Chapter 2 : รสลิ้น กลิ่นใหม่ NC(18 )

Rrrrrrr Rrrrrrr Rrrrrrrr

เวลา 02.00 นาฬิกา ค่ำคืนวันหยุดของปลอบขวัญ สัตวแพทย์หญิง ที่เป็นมือหนึ่งในเรื่องการผ่าตัดของโรงพยาบาล ซึ่งมีพ่อของชินทร์เป็นเจ้าของ มืออวบควานหาโทรศัพท์ที่ส่งเสียงอยู่บนโต๊ะข้างเตียงเพื่อปิดมัน โดยไม่ลืมตา บ่นพึมพำ

“อือออ!! ทำไมมันเช้าเร็วนักนะ ยังหลับไม่เต็มที่เลย”

Rrrrrr Rrrrrr Rrrrrrrr

โทรศัพท์ยังดังอยู่ต่อเนื่อง สาวอวบจึงลืมตาแบบไม่เต็มตามากนัก มองเสียงที่ส่องหน้าจอ ตัดสินใจกดรับ

“ฮัลโหล ปลอบขวัญพูดสายค่ะ” 

“ขวัญ มาหาฉันที่โรงพักหน่อยสิ”

ปลายสายพูดอ้อแอ้ไม่เต็มเสียงนัก  ปลอบขวัญเบิกตาโพลงตื่นขึ้นมาทันที

“ได้ ๆ โรงพักไหนล่ะไหนล่ะ?"

ปลายสายบอก สน.ที่ตัวเองกำลังเจอสถานะการณ์เผชิญหน้ากับคู่กรณี

"เค ๆ เดี๋ยวฉันตามไป รอแป๊บนะ”

...

โรงพัก

“ไงล่ะมึง? ไหนล่ะแฟนมึงที่ถูกกูลวนลามอ่ะ?”

คู่กรณีกับเพื่อนหัวเราะเย้ยหยันชอบใจ  

สหรัฐหรือบอม ที่ใคร ๆ รู้จัก คือลูกชายเสี่ยรองที่มีอิทธิพลแถวนั้น มีเรื่องบ่อยจนตำรวจเองก็เอือมระอาเต็มทน

ชินทร์เงียบไม่โต้ตอบเพราะรู้ว่าหากโต้ตอบไปก็มีแต่เสียเปรียบ

“จะเอาไงก็ว่ามาเลย”

ชินทร์เหลืออด คู่กรณียิ้มกวนเลิกคิ้วขึ้นอย่างมีความคิด มือเกาคาง

“อันที่จริง ถ้ามึงยอมคุกเข่าขอโทษกู กูอาจจะก็ไม่เอาเรื่องก็ได้นะ หึ ๆ”

“ฝันไปเถอะมึง”

หน้าคมกัดฟันแทบพ่นน้ำลายใส่อีกฝ่าย 

“อ่ะๆๆๆ งั้นก็แล้วแต่มึงนะ กูอ่ะผู้ถูกกระทำ ใคร ๆ ก็รู้ ใคร ๆ ก็เห็น กล้องวงจรปิดก็มี ส่วนแฟนมึงที่ถูกลวนลามอ่ะ ไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็น กล้องก็ไม่มี มึงอาจโดนหลายข้อหานะ หึ ๆ”

รถยนต์ปลอบขวัญวิ่งมาถึงที่จอดรถของ สน. สาวอวบรีบกุลีกุจอลงจากรถกึ่งวิ่งกึ่งเดินมาหาชายหนุ่มอย่างกระหืดกระหอบ

“ชินทร์ ชินทร์ เป็นไงบ้าง? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า? ตายจริง เลือดออกที่จมูกด้วย หน้าก็ช้ำไปหมดเจ็บมากไหม?”

