Ep.2 ออกล่า

​

ผู้ชายขายน้ำ

Ep. 2.ออกล่า

PART : ลีลา

บาร์โฮสต์แห่งหนึ่ง...

ฉันก้าวลงจากรถหรูคู่ใจด้วยท่วงท่าที่แสนมาดมั่น ก่อนจะเดินมาหยุดยืนข้างอีช้างที่เดินลงมาก่อนหน้าฉันแค่เพียงนิดเดียว

หลังจากที่ฟังคำแนะนำและแผนการณ์ของอีช้างอย่างละเอียดถี่ถ้วน ฉันก็กลับไปที่คอนโดอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดเดรสเกาะอกสีดำโชว์เนินอกสั้นเหนือเข่า เซ็กซี่ขยี้ใจไหมล่ะ?

และที่ฉันต้องเเต่งตัวเเบบนี้นั่นก็เป็นเพราะคำแนะนำของอีช้างมันนั่นแหล่ะ

'ก็ในเมื่อมึงไม่มีผัวจริงๆ มึงก็หาผัวปลอมๆสิ ไม่เห็นจะยาก'

'มึงหมายความว่ายังไงอีช้าง?'

'มึงก็แค่หาผู้ชายสักคน มาแสดงเป็นผัวปลอม ๆ ของมึง เท่านี้มึงก็จะได้รับมรดกทั้งหมด แถมบางทีมึงยังจะได้ผู้ชายแซ่บ ๆ ไว้กกกอดอีกต่างหากด้วย'

'ผัวปลอมๆ!(มีความเสียงสูง) อีช้าง! อีสมองเมล็ดถั่วเขียว พูดง๊ายง่ายเนอะมึง ใครเขาจะยอมมาเป็นผัวปลอม ๆ ให้กู'

ลำพังหาคนมาจีบยังจะไม่มี นี่จะให้อีลีหาผัวปลอมๆ บ้าบอ!

'โอ๊ยย! อีโง่! ถ้ามันหาไม่ได้มึงก็จ้างสิคร้าา จ้างน่ะค่ะ จ้างงง!'

และนั่นก็คือบทสนธนาทั้งหมดของฉันกับอีช้างเพื่อนเลิฟ ก่อนที่ฉันจะมายืนสวย ๆ อยู่หน้าบาร์โฮสต์แห่งนี้นี่แหล่ะ

สรุปก็คือ ที่ฉันมาที่บาร์โฮสต์แห่งนี้นั่นก็เพื่อจะออกมาล่าผู้ชายหน้าตาดีๆสักคนไปเป็นผัว(ปลอม ๆ )นั่นแหล่ะ

"อีช้าง...เอาจริงเหรอมึง?"

ฉันดึงอีช้างไว้ก่อนที่มันจะก้าวผ่านประตูไป ถึงจะเตรียมใจมาแล้วก็เถอะแต่มันก็อดที่จะตื่นเต้นและประหม่าไม่ได้อยู่ดี

"มาขนาดนี้แล้ว มึงจะถอยรึไง อย่าปอดแหกไปหน่อยเลยย่ะ ท่องไว้สิมรดก ๆ ไป!ชักช้าเดี๋ยวผู้หล่อ ๆ ก็ถูกซื้อไปกินหมดหรอก"

แล้วอีช้างมันก็ดึงฉันให้เดินตามมันเข้นไปในบาร์จนได้ พอเข้ามาข้างในเท่านั่นแหล่ะ อีลีนี่ถึงกับตาโตเท่าไข่ห่าน ผู้ชายงานดีทั้งน้านนน! เดินกันให้ขวักไขว่กันอยู่ในบาร์ มีทั้งโอปป้า มีทั้งฝรั่งหล่อล่ำ มองดูละลานตาไปหมด เหมือนหลุดเข้ามาในสวนต้องห้ามยังไงยังงั้นเลยเหอะ

"ถึงกับตาค้างเลยเหรอมึง"

อีช้างจีบปากจีบคอพูดกับฉัน แต่สายตาของมันจับจ้องอยู่ที่ผู้ชายตลอดแถมยังส่งจูบให้ผู้ชายพวกนั้นอีกต่างหาก นี่มันคิดว่ามันเป็นนางสาวไทยรักเด็กรึยังไง?

