EP 3- ผู้ชายขายบริการ

ธันวารับแก้วเหล้าจากโฮลี่มาก่อนค่อยๆดื่ม หญิงสาวดูจะตั้งอกตั้งใจดูเขาเอาซะเหลือเกิน ก่อนจะเอ่ยขึ้นพรางรินเหล้าใส่แก้วช็อตสองแก้ว

"เธอก็ดื่มกับฉันหน่อยซิ จ้างโฮสมานั่งด้วยแต่จะไม่ดื่มสักหน่อยเหรอ" ธันวาเอ่ย

"อีลี่มันไม่สันทัดขนาดนี้หรอกค่ะ ให้เราสองคนแทนดีกว่ามั้ง" จีจี้เอ่ย

"อ่อ..แบบนั้นก็ได้นะครับ"

ธันวาเอ่ยพรางทำสีหน้าอมยิ้มจนโฮลี่รู้สึกว่าธันวากำลังดูถูกเธอคิดว่าแค่นี้ดื่มไม่ได้

"เดี๋ยวดื่มเอง" โฮลี่เอ่ย

"อีลี่ มึงขับรถมานะ เมาขึ้นมามึงแหกโค้งนะ"บีเอ่ย

"ไหวน่ะ"

สุดท้ายโฮลี่ก็ยกแก้วช้อตเล็กๆสองแก้วขึ้นดื่มจนหมด ก่อนจะรู้สึกอยากอ้วกขึ้นมา ไม่รู้ว่าธันวาดื่มเข้าไปได้ยังไงเยอะขนาดนั้น

"เสียดายนะคะ ถ้าได้คิวเราสองคนก็อยากชวนไปดื่มต่อนะ"

ทั้งหมดยืนที่หน้าคลับเมื่อกำลังแยกย้ายจะกลับ โฮลี่ที่รู้สึกว่าโลกหมุนแต่พยายามทรงตัวราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"อีลี่ ขับรถไหวนะ" จีจี้เอ่ย

"ไหวดิ ไว้เจอกัน"

"เออๆๆขับรถดีๆล่ะ" จีจี้เอ่ยก่อนเดินออกไปพร้อมกับแน็กอีกคน

"ส่งเลขบัญชีนายมา เดี๋ยวฉันโอนค่าดื่มให้ ไม่ได้พกเงินสด" โฮลี่เอ่ย

"เธอเมาแล้วจะขับรถไหวจริงๆเหรอ ฉันดูออกไม่ต้องกลบเกลื่อน" ธันวาเอ่ย

"เรื่องของฉันเถอะ เอาเลขบัญชีมา"

โฮลี่ยื่นไลน์ให้ธันวาแอดเพื่อนก่อนบอกให้เขาส่งเลขบัญชี ไม่นานเมื่อได้เลขมา โฮลี่ก็ใช้เวลากดโอนเงินพักใหญ่ เพราะเริ่มมึนหนัก

"เนี้ยนะไหว ยืนตรงๆเธอยังยืนไม่ได้เลย" ธันวาเอ่ยพรางคว้าโฮลี่ที่ทำท่าจะล้มหงายหลังเอาไว้

"โอนให้แล้วนะ ฉันไปก่อนนะ"

โฮลี่เอ่ยเมื่อเธอกดโอนเงินให้ธันวาจนเสร็จอย่างยากลำบาก เพราะสายตาพร่ามัวจากอาการเมา

"อะไรเนี้ย!"

"เดี๋ยวฉันขับไปส่ง ขืนปล่อยไปแบบนี้เธอได้แหกโค้งแน่ๆ" ธันวาเอ่ย

ในขณะที่กำลังขับรถไปตามชื่อคอนโดที่โฮลี่บอก เขามองเธอเป็นระยะๆ ก่อนที่เธอจะเอ่ยถามขึ้น

"นายยังหนุ่มมากนะ ทำไมทำงานแบบนี้"

"เงินดี"

"อย่างอื่นที่ได้เงินเยอะก็มี ทำไมไม่ทำ"

"แล้วเธอละ ทั้งเด็ก ทั้งสวยแบบนี้ ทำไมไปซื้อกิน"

"!!!!!!!!!"