สองมือนุ่มนุ่มประคองใบหน้าชายหนุ่มให้หันไปมาอย่างเคยชิน มองหาร่องรอยบาดแผล ไม่สนใจคู่กรณี

“โอ้ โห!!!! หวานจนน้ำตาลทะลัก นี่ก็แฟนมึงเหรอวะ? ไม่ใช่ย่อยนะมึง มีหลายเมียซะด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆ”

คู่กรณีหัวเราะเย้ยหยันชอบใจขึ้นมาอีกครั้ง

“นี่!!!!! เค้าเป็นเพื่อนฉันย่ะ!!!!”

สาวอวบแหวใส่กลุ่มคู่กรณี

“อ้อ .. เหรอ??? ฮ่าๆๆๆ งั้น เค้าเป็นเพื่อน ส่วนพี่เป็นแฟนได้ไหมจ๊ะ? แม่สาวอวบอั๋นของพี่”

ไม่พูดเปล่ามือหนาตะปบเข้าที่ก้นขยำอย่างได้ใจ ต่อหน้าต่อตาตำรวจ

“หือออออ!!!! นี่แนะ”

ปลอบขวัญไม่ให้คู่กรณีแต๊ะอั๋งฟรี ๆ แทงเข่าเข้าไปที่เจ้าโลกของคู่กรณีต่อหน้าต่อตาตำรวจเช่นกัน

“โอ้ยยยย!!!! โอยยยย”

อีกฝ่ายหน้าแดงตัวงอลงทันทีพร้อมชี้หน้า อาฆาต พูดอะไรไม่ออก ตำรวจและชินทร์ถึงกับขันในท่าทีของสหรัฐ

“รู้จักปลอบขวัญน้อยไปสิ” ชินทร์คิดในใจ

“จะเอาไง ว่ามา!!!!” หญิงสาวไม่ให้เสียเวลา

“กราบตีนกูสิ!!!! แม่งร้ายทั้งผัวทั้งเมีย”

อีกฝ่ายตะคอก

“เอาเถอะคุณ ขอโทษพวกเขาไปเถอะ เรื่องจะได้จบ ๆ”

คุณตำรวจพูดขึ้น

“คุกเข่าขอโทษกู!! ทั้งคู่เลย เร็ว ๆ!! หากไม่อยากให้กูเอาเรื่องไอ้สัด”

ชินทร์กัดกรามแน่น ตรงปรี่เข้าไปจะชกอีกฝ่าย ปลอบขวัญขวางทางไว้

“ชินทร์ อย่า!!!! นั่งลงนะ ให้ทุกอย่างจบ เราขอร้อง สงสารคุณพ่อคุณแม่ นะ!!!!”

ปลอบขวัญกดชินทร์นั่งลง ตัวเองคุกเข่าตามลงไป

“ขอโทษ”

ทั้งสองพูดพร้อมกัน อีกฝ่ายทำเป็นไม่ได้ยิน

"ห๊ะ อะไรนะ?”

สหรัฐทำท่าทางว่าไม่ได้ยินเหงี่ยหูฟังทำหน้าตายียวน ชินทร์กัดกราม กำมือแน่น

“กูบอกขอโทษไง!!”

ชินทร์ลุกขึ้นตะคอกใส้คู่กรณี หันหลงเดินออกไปตรงจุดนั้นทันทีมุ่งหน้าไปที่รถปลอบขวัญอย่างรวดเร็ว คู่กรณีหัวเราะอย่างชอบใจ

“ฮ่าๆๆๆ ดูดิ งอนตุ๊บป่องเป็นผู้หญิงเลยว่ะ ฮ่าๆๆ นี่น้องสาว พี่จะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฝากบอกแฟนน้องด้วย เขามันมีไว้ให้ควาย อย่าให้ใครเอาไปสวมให้เลย ฮ่าๆๆๆๆ ว่าง ๆ เหงา ๆ ไม่มีใคร โทรหาพี่นะ พี่เด็ดกว่ามันแน่ เชื่อสิ ไม่งั้นแฟนมันอีกคน ไม่มาเล่นซ่อนหาในห้องน้ำกับพี่หรอก ฮ่าๆๆ”

