เด็กมันร้าย - 6 อยากมีตัวตนในสายตา

ฉันยืนเงียบอยู่นานสองนาน ส่วนตุลก็เอาแต่มองฉันจนเขาหันหลังเดินไปซ่อมรถต่อ

“พี่ขอนั่งอยู่ต่อสักพักนะ” ฉันตะเบ็งเสียงบอกตุลแต่เขาไม่ได้ตอบอะไรกลับมาจึงเดินมานั่งที่โต๊ะหินอ่อนตัวเดิม

ผ่านไปครู่ใหญ่เห็นว่าตุลไม่ได้กินน้ำเลยฉันจึงถือวิสาสะเอาน้ำไปให้เขาเพราะความเป็นห่วง

“กินน้ำก่อนไหม”

“ไม่หิว” ไม่ต้องคิดอะไรมากหลังจากที่ฉันพูดจบเขาก็รีบตอบสวนกลับมา

“พี่เห็นตุลไม่ได้กินน้ำเลย…”

“ถ้าหิวเดี๋ยวเดินไปกินเอง”

ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะนั่งยองๆ ลงข้างๆ กับตุลที่กำลังซ่อมรถอยู่

“พี่ถามอะไรหน่อยได้ไหม” ฉันพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่จริงจัง

“ไม่ว่าง”

“ไม่ว่างหรือเป็นเพราะพี่ตุลถึงไม่อยากคุยด้วย”

ตุลหยุดซ่อมรถแล้วหันมามองฉัน ก่อนจะพูด “รู้ขนาดนี้แล้วจะถามทำไม”

“…แค่อยากรู้เหตุผลว่าทำไมตุลถึงไม่ชอบพี่” ฉันถามคำนี้ออกไปจากความรู้สึกข้างในจริงๆ ก็แค่อยากรู้เหตุผลที่เป็นเหตุผลจริงๆ เท่านั้นเอง

“ไม่ชอบคือไม่ชอบ ต้องมีเหตุผล ?” เป็นคำตอบที่เลือดเย็นทำให้ฉันเจ็บจนจุกไปทั่วทั้งอก

“นั่นสินะ ไม่ชอบแล้วทำไมต้องมีเหตุผล” ฉันทวนคำพูดของตุลเบาๆ แล้วถามต่อ “ถ้าไม่ชอบแล้วทำไมถึงชอบพูดถึงเรื่องบนเตียงกับพี่ด้วย”

“พูดเรื่องบนเตียงแปลว่าชอบ ?” คิ้วหนาเลิกขึ้นตั้งคำถามกับฉัน

“มันก็ต้องมีความรู้สึกบ้างสิ”

“มีไม่มีก็ขึ้นเตียงได้ทั้งนั้น” เขาตอบอย่างไม่คิดอะไรมากราวกับเรื่องนี้มันเป็นเรื่องปกติไปแล้ว

“ถ้าพี่ได้ขึ้นเตียงกับตุล…จะมีตัวตนในสายตาบ้างหรือเปล่า” ฉันเคยถามเรื่องแบบนี้แล้วและก็อยากจะรู้คำตอบอีกครั้ง

“ถามเพื่อ?”

“ตอบมาสิ”

“ถ้าอยากรู้ก็ลองดูเอง”

“…พี่จะได้เป็นแค่คู่ซ้อมหรือเปล่า” ตุลไม่ตอบอะไรฉันจึงถามต่อ

“ถ้าขึ้นเตียงแล้ว…ตุลจะลืมผู้หญิงที่อยู่ในใจได้ไหม” คำถามนี้ทำให้ตุลจ้องฉันเขม็ง เขาทิ้งอุปกรณ์ซ่อมรถแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูง

“ไม่มีวัน” เขาตอบอย่างเลือดเย็นอีกครั้งก่อนจะเดินหนีไป

ที่ถามทั้งหมดเป็นเพราะฉันลังเล อยากจะลองข้ามผ่านเรื่องนี้ดู บางครั้งถ้าเรามีอะไรกันเขาอาจจะสนใจฉันมากกว่า เพราะตอนนี้เขาไม่สนใจฉันเลย

#บ้าน

หลังจากกลับมาจากอู่ฉันก็สั่งให้คนใช้ในบ้านเอาเหล้ามากให้บนห้อง นั่งดื่มตั้งแต่กลับมาจนตอนนี้สองทุ่มกว่าๆ

สมองของฉันมันเอาแต่คิดวกวนอยู่แต่เรื่องที่คุยกับตุล ทั้งที่รู้ว่าเขาก็แค่อยากจะได้แต่ทำไมฉันถึงอยากเสนอตัวให้ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่คิดจะทำ

ปัก! ฉันวางแก้วเหล้าลงบนโต๊ะแล้วลุกขึ้นเดินไปหยิบกระเป๋ากับกุญแจเดินออกมาจากห้อง เวลานี้เฮียเฟยไม่อยู่เพราะต้องไปดูแลคลับ

“คุณลิลจะไปไหนครับ” ในขณะที่กำลังเดินออกจากบ้านลูกน้องของเฮียก็รีบโผล่มาถามฉัน

“ไปธุระ…อาจจะไม่กลับมานอนที่บ้านนะคืนนี้ ถ้าไม่เห็นกลับมาก็ฝากบอกเฮียด้วย” พูดจบฉันก็รีบเดินบึ่งไปที่รถ เมื่อแอลกอฮอล์พลุกพล่านในร่างกายฉันก็มีความกล้าอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

#อู่ซ่อมรถ

ฉันมาถึงอู่เกือบจะสามทุ่ม คิดว่าตุลจะนอนแล้วแต่ตอนนี้เขานั่งดื่มอยู่กับเพื่อนหนึ่งคน คนที่ใจดีๆ จะไปเรียกแท็กซี่ให้ฉันตอนนั้น

พอตุลหันมาเห็นรถฉันจอดอยู่เขาก็ทำหน้าหงุดหงิดแบบเดิม ฉันถอนหายใจออกมาหนักๆ ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินมาหาตุลที่กำลังนั่งดื่มกับเพื่อน

“พี่ขอคุยด้วยหน่อยตุล”

“ดึกๆ แบบนี้มีเรื่องจะคุยจนต้องขับรถมาหาที่อู่ ?” ตุลถาม เพื่อนของเขาที่นั่งอยู่เงียบไม่พูดไม่จาอะไร

“….ไปคุยกันในห้องได้ไหม”