ป๊ะป๋าที่หายไป

'ไอ้มิล..เมียมึงมาตามละนั้น'

เสียงไอ้วิน..เพื่อนนักศึกษาตัวแสบร้องทักขึ้นทันที..เมื่อเห็นหญิงสาวผมสีน้ำอ่อนถักเปียสองข้างที่ตอนนี้ยังใส่ชุดนักเรียนมัธยมปลายสุดแสนจะน่ารัก..ยืนบึ้งตึงหน้าวงเหล้าที่เขากับเพื่อนๆนัดสังสรรค์ที่ห้องไอ้จูน หนึ่งในเดอะแก๊งหนุ่มหล่อประจำคณะเกษตร

รามิล..หรือ 'ไอ้มิล' ของเพื่อนๆ..เงยหน้าขึ้นทันที..ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์..เขาส่งรอยยิ้มหวานให้สาวน้อย

'ว่าไงจ้า..ที่รัก'

'ทำไมพี่หนีมากินเหล้าแบบนี้อีกแล้วละ?..พรุ่งนี้ไม่มีเรียนหรือไง'น้ำเสียงคนพูดดุแฝงความไม่พอใจ

'นานๆทีน้า'

'แต่ฉันเห็นพี่กินทุกวันเลยนะ..ไม่รู้ละตามอัญกลับบ้านเดี๋ยวนี้!' เธอพูดพร้อมกับเข้าไปลากคนตัวโตไปด้วย..ร่างผอมสูงได้แต่จำใจลุกขึ้นตาม

กลิ่นแอลกอฮอล์..ทำให้เด็กสาววัยมัธยมปลายหงุดหงิด..เธอยังคงบ่นอุบไปตลอดทางๆ

'รามิล' กับ 'อันธิยา' เราสองคนเป็นทั้งเพื่อนข้างบ้าน..เป็นเพื่อนสมัยเด็ก..ทั้งปัจจุบันยังอยู่ในสถานะ 'แฟนกัน' เขากับเธออายุห่างกันสองปี..เราคบกันตั้งแต่เธออยู่ม.3 พี่เขาอยู่ม.5

การที่เราเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก..ทำให้ต่างคนต่างรู้นิสัยใจคอกันดี..พี่มิลของเธอนิสัยอ่อนโยนแต่ในอีกมุมหนึ่งก็ดูอ่อนแอ..ขี้เล่น..ช่างเย้า และผู้หญิงในหมู่บ้าน 'นาหม่อมห้าม' ตามจีบกันให้รึ่ม

ส่วนคนที่ได้ผู้ชายคนนี้มาครอบครองก็ไม่ใช่ใครที่ไหน..ก็น้องสาวตัวเล็กข้างบ้านนั่นเอง

กว่าจะจีบพี่เขาติด..อันธิยาก็ตื้อซะจนเขายอมแพ้

ตอนนี้พี่มิลเข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยประจำจังหวัดได้สองปีแล้ว..ช่วงไหนถ้าเธอไม่มีเรียนพิเศษ..เธอมักจะมาตามเขาที่ห้องเพื่อน

ตั้งแต่แฟนเธอเข้ามาเป็นเด็กในเมือง..คบกับเพื่อนๆ กลุ่มนี้..พี่เขาก็ทำตัวเหลวไหล..ทั้งดื่มเหล้า..เที่ยวกลางคืน..อาจด้วยพื้นนิสัยปฏิเสธคนไม่เป็นนี้แหละ..ที่ทำให้เธอเริ่มเป็นห่วง

แต่ยังดีอย่าง..ถ้าเธอมาตาม..เขาก็ยังยอมกลับ

ตอนที่ถึงหน้าห้องอพาร์ตเมนต์ราคาถูก..อันธิยาถึงกับหอบแฮ่ก..ร่างบอบบางพยายามแบกร่างสูงเข้าห้อง..ใบหน้าหล่อเหลา..ถ้าได้เดบิ้วเป็นดารานายแบบ..คงมีชื่อเสียงไม่ใช่น้อย..บัดนี้ใบหน้านั้นกับเยิ้มไปด้วยฤทธิ์เหล้า

ข้อดีของแฟนเธอถ้านับนิ้วนั้นน้อยนัก..ส่วนข้อเสียนั้นเยอะอยู่..พี่เขาไม่ใช่ผู้ชายเรียนเก่ง..ฐานะทางบ้านยากจน..นิสัยเหลาะแหละ..ไม่มีความเป็นผู้นำ..ยอมเธอทุกอย่าง

แต่..ข้อดีที่สำคัญสุด คือ 'หล่อ'

ใช่! เธอชอบผู้ชายหล่อ!!

ไม่รวยก็ไม่เป็นไร..ไว้เธอเรียนจบมีงานการทำดีๆ เธอพร้อมจะ 'เลี้ยง' เขาเอง..อันธิยาคิดง่ายๆ

ในขณะที่เธอผลักพี่เขาลงบนเตียง..เตรียมจะไปขึ้นรถกลับบ้าน..ชายหนุ่มที่เธอคิดว่ากำลังเมา..กลับดึงเด็กสาวซบกับอกแกร่ง..กลิ่นแอลกอฮอล์ผสมกับกลิ่นเหงื่อผู้ชาย..ทำเธอใจสั่น..อันธิยาพยายามมดิ้นออกจากอ้อมกอดแกร่งที่รัดแน่นเหลือเกิน..ใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มแดงแจ๋

'นี้พี่มิลจะทำอะไรอัญอะ..ปล่อยน้า!'

