EP 12 : ต้องการเอาชนะ

ตอนที่ 12 : ต้องการเอาชนะ

"สามแสนปอนด์" น้ำเสียงเข้มพูดขึ้นตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอเปิดให้ประมูลราคา ไม่จำเป็นต้องรีรออีกต่อไป ไม่จำเป็นต้องดูละครเหมือนครั้งก่อน เพราะครั้งนี้เขาต้องการเอาคืนเธอ

"โห่...แม่เจ้า"

"ไอ้หนุ่มนั่นลูกใครวะ แม่งประมูลคราวเดียวแพงขนาดนั้น ใครจะสู้กับมันได้"

"เสียอารมณ์ฉิบหาย อุตส่าห์จะมาดูน้องมาเบลล์เต้นยั่วให้นานกว่านี้ ใครจะสู้กับมันได้วะ"

"เดี๋ยวนะ นั่นมันคนเดียวกับอาทิตย์ที่แล้วที่มันประมูลมาเบลล์ไปนิ หรือว่าแม่งติดใจวะ"

เพียงแค่ฉันเริ่มการประมูล เสียงของผู้ชายที่คุ้นเคยเมื่อครั้งก่อนก็รีบประมูลด้วยมูลค่าที่สูง จำนวนเงินที่เขาประมูลบ่งบอกว่าเขาต้องการให้ฉันไปปรนนิบัติเขา และเชื่อว่าการปรนนิบัติครั้งนี้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนอาทิตย์ที่แล้วแน่ ดวงตากลมโตจ้องมองชายหนุ่มใบหน้าคมคายด้วยรอยยิ้มอย่างยั่วยวน ทั้งที่ในใจกำลังสวนทาง

‘อีตาบ้านี่ไม่จบอย่างที่ฉันคิดจริงๆ’

"มึงสุดวะไอ้ลิกซ์ สองอาทิตย์มานี้มึงเสียเงินให้ผู้หญิงคนนี้ไปหลายล้าน"

"เวลาคิดบัญชีกูก็ต้องเอาคืนให้คุ้ม" ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มมุมปาก วันนี้ไม่มีทางที่เขาจะแพ้เธอ คนที่จะสลบคาอกก็ต้องเป็นเธอเท่านั้นไม่ใช่เขา

"มีใครจะสู้หนุ่มหล่อบาดใจคนนี้ไหมคะ เบลล์จะนับแล้วนะคะ"

ผู้คนที่อยู่ภายในร้านเหล้าของฉันต่างมองหน้ากันและชะเง้อมองคนอื่นเหมือนอยากรู้ว่าใครจะประมูลต่อผู้ชายที่ชื่อเอลิกซ์ และฉันก็อยากเห็นสงครามการประมูลนั้นอยากเห็นว่าคนอย่างเขาจะสู้ได้อีกหรือเปล่า แต่ลึกๆก็รู้แล้วว่ายังไงก็ไม่มีใครสู้เพราะยอดประมูลที่สูงลิบ สามแสนปอนด์ถ้าตีเป็นเงินไทยก็สิบสามล้านบาทไปแล้ว

ใครมันจะบ้าเอาเงินสิบสามล้านบาทมาประมูลเรื่องผู้หญิง มีแค่คนโง่อย่างเขานั่นแหละ...ไอ้น่าโง่ ฉันจะทำให้นายโง่ซ้ำโง่ซ้อน

"สามแสนปอนด์ครั้งที่หนึ่ง..."

"สามแสนปอนด์ครั้งที่สอง..."

และก็ไม่มีวี่แววว่าใครจะประมูลต่อเขาแม้แต่คนเดียว ดวงตากลมโตมองไปรอบๆร้านแต่ทุกคนก็กำลังส่ายหัวแสดงถึงความเสียดาย

"สามแสนปอนด์ครั้งที่สาม"

ในที่สุดมาเบลล์ก็ปิดการประมูลทั้งเหล้าที่เป็นสูตรพิเศษและปิดประมูลตัวเองที่ต้องไปปรนนิบัติผู้ชายที่ไม่ถูกชะตา และรู้ดีว่าผู้ชายคนนั้นต้องการเอาคืน

โต๊ะวีไอพี

เอลิกซ์มานั่งในพื้นที่ที่คุ้นเคย พลางรอบยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ สายตาคมกริบมองเหล้าราคาแพงที่วางอยู่ตรงหน้า เป็นเหล้าที่แรงที่สุดของร้านที่เขาเป็นคนสั่งเข้ามาเอง

"มาเบลล์แม่เสือสาวจะกลายเป็นแมวส้มก็วันนี้แหละ"

