ตอนที่5 | วันเกิดแฟนของน้องชาย

อลิสกับชะเอมหายออกไปเดินเล่นกันที่ริมชายหาดประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง พอเมื่อเธอกลับมาก็รีบขึ้นมาบนเตียงนอนทันที เพราะอากาศข้างนอกยังค่อนข้างแดดร้อนอยู่ด้วย ความเพลียจึงทำให้เธอเผลอหลับไป

เมื่อเห็นว่าเธอหลับไปแล้ว สายฟ้าเดินมาเคาะประตูห้องของชะเอม หญิงสาวเดินมาเปิดประตูให้เขา ไม่รอช้าเขาจึงได้พูดขึ้น

“ชะเอม เราช่วยไปซื้อของและก็ซื้อเค้กแทนพี่หน่อยได้มั้ยครับ”

“เค้กเหรอคะ” ชะเอมทำใบหน้างุนงงเอ่ยปากถามกลับไปยังพี่สายฟ้าอย่างคนที่ลืมในวันเกิดของเพื่อนสนิทตนเอง

“ใช่ครับ วันนี้วันเกิดอลิส” สายฟ้ายิ้มรับพร้อมกับเฉลยว่าวันนี้คือวันเกิดของอลิสเพื่อนสนิทของเธอเอง

“เออจริงด้วย! ลืมได้ไงเนี่ย งั้นได้เลยค่ะพี่ เดี๋ยวชะเอมจัดการให้” ชะเอมเบิกตาโตอย่างตกใจ พอพี่สายฟ้าบอกว่าวันนี้เป็นวันเกิดของอลิส เธอก็จำขึ้นมาได้ทันที ยิ้มตอบกลับไปพร้อมกับบอกว่าจะจัดการเรื่องเค้กให้เรียบร้อยและระหว่างที่พูดคุยกันอยู่พายุก็ได้เดินออกมาพอดี

“ขอบคุณครับ พายุ มึงช่วยไปเป็นเพื่อนน้องชะเอมหน่อย” สายฟ้าหันไปมองสบตากับพี่ชายเมื่อทุกอย่างได้เป็นไปตามแผนที่วางเอาไว้ เอ่ยปากพูดให้พายุช่วยไปเป็นเพื่อนชะเอมหน่อย

“เอ่อ ไม่ต้องก็ได้ค่ะ ชะเอมขับรถไปคนเดียวได้ สบายมาก” ชะเอมที่เป็นคนขี้เกรงใจคนจึงได้รีบพูดตอบปฏิเสธไปยังพี่สายฟ้า เธอยังบอกอีกว่าเธอนั้นขับรถได้สบายมาก ไปคนเดียวได้สบาย

“คนโตบอกให้ทำอะไรก็ทำเถอะ ตามมา ฉันจะไปรอที่รถ” พายุที่กลัวว่าแผนการณ์จะล้มเหลวจึงได้รีบพูดออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบแล้วรีบเดินออกไปจากตรงบริเวณตรงนั้น ชะเอมกรอกตามองบนแต่ก็ยอมเดินตามพี่พายุออกไปขึ้นรถ

19.00น.

อลิสตื่นมาได้สักพักใหญ่แล้วแต่เธอโดนชายหนุ่มเล่นงานอยู่จึงทำให้ออกมาช้า เธออาบน้ำแต่งตัวและออกมาพร้อมกับสายฟ้าและเจ้าแซลมอน แมวน้อยแสนน่ารักที่สายฟ้าเป็นคนซื้อให้กับเธอ

“วันนี้มีปิ้งย่างอาหารทะเล” ชะเอมที่กำลังปิ้งย่างกุ้ง ปลาหมึกอยู่ก็เงยหน้าบอกไปยังอลิส พร้อมกับกวักมือเรียกอลิสให้เข้าไปหาเธอ

"มาฉันช่วยแก" อลิสส่งยิ้มหวานจนแก้มปริแล้วรีบเดินเข้าไปหาเพื่อนสนิททันที

Happy birthday to you

Happy birthday to you

Happy birthday

Happy birthday

Happy birthday to you

สายฟ้าได้ถือเค้กเข้ามาแล้วร้องเพลงอวยพรวันเกิดให้กับเธอ

“แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะคนสวย” เขาเดินถือเค้กแล้วเดินเข้าไปหาเธอพร้อมกับส่งยิ้มละมุนแววตาหวานซึ้ง

"เป่าเค้กเลย"

“ฮึก..พี่ ขอบคุณนะคะ” อลิสดีใจที่เขารู้วันเกิดของเธอ ตัวเธอเองลืมไปสนิทเลยว่าวันนี้คือวันเกิดเพราะมัวแต่ดีใจที่ได้มาทะเล เธอก้มลงไปเป่าเทียนจนดับทั้งหมด

“แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะแก ส่วนของขวัญ เอาไว้ให้พวกเรากลับไปกรุงเทพก่อนนะ” ชะเอมอวยพรวันเกิดให้อลิสพร้อมกับโอบกอดร่างบางของเพื่อนสนิทเอาไว้

“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ครับน้องอลิส มีความสุขมากๆ อยู่กับน้องชายพี่ไปนานๆนะ” พายุก็ได้อวยพรวันเกิดเธอด้วยเช่นกันและไม่ลืมที่จะแซวหยอกล้อไปยังเธอ

“ขอบคุณค่ะพี่พายุ” อลิสไม่ลืมที่ยกมือพูดขอบคุณไปยังพี่ชายของแฟนเธอ

"วันนี้เต็มที่ได้เลยนะ เดี๋ยวฉันดูแลเธอเอง" สายฟ้าพูดขึ้นหันมองไปยังอลิสว่าให้เธอจัดเต็มได้เต็มที่ เขารู้ว่าเธอคออ่อน

"ค่ะ พี่น่ารักที่สุด" อลิสยกยิ้มให้กับสายฟ้า เธอเอื้อมตัวไปหอมแก้มขาวของชายหนุ่ม

1ชั่วโมงถัดมา

“ไม่มาว อลิสมาชนแก้วเร็ว” เสียงยานของชะเอมพูดขึ้น เธอที่ว่าคอแข็งก็ยังมีสภาพเมาเละเทะขนาดนี้ แล้วอลิสของเขาจะไปเหลืออะไร

"เดี๋ยวกูเอาเมียกูไปนอนก่อนนะ ฝากมึงดูแลเพื่อนเมียกูที" สายฟ้าอุ้มอลิสที่เมาสลบไสลไม่ได้สติ หันไปพูดกับพี่ชายให้ช่วยดูแลเพื่อนสนิทของอลิสด้วย

"อืม" พายุตอบรับคำขอของน้องชาย เขาประคองร่างบางของชะเอมขึ้นมา

"ปล่อยย จะนอนตรงนี้" ชะเอมที่ตอนนี้เมามายไม่ได้สติก็พูดออกมา เธอทิ้งตัวลงหมายจะนอนที่พื้นจริงๆ

“ยัยเด็กนี่..ลุกมาให้ไว”

หญิงสาวลืมตามองด้วยตาที่พร่าเบลอพะอืดพะอมคับคล้ายคับคลาว่าอยากจะอ้วก เธอจับเข้าที่ไหล่แกร่งของชายหนุ่มมาเฟีย

“เห้ย! อย่านะยัยเด็กบ้า” พายุเหมือนจะรู้ว่าชะเอมนั้นกำลังจะอ้วกจึงได้พูดห้ามคนเมาออกมาอย่างรู้ทัน

แหวะ! แต่มันห้ามกันได้ซะที่ไหน

หญิงสาวตัวเล็ก เธออ้วกใส่เสื้อของเขาเต็มไปหมด กลิ่นอ้วกลอยคละคลุ้งเต็มตัวเขาไปหมดแล้วและเจ้าตัวก็สลบไปแล้วด้วยนี่สิ

“กูอยากจะบ้าตาย อะไรจะซวยขนาดนี้” พายุถึงขั้นกุมขมับเกิดมาไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเขามาก่อนและเสื้อตัวที่เขาสวมใส่อยู่มันก็เป็นเสื้อตัวโปรดของเขาเสียด้วย แต่ก็นะทำอะไรไม่ได้ทำได้แค่พูดบ่นอยู่คนเดียว ก็ยายเด็กนี่หลับไปแล้ว

พายุอุ้มร่างบางของชะเอมขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขนแล้วพาเธอเดินไปยังห้องพักของตัวเธอเอง มือข้างนึงเอื้อมไปบิดลูกบิดประตูห้องของเธอ แต่มันดันล็อค

“นี่ ตื่นๆ กุญแจห้องอยู่ไหน” พายุหันมามองใบหน้ารูปไข่ของคนเมาที่หลับไหลไม่ได้สติอยู่ไม่มาจะถามอะไรไปเธอก็คงจะไม่ตื่นมาตอบเขาอยู่ดี ให้เดากุญแจก็น่าจะอยู่ในกางเกงของยัยเด็กนี่นั่นแหละ

เขาจึงได้ตัดสินใจพาชะเอมไปยังห้องพักของเขาก่อน เมื่อเข้ามาภายในห้องเขาแล้ว เขาพาเธอมาวางบนเตียงนอนแล้วตัวเขาเองนั้นก็ได้เดินไปหยิบเสื้อผ้าเสื้อยืดสีดำกับกางเกงขาสั้นชุดสำหรับนอนแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำชำระล้างร่างกาย