"อีช้าง...แล้วกูต้องทำยังไงต่อ?"

ฉันโน้มใบหน้าไปกระซิบที่ข้างหูอีช้าง รู้สึกประหม่ามากขึ้นเมื่ออยู่ๆผู้ชายพวกนั้นก็พร้อมใจกันหันมามองฉันกับอีช้างเป็นตาเดียว

เข้าใจว่าฉันสวย ส่วนอีช้างก็เป็นของแปลก แต่ไม่ต้องจ้องอย่างเอาเป็นเอาตายขนาดนั้นก็ได้มั้ง

"มึงตามกูมานี่"

อีช้างพูดแล้วเดินนำฉันไปที่โต๊ะมีฉากกั้นเป็นห้อง ๆ เพื่อความเป็นส่วนตัวของลูกค้าที่มาเที่ยวที่นี่

"มึงนั่งรอกูตรงนี้ เดี๋ยวกูไปหาผัวมาให้"

อีช้างพูดพร้อมกับกดตัวฉันให้นั่งลงกับพื้น

"ผัวปลอม ๆ พูดให้จบด้วยอีถึก กูเสียหายหมด"

ฉันเถียง หันมองมันตาคว่ำ ใครผ่านมาได้ยินเข้าเดี๋ยวจะคิดว่าฉันอดอยากไม่มีผู้ชายตกถึงท้องจนต้องมาหากินที่นี่

"อีลี...อีดอกกกก...แก้ว กูชื่อช้าง บอกกี่ครั้งแล้วอย่าเรียกชื่อจริงกู(ถึกคือชื่อที่พ่อกับแม่มันเรียก)"

แล้วมันก็เดินออกไปทิ้งฉันให้นั่งเหงาเดียวดายอยู่เพียงลำพัง แต่ก็ไม่นานหรอก สักพักอีช้างมันก็เดินกลับมาพร้อมกับผู้ชายงานดีสองคน

"มานั่งตรงนี้จ้ะน้องนั่งข้าง ๆ พี่ ส่วนน้องคนนั้นนั่งข้างพี่เขานั่นแหล่ะจ้ะ แต่ระวังนะหน่อยนะจ๊ะพี่เขายังไม่ได้ฉีดยา"

ฉันมองอีช้างตาขวางปานว่าอยากจะกินหัวมันเลยแหล่ะ ถ้าไม่ติดว่ามีผู้ชายอยู่ด้วยฉันสวนอีช้างกลับไปแล้ว

"มึงจะพูดอะไรก็พูดไปนะอีลี กูมีเรื่องจะคุยกับน้องเขา"

พูดจบอีช้างมันก็หันไปอี๋อ๋อจ๊ะจ๋ากับเด็กที่มันหิ้วมาปล่อยให้ฉันอ้ำอึ้งเพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดที่ตรงไหนก่อนดี

"พี่มาที่นี่เป็นครั้งแรกสินะครับ"

แล้วน้องผู้ชายก็เริ่มชวนฉันคุย และถ้าฉันไม่ตอบก็คงจะเสียมารยาทหน้าดู

"จ้ะ..."

ฉันตอบสั้น ๆ

"....."

อย่ามองฉันกันแบบนั้นนะ! ก็ตอบไปแล้วไงล่ะ!

"ผมชื่อพีครับ แล้วพี่ล่ะชื่ออะไร?"

พีทถามฉันอีกและเริ่มขยับเข้ามาใกล้ ๆ ฉัน พร้อมกับกางแขนข้างหนึ่งโอบพนักพิงไว้มันเลยดูเหมือนว่าเขากำลังโอบกอดฉันอยู่ และที่ร้ายไปกว่านั้นไอ้เด็กนี่ยังกล้าถือวิสาสะวางมือของตัวเองไว้ที่ต้นขาของฉันอีกด้วย!

"ชื่อลีลา..."

คราวนี้ฉันตอบเสียงเข้ม เพราะเริ่มไม่ชอบใจการกระทำของเขา

"ลีลา...ชื่อมีความหมายมากเลยครับ ชักอยากจะรู้แล้วสิว่าจะลีลาดีสมชื่อรึเปล่า?..."

