บท
ตั้งค่า

4 เล่าถึงทีเด็ดของผัวเด็ก 1

“อ่า ขอโทษครับพี่ พอดีก่อนหน้านี้ ผมคิดถึงป้า ว่าจะซื้อของไปฝากท่าน”

ชายหนุ่มแก้ตัว เพื่อให้ดอลลี่รู้สึกว่าไม่ได้แก่ตามที่เขาเคยเรียกว่าป้า ซึ่งก็ทำให้เธอมีความสุขมาก แม้จะรู้ว่า บางทีเขาอาจจะแกล้งพูดเอาใจเธอก็ได้

“เหรอ เออ ฉันมันคงป้าจริง ๆ นั่นแหละถึงไม่มีคนรัก มีแฟนเขาก็ทิ้งไปอีก แย่มาก ๆ เลย ฉันเฟลไปหมดแล้ว ฮือ ฮือ”

ดอลลี่ร้องไห้อีกเมื่อนึกถึงคำพูดของธงที่บอกเลิก เธอรู้ดีว่ารูปร่างหน้าตาน่าฟัดขนาดนี้ เขายังทิ้งได้ลงคอ

คนอะไรใจร้ายใจดำที่สุด!

“อย่าน้อยใจไปเลยครับ ผมว่าพี่พูดเพราะเมามากกว่า เอาเป็นว่า ไปล้างหน้า ทำใจให้สบายแล้วผมจะอยู่เป็นเพื่อนดีไหม ผมรอหน้าห้องน้ำนะครับ ไม่ต้องกลัวหรอก ผมไม่คิดร้ายใด ๆ ทั้งนั้น ผมชอบเทคแคร์ผู้หญิงที่น่าสงสารครับ”

ดอลลี่เมา แต่ก็ยังรับรู้ว่าหนุ่มหล่อรายนี้มีความปรารถนาดีต่อเธอ เขาต้องการอะไรกันแน่ เงินหรือมีจุดประสงค์อื่นแฝงไว้

“ขอบคุณนะพ่อหนุ่ม ฉันก็อยากมีเพื่อนคุยเหมือนกัน รอแปปเดี๋ยวมา อย่าให้ใครหิ้วไปล่ะ ฉันโกรธจริง ๆ ด้วย”

ดอลลี่เข้าไปล้างหน้าจนคราบสกปรกที่มีหายไป แล้วทาแป้งบางๆ จนใบหน้านวลขึ้น ตามด้วยลิปสติกสีชมพูวาวใส เธอสวยและชวนมองไม่น้อย

“หน้าฉันไม่เป็นผีแล้ว ยังกับสาวที่เริ่มจะมีผัวแน่ะ”

ดอลลี่ส่งเสียงสดใส แม้ว่ายังมีอาการเซๆ อยู่บ้าง แต่เธอก็ทำให้หนุ่มหล่อกล้ามใหญ่ตกตะลึงกับความงาม ซึ่งแตกต่างจากเมื่อครู่มาก

แม้ว่าเธอมีอายุมากกว่าเขาก็ตาม แต่ความอ่อนเยาว์บนใบหน้าใกล้เคียงกับเขา

“สวย เซ็กซี่น่าขยี้....” หนุ่มหล่อพูดค้างไว้แค่นั้น แต่ดอลลี่ถึงกับตาวาว

“ดะ เดี๋ยวน้องพูดอะไรคะ”

“เปล่าครับ ผมว่าพี่สวย ผมขอแนะนำตัว ชื่อลายทองหรือทอง ทำงานส่วนตัวครับ แล้วพี่ชื่ออะไร ทำไมถึงร้องไห้จนหน้าดำราวกับคลุกเขม่าควันไฟขนาดนั้น”

ลายทองจับมือสาวรุ่นน้าแล้วพานั่งลงที่เก้าอี้ในสวนข้างร้าน ทว่าเขาสะดุ้งที่สาวใหญ่ตั้งท่าจะร้องไห้อีก

“ฮือ ฮือ อืม...ขอโทษ คิดแล้วมันเศร้าพี่ชื่อดอลลี่นะ พี่เสียใจถูกแฟนขอเลิก ทั้งที่คบกันมานานมาก พี่รักเค้า แต่เขาไม่รักพี่”

