5

"ลูกพี่...นี่จะพามู่น้อยแวะร้านเจ๊ดาจริงๆ อะนะ"

เคนถามลูกพี่ ที่แวะรถเลี้ยวเข้าไปที่ร้านเหล้าเจ้าประจำ วันนี้พวกเขาสองคนจำต้องงดงานเก็บดอกเบี้ย ยกผลประโยชน์คืนกำไรให้ลูกหนี้หนึ่งวัน เพราะมัวแต่พากันวิ่งวุ่นวาย หาซื้อของ แล้วก็เลี้ยงสมาชิกใหม่ของไท ที่ตอนนี้กำลังนอนอยู่ในคาร์ซีทแบบกระเช้า ที่ไทหิ้วอยู่ แม่ตัวน้อยนอนมองคนนั้นคนนี้ตาแป๋ว ยิ้มหวานจ๋อยส่งให้กับเด็กที่ร้านของเจ๊ดา ที่มองสองหนุ่มอย่างงงๆ เล็กน้อย เพราะปรกติแล้วสองหนุ่มจะแว้นกันมาพร้อมเครื่องแบบ? (คนทำอาชีพนี้จะรู้กันดี ว่าเครื่องแบบของชาวเราเป็นเช่นไร หมวกกันน็อคเต็มใบ เสื้อแจ็คเก็ตยาว กางเกงยีน มีกระเป๋าคาดเอวบ้าง กระเป๋าสะพายบ้าง มาพร้อมกับมอเตอร์ไซค์) แต่วันนี้เฮียไทขับรถยนต์มา เลยผิดแปลกจากทุกวัน แถมหิ้ว? เด็กมาด้วย

"เฮียไท เฮ้ย! ไปขโมยลูกใครมา"

"ลูกกู"

คนเป็นพ่อหมาดๆ ตะโกนตอบพร้อมกับยิ้มกว้างขวาง คนฟังถึงกับคิ้วพันกัน แล้วเดินมาดูแม่สาวน้อยในคาร์ซีทแบบชัดๆ เคนที่ยืนข้างๆ ลูกพี่ทำหน้าที่พิทักษ์สาวน้อย ขยิบตาให้กับคนที่กำลังจ้องแม่หนูอย่างตะลึง พอเจ้าหล่อนยิ้มให้ หัวใจคนมองก็แทบละลาย

"โอ๊ย...เฮีย น่ารักฉิบหายอะ"

"ไอ้จา น่ารักพอ ฉิบหายไม่เอา"

เจ้าพ่อเงินกู้ว่า ตาดุวับเลยทันที เล่นเอาจาถึงกับหัวเราะ แล้วเอ่ยหยอกล้อกับเด็กทารก สักพัก บรรดาคนมุงก็เริ่มเยอะขึ้น ต้าเด็กเสิร์ฟ แขก พากันมามุงดูแม่หนูน้อยที่ไทประกาศกร้าวว่าเป็น 'ลูกกู'

"นี่หอบลูกมากินเหล้าด้วยเลยเรอะเฮีย แล้วแม่อีหนูล่ะ หน้าฝรั่งขนาดนี้ เฮียไปได้ของนอกตอนไหนวะ"

จายังถามอย่างสงสัย เคนรีบตอบแทน ขณะที่ลูกพี่ทำหน้าพิกล ไม่รุู้ว่าจะตอบอะไรดี เมื่อดีเอ็นเอหราอยู่บนหน้ายัยหนู ว่าน่าจะมีเชื้อสายจากอีกทวีปหนึ่งแน่นอน

"ได้ตอนกูเผลอนี่แหละ ลืมเฝ้าเฮียแป๊บเดียว ลูกโผล่โด่มาเลย อย่าถามมาก ไปจัดกุ้งแช่น้ำปลา ยำมาม่าทะเล เอาแบบเด็ดๆ เจ๊ดาทำ เบียร์วุ้นมาสักสองขวดสิ กุ้งแช่น้ำปลากับยำมาม่าเอาใส่กล่องนะ เดี๋ยวจะหิ้วไปกินที่คอนโดเฮีย"

"ได้ๆ เดี๋ยวจัดให้"

"อร๊าย เฮียไท ลูกเฮียน่ารักอะ ขออุ้มได้ไหม"

"เฮียไท พาเมียมาให้ดูบ้างสิ ลูกน่ารักขนาดนี้ เมียจะแจ่มขนาดไหนอะ"

"ยิ้มแล้ว ยิ้มแล้ว น่าร้ากกก น่าชัง"

เสียงกรี๊ดกร๊าด ฮือฮาของบรรดาแขก ทำให้ชลันดาที่กำลังขลุกอยู่ในครัว อดชะโงกมองไม่ได้ ว่าเกิดอะไรขึ้น จาวิ่งปราดมาพอดีพร้อมกับออเดอร์จากลูกค้าขาประจำ

"เจ๊ ยำมาม่าทะเล แซบให้ขี้แตก กับกุ้งแช่น้ำปลา ของเฮียไทเด้อ"

"นั่นเสียงดังอะไรกันน่ะ" ชลันดาถาม มือก็เริ่มหยิบนั่นจับนี่ ทำตามออเดอร์ที่ลูกน้องบอกมา

"ตื่นเต้นกะลูกเฮียไทน่ะสิ เจ๊ไปดูน่ารักฉิบหาย"