สหรัฐยื่นกระดาษที่จดเบอร์โทรให้ปลอบขวัญ พร้อมพูดเป็นนัยที่ข้างหูปลอบขวัญ ปลอบขวัญตาเบิกโพรง ใช้มือปิดปากที่อ้าออกมา อีกฝ่ายเห็นปลอบขวัญไม่รับจึงยัดใส่มือ แล้วทำท่าเดินจากไป พร้อมหันมาตะโกนบอกปลอบขวัญอีกครั้งนึง แล้วยักไหล่

“แล้วพี่ก็นัดกับแฟนมันไปโรงแรม 3 ดาวแถวนี้แล้วด้วยนะ ไปแจมด้วยกันไหม? ฮ่าๆๆๆๆ”

ปลอบขวัญแทบอยากกระโดดถีบยอดหน้า รีบวิ่งลงมาที่รถ เห็นชินทร์กอดอกพิงประตูรถอยู่ก็รู้สึกเห็นใจมากที่ถูกมัญญ่าแฟนสาวที่คบกันมาเกือบปีนอกใจแถมนอกกายอีกต่างหาก 

ชินทร์รักมัญญ่ามาก คิดจะสร้างอนาคตร่วมกัน เพราะมัญาญ่าทั้งสวย รวย และ เก่ง มีบริษัทใหญ่โต เหมาะสมกับเขาทั้งหน้าที่การงาน และสังคม ต่างกับเธอที่เป็นเพียงลูกข้าราชการเกษียนแล้ว แม้จะมีสวนผลไม้เล็ก ๆ ที่ต่างจังหวัด ก็ไม่อาจคิดจะเปรียบตัวเองกับมัญญ่าได้ หากจะบอกชินทร์ เรื่องที่เขาสองคนนัดเข้าโรงแรมกัน ชินทร์ก็คงไม่ยอมรับฟังเป็นแน่ เพราะขนาดเห็นเขาออกมาจากห้องน้ำด้วยกัน ชินทร์ยังคงคิดว่าอีกฝ่ายแค่ลวนลามมัญญ่าอย่างเดียวเท่านั้น ปลอบขวัญได้ฟังเรื่องนี้จากตำรวจและเสียงยืนยันจากคู่กรณี แอบถอนหายใจเดินไปฝั่งประตูคนขับปลดล็อกรถ ชินทร์เปิดประตูฝั่งข้างคนขับขึ้นรถ ปรับเบาะนอนหลับตาอย่างเสียอารมณ์

“ไงบ้างแก? มีอะไรจะพูดกับฉันหรือเปล่า?” หญิงสาวเริ่มต้นบทสนทนาก่อน หลังจากที่ทั้งคู่เงียบใส่กันอยู่พักใหญ่จนปลอบขวัญอึดอัด

 “ไม่อ่ะ” ชินทร์ตอบสั้น ๆ

 “แล้วมัญญ่าไปไหนล่ะ? ทำไมไม่มาโรงพักด้วยกัน” ปลอบขวัญถามต่อ

“ทะเลาะกันบนรถ ระหว่างที่พาฉันมาโรงพัก เขาบอกว่าฉันวู่วามทำให้เกิดเรื่อง เขาเลยบอกไม่อยากยุ่ง ไม่อยากเป็นข่าว เลยปล่อยให้ฉันจัดการเรื่องคนเดียว..แต่มันก็จริงอย่างที่เขาว่าแหละ ถ้าฉันไม่ไปต่อยมันก่อนเรื่องก็คงไม่บานปลายอย่างนี้”

ชินทร์พูดแบบเซ็ง ๆ

“อืม..กลับคอนโดแกไหม??”

“ไม่อ่ะ”

"กลับบ้านไหม?”

