ผู้ชายขายน้ำ

Ranadda , ณัฐสุดา , สาวก หวังเซียว

บท

ตั้งค่า

Ep.9 อยากได้ผัว ก็ได้ผัว nc++100%

ผู้ชายขายน้ำ 20+

Ep. 9 อยากได้ผัวก็ได้ผัวnc++100%

Part : โรมรัน

"ฉันอยากได้นายเป็นผัว!"

"!"

ผมอึ้งไปเล็กน้อยกับคำพูดเพี้ยนๆของยัยเจ๊นี่ เป็นผู้หญิงแบบไหนวะมาขอผู้ชายเป็นผัวหน้าตาเฉย

และในเมื่อเธอกล้าขอมา ผมก็กล้าให้ จะเป็นผัวให้ก็ได้ เพราะผมเองก็ถูกใจเธออยู่เหมือนกัน

ผมตีไฟเลี้ยว แล้วหักพวงมาลัยรถเลี้ยวเข้าจอดข้างทาง พอรถจอดสนิทผมก็ดึงร่างสูงโปร่งแน่เพรียวบางขึ้นมานั่งคล่อมผมทันทีโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว

"ทำอะไรน่ะ!?"

เธอถามหน้าตาตื่น และพยายามดิ้นลงจากตักของผม

"ก็มึงบอกว่าอยากได้กูเป็นผัว ก็นี่ไงกูจะเป็นให้"

ผมพูดยิ้มๆ พอพูดจบผมก้มหน้าลงซุกไซ้ซอกคอเธอทันที ยอมรับว่าตั้งแต่ครั้งแรกที่เคยได้สัมผัสร่างกายของเธอ ผมก็เหมือนจะโหยหามาตลอด

"จะบ้าเรอะ!"

เธอตวาดใส่หูของผมจนแก้วหูแทบแตก แล้วยกมือขึ้นมาดันคางผมไว้

"มึงพูดเองว่าอยากได้กูเป็นผัว?"

"ฉันหมายถึงผัวปลอมๆต่างหากเล่า! ทำไมไม่ฟังให้จบก่อน!"

เธอพยายามอธิบาย แต่ผมไม่สนใจจะฟังอะไรแล้วตอนนี้ จะผัวจริง หรือผัวปลอมๆ ผมก็ยินดีจะเป็นให้เธอ

"ช้าไปแล้ว จะผัวแบบไหนก็ช่างแม่ง! กูไม่สน กูรู้แค่ว่ามึงต้องเป็นเมียกูคนเดียวเท่านั้น"

พูดจบผมก็ระดมจูบไปทั่วใบหน้าของเธอ ก่อนจะปิดปากที่เตรียมจะปฏิเสธของเธอเอาไว้ด้วยปากของผม พร้อมกับสอดลิ้นเข้าไปควานหาความหวานจากเรียวปากของเธออย่างเร่าร้อน

สองมือของผมดึงทึ้งชุดเดรสสั้นเหนือเข่าของเธอขึ้นมากองอยู่ที่เอว ในขณะที่ลีลาถึงกับอ่อนระทวยเพราะรสจูบของผม

"โรมรัน...อื้ม...อย่า...."

เธอร้องห้ามผมเสียงสั่น เมื่อผมถอนริมฝีปากออกก่อนจะพรมจูบลงมาตามซอกคอหอมกรุ่นและจูบเม้มดูดดึงรอยเดิมที่ผมทำไว้เมื่อสามวันก่อนอย่างเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ

"แม่มด...มึงต้องเป็นแม่มดแน่ๆ"

ผมบ่นงึมงำเบา ก่อนจะถอดชุดของเธอออกทางหัวของเธอเผยให้เห็นหน้าอกขนาดใหญ่ที่ล้นมือ ไม่นานบราตัวสวยก็ถูกผมถอดออกไปอีกชิ้นโดยที่เจ้าตัวไม่คิดขัดขืน เพราะตอนนี้ส่วนล่างของเธอถูกผมลูบคลึงเบาๆ

"อื๊อ!...อ๊าส...อื๊มม..."

ลีลาครางเสียงสั่น เมื่อผมชอนไชนิ้วเข้าไปตรงกลางร่อง พร้อมกับบีบบี้เม็ดเสียวของเธออย่างรุนแรง

"โรม...อ๊าา...อย่าทรมานฉัน...ฉันจะขาดใจแล้ว...อ๊าา..."

ผมยกยิ้มขึ้นที่มุมปาก ส่งนิ้งแทงเข้าไปในร่องเสียวก่อนจะซอยเข้าออกอย่างถี่ยิบ ปากร้อนๆก็ทำหน้าที่ดูดเลียยอดอกของเธอไม่ยอมหยุด

"โรมรัน...ขอร้องล่ะ...ฉันจะขาดใจ..."

ได้ยินแบบนั้นผมก็รีบจับเธอพลิกตัวหันหลังให้ผมทันที แล้วรูดซิบกางเกงควักท่อนลำของตัวเองออกมาก่อนจะสอดท่อนควยเข้าไปในร่องรักที่ตอนนี้ฉ่ำเยิ้มด้วยมือของผมช้าๆ

"อ๊ะ! ฉันเจ็บ...โรมรัน...เอาออกไป!"

ลีลาร้องออกมาด้วยความเจ็บ เธอยังบริสุทธิ์ข้อนี้ผมรู้ดี แต่ถ้าจะให้ผมหยุดกลางคันในตอนนี้ผมก็ทำไม่ได้

"ชู่วว...ขอโทษ...มันจะไม่เจ็บไปมากกว่านี้แล้ว...เชื่อกู..."

