ปักษา(ภาคชั่วช้า)

44.0K · จบแล้ว
ณิการ์
27
บท
216
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

“อยากเอาฉันเหรอถึงได้ยืนจ้องแบบนี้” พูดพร้อมกับลืมตาขึ้นแล้วลุกพรวดพราดทันที ยิ่งทำให้จินตนาร้องกรี๊ดยกมือขึ้นปิดตาเมื่อเห็นความเป็นบุรุษแข็งแรงของเขาเหยียดกายขยายตัวอยู่กลางหว่างขาของเขา ว้าย! “ทำเป็นตกใจ เมื่อก่อนทั้งดูดทั้งอมและขย่มก็ทำมาแล้ว” พูดจบก็ตวัดมือเกี่ยวเอวเล็กของจินตนาเข้ามาหาจนเธอเสียหลักทรงตัวปะทะแผงอกแกร่งของเขา ปักษาพยายามแล้ว พยายามจะไม่แตะต้องจินตนา แต่หล่อนก็มาหาเขาเอง เขาทนไม่ไหวแล้ว เขาต้องการเธอ ต้องการมาก และที่สำคัญเขาตื่นตั้งแต่เธอเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างอ่างอาบน้ำแล้ว แต่อยากรู้ว่าหล่อนจะทำยังไงต่อเลยแกล้งหลับต่อ แต่ความเป็นชายชาติบุรุษที่จมดิ่งอยู่ใต้น้ำนั้นไม่ได้สงบนิ่งอย่างที่สั่ง มันผงาดตื่นตัวจนตอนนี้พร้อมจะขย่มกระแทกในกายสาวฉ่ำแฉะของจินตนาแล้ว “ปล่อยฉันนะ คุณปัก คุณไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับฉันแล้ว” หล่อนดิ้นรนออกจากอ้อมกอดของเขา พร้อมใช้มือทั้งสองดันร่างตัวเองออกจากอ้อมแขนของเขาสุดแรง “ใช่...ฉันไม่มีสิทธิ์ แต่เธอหิวและลักลอบเข้ามาหาฉันเอง ฉันจะสนองเธอก็ไม่ใช่เรื่องแปลกไม่ใช่เหรอ วัวเคยขาม้าเคยขี่กันแล้วมาทำเป็นหวงตัว ฉันก็ไม่ได้อยากแตะต้องเธอหรอก แต่ตอนนี้ฉันมีอารมณ์อยากเอาแค่ไหนเธอก็เห็น” พูดพร้อมกับรวบมือเล็กที่ดันหน้าอกตัวเองแล้วบังคับมากอบกุมความแข็งแรงกลางหว่างขาตัวเอง “อา อือ” เพียงแค่มือน้อยแตะสัมผัสโดนปักษาก็คำรามแหบพร่า “ไม่นะ ฉันไม่ต้องการคุณ ฉันเกลียดคุณคนเลว!” “แล้วฉันต้องสนใจด้วยเหรอว่าเธอจะเกลียดหรือจะรักฉัน ตอนนี้อารมณ์ฉันไม่ได้สนใจเรื่องเกลียดเรื่องรัก ตอนนี้ฉันมีอารมณ์อยากอึ๊บ เข้าใจไหม ฉันอยากอึ๊บ” พูดจบก็ยกร่างเล็กลอยขึ้นเหนือพื้นพร้อมกับขาใหญ่ก้าวออกจากอ่างอาบน้ำเดินไปยังอ่างล้างหน้าหน้ากระจก เขายกร่างเล็กขึ้นไปนั่งบนอ่างล้างหน้าพร้อมจับเรียวขาเล็กแยกกว้าง กรี๊ดดด “ไม่นะ ฉันไม่ต้องการแบบนี้ คนสารเลว! เผียะ!” หล่อนดิ้นรนและพยายามหุบเรียวขาเข้าหากันแต่ก็ไม่เป็นผลจึงตวัดมือใส่หน้าหล่อของคนตรงหน้าเพื่อย้ำความต้องการของตัวเองว่าเธอไม่ยอม “เธอกล้าตบหน้าฉันเหรอจิน” เขาคว้ามือข้างที่ตบหน้าของเขามาแล้วกัดแรงๆ ที่หลังมือของเธอจนเกิดรอยเขี้ยวบนหลังมือเล็กของหล่อน โอ๊ย! “ฉันเจ็บนะ คนสารเลว” “หรืออยากให้ฉันตบเธอจนเลือดกบปาก เอาไหม ถ้าต้องการแบบนั้นก็ได้นะ” พูดพร้อมกับเงื้อมือขึ้นหมายจะทำแบบที่พูดจริงๆ ส่วนจินตนาเมื่อเห็นมือใหญ่ที่ง้างขึ้นสูง เธอก็ก้มหน้ามองต่ำทันที แต่สายตาก็ก้มไปปะทะกับความแข็งแรงของบุรุษกลางหว่างขาของเขาจนเธอต้องเบือนหน้ามองไปด้านข้าง “ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าเธอมาห้องฉันได้ยังไง เมื่อมาแล้วก็ต้องรับโทษ และตอนนี้ฉันก็อยากเอาเธอจนจะบ้าตายอยู่แล้ว ฉันต้องการได้ยินไหมจิน ฉันต้องการกระแทกแรงๆ ในความคับแน่นของเธอ” พูดจบก็ไม่รอช้าจึงกระชากเสื้อยืดสีขาวของหล่อนขาดครึ่ง แล้วดึงรั้งออกโยนทิ้ง โดยไม่สนใจมือเล็กที่ปัดป่ายผลักเขาออกห่าง “ไม่นะ! คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้ ครั้งแรกคุณก็ข่มขืนฉันแล้ว คุณจะเลวไปถึงไหนคุณปัก” แม้ว่าปักษาจะกระชากเสื้อขาด เธอก็ไม่มีวันยอมแน่ เธอไม่ต้องการอีกแล้ว เธอไม่อยากเจ็บปวดเหมือนที่ผ่านมา “ทำไมฉันจะบังคับและข่มขืนเธอครั้งที่สองอีกไม่ได้ล่ะจิน อีกอย่างจะเรียกข่มขืนไม่ได้ เพราะเธอครวญครางตอบรับฉันและครางร้องเรียกให้ฉันช่วยเธอไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่เชื่อก็ตั้งกล้องอัดคลิปไว้ก็ได้” เขาพูดพร้อมกับแสยะยิ้มและรวบมือน้อยทั้งสองไว้ด้วยมือข้างเดียว จากนั้นเคลื่อนตัวเข้าไปแทรกกลางหว่างขาน้อยแล้วใช้ขาแข็งแรงข้างซ้ายกดขาของเธอแยกแนบไปกับอ่างล้างหน้า “ไม่จริง! ฉันไม่เคยต้องการ แต่เพราะคุณหลอกฉัน” เธอร้องปฏิเสธเสียงดัง หึหึ “ฉันหลอกเธอตอนไหน เห็นทุกครั้งเธอก็อ้าขาให้ฉันเอา และบางวันก็ขึ้นขย่มฉันด้วยซ้ำ แล้วตอนนี้เธอก็กำลังอ้าขาให้ฉันว่าไหม”

