ผู้ชายขายบริการ

คลับ

เสียงเพลงอึกกระทึกครึกโครมของคลับโฮสแห่งนึงที่เริ่มเร้าใจขึ้น ชายหนุ่มหล่อร่างแกร่งหลายต่อหลายคนเดินอยู่ภายใน โดยมีสาวน้อย สาวใหญ่ สาวขี้เหงาที่กำลังอมยิ้มมองและพูดคุย

“ไอ้ธัน มีลูกค้าเรียกมึง” แน็กเอ่ยเรียกธันวาที่กำลังนั่งกดโทรศัพท์

“ไม่ได้ กูไม่ว่าง”

“หล่อแล้วเล่นตัวนะไอ้สัส เลือกมากด้วย ไหนบอกอยากได้เงินไงวะ” แน็กเอ่ย

“ก็ใช่ มึงไม่อยากได้หรือไงเงิน”

“อยาก กูถึงไม่เคยปฏิเสธแขกเหมือนมึงไง” แน็กเอ่ย

“กูก็รับไม่ได้ปฏิเสธหมดซะเมื่อไหร่”

“เออๆ ลีลาสู้กูได้หรือเปล่าก็ไม่รู้นะมึงน่ะ แขกเรียกจัง” แน็กเอ่ย

“เดี๋ยวกูก็จับลูกชายฟาดหน้าซะเลยมึงนี่!”

“ไอ้สัส5555”

ทั้งคู่พูดคุยหยอกล้อกันตามประสาผู้ชายที่เป็นเพื่อนกัน ไม่นานธันวาก็ออกจากห้องแล้วเดินตรงไปยังบาร์ที่เขานั่งประจำ

“ว่าไงสุดหล่อ รอนานมั้ย” สาวใหญ่คนนึงเอ่ย เธอชื่อปิ่น เป็นลูกค้าประจำของธันวา

“พี่ปิ่นไปไหนมาละครับ มาช้ากว่านัดไปสองชั่วโมง” ธันวาเอ่ย

“ติดงานนิดหน่อย คิดถึงพี่เหรอถามแบบนี้”

“ก็ผมไม่ได้รับลูกค้าสักคน รอพี่อยู่นี่ไงครับ”

“ธันน่ารักแบบนี้ไง สั่งเหล้ามาซิ”

ธันวากระตุกยิ้มก่อนสั่งเหล้าราคาแพงที่ปิ่นชอบดื่มบ่อยๆมาแล้วนั่งดื่มกับเธอจนดึกแก้วแล้วแก้วเล่า

“พี่เปลี่ยนรถเหรอครับ”

“อืมมม”

“พี่ปิ่น! ไหวมั้ยครับ”

“ไหว ยันเช้าก็ไหวววว”

ปิ่นที่ถูกธันวาประครองเดินมาที่รถ ก่อนเขาจะเอ่ยถามเมื่อหญิงสาวเปลี่ยนรถและตอนนี้เธอก็เมามากจนเดินแทบไม่ไหว

เขาขับรถออกมาจนถึงโรงแรมก่อนพาปิ่นเข้าห้อง เธอก็เริ่มกอดเขาเหมือนทุกครั้ง มือเรียวลูบไล้ไปตามแผงอก

“พี่ปิ่น ผมปิดประตูก่อน”

“เร็ว เร็ววว อึก!”

“ดื่มนี่ก่อนครับ จะได้มีแรง”

ธันวาส่งแก้วเหล้าที่เทจากขวดที่เตรียมไว้ที่โรงแรม ในแก้วมันมีส่วนผสมนอกเหนือจากแอลกอฮอล์ มันทำให้ร่างกายของหญิงสาวเกิดความกำหนัดในระดับที่กำลังมีความสุข

“ถะ..ถอดเสื้อหน่อยธัน”

ชายหนุ่มยืนมองหญิงสาวที่กำลังบิดเร่าร่างกายอยู่บนเตียง ก่อนถอดเสื้อออกเผยกล้ามเนื้อสวยๆ

“อื้อออ ธัน อึก!”

หญิงสาวปรนเปรอร่างกายที่ร้อนลุ่มของตัวเอง สายตามพรางมองใบหน้าหล่อๆและร่างแกร่งสุดเย้านวนนั่น

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง เสียงลมหายใจหอบถี่ๆก็ดังขึ้น ในขณะที่ร่างแกร่งยังคงปิดตาสนิท ไม่นานความกำหนัดถึงจุดสูงสุด หญิงสาวปลดปล่อยน้ำสวาทออกมาจนเปรอะเปื้อน ความเมาทำให้เธอที่อ่อนแรงค่อยๆหลับสนิทลง

ตี5

ธันวาเดินกลับเข้าซอยคับแคบของบ้านเช่า เสียงข้อความมือถือแจ้งเตือนดังขึ้นเมื่อมีเงินจำนวนค่อนข้างมากถูกโอนเข้าบัญชี เขากดเปิดอ่านจบก็เก็บมือถือเข้ากระเป๋าทันที

“จะพากลับตอนนี้เลยเหรอธัน” หญิงวัยกลางคนเอ่ย

“ครับ ผมรบกวนป้ามาสองวันแล้ว ขอบคุณครับ”

ธันวาอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยกลับจากบ้านผู้เป็นป้าที่เคารพนับถือกัน ในซอยบ้านไม่ค่อยมีคนชอบใจเขานักด้วยงานที่ทำ แต่ธันวาไม่เคยสนใจ

“พ่อขา หนูง่วง” เด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมอกเอ่ยขึ้น

“หนูหลับก่อนนะ เดี๋ยวพ่ออุ้มกลับบ้าน”

“พ่อไม่ไปทำงานแล้วเหรอค่ะ”

“ไม่ไปแล้วครับ”

ขายหนุ่มอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยวางลงบนเตียงนอนในบ้านหลังเล็กๆ ก่อนจะห่มผ้าให้ก่อนลุกไปอาบน้ำและมานอนลงข้างๆ

เช้า

“พ่อขา หนูอยากกินโจ๊ก”

เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยเอ่ยขึ้นในขณะที่ธันวายังคงง่วงนอนเพราะเพิ่งได้นอนเพียง2ชั่วโมง แต่เพราะเธอคือดวงใจ เขาจึงต้องลุกขึ้นก่อนหอมแก้มเด็กน้อยฟ่อดใหญ่

“เดี๋ยวพ่อทำให้นะครับ”

“เย้ๆ”

ไม่นานชายหนุ่มเผยอกแกร่งเปลือยท่อนบนยืนทำโจ๊กจนเสร็จก่อนวางถ้วยโจ๊กหอมๆต่อหน้าเด็กน้อย

“ค่อยๆกินนะครับมันร้อน”

“ค่ะ”

เด็กน้อยค่อยๆเป่าโจ๊กก่อนตักใส่ปากคำแล้วคำเล่า

“กินให้หมดนะครับ”

“ค่ะพ่อ”

“พ่อสอนว่ายังไงครับ” ธันวาเอ่ย

“พ่อธันสอนว่า อาหารทุกอย่างมีคุณค่า มีประโยชน์ กว่าพ่อจะหาเงินแต่ละบาทมาซื้อยากลำบาก ทีน่าต้องกินมันให้หมดค่ะ” เด็กน้อยเอ่ย

“เก่งมากลูก”

สองคนพ่อลูกหนอกล้อกันตามประสา ธันวาเวลาที่ไม่ได้ทำงาน เขาก็คือชายหนุ่มธรรมดาๆคนนึงเท่านั้น