ผมกระซิบปลอบเธอ พรมจูบซับน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน

"ฮึกก...นายมันบ้า! นายข่มขืนฉัน...ฮือๆๆ"

คราวนี้เธอร้องไห้ต่อว่าผมออกมาเต็มเสียง ทำให้ผมอดที่จะยิ้มอย่างเอ็นดูไม่ได้

"มาดูกันไหมว่าจากนี้จะเรียกว่าข่มขืนหรือสมยอม"

ผมบอกพร้อมกับเริ่มขยับเอวช้าๆ

"ไม่ๆ...หยุด! อย่าขยับนะ ฉันเจ็บ....อ๊ะ! อ๊ายยย..."

ผมไม่สนคำพูดของเธอ แต่เริ่มซอยเอวเป็นจังหวะช้าๆเนิบๆ พอทุกอย่างเริ่มคล่องผมก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเรียกเสียงครางจากลีลาเบาๆ

"อื้มมม...อิ๊...อ๊าสส...เจ็บ...อูยยย...เบาๆก่อน..."

"อ่าส...โทษทีว่ะ...ทำเบาๆกูทำไม่เป็น"

พูดจบผมก็กระแทกเข้าใส่เธอไม่ยั้ง เรื่องแบบนี้ผมเต็มที่เสมอ ขอให้บอกเถอะ

"อ๊าส...อ๊าส...อ๊าส...อ๊าส..."

"อ่าส...โคตรแน่น...ซี๊ดสส...ดีไหมแบบนี้?...ชอบรึเปล่า?...อูวว.."

ผมถามเธอไปด้วย กระแทกใส่เธอไปด้วยอย่างเมามัน

"อื้อ...ไม่...ไม่ชอบ...อ๊อยย...อูยยย"

ปฏิเสธทั้งที่ร้องครางเนี่ยนะ ดูสิจะปากแข็งได้นานแค่ไหน ผมคิดในใจอย่างหมั่นเขี้ยว

สองมือของผมจับสะโพกขาวอวบไว้แน่น ก่อนจะส่งอัดตัวตนเข้าใส่เธออย่างไม่ยั้ง ถ้าในรถมันกว้างมากกว่านี้จะจับตีลังกาเยเลยก็ยังได้

"อ๊ะ...โรมรัน...อ๊ายย!...อื๊ออ..."

"หึ...ไม่ชอบแล้วร้องครางทำไม...ฮึ..."

ผมถามพร้อมกับกระแทกเอวใส่เธอเเรงๆอย่างหมั่นเขี้ยว แรงมีเท่าไหร่ผมใส่ไม่ยั้ง

"โรมรัน...อ๊าสส...ฉันจะไม่ไหวแล้ว...เเรงกว่านี้อีกได้ไหม?"

ผมกระตุกยิ้มอย่างสมใจ เพราะรอฟังคำนี้นานแล้ว

"อ่าส...ได้สิ...จัดให้ตามคำขอ..

ผมกระแทกท่อนลำใส่ร่องรักที่แสนคับแน่นอย่างต่อเนื่อง ข้างในของเธอตอดรัดตัวตนของผมจนแทบจะปริแตก

"โรมรัน...อ๊าส...ฉันไม่ไหวแล้ว...อ๊ายยย"

"กูก็ไม่ไหวแล้ว...มึงรัดกูแทบจะขาด"

ผมพูดทิ้งท้ายพร้อมกับกระแทกใส่เธออีกชุดใหญ่ ไม่นานทั้งผมและเธอก็เกร็งกระตุกพร้อมๆกัน เป็นจังหวะเดียวกันที่ผมปล่อยน้ำรักเข้าสู่ร่องเสียวของเธออย่างล้นหลาม

ผมพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังบอบบาง ก่อนจะซบหน้านิ่งอยู่อย่างนั้นเนิ่นนาน

หลังจากที่ทุกอย่างเสร็จสิ้น ผมก็ใส่เสื้อผ้าให้เธอเหมือนเดิมจนครบทุกชิ้น ตลอดเวลาลีลาไม่มองหน้าผมเลยด้วยซ้ำ

เธอโกรธผม อันนี้ผมรู้ตัว แต่ผมไม่ได้กังวลเลยสักนิด ต่อให้เธอโกรธผมมากขนาดไหนผมก็มีวิธีง้ออยู่ดี

"ฉันจะกลับ"

ลีลาพูดอย่างเย็นชาหลังจากที่ผมปล่อยให้เธอกลับไปนั่งที่แล้ว

"ได้สิ"

ผมตอบรับสั้นๆก่อนจะออกรถพาเธอกลับ แต่ที่ๆผมกำลังจะพาเธอกลับไปนั้นเป็นคอนโดของผมต่างหาก

"นี่...นี่มันคนละทางกับทางไปบาร์โฮสต์นี่นา นายจะพาฉันไปไหน!?"

เธอถามหน้าตาตื่น มองซ้ายมองขวาอย่างระแวดระวัง(มาระวังเอาป่านนี้เนี่ยนะ)

"ไปคอนโดกู"

ผมบอกเสียงเรียบ

"ไปทำไม!? นายคิดจะทำอะไรฉันอีก ที่ทำไปทั้งหมดยังไม่สาแก่ใจนายอีกเรอะ?"