ประธานพ่อเลี้ยงมาเฟียพาลูกกหนีฟินๆเลือดร้อนรักแค้นตั้งครรภ์เผด็จการรักดราม่า

บทที่ 1 – เจ็บเจียนตาย

กรี๊ดดดดดดดด

เสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดดังขึ้นเมื่อร่างกายถูกรุกเร้าอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เท้าเล็กทั้งสองเตะถีบไปมาในอากาศเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดกลางร่างสาว แต่ยิ่งดิ้นรนยิ่งเจ็บปวดทรมาน สองมือเล็กทุบตีสิ่งที่บุกรุกเหนือร่างพร้อมพยายามดันเขาออกห่าง

“ชูว์...อย่าดิ้นทูนหัว ยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ อ่า...แน่นเป็นบ้า อูว์...”

เสียงเข้มสั่งอย่างหงุดหงิดเมื่อหญิงสาวดิ้นรนไม่ยอมอ่อนคล้อยไปตามความปรารถนาของตัวเอง ปักษา บุญป้อมการ หรือปัก วัย 38 ปีเจ้าของเหมืองแร่ขุนด่านที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัดกาญจนบุรี และทรงอิทธิพลที่สุดในขณะนี้ และตอนนี้เขาก็ต้องการจินตนา อุ่นใจ หรือจิน วัย 25 ปี หล่อนเป็นพี่เลี้ยงของหลานสาววัย 7 ขวบของเขา ที่เขาเฝ้ามองเฝ้าปรารถนามาตลอดหลายเดือนที่หล่อนมาอยู่ที่นี่ เธอเป็นทั้งพี่เลี้ยงและคุณครูสอนหนังสือให้หลานตัวน้อยของเขา

“อือ...ปะ...ปล่อยจินไปเถอะคุณปัก อือ...เจ็บ!” หล่อนจำเสียงขุ่นเข้มได้ดี เพราะตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาเธอต้องพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดจากเจ้านายหื่นกามตลอดเวลา แต่ทว่าวันนี้ หล่อนต้องเจ็บเจียนตายเมื่อเขาบุกเข้ามาปลุกปล้ำเธอในห้องพักส่วนตัวยามดึกคืนนี้

“อ่า...ฝันไปหรือเปล่าจิน ฉันต้องการเธอแค่ไหนเธอเองก็รู้ อ่า...แน่นเป็นบ้า”

ปักษากัดฟันแน่นเมื่อกายสาวตอดรัดแน่นหนักหน่วง เขาอยากกระแทกแรงๆ แต่ก็ทำแบบนั้นไม่ได้เมื่อสำนึกดีว่าคนตัวเล็กยังไม่เคยผ่านมือใคร และเขาก็เป็นคนกระชากพรหมจรรย์ของหล่อนมาเมื่อกี้เอง

“อือ...ปะ...ปล่อยจินไปเถอะคุณปัก อือ...เจ็บ”

“ชูว์...อย่าโง่หน่อยเลยน่า...ใครจะปล่อยไป ฉันเข้าจนสุดทางแล้วปล่อยก็โง่สิ ฉันจะทำให้เธอลืมความเจ็บเองจิน ผ่อนคลายไปตามฉันคนดี อ่า...เสียวแน่นเป็นบ้า อือ...”

ปักษาเคลื่อนไหวเอวสอบที่ทาบทับแทรกคลึงในความคับแน่นของหญิงสาว ตลอดระยะเวลาเป็นหนุ่มโฉดเขาไม่เคยเว้นว่างเรื่องผู้หญิง และมีผู้หญิงคนเดียวที่เขาปรารถนาตั้งแต่แรกเห็น แต่ไม่สามารถครอบครองได้ พยายามใช้ทุกวิธีหล่อนก็ไม่ตกเป็นของเขา และนี่คือวิธีสุดท้ายนั่นคือการปล้ำ เขายอมเป็นเหมือนโจรชั่วบุกปล้ำข่มขืนหล่อน แต่เชื่อเถอะ หลังจากนี้จินตนาจะสุขสมและร้องครวญครางเรียกหาแต่เขา

“อะ...อือ” จินตนาครางกระเส่าเมื่อความเจ็บปวดกลางร่างแปรเปลี่ยนเป็นซ่านเสียวกลางกายเล็ก สองมือเล็กที่ทุบตีคนเหนือร่างดันคนตัวโตออกห่างก็เปลี่ยนเป็นกำไหล่หนาแน่นด้วยความทรมานซ่านเสียว

“อ่า...เสียวแล้วใช่ไหมจิน อ่า...ฉันจะทำให้เธอสุขที่สุดเมียฉัน อ่า...แน่นเป็นบ้า อือ...”

