2 เล่าถึงทีเด็ดของผัวเด็ก

“นังแม้น”

หญิงวัย 38 ปี ที่ชื่อแม้นมาศสะดุ้งแล้วหันไปตามเสียงเรียก ใบหน้าสวยแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพงงามกระจ่าง เธอหันมามองตามเสียงแล้วขมวดคิ้วขึ้นด้วยความแปลกใจและยิ้มให้กับสาวสวยวัยไล่เลี่ยกันซึ่งสวมเดรสสุดเซ็กซี่

“ว่าไง นังด่อน”

แม้นมาศเสียงดัง เรียกชื่อเพื่อนสนิทว่าด่อน ซึ่งก็ทำให้สาวนางนั้นสะดุ้งสุดตัวกับชื่อเก่าที่ไม่ค่อยจะชอบใจนักติดอยู่ที่ว่าพ่อแม่ตั้งให้

“อ๊าย! เรียกชื่อเก่าฉันทำไม ฉันชื่อดอลลี่ย่ะ”

ด่อนบอกชื่อใหม่ว่าดอลลี่ เป็นการเน้นย้ำให้แม้นมาศอย่าเรียกผิดอีก เพราะเธอไม่ชอบ

“ย่ะ คนอะไร ชื่อยังกับปลาทำสเต็ก”

แม้นมาศค่อนขอดเพื่อน ว่าชื่อที่เอ่ยออกมานั้น เหมือนกับปลาชนิดหนึ่งที่นำมาประกอบอาหารได้หลายอย่าง

“มันแซบไง ทั้งชื่อและเจ้าของ ถ้าไม่เชื่อถามผัวฉันสิ ว่าแต่ละคืนเขากินฉันอร่อยแค่ไหน ซี๊ด อา เสียวอ่ะ”

ดอลลี่ทำเสียงสะท้านเมื่อนึกถึงลายทอง ผัวเด็กวัยน้อยกว่าถึง 10 ปี แม้นมาศที่ยังเป็นสาวใหญ่ค้างคานหัวเราะเบา ๆ แต่ก็แอบสยิวในใจไม่ได้

“อ้อ นายท่อก ผัวเด็กเธอน่ะเหรอ”

แม้นมาศเป็นคนตลก ชอบเปลี่ยนชื่อคนโน้นคนนี้ไปตามอารมณ์ขัน เพื่อให้คนรอบข้างได้หัวเราะ

“บ้า เปลี่ยนชื่อผัวฉันอีกแล้ว เขาชื่อลายทองหรือทอง ไม่ใช่ท่อก”

ดอลลี่พูดพร้อมกับสะบัดหน้าอย่างไม่ชอบใจนัก

“เอ่อ ๆ นั่นแหละ ช่างมันเถอะ ว่าแต่เธอมีอะไรถึงเรียกฉันซะตกใจจนขวัญกระเจิงแบบนี้”

“ฉันว่าไอ้สองมันชอบแกนะ”

ดอลลี่บอกถึงความรู้สึกที่เห็นผู้ชายชื่อสอง มองแม้นมาศด้วยสายตาฉ่ำ บ่งบอกว่า อยากจะเล่นของสูง แต่แม้นมาศไม่สังเกตเห็น

“เฮ้ย! จริงหรือวะ แต่ว่าฉันไม่สนผู้ชายที่เด็กกว่าหรอก โดยเฉพาะนายสองนั่นน่ะ”

แม้นมาศตั้งสเปกของตัวเองว่าจะไม่ชอบผู้ชายอายุน้อยกว่าเด็ดขาด

“โอ๊ย ! อายุวัยน้าซะขนาดนี้แล้ว ยังจะเลือกเยอะอีก ถ้าแกตกลงปลงใจยอมเป็นเมียนายสองละก็ แกจะรู้ว่าการที่สาวแก่อย่างเรา มีผัวเด็กน่ะ มันเด็ดแค่ไหน อูย ไม่อยากพูด นึกถึงบทรักของผัวแล้ว ขนมันลุกพราวเชียวนะ อยากอีกละ”