'ม่ายยยย..เมื่อไรอัญจะยอมพี่สักที'ไม่พูดเปล่า..ใบหน้าหล่อเหลาพยายามไซ้คอ..กายสาวสั่นระริก..ผมสีน้ำตาลตามธรรมชาติเริ่มยุ่งเหยิง

'อื่อ..ยะ..อย่า..ทำแบบนี้ซิพี่มิล..อัญยังเด็กอยู่เลย'

'วันนี้จบมอหกแล้วนิคะ..ไม่เด็กแล้ว'

'งื่อ..อ๊ะ..ยะ..อย่าจับตรงนั้นซิคะ'มือได้รูปสวยพยายามจับมือชายหนุ่มที่กำลังยุ่มย่ามกับหน้าอกขาวผ่อง..กระดุมเสื้อนักเรียนเริ่มหลุดลุ่ย..ดวงตาคู่สวยของพี่ชายข้างบ้านเริ่มหงุดหงิด

'ทำไมอะ..ทำไมให้พี่ไม่ได้..ทีคู่อื่นเขายังมีอะไรกันตั้งแต่มัธยมเลย'ใบหน้าหล่อเหลาบูดบึ้งเอาแต่ใจ

เด็กสาวรีบลุกขึ้นนั่ง..ก่อนติดกระดุมมือไม้สั่น..ใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มขึ้นสีทั้งยังก้มหน้างุด

'ถ้าอัญไม่ให้พี่เราเลิกกัน!'เสียงคนพูดเข้ม..ทำเด็กสาวไม่ประสาโลกชะงักไป..ดวงตากลมโตมีแววลังเล

'พี่มิล..คือ'

'พี่พูดจริงนะ..ถ้าวันนี้อัญไม่ยอมพี่..เราเลิกกัน..แล้วพี่ก็จะไปเอากับคนอื่นแทน'คนตัวโตสะบัดหน้าหนี..พร้อมเน้นคำ

ร่างเล็กบอบบางในชุดนักเรียนยับยู่ยี่ได้แต่ทำหน้าหงอย..เธอพยายามเอาคางเกยไหล่เขาแบบที่เคยทำเวลาเขางอน..แต่รอบนี้เหมือนจะไม่ได้ผล

'เอาไงว่ามา..จะให้พี่เอา..หรือเลิกกันไปเลย'

'พี่มิล..อัญ..เอ่อ..อยากรอจบมหาลัยก่อน..ได้มั้ย..อัญยังไม่พร้อม'เสียงหวานจ๋อย

'ตอนนั้นพี่ขออัญ..อัญก็บอกว่ารอจบม.6ก่อน..ทีงี้มาพูดแบบนี้..พี่เป็นผู้ชายนะ..ถ้าอัญไม่ให้พี่ก็จะไปหาเอาคนอื่น..ที่มหาลัยคนจีบพี่เยอะแยะ'ไอ้พี่ข้างบ้านเดือนมหาวิทยาลัยขู่

พอเห็นเธอเงียบไปร่างสูงผอมหุ่นนายแบบ..ฉุดแขนร่างน้อยเตรียมดันออกจากประตู

เด็กสาวเม้มปากแน่น..ดวงตาคู่โตเริ่มตระหนก..เธอใช้ขาดันประตูไว้แน่น..สภาพอิหลักอิเหลื่อ..ทุลักทุเลไม่น้อย..ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำด้วยฤทธิ์เหล้า..แรงที่มีจึงน้อยไปนิด..เขาพยายามจะโยนเธอออกจากห้อง..แต่ไอ้ต้าวตัวเล็กข้างบ้านกับแรงเยอะ..สมเป็นนักกีฬาประจำโรงเรียน

'ถ้าไม่ยอมให้พี่เอา..ก็ออกไปซะ!!'

'งื่ออ...พี่มิล..ก็ได้อัญยอมแล้ว..แต่พี่ต้องเบาๆนะ..หนูยังไม่เคย'เสียงหวานประกาศยอมแพ้ดื้อๆ

ถ้าไม่ยอมจะต้องเสียสา..ที่เฝ้าจีบมานานแรมปี..มีรึ..อันธิยา..ลูกแม่นกจะยอม!!!

สมญานาม..'เสียทองเท่าหัว ไม่ยอมเสียผัวให้ใคร' ของคุณนายนก..เธอผู้เป็นลูกย่อมไม่ต่างกัน

คืนนั้นไอ้พี่ข้างบ้านก็จัดเต็ม..จนเช้ามาเธอแทบลุกไม่ขึ้น..กลิ่นน้ำรักผสมน้ำกามคลุ้งห้อง..สายที่ไม่ได้รับเกือบ100สายจากคนเป็นแม่..ทำเด็กสาว..ที่ตอนนี้พึ่งพ้นจาก 'ความเป็นเด็ก' กลายมาเป็น 'หญิงสาว' ตาโต เธอรีบโทรหาแม่ทันที

ได้ผลคุณนายแม่..บ่นด่าเธอไม่มีชิ้นดี..จะค้างที่อื่นก็ดันไม่โทรบอกก่อน..แต่คุณนายนกก็เป็นสาวสมัยใหม่..เธอคิดว่าลูกสาวกับหลานชายข้างบ้านสุดหล่อคงเคยมีอะไรกันนานแล้ว..และโตจนป่านนี้คงรู้ 'วิธี'ป้องกัน

แต่..ที่คุณนายนกไม่รู้..คือเด็กสองคนนี้มันไม่ประสาโลกมากกว่าที่เธอคิด!