4.บทเริ่มต้น

7.

ท่านรัฐมนตรีเปิดฟลอร์เต้นรำกับภรรยาแล้ว ท่ามกลางรอยยิ้มและเสียงพูดคุยถึงความเหมาะสมของครอบครัวอบอุ่น ใบหน้าของท่านยิ้มกว้าง เมื่อมองเห็นแขกที่อยู่ภายในงาน

“คุณลูกปัด กลับไปพร้อมกับคุณภัทรกร แล้วครับท่าน “

เลขากระซิบบอกก่อนที่ท่านจะควงภรรยาออกมาเต้นรำ คนเป็นพ่อใจหายลงไปอีก ลูกสาวคนโตที่เคยเป็นแก้วตาดวงใจ ถูกพรากจากอกไป ด้วยคำสั่งของแม่ยาย และบรรดาพี่ชายของภรรยา

“คารมเป็นผู้ชาย แถมยังหนุ่มยังแน่น คงจะมีโอกาสคบหาผู้หญิงอีกมากมาย และอาชีพนักการเมืองของคารม คงไม่มีเวลาให้ลูกปัดแน่

เมื่อเป็นอย่างนั้น คารมก็ควรยกลูกปัดให้แม่ มาดูแลนะ แล้วจะมาหาก็มา มาเยี่ยมก็มา แม่ไม่หวงไม่ห้าม “

หลังจากนั้น ดญ.ลูกปัด บุญทิพย์ ก็ถูกเปลี่ยนมาใช้นามสกุลของฝั่งแม่ในเวลาต่อมา และเมื่อข่าวคราวของนักการเมืองหนุ่มกับดาราสาว ที่ชื่อดารา ที่เดทกันไม่กี่เดือน ก็ประกาศแต่งงาน และตั้งท้องในทันที

“จอมทัพ ไปบอกจอมทัพ ให้เป็นคู่เต้นรำให้ลูกแก้ว “ เสียงท่านกระซิบบอกกับลูกน้อง ก่อนที่เลขาจะเดินตัวลีบไปบอกกับหนุ่มหน้าเข้ม ที่ยืนอยู่เพียงลำพัง

“ท่านจะให้คุณจอมทัพ เป็นคู่เต้นรำให้กับคุณลูกแก้วครับ “

ชายหนุ่มพยักหน้ารับรู้ เค้ามองอะไรผิดไปหรอก็เปล่า ผู้ชายในงานมีมากกว่าห้าสิบคน ยี่สิบคนยังโสด แถมโปรไฟล์ดี แต่ท่านคารม กลับเลือกเค้า

แก้ววิสกี้ถูกวางลงบนมือของเลขา ก่อนที่ชายหนุ่ม จะเดินไปหาสาวสวยที่นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนหลายคน

“น้องลูกแก้ว ไปเต้นรำกับพี่ไหมครับ “ สาวๆพากันมองหน้ากัน เพราะคนที่มาชวน หล่อ กระชากหัวใจ แถมต้องรวยมากด้วย ท่านถึงได้เปิดโอกาสให้แบบนี้

“แก้ว เรียนเต้นมาบ้าง แต่ไม่ค่อยเก่ง ยังไงรบกวนพี่จอมทัพด้วยนะคะ “

เสียงเธอบอกกับเค้า ก่อนจะวางมือตัวเองลงไปที่มือของเค้า

ใบหน้าสวยหวานยิ้มออกมา ภัทรกรหล่อตี๋อินเตอร์ จอมทัพก็คมเข้มมีเสน่ห์เร้าใจ และถ้าได้มีโอกาสใช้เวลาด้วยกัน เธอคงฟินมากๆแน่นอน

8.

รถสปอร์ตสีขาว ขับเข้ามาจอดในคอนโดหรู เจ้าของรถฟุบหน้าลงกับพวงมาลัยอย่างอ่อนล้า ความเข้มแข็งที่มีกำลังจะหมดลงไป เธอไม่อยากเกี่ยวข้องใดใดกับคนบ้านนั้น หากแต่คุณยาย ผู้มีจิตใจเมตตา บอกย้ำเสมอมาว่า

“อย่างไรเสีย เค้าก็เป็นพ่อ อย่างไรเสียแม่เจ้าก็รักเค้าหนักหนาและเจ้าก็เกิดมาจากความรักนะลูกปัด ความจริงนี้มันเปลี่ยนไม่ได้ “

“ปัดจะพยายามเข้าใจค่ะคุณยาย แต่พ่อกับผู้หญิงคนนั้นเค้าคบหากันตั้งแต่แม่เริ่มป่วยนะคะ “

หญิงชราจับมือหลานสาวเอาไว้ ลูกปัดในวัยสิบสองปีร้องไห้ออกมา เมื่อเห็นพ่อแม่ลูก ครอบครัวใหม่ อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา

“โตขึ้นเจ้าจะเข้าใจว่า ความรักมันมีวันหมดอายุ พ่อเจ้าผิดที่มีคนอื่นนอกใจแม่เจ้า แต่แม่เจ้าก็ยอมทนเพราะรักพ่อของเจ้ามากเหลือเกิน หากแม่เจ้าจะเลิก ยายและลุง จะทำทุกอย่างเพื่อให้พ่อกับแม่ของเจ้าเลิกกัน แต่เพราะความรักไงละ ความรักทำให้เราสุขและทุกข์ในคราวเดียวกัน “

”คุณยายฟังลูกปัดไว้นะคะ ลูกปัดจะไม่มีความรัก จะรักตัวเองให้มากๆ จะได้ไม่ต้องเสียใจ ทุกข์ใจ อย่างที่แม่เป็นมา “

“ไม่รัก ไม่ทุกข์ ไม่เสียใจ “ หญิงสาวในชุดสีชมพูเดินลงมาจากรถ ก่อนจะกดลิฟต์ไปที่ห้องของตัวเอง

เบียร์กระป๋องถูกเปิดออกก่อนที่ปากบางจะยกกระป๋องขึ้นมาดื่ม ใบหน้าสวยมองไปที่นอกระเบียงในความมืด เธอมีเงิน มีงาน และมีคนที่รักเธอตั้งมากมาย ชีวิตนี้ เธอมีความสุขดี

คอนโดใจกลางเมือง ขนาดใหญ่ราคามากกว่าสามสิบล้าน เป็นของขวัญที่คุณลุงมอบให้หลานสาวกำพร้าที่น่าสงสาร ใบหน้าของคุณลุงมีรอยยิ้มพร้อมกับน้ำตาคลอ เมื่อหลานสาวก้มลงกราบพร้อมใบเกรดเกียรตินิยมที่นำมาฝาก

“ลูกปัดมีวันนี้เพราะคุณลุงคุณป้า ลูกปัดนำเกียรตินิยมมาฝากค่ะ “

สองลูกหลานกอดกันอย่างมีความสุข ต้นไม้ที่รดน้ำพรวนดินทุกวัน ลุงที่เป็นผู้ปกครองที่โรงเรียน ป้าสะใภ้ที่ดูแลหลานสาวตัวน้อย อบรมเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดีจนเป็นหญิงสาวที่สวยเก่ง ทั้งงานในบ้านและนอกบ้าน ยิ้มทั้งน้ำตาอย่างมีความสุขเหลือเกิน