หญิงสาวถามต่อ

"ไม่อ่ะ "

“งั้นไปไหน”

“ห้องแก”

แค่นั้นปลอบขวัญก็เข้าใจ

หญิงสาวแอบยิ้มดีใจ ขับรถตรงไปคอนโดของตัวเอง แม้จะหรูไม่เท่าของชินทร์ แต่ทุกอย่างก็ถือว่าอยู่ในระดับไฮคลาสกันเลยทีเดียว บ่อยครั้งที่ชินทร์จะมานอนพักห้องปลอบขวัญ แม้จะเป็นชายหญิง แต่เพราะชินทร์รู้สึกว่า เวลาอยู่กับปลอบขวัญแล้วสบายใจมาก ปลอบขวัญรู้ใจเขาที่สุด มากกว่าทุกคนเลยก็ว่าได้ แม้จะไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้ มันคืออะไรกันแน่? แต่ชินทร์ก็คอยระวังตัวเองเสมอ 

แม้มีหลายครั้งที่มีคนเข้ามาจีบปลอบขวัญ เพราะปลอบขวัญเป็นคนมีความมั่นใจ เขาจะรู้สึกไม่ชอบใจ และแสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของออกมาทันทีก็ตาม แต่เขาก็ยังคอยบอกตัวเองอยู่เสมอว่า นั่นคือเพื่อนที่เขาสนิทที่สุดเท่านั้น

ต่างจากปลอบขวัญที่หลงรักชินทร์จนหมดหัวใจตั้งแต่เจอกันครั้งแรก แม้ในตอนนั้นในใจจะมีพี่ตั้มอยู่ แต่เธอก็ค่อย ๆ ยอมรับความจริงว่า ไม่มีวันที่พี่ตั้มจะหันมารักเธออีกต่อไปแล้ว รู้ตัวอีกทีชินทร์ก็เข้ามาอยู่ในหัวใจเธอแทนพี่ตั้มตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

ปลอบขวัญยอมทำทุกอย่างที่ชินทร์ร้องขอ ขอเพียงแค่ให้มีชินทร์ อยู่ใกล้ ๆ ไม่ห่างหายไปไหนก็พอ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะใดก็ตาม ปลอบขวัญก็มีความสุขที่มีชินทร์อยู่ใกล้ ๆ แบบนี้ไม่เรียกร้อง ไม่ต้องการอะไร เต็มใจที่จะทำให้ 

ชินทร์เองก็รู้สึกอุ่นใจที่มีปลอบขวัญเป็นเพื่อนที่รู้ใจทุกอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ปลอบขวัญก็มักจะคอยแก้ปัญหาให้เขาได้เสมอ ไม่ว่าจะวางของไว้ตรงไหน รหัสเอทีเอ็มอะไร ทุกอย่างปลอบขวัญจัดการให้ได้หมด แม้จะมีแฟนกี่คนต่อกี่คน ก็ไม่มีใครเหมือนหรือเทียบเท่าปลอบขวัญเลย แม้แต่มัญญ่าเองที่เขากำลังจะแต่งงานด้วย เขารู้สึกรักและหวงแหนมัญญ่ามาก แต่ก็ไม่เท่ากับปลอบขวัญเลย

เมื่อถึงคอนโดของปลอบขวัญ สองคนเดินเข้าห้องพร้อมกัน ชินทร์สาวเท้าไปที่เตียงนุ่มของปลอบขวัญและทิ้งตัวลงที่อย่างถือวิสาสะหลับไปด้วยฤทธิ์สุรา ปลอบขวัญไม่เอ่ยคำใด ส่ายหัวเล็กน้อยยิ้มอย่างอุ่นใจ เดินไปอีกฝั่งห่มผ้านอนหลับตาไปอย่างง่ายดาย

...

โรงแรมสามดาว

“เป็นไงจ๊ะคนสวย?” สหรัฐทักทายอย่างคนคุ้นเคย

“ตกลงไปแจ้งความเหรอ? ให้รอตั้งนาน”

หญิงสาวร่างบางที่มีแต่ผ้าขนหนูผืนเดียวเท่านั้นที่คลุมกายไว้ นั่งอยู่บนเตียงสปริงอย่างดี ปั้นหน้างอใส่ทันทีที่อีกฝ่ายเข้ามา

“ใช่!!! เรื่องอะไร จะถูกกระทำฝ่ายเดียว”

อีกฝ่ายโกหกหน้าตาย

“แล้วชินทร์เป็นไงบ้าง?”