ดอลลี่เล่าถึงสาเหตุที่ร้องไห้ เพราะเสียใจที่ถูกแฟนทิ้ง

“นาน นานแค่ไหนครับ เอ่อ ขอโทษถ้าพี่ไม่สะดวกตอบ ผมนี่ก็ทำตัวเป็นเจ้าหน้าที่สำรวจสำมะโนครัวไปได้”

ลายทองขอโทษหลังจากนึกได้ว่าไม่ควรสอบถามเรื่องส่วนตัวของสาวใหญ่

“ไม่เป็นไร คือพี่คบกับแฟนได้ประมาณเกือบ 365 วัน มันก็นานนะแล้วเขาขอเลิกบอกว่าเมียจับได้ ให้เขาเลือก พี่เสียใจ เสียใจจริง ๆ ฮือ ไปดื่มเหล้ากันเถอะ พี่เลี้ยงเอง ไปห้องพี่นะลายทอง พี่สะดวกแบบนั้น”

ไม่รู้ว่าผีห่าซาตานอะไรดลใจให้ดอลลี่ชวนหนุ่มแปลกหน้ารุ่นหลานให้ไปดื่มเหล้าที่ห้อง และเขาก็ไม่ปฏิเสธเสียด้วย

“ได้ครับ ผมซื้อเหล้าและกับแกล้มไปเองดีกว่า พี่เตรียมแค่สถานที่ก็พอ”

ลายทองทำตัวเป็นพ่อหนุ่มสายเปย์เข้าแล้ว

“จ้ะ ขอบใจนะที่เข้าใจสาวแก่อย่างพี่”

“ใครว่าพี่แก่ ยังสาว สวยและเซ็กซี่มาก ดูจากหนังหน้าแล้ว ผมน่าจะแก่กว่าพี่อีก พี่เอารถมาไหม ถ้าไม่ได้เอามา ไปรถผมก็ได้ครับ”

“จ้ะ พี่ไม่ได้เอารถมาหรอก ขออาศัยนั่งรถลายด่างไปหน่อยนะ”

เธอดีใจที่มีเพื่อนดื่มเหล้าจึงเรียกชื่อเขาผิด ลายทองถึงกับสะดุ้งโหยง

“เฮ้ยพี่ ! ผมชื่อลายทองครับ ไม่ใช่ลายด่าง ด่างน่ะมันน่าจะเป็นหมามากกว่า เดี๋ยวผมก็หอนให้ฟังหรอก โบร๋ววว”

“อุ๊ย! พี่ขอโทษ น้องลายทองรูปหล่อ ขอบคุณนะที่ไปดื่มเป็นเพื่อนพี่”

“ด้วยความยินดีครับ”

เพียงไม่นานสาวใหญ่วัยน้าก็พาหนุ่มหล่อเข้ามาในคอนโดขนาดปานกลาง เธอซื้อด้วยเงินจากการเป็นเซลส์ขายเครื่องสำอาง

ลายทองจัดวางเครื่องดื่มและกับแกล้มลงบนโต๊ะรับแขกที่เป็นกระจก หันมาดูเจ้าของห้องอีกทีเห็นว่านอนหงาย ขาข้างหนึ่งห้อยลงกับพื้น ชายเดรสร่นขึ้นไปจนถึงเนินหน้าขา กางเกงในผ้าลูกไม้เนื้อบางจนเห็นกลีบอูฐนูนเด่น และเขาตะลึงกับความเกลี้ยงเกลาของเนินเนื้อ เธอคงโกนขนออกจนไร้เส้นใย

ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก ไม่คิดว่าจะเห็นภาพกระตุ้นอารมณ์ทางเพศได้ขนาดนี้ แก่นกายที่นอนสงบอยู่ดีๆ ก็ดีดผึงขึ้นมาพร้อมกับขนาดที่ใหญ่ มันพองขึ้นจนเขารู้สึกตึง ความอยากในราคะ เขารับรู้จากที่หายใจแรงๆ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel