆ ไปที่ประตูทันที อีแอ๋มมันพยายามตะโกนเรียก แต่เราไม่คิดจะหันหลังกลับไป นาทีนี้ขอหนีไปตายเอาดาบหน้าเถอะ ขืนอยู่ที่นี่อีศรีต้องตายแบบศพไม่สวยแน่ ไหนจะขาถ่าง! ไหนจะหอยโบ๋!

บรื๋ออออ...แค่คิดก็สยอง

เราคลานสี่ขามาจนถึงประตู ก่อนจะค่อยๆ เอื้อมมือไปหมุนลูกบิด ทันทีที่ประตูเปิดออกอีศรีก็ยิ้มปากบานออกมาทันที

รอดตายแล้วกู!

"มึงจะไปไหน? "

"! "

เราสะดุ้งสุดตัวเมื่อมีเสียงเย็นๆ ดังขึ้นที่ข้างหู และไม่ทันได้ตั้งตัวอีศรีก็ถูกหิ้วขึ้นมาจากพื้นด้วยลำแขนแข็งแรงของ...

ของ... (ค่อยๆ เอี้ยวตัวและหันหน้ากลับไปมอง)

ของพ่อเทพบุตรของศรีไง จะใครเล่า!

งื้ออออ...ซวยแล้วอีศรี มึงหนีไม่พ้น! (ลาตายแพร็บ...)

"กูถามว่ามึงจะไปไหน? "

พ่อเทพบุตรนางถามอีก พร้อมกับยื่นมือมาดึงแว่นตาที่เราสวมอยู่ออก แล้วปล่อยมันลงพื้น

กร๊อบ! (เสียงแว่นตาหัก)

อีเชี่ย! แว่นตากู!

มึงถอดอย่างเดียวไม่ได้เรอะ!? ทำไมต้องเหยียบ! อีศรีเริ่มหัวร้อน

ทั้งหัวร้อน ทั้งสับสนว่าควรจะตอบคำถามของนาง หรือควรจะเหวี่ยงใส่เรื่องที่นางเหยียบแว่นตาเราดี? (เอาสักอย่างเถอะอีศรี)

"มีอะไรเหรอคะเสี่ยเมฆ? "

ในขณะที่เรามัวแต่สับสน เสียงแปร๋นๆ ของเจ๊เฮี้ยงก็ดังแหวกอากาศขึ้น

"อ้าวอีศรีมึงเพิ่งมาเหรอ? "

เจ๊เฮี้ยงแกหันมาถามเรา

เปล่าเจ๊ไม่ใช่อีศรีเพิ่งมา แต่อีศรีกำลังจะกลับต่างหาก (นี่คือสิ่งที่เรากำลังจะอ้าปากพูด แต่ไม่ทัน)

"อีนี่ก็เป็นเด็กมึงเหรอเจ๊"

พ่อเทพบุตรของศรี หรือเสี่ยเมฆหันไปถามเจ๊เฮี้ยง ส่วนเราก็พยายามดึงแขนตัวเองออกจากมือของนาง แต่ไม่เป็นผล นางไม่ยอมปล่อย เรียกง่ายๆ ว่าดิ้นจนเหนื่อยอ่ะ

"ใช่ค่ะเสี่ย เด็กเจ๊เองชื่อสมศรี เสี่ยสนใจน้องคนนี้เหรอคะ? "

อีเจ๊เฮี้ยงมันจีบปากจีบคอถาม ส่วนอีเสี่ยเมฆนางก็หันมาจ้องหน้าเรา อย่าจ้องมากเดี๋ยวศรีท้อง!

"คนนี้เพิ่งมาใหม่ค่ะเสี่ย อายุสิบเจ็ดย่างสิบแปดวัยกำลังเลวเอวกำลังดีค่ะเสี่ย"

"เจ๊! พูดอะไรน่ะ วัยกำลังเลวเอวกำลังดีอะไร เสี่ยเขาไม่เลือกหนูหรอก มีที่สวยและเด็ดกว่าหนูอีกเยอะเเยะ เนอะเสี่ยเนอะ"

ประโยคสุดท้ายเราหันไปพูดกับเสี่ยเมฆพร้อมกับส่งยิ้มแหยๆ ไปให้ ภาวนาในใจขอให้เสี่ยมันเลือกคนอื่นแทนเราเถอะ สาธุ...