มัญญ่าถามด้วยความเป็นห่วง

“ไอ้หน้ามนนั่น มันก็นอนอยู่ในคุกน่ะสิถามได้ ข้อหาพยามฆ่าหนักนะคุณ!!!! แต่ไม่แน่นะ เย็น ๆ ผมอาจจะไปถอนแจ้งความก็ได้ หากตอนนี้ คุณจัดหนัก จัดเต็มให้ผมจนถึงใจ แล้วจะเอาอะไร ผมก็ยอมทั้งนั้น หึหึ” 

สหรัฐยังคงโกหกได้โล่ มือหนาเชยคางหญิงสาวให้เชิดขึ้น ปากหนาประกบเข้าปากสวยเรียวได้รูปอย่างรวดเร็ว บดขยี้อย่างกระหาย ลิ้นสากควานหารสสวาทของสวาทหญิงสาว ดูดดื่ม ผ้าขนหนูหลุดออกจากร่างบางอย่างรวดเร็ว สหรัฐยิ้มอย่างพอใจ บีบเค้นสองเต้าอย่างกระโหยกระหาย ผลักหญิงสาวล้มตัวลงนอน เขาไม่ปล่อยโอกาสหลุดลอย

มือหนายังคงควานหารสสวาทจากหญิงสาว สองเต้าแม้ไม่เท่าลูกมะพร้าวแต่ก็เต็มไม้เต็มมือ ผิวขาวนุ่มลื่น ตามผิวหอมน่ากัดแทะไปซะทุกสัดส่วน ตามฉบับของเล่นชิ้นใหม่ หญิงสาวที่ทอดสะพานให้เขาตอนที่แฟนเผลอ ใช้สายตาโปรยเสน่ห์ให้เขาตามไปที่ห้องน้ำอย่างรู้กัน แถมคิดจะฟันเขาแล้วทิ้งอีก ผู้หญิงแบบนี้เขาไม่เคยพบเจอ ก็ยิ่งน่าค้นหา ท้าทายผู้ชายที่เป็นพ่อปลาไหลอย่างเขาเข้าไปอีก

นิ้วยาวสอดแทรกเข้าที่กลีบกุหลาบเพื่อไปทักทายเกสรดอกไม้ น้ำราคะหยาดเยิ้ม ตอบรับคำทักทาย ไฟราคะลุกโชนทั่วร่างของคนสองคน นิ้วยาวสอดเข้าออกรวดเร็ว

 “อ่ะ!!! อือ!!!” 

หญิงสาวบิดตัว เสียวสะท้านขนลุกซู่ รสสวาทที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน ความร้อนแรง ความหื่นกระหายที่สหรัฐมอบให้ทำให้มัญญ่ากำลังติดกับดักราคะที่เขาวางไว้ อย่างถอนตัวไม่ขึ้น

“ชอบไหมจ๊ะคนสวย?”

สหรัฐชอบใจที่หญิงสาวตอบสนอง

“ชะ..ชอบ ชอบ ค่ะที่รัก โอววววว แทบขาดใจเลยค่ะ อื้ออออ”

เสียงสั่นระริก ใบหน้าเหยเก

“หึ..เป็นที่รักได้แล้วเหรอ? ไม่กี่ชั่วโมงยังเป็นคนแปลกหน้าอยู่เลย”

นิ้วยาวกดที่เกสรกุหลาบเข้าออกสลับรัวเร็ว

“ขะ..ค่ะ เรียกมัญญ่า นะคะ ตะ..ต่อไปนี้เรียกมัญญ่า อื้อออ!!!!”