“แบบเธอผู้ชายน่าจะจีบเยอะนะ” ธันวาเอ่ยในขณะที่ขับรถ

“ฉันไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่”

“เพื่อนเธอบอกว่าเธอกลัวผู้ชาย ไม่จริงมั้ง ไม่เห็นเธอจะกลัวฉันเลย”

“นายอย่าพูดมาก ฉันเวียนหัว”

ธันวากระตุกยิ้มก่อนขับรถมาจนถึงคอนโดของโฮลี่ สภาพเธอคือเดินไม่ตรงด้วยซ้ำ เขาจึงค่อยๆประครองเธอเดินขึ้นห้องทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจ

“ห้องเธอขั้นไหน”

“ชั้นบนสุด…”

ธันวากึ่งประครองกึ่งกอดโฮลี่มาจนถึงห้อง ก่อนที่เธอจะสแกนลายนิ้วมือเข้า

“ขอบใจ”

“กุญแจรถเธอ”

“ไว้ฉันจะจ้างนายมาเป็นเพื่อนดื่มใหม่นะ” โฮลี่เอ่ย

“กล้าจ่ายหนักใช่มั้ย ถ้ากล้าก็ลองดูได้” ธันวาเอ่ย

“ค่าตัวนายแพงอะไรกัน” โฮลี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงยานยืดมึนเมาเต็มขั้น

“เธอคิดว่าไงล่ะ”

“นายก็…หล่อดี จ่ายหนักแค่หล่องั้นเหรอ คนอื่นก็หล่อไม่เห็นจ่ายหนักเลย”

“ฉันพิเศษกว่าคนอื่นไง ฉันไปล่ะ ขอบใจนะสำหรับค่าดื่มวันนี้”

ธันวาพูดจบก่อนเดินออกจากห้องของโฮลี่แล้วนั่งรถกลับบ้าน วันนี้เขาไม่ได้มีนัดกับใคร จึงคิดว่าจะกลับบ้านเลยเพราะจริงๆก็ดึกมากแล้ว

“ธันวา ทีน่าไม่ยอมนอนจะรอธันวาให้ได้เลย” ป้าเอ่ย

“อ่อ งั้นผมพาทีน่ากลับบ้านก่อนนะครับ”

ธันวามารับเด็กหญิงตัวน้อยจากบ้านป้าที่ดูแลทีน่าให้ระหว่างเขาไปทำงาน

เมื่อกลับมาถึงบ้าน ในขณะที่อาบน้ำเสร็จจะเข้านอนเพราะก็มึนเช่นกัน เหล้าที่ดื่มเข้าไปหลายต่อหลายแก้วก็ออกฤทธิ์ไม่น้อย แต่เพราะต้องหาเงิน ธันวาจึงจำเป็นต้องทำ

“โอนเกินมาขนาดนี้รู้ตัวมั้ยวะ”

ธันวาเอ่ยพรางมองจอมือถือที่แสดงผลการโอนเงินเข้าจำนวน 1,200,000บาท แทนที่จะเป็นแค่ 120,000บาทเท่านั้น นี่โฮลี่เมาจนกดโอนเงินมาเกินขนาดนี้ เธอกลับไม่รู้ตัวสักนิด เงินไม่ใช่จำนวนน้อยๆ

ธันวาส่งข้อความไปหาโฮลี่หวังว่าเข้าเธอจะตื่นมาเห็นในตอนเช้า

(เธอโอนเงินเกินมาเป็นล้านเลย ยังบอกไม่เมา เห็นข้อความแล้วส่งเลขบัญชีมาด้วย ฉันจะโอนคืนให้…ธันวา)

วันต่อมา ธันวามีนัดกับปิ่นเช่นเคย เขานั่งดื่มกับปิ่นที่คลับเพราะมีลูกค้าไม่กี่คนที่เขาบริการ หลายคนในคลับสงสัยว่าทำไมธันวาถึงเลือกแค่บางคนแบบนี้ ทั้งที่คนจ่ายหนักก็มีมากมาย

“พี่อยากทำมากกว่าที่เราเคยทำ” ปิ่นเอ่ย

“พี่ปิ่นครับ เราคุยกันแล้วนิครับ” ธันวาเอ่ยพรางนั่งดื่มให้ปิ่นขึ้นนั่งตัก เธอนั่งโอบคอธันวาพรางก้มลงหอมแก้มเบาๆ

“ธันทำกับคนอื่นหรือเปล่า”

“ไม่เอาไม่งอแงซิครับพี่ปิ่น”

“ก็ได้..”

ปิ่นก็นั่งดื่มทั้งที่ไม่ได้ลงจากตักของธันวาอยู่แบบนั้น ซึ่งมันทำให้สาวน้อย สาวใหญ่ที่อยากจะได้คิวของธันวาใจจะขาดมองภาพโดยไม่ชอบใจนัก

“ธัน ขึ้นข้างบนกัน” ปิ่นเอ่ย

“ที่นี่เหรอครับ?”

“อืม”

“เสร็จแล้วจะกลับเลยเหรอครับ ยังไม่ดึกเลย”

“เดี๋ยวดูก่อน”

“เดี๋ยวผมเอาเครื่องดื่มให้”