"ปล่อยกูได้ละเสี่ย กูจะรีบไป"

เราบอกก่อนจะสบัดแขนจนหลุด แต่พอเราทำท่าจะเดินออกจากห้อง อีเสี่ยเมฆมันก็ตามมาดึงเราไว้อีก

งืออออ..ปล่อยเซ่! ปล๊อยยย!

แล้วเสี่ยเมฆก็หันไปพูดกับเจ๊เฮี้ยง

"ตกลงกูเลือกอีนี่ ชื่ออะไรนะเจ๊ สมศรีใช่ไหม? "

"ใช่ค่ะเสี่ย"

เจ๊เฮี้ยงมันบอกพร้อมกับยิ้มปากบาน แน่ล่ะเจ๊แกคงคำนวนส่วนได้ส่วนเสียที่แกจะได้มาเรียบร้อยแล้ว...

แต่อีศรีนี่สิยิ้มไม่ออกว้อย!

ช่วยถามกูสักคำหน่อยไหม ว่าอยากเป็นคนที่ถูกเลือกรึเปล่า?

คำตอบคือไม่โว้ย! ไม่อยาก! (มีใครได้ยินเสียงของศรีไหม?)

"คุยราคากับคนของกูได้เลย ตกลงตามนี้นะ? "

"ค่ะเสี่ย ตกลงค่ะ"

"เจ๊หนูไม่ตกลงนะ! "

เราโพล่งออกมาด้วยเสียงสูง บ้าไปแล้ว! จะตกลงกันแค่สองคนได้ยังไง ต้องถามศรีก่อนเซ่!

"อีศรี! พูดอะไรของมึงเดี๋ยวกูตบปากแตก! "

เจ๊เฮี้ยงมันหันมาตวาดเรา ก่อนจะหันกลับไปพูดเสียงอ่อนเสียงหวานกับเสี่ยเมฆอีกครั้ง

อีเจ๊เฮี้ยง อีลำเอียง อีสองมาตรฐาน!

"น้องเขาแค่พูดเล่นน่ะค่ะเสี่ย อย่าถือสาเลยนะคะ"

"ช่างมันเถอะ กูไปล่ะ"

เสี่ยเมฆบอกพร้อมกับก้าวเดินออกจากห้องไปทันที แต่มันไม่ดีตรงที่เสี่ยมันหิ้วปีกอีศรีติดมือไปด้วยไง...

ฮือออออ...

อีศรี...อีheeมรณะ ตายแน่ๆ กูคราวนี้ R.I.P. heeล่วงหน้าได้เลย...

ศรีลานะคะคุณผู้อ่านทั้งหลาย จบตอนนี้ไปศรีอาจจะไม่มีชีวิตอยู่แล้วก็เป็นได้...

กระซิก...กระซิก...

"เข้าไป..."

เสี่ยเมฆนางลากเรามาจนถึงรถของนางที่จอดอยู่

ถามว่าระหว่างทางเราขัดขืนนางไหม ตอบเลยว่าอีศรีขัดขืนเต็มที่ แต่อีศรีคงแผลงฤิทธิ์เยอะไปหน่อยจนทำให้เสี่ยเมฆนางรำคาญ นางเลยหันมาเงื้อมือทำท่าจะตบเรา

ถามอีกว่า...แล้วเราทำยังไง?

คำตอบ...

ก็หยุดดิ้นทันทีเลยน่ะสิจะรออะไร ฝ่ามือนะคะไม่ใช่นุ่น ที่โดนเข้าไปแล้วจะได้บอกว่าเบาสบายเหมือนไม่ใส่อะไรเลย.... (เริ่มมั่วละอีศรี นั่นมันผ้าอนามัย)

พอเข้าไปนั่งในรถ เสี่ยเมฆนางก็เดินอ้อมมานั่งฝั่งคนขับ รถพร้อม คนพร้อม นางก็กระชากรถออกไปทันทีเลยจ้าาา

หัวอีศรีนี่แทบคมำ ก่อนจะออกรถช่วยบอกให้คนอื่นเขารู้ตัวก่อนเป็นไหม

อีเสี่ยยยยย!

•สมศรี•

โปรดติดตามตอนต่อไป...