หญิงสาวหลับตาพริ้มกำผ้าปูแน่น สหรัฐไม่รอช้าถอดนิ้วออก ถอดกางเกง รีบใส่ถุงยางให้กล่องดวงใจที่คับแน่นด้วยราคะ สอดใส่เข้าไปแทน

“โอ้ววววว!!!! ซี๊ดดดดด!!!!” มัญญ่าซี๊ดปากเหมือนกินพริกไปหลายเม็ด ยกสะโพกตอบรับ บทรักข้างเตียงทำให้มัญญ่ารู้สึกตื่นเต้น แปลกใหม่ สหรัฐคุกเข่าที่ขอบเตียง สะบัดสะโพกเร่าร้อนรุนแรง

“โอ้ววววว!!!! ฟิตเหลือเกินแม่คุณ ผัวไม่เอาบ้างเลยเหรอ โอวววว!!!!”

ความเสียวซ่าน และบีบรัดที่กล่องดวงใจ ทำให้สหรัฐครางออกมาอย่างสุขล้น กระแทกสะโพกอย่างไม่กลัวมดลูกหญิงสาวพัง

'แจะ แจะ แจะ แจะ ตับ ตับ ตับ' 

เสียงจังหวะรักของทั้งสองคนดังสนั่นลั่นห้อง มัญญ่าครางออกมาอย่างไม่กลัวใครได้ยิน

“โอ้วววว!!!! โอ โอ อีกนิดที่รักจ๋า อีกนิดเดียว จะเสร็จแล้ว เร็วหน่อย เร็วหน่อย โอ้ยยยย!!!!”

มัญญ่ากำผ้าปูแน่นหลับตาพลิ้ม ถึงสวรรค์ฝั่งสวาทที่สองคนวาดไว้ก่อน

“ถึงแล้วเหรอ?? รออีกนิด อืมมมมม!!!! รออีกนิด”

สหรัฐกัดฟันกระแทกสะโพกรัวเร็ว

“โอ้วววววว .. ซี๊ดดดดดดด” สหรัฐซี๊ดปาก แหงนหน้ามองเพดากระตุกสะโพกอีกสองครั้งอย่างแรง ไม่แช่ไว้นานถอดกล่องดวงใจออก น้ำราคะพุ่งเต็มถุงป้องกัน ดึงออกใส่ถังขยะ เดินตรงไปห้องน้ำ

“ขออาบน้ำก่อน เดี๋ยวมาต่ออีกรอบ”

มัญญ่าเหนื่อยหอบหลับตาพลิ้มในหัวมึนงงและโล่ง รู้สึกง่วงขึ้นมาทันที พลิกตัวนอนตะแคงที่ขอบเตียง สติหลุดลอย ไม่ถึง 10 นาที มัญญ่าก็ต้องสะดุ้งเฮือกลืมตาตื่น ดวงตาเบิกโพลง เมื่อรู้สึกว่ามีก้อนเนื้อแข็งคับ และเย็นกำลังสอดใส่เข้ามาที่กลีบกุหลาบอีกครั้ง

“อ่ะ!!!!...โอววววววว!!!!..ซี๊ดดดดด!!!!” 

ความเสียวสะท้านที่กลีบกุหลาบและเกสร ก้อนเนื้อใหญ่ที่เสียดสีกับเกสรกุหลาบ ในท่านอนตะแคงซ้ายและขาขวาถูกยกขึ้น ซึ่งฝ่ายชายอยู่ด้านหลัง สหรัฐซอยสะโพกถี่ยิบ มืออีกข้างก็บีบเค้นสองเต้าอย่างเมามัน คว้าหน้าหญิงสาวให้หันมาจูบอย่างดูดดื่ม มัญญ่าครางอยู่ในลำคอ .. บทเพลงราคะ ยังบรรเลงกันอย่างต่อเนื่องโดยที่ไม่มีฝ่ายใดรู้สึกละอายแก่ใจ หรือรู้สึกผิดแต่อย่างใด ไม่มีใครเกรงกลัวต่อบาปที่ทำลงไปแม่แต่น้อย