ตลอดชีวิตของปักษามีจินตนานี่แหละที่ทำให้เขาคับแน่นจนจะปริแตกเพียงแค่ได้สอดกายแข็งร้อนกระแทกเร่าในร่างของหล่อน เอวสอบเคลื่อนไหวหนักหน่วงดุดันจ้วงลึกทุกแรงเสียวซ่าน สองมือใหญ่กดร่างเล็กไว้กับเตียงด้วยความเสียวซ่าน

“อ่า...ไม่ไหวแล้ว อือ ...ชะ...ช่วยจินด้วยคุณปัก อือ...จินร้อนอ่า...”หล่อนแอ่นยกร่างเล็กอ้อนแอ้นขึ้นหาร่างใหญ่โตของบุรุษกำยำเหนือร่าง แม้จะอยู่ในความมืดแต่จินตนาสัมผัสถึงดวงตาสีสนิมเข้มของปักษา สองมือเล็กตวัดโอบกอดชายหนุ่มด้วยความเผลอไผลเร่าร้อนเรือนกายเล็ก

“โอว์...ดีเป็นบ้า อูว์...ตอบสนองฉันแบบนี้แหละจิน อ่า...”ปักษาคำรามพร่าชอบใจเมื่อคนใต้ร่างนั้นแอ่นยกร่างตอบสนองตนกลับ แม้จะไม่เป็นจังหวะแต่เสียวร้อนเหลือเกินเมื่อร่างเล็กขยับเสียดสีตอบ

“อือ...จิน อ่า...ไม่ไหวแล้วคุณปัก ชะ...ช่วยจินด้วยค่าอ่า...”

หล่อนบิดกายทรมานเสียวไปมา แม้ว่าจะยังมีความเจ็บปวดกลางร่างบ้างแต่ก็น้อยกว่าความเสียวร้อนที่ลุกโชนทั่วร่างของหล่อน ใบหน้าสวยชื้นเหงื่อบิดส่ายไปมาในความมืด แล้วก็ยิ่งกัดปากตัวเองแน่นเมื่อรับรู้ถึงแรงบีบเคล้นรุนแรงที่เต้าอวบอูมทั้งสองข้างของตนเอง

“อ่ะ...เจ็บ อือ...”

“ชูว์...เดี๋ยวก็เสียวจิน อ่า...แน่นเป็นบ้า รู้ไหมฉันฝันแบบนี้มานานแค่ไหนจิน ชูว์...โอว์...เย้”

แรงขยับโยกไหวเอวสอบขยับขับเคลื่อนเป็นจังหวะหนักหน่วงตามทำนองเพลงสวาทของปักษา สองมือใหญ่ก็เคลื่อนมาบดขยี้ขยำสองเต้างามพร้อมกับใบหน้าหล่อซุกไซขูดถูเคราสากไปกับลำคอระหงที่บิดส่ายไปมาทรมานเสียวเพราะแรงขยับโยกเอวสอบของตัวเอง

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

เนินเนื้ออวบอิ่มเชื่อมประสานดูดกลืนกินกันและกันดังกระทบกระทั่งตามจังหวะกระแทกเคลื่อนไหวของปักษาที่ขยับโยกเร่ากระหน่ำซัดเป็นจังหวะหนักหน่วงเข้าหากายเล็กคับแคบ สองมือที่บีบคลึงเคล้นก็บดบี้ด้วยความหนักหน่วง ปากหนาดูดเม้มซอกคอระหงไซ้ลงเลื้อยมายังร่องอกอวบที่ตอนนี้กระดุมเสื้อของหล่อนหลุดลุ่ยออกไปแล้วสองเม็ดบน

“อ่า...ไม่ไหวแล้ว อือ...จินไม่ไหวคุณปัก อือ...”

“โอว์...เสียวใช่ไหมทูนหัว อ่า...ผัวก็เสียว โอว์...เย้ แน่น อ่า...ทรมานเอ็นเป็นบ้า อูว์...”