10นาทีผ่านไป

พายุก็ได้เดินออกมาจากห้องน้ำอย่างคนที่สบายใจเพราะเขานั้นได้อาบน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้วไม่มีกลิ่นเหม็นอ้วนชวนอาเจียนอีกต่อไปแล้ว ร่างหนามองไปหญิงสาวตัวเล็กที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียงนอนของเขา

เขาย่างก้าวขึ้นไปบนเตียงนอนมองสำรวจร่างกายของเธอ ดูแล้วกุญแจก็น่าจะอยู่ที่กระเป๋ากางเกงของเธอนั่นแหละ ไม่รอช้าชายหนุ่มย่อตัวนั่งลงข้างๆกายเธอแล้วค่อยๆล้วงมือเข้าไปที่กระเป๋ากางเกงขาสั้นของเธอ

หมับ!

ชะเอมที่อยู่ดีๆก็ลืมตาขึ้นมา เธอใช้มือเรียวจับเข้าไปที่ท่อนแขนของพายุจนทำให้เขาตกใจอยู่ไม่น้อย หญิงสาวปรือตามองไปยังพายุ เธอยังคงอยู่ในฤทธิ์ของแอลกอฮอล์อยู่และที่รู้สึกตัวขึ้นมาก็เพราะว่าตัวเธอนั้นร้อน

“ทำไมร้อนจาง” เสียงหวานเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ยาน มองไปทางไหนก็ดูจะเบลอๆไปหมด ชะเอมหยัดกายลุกขึ้น เธอพยายามจะถอดเสื้อชั้นในของเธอเองเพราะมันทำให้รู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก เธอเมาจนไม่เห็นด้วยซ้ำว่ายังมีชายหนุ่มรุ่นพี่นั้นอยู่ในห้องนี้ด้วยกันกับเธอ

“ทำอะไรของเธอ ยัยเด็กบ้า” พายุที่เห็นว่าหญิงสาวตรงหน้ากำลังที่จะพยายามถอดเสื้อชั้นในก็รีบหันไปทางอื่นและไม่ลืมที่จะพูดบ่นออกมาอย่างคนที่ลืมตัว

“ค่อยยังชัวร์ ถอดออกแล้วสบายจัง” ชะเอมที่ยังคงเมาอยู่เมื่อได้ถอดเสื้อชั้นในออกแล้วก็รู้สึกดีเบาสบาย โดยที่เธอนั้นไม่ได้สนใจไปคำด่าของชายหนุ่มรุ่นพี่ร่วมห้องเลยแม้แต่น้อย จากนั้นชะเอมก็ค่อยๆนอนลงดังเดิมนอนลงที่หมอนของเขา

“นี่ยัยเด็กบ้า ตื่นแล้วก็กลับไปนอนที่ห้องของเธอซะ” พายุตะคอกเสียงใส่คนเมาอีกครั้งอย่างคนที่เหลืออด เธอกำลังนอนที่เตียงและหมอนที่มันควรจะเป็นเขาที่ได้นอนคนเดียวถึงจะถูก

“อืม อลิสอย่าบ่นมากน่า เดี๋ยวแก่เร็วนะ” คนเมารับรู้ถึงเสียงบ่นที่หลุดออกมาจากปากของชายหนุ่มแต่เธอนึกว่ามันเป็นเสียงของอลิส เพื่อนสาวของเธอ ชะเอมจึงได้พูดตอบกลับไป

“พูดบ้าอะไรของเธอ” พายุเริ่มไม่พอใจชะเอมเข้าไปใหญ่ เขาไม่ชอบความวุ่นวายแบบนี้ ไม่ชอบเลย

“มานี่ มานอน อย่าพูดมาก ฉันง่วง” ชะเอมที่คิดว่าพายุนั้นเป็นเพื่อนสนิทของเธอจึงได้ดึงแขนของเขาให้ล้มตัวลงนอนข้างๆเธอพร้อมกับเริ่มกอดก่ายไปยังร่างหนาของชายหนุ่ม

“นี่ออกไปให้ห่างฉัน!” พายุตกใจเบิกตาโตตะลึงไปกับการกระทำของชะเอม ออกคำสั่งเสียงแข็งว่าให้คนเมารีบออกห่างจากร่างกายเขา

“อืม ไม่เอาน่า แกเปิดแอร์เย็นไป ฉันหนาว” คนเมาไม่มีสติและคิดว่าพายุเป็นเพื่อนก็ได้พูดขึ้นอีกครั้ง เธอขยับกายแนบชิดไปทุกสัดส่วนเลยก็ว่าได้ เพราะอากาศจากอุณหภูมิแอร์มันหนาวทำให้เธอนอนบดเบียดแนบชิดกายไปยังเขา