ดอลลี่ลูบขนที่ลุกบนแขนแล้วไล้ฝ่ามือไปมา แม้นมาศขยับแว่นสายตายาวมองด้วยความสนใจ เรื่องเสียวๆ อย่างนี้ใครก็อยากรับทราบทั้งนั้น

“มันเด็ดแบบไหนล่ะแก เล่าให้ฉันฟังได้ไหม”

“ได้สิ เด็ดมาก ถ้าไม่เชื่อก็ถามยายนุชดูนะ นั่นก็เข้าสมาคมผัวเด็กเหมือนกัน วันนี้เรานัดมากินแอนด์จิบเบียร์ที่ร้านนี้เหมือนกัน แต่ตอนนี้ฟังเรื่องของฉันก่อน มันเป็นแบบนี้นะแก อ้อ บอกก่อนว่า อย่าเสียวนะโว้ย ให้ฟังเฉย ๆ”

ดอลลี่สาววัยเดียวกับแม้นมาศเริ่มเล่าเรื่องของตัวเองกับผัวอายุกว่าที่ชื่อลายทอง ทั้งสองเจอกันโดยบังเอิญที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งอยู่นอกเมือง

ดอลลี่ร้องไห้เสียใจที่ธงแฟนหนุ่มใหญ่ฐานะดีบอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่า

“เมียพี่จับได้แล้วว่าเรามีอะไรกัน เขาให้พี่เลือกระหว่างครอบครัวกับดอลลี่”

ธงพูดด้วยใบหน้าเศร้า ๆ ซึ่งดอลลี่ก็รู้ความหมายเป็นอย่างดี

“แล้วพี่เลือกใคร”

ดอลลี่รู้คำตอบอยู่แล้ว แต่ก็ถามเพื่อความแน่ใจและมีความหวังว่าธงคงจะเมตตา เลี้ยงดูเหมือนเดิม แม้คบหากันแบบลับๆ แต่เธอก็ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเขา

“พี่ขอโทษด้วย ลูกพี่ต้องการพ่อ ลูกพี่ขาดพ่อไม่ได้ แม้ว่าเราจากกัน แต่พี่ก็ยังคิดถึงดอลลี่นะ”

นี่คือคำตอบที่แท้จริง สาวใหญ่ถึงกับเข่าทรุด นั่งลงกับเก้าอี้อย่างสิ้นแรง น้ำตาไหลอาบแก้ม ธงเห็นดังนั้นวางเงินค่าอาหารไว้บนโต๊ะแล้วเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

ดอลลี่ร้องไห้เสียใจจึงดื่มเบียร์ไปสองขวดจนเมาและจะไปล้างน้ำตาที่เปื้อนแป้งกับมาสคาร่าจนเป็นคราบทางยาว เธอจ่ายค่าอาหารเรียบร้อยก็เดินเซๆ ไปห้องน้ำ ความเมาทำให้เธอเดินไม่ตรงทาง เซไปเซมาแล้วชนกับใครบางคนจนทำท่าจะล้ม

“อุ๊บ! ขอโทษครับป้า”

คำว่าป้าเจ็บจี๊ดกลางใจ ดอลลี่เงยหน้าที่มีคราบมาสคาร่าสีดำเปรอะเปื้อนรอบๆ ดวงตาและแก้มซึ่งเป็นผลจากการร้องไห้

หนุ่มหล่อคนนั้นเห็นเธอถึงกับผงะ เขาตกใจต่อใบหน้าที่เลอะทั้งคราบน้ำตาและมาสคาร่า น่ากลัวจนแทบจะปล่อยแขนที่จับไว้ ทว่าเมื่อพิจารณาดีๆ รู้ว่าเธอสวยไม่ใช่เล่น

สำคัญที่สุดคือรูปร่างน่าฟัด อวบอัดและขาวผุดผ่อง นมเป็นนม เอวเป็นเอวแล้วสะโพกก็สวยน่าลูบไล้