ชลันดาถึงกับจะทำกะละมังใบเล็กที่คลุกน้ำยำอยู่หลุดมือ นายไท...มาเฟียเงินกู้นั่นอะนะมีลูก เอ๊อ...ไปมีตอนไหนหว่า ก็มาแวะร้านเธอเกือบทุกวัน จะว่าได้เสียกับนายเคน? ไม่ใช่ล่ะ ชักจะอยากเห็นหน้าลูกเฮียไทขึ้นมาเลยทันที เธอเร่งมือ ก่อนจะแอบชะเง้อมองไปด้วย ตอนนี้แขกในร้านทุกคน ไปมุงกันอยู่ที่จุดสนใจเดียว คือโต๊ะของไทกับลูกน้อง

"เอ้า...ได้แล้ว"

ชลันดาเอามาให้ด้วยตนเอง เธอเหลือบมองหน้าลูกสาวที่ว่า...ที่กำลังอยู่ในอ้อมแขนของแป้งจันทร์ แล้วเธอก็ถึงกับปรี่เข้าไปใกล้ลูกน้องสาว เมื่อเห็นแม่หนูน้อยชัดๆ

ตาแป๋วๆ ที่มองมา ปากน้อยๆ ที่ยิ้มจนเห็นเหงือกสีชมพู หัวเราะเอื๊อกๆ กับแป้งจันทร์ที่กำลังแหย่เย้า ทำให้ชลันดารู้สึกแทบจะละลายกับความน่ารักนั่น

"ลูกนายเหรอ"

เธอหันมาทางลูกค้าประจำ ที่ยืนกอดอก ยิ้มหน้าบานอยู่ เพราะตอนนี้ใครต่อใครชื่นชมแม่หนูมู่น้อยของเขา มันทำให้เขาปลื้มอย่างบอกไม่ถูก

"อือ"

ไทตอบสั้นๆ เขาล้วงมือไปที่กระเป๋าหลัง ทำท่าจะล้วง...บางอย่างออกมา ชลันดาตวาดแว้ดทันที จนสิ่งที่เขาล้วงร่วงหล่นพื้น

"เฮ้ย! จะมาสูบบุหรี่ในนี้ไม่ได้ละนะวันนี้ ตอนนี้ ลูกนายจะได้รับควันพิษไปด้วย สารก่อมะเร็งทั้งนั้น แล้วนี่เด็กอ่อนนะ พามาแรดที่ร้านเหล้าได้ยังไง เคารพสิทธิเด็กด้วยนะยะ แป้ง เอามาให้เจ๊! ขอเจ๊อุ้มหน่อย"

"อะไรวะ...ไม่ได้สูบ...จะหยิบกระเป๋าตังค์..."

เขาพึมพำเสียงอ่อย แต่ดูเหมือนเจ๊ดาจะไม่ได้ยินเสียแล้ว หล่อนรับลูกสาวของเขาจากแป้งจันทร์ แล้วเริ่มหยอกแหย่เด็กน้อย เข้าสมาชิกสาวกมู่น้อยคลับไปแล้วเรียบร้อย

...

ในร้านของเจ๊ดาวันนี้ ดูเหมือนว่าแขกจะโดนไล่ไปสูบบุหรี่นอกร้านกันเกือบหมด แถมเธอทำท่าจะไล่ลูกค้าประจำอย่างไทและเคนกลับบ้านก่อนสามทุ่มเสียด้วย สองหนุ่มตอนนี้โดนยึดเบียร์คืน ให้ไปแต่กับแกล้ม โดนเจ้าของร้านบอกว่า...กลัวพวกเขาจะเมาจนเอาเกล้ากรอกแม่เทพธิดาตัวน้อยแทนนม...

เอ๊อ....

ยัยเจ๊ดานี่ยังไง เขาไม่ได้สิ้นคิดอย่างนั้นเสียหน่อย สองหนุ่มพากันท้าวคาง มองชลันดาอุ้มโอ๋ หยอกแหย่ยัยตัวเล็ก พร้อมกับแว้ดๆ อบรมพวกเขาไปด้วย...

ผู้หญิงอะไร ด่าเก่งเป็นบ้า

ไทจ้องไปที่ริมฝีปากจิ้มลิ้มของเจ๊ดาที่ขยับขึ้นลง เจรจาฉอดๆ ต่อว่าพวกเขา พร้อมกับอบรมสั่งสอนไปด้วยว่าจะต้องเลี้ยงลูกยังไง แนะ...ทำยังกับว่าเจ้าหล่อนเคยมีลูกมาแล้วอย่างนั้นแหละ

วันนี้ไม่มีแอลกอฮอล์เข้าไปในสายเลือดเหมือนทุกวัน แต่จะมีคำบ่นของยัยเจ๊ดานี่แหละ ที่เข้าไปทำให้เขากับไอ้เคนมันเมา...มึน...

"เจ๊ น้องหลับแล้ว" แป้งจันทร์สะกิดชลันดา ที่บ่นคนทั้งสองจนแม่หนูหลับคามือ

"พวกนายก็กลับกันได้แล้ว สามทุ่มแล้ว พาลูกเต้าไปนอน แล้วแม่เด็ก เมียนายไปไหนนะ"

ชลันดาถามอย่างสงสัย เธอมองแม่หนูน้อยที่หลับปุ๋ยไปแล้วอย่างพินิจ ดูยังไงก็...สงสัยจะได้แม่มาแน่ๆ แต่ว่าอีตานี่ไปมีเมียตอนไหน? ปัญหาคาใจของเธอ ที่ทุกคนตอนนี้ก็ค้างคาใจเช่นกัน เมื่อเธอถามไปแบบนั้น ทั้งร้านก็เงียบกริบ ได้ยินแต่เสียงเพลงที่เปิดไว้ ที่วันนี้เปิดเบากว่าทุกวัน เพราะเจ๊ดาสั่ง...(กลัวหนวกหูมู่น้อย)