พรวด!

ทนไม่ไหวแล้วว้อยยย! องค์ลงเลยกู!

จบคำพูดที่สุดแสนจะน่ารังเกียจของอีเด็กที่ชื่อพีทนี่ฉันก็ลุกขึ้นยืนทันทีอย่างหัวร้อน จนอีช้างกับผู้ของมันต้องพากันหันมามองอย่างตกใจ

"มึงเป็นอะไรอีลี!?"

อีช้างถามอย่างตกใจ

"กูปวดขี้..."

พูดจบฉันด็เดินสวยๆออกไปเลย ส่วนอีพีทก็ได้แต่นั่งอ้าปากค้้าง แต่ฉันไม่สนและไม่แคร์ใครหน้าไหนทั้งนั้น นี่แหล่ะคือฉัน นี่แหล่ะคือลีลา

ระหว่างทางเดินไปห้องน้ำ

อยากจะบอกเลยจากใจว่าร้านนี้อะไร ๆ ก็ดีหมด ไม่ว่าจะผู้ชาย(ยกเว้นอีพีท)หรือบรรยากาศทุกอย่างคือดีเวอร์...

ยกเว้นก็แต่ทางเดินไปห้องน้ำนี่แหล่ะ นึกว่าบ้านผีสิงทีเถอะ ตลอดทางเปิดไฟดวงเล็ก ๆ สลัว ๆ เท่าขี้ตาแมว จะประหยัดไฟช่วยชาติกันรึไงไม่รู้

พอถึงห้องน้ำฉันก็รีบเข้าไปทำธุระส่วนตัวของฉันทันที(ไอ้ที่บอกอีช้างว่าปวดขี้น่ะ ปวดจริง ๆ )

เสร็จแล้วก็รีบเดินออกมาจากห้องน้ำ และในตอนนั้นฉันก็ชนเข้ากับร่างสูงของผู้ชายคนหนึ่ง

แต่ที่ซวยไปกว่านั่นคือในมือของผู้ชายคนนี้ถือเครื่องดื่มอยู่ในมือและตอนนี้มันก็หกรดเสื้อเขาหมดแก้วเลย....

ซวยแล้วอีลีลา!...

"น้องพี่ขอโทษ พี่ไม่ทันมอง ขอโทษจริง ๆ นะ"

ฉันรีบขอโทษขอโพยเขาพร้อมกับควานหาผ้าเช็ดหน้าในกระะป๋าสะพายของตัวเองขึ้นมาซับเสื้อที่เปียกเหล้าให้กับผู้ชายคนนี้อย่างร้อนรน

พรึ่บ

"อ๊ะ!"

ฉันร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่ออยู่ทๆ ผู้ชายคนนี้ก็แย่งผ้าเช็ดหน้าในมือฉันไปแถมยังปัดมือฉันทิ้งอย่างไม่ใยดี

"ที่นี่มันบาร์โฮสต์นะป้า! ไม่ใช่บ้านพักคนชราที่คนแก่สายตาฝ้าฟางจะเข้ามาเดินเล่น ถ้ามองไม่เห็นก็กลับไปซะ ที่นี่ไม่เหมาะกับป้าหรอก"

พูดจบผู้ชายคนนั้นก็สะบัดหน้าใส่ฉันแล้วเดินออกไปทันที ส่วนฉันก็ยืนอ้าปากค้างเพราะกำลังช็อคกับสรรพนามที่เขาคนนั้นเรียกฉัน!

ป้าเหรออออออออออ!(เสียงแอ็คโค่ในหัวยาวมาก)

ป้าที่ไหนจะสวยหยาดฟ้ามาดินขนาดนี้ ไอ้เด็กปากจัด!

หนอยยย! ด่าเสร็จแล้วเดินหนีเหรอ อย่าคิดว่าอีลีจะยอม ได้หมดถ้าสดชื่นบอกเลย ปากดีทำให้ลีลาหัวร้อนพร้อมรบขนาดนี้เจอกันหน่อยเป็นไง ฉันคิดในใจอย่างเดือดดาลก่อนจะวิ่งตามร่างสูงที่เดินออกจากห้องน้ำไปติด ๆ

Part : ลีลา

***************************