ตึก ตึก ตึก

เสียงรองเท้าส้นสูงดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ทำให้เอลิกซ์ปรายตามองบุคคลที่กำลังเดินเข้ามา ท่อนแขนแกร่งยกพลาดบนโซฟา แผ่นหลังแกร่งเอนกายพิงเบาะหนัง แสดงท่าทางสบายใจและรอให้อีกคนเข้ามานั่งข้างๆ

ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มเมื่อร่างสวยเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าและวางแก้วเหล้าที่เธอเป็นคนชงเองอยู่บนเวทีลงบนโต๊ะกระจกตรงหน้า

"วันนี้สีเหล้าไม่เหมือนวันนั้นเลยนะครับ"

"สูตรพิเศษค่ะ เบลล์คิดค้นสูตรใหม่เมื่อไม่นานนี้เอง และก็เป็นคุณเอลิกซ์คนแรกซะด้วยที่จะได้ชิมมัน" ฉันพูดด้วยรอยยิ้มและเดินเข้าไปนั่งแนบชิดกับชายหนุ่ม ไม่จำเป็นต้องแนะนำอะไรเยอะ เพราะทั้งฉันกับเขาเราเคยเจอกันมาแล้ว

ใบหน้าหวานเอียงไปซบบ่าแกร่ง มือเรียวเล็กลูบไล้ตามแผงอกแกร่งอย่างยั่วยวน กลิ่นน้ำหอมที่เป็นเอกลักษณ์ของเขารอยเข้ามาแตะจมูก

"ขอบคุณนะคะที่สนใจในตัวเบลล์ ทำให้คุณยอมเสียเงินจำนวนมหาศาลเพื่อให้เราอยู่ใกล้ชิดกัน"

"ถ้าไม่ใช่คุณมาเบลล์ผมก็ไม่ยอมเสียเงินขนาดนั้นหรอกครับ ผมอยากใกล้ชิดและแนบเนื้อกับคุณมาเบลล์" เอลิกซ์มองหญิงสาวที่กำลังออเซาะและยกยิ้มมุมปาก

"งั้นถ้าไม่เสียเวลาเรามาดื่มด้วยกันไหมคะ เบลล์เห็นว่าคุณสั่งเหล้าที่แรงที่สุดเท่าที่ร้านมีมาด้วย กะจะมอมเบลล์เหรอคะ"

"ใช่ครับ ผมอยากจะมอมคุณแบบคาอกเลย"

"ตอบตรงจังเลยนะคะ แบบนี้เบลล์ชอบ" ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าเหล้าที่วางอยู่ตรงหน้ามันแรงแค่ไหน เพราะส่วนผสมในแก้วของฉันก็มีเหล้ายี่ห้อนี้อยู่เหมือนกัน

เอลิกซ์ละออกจากตัวมาเบลล์ และเอื้อมไปหยิบเหล้าราคาแพงมารินใส่แก้วจนเกือบเต็ม

"เสียดายนะครับที่วันนั้นผมฟื้นขึ้นมาแล้วไม่เจอคุณมาเบลล์"

"เบลล์ก็เสียดายเหมือนกันค่ะ เบลล์เห็นคุณหลับไปก็เลยเรียกให้เพื่อนคุณมารับ วันนี้หวังว่าเราจะได้ดื่มกันยาวๆนะคะ และถ้าถึงใจเราคงได้ไปต่อกัน"

เอลิกซ์ไม่ได้ตอบกลับแต่ริมฝีปากหนายกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

‘นางแม่มดตัวแสบ ฉันจะทำให้เธอล้มคาอกฉัน แต่ถ้าเป็นฉันจะไม่ให้เพื่อนมารับกลับ ฉันจะพาเธอไปขึ้นสวรรค์ที่เตียงนอนนุ่มๆ’

"แก้วนี้สำหรับคุณมาเบลล์ครับ"

"แก้วนี้สำหรับคุณเอลิกซ์ค่ะ"

ทั้งเขาและเธอยื่นแก้วเหล้าสลับกันและทั้งคู่ก็จัดการกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้วในคราวเดียว

กึก

แก้วเหล้าของทั้งสองคนวางกระทบกับโต๊ะกระจกจนเกิดเสียง สายตาคมและสายตาหวานหยาดเยิ้มประสานกัน เผยรอยยิ้มที่แสดงออกถึงความพึงพอใจให้แก่กันและกลับมานั่งคลอเคลียกันแบบเดิม

‘ร้อนท้องไปหมดแล้ว ฉันอยากจะเอามือบีบคอนายให้ตายตั้งแต่ตอนนี้’

"รสชาติเหล้าสูตรใหม่ของเบลล์ถึงใจคุณเอลิกซ์ไหมคะ"

"ถึงใจมากเลยครับ รู้สึกว่าจะถึงใจกว่ารอบแรกที่คุณมาเบลล์ให้ผมดื่ม" เอลิกซ์รับรู้ได้ตั้งแต่อึกแรกที่กระดกเข้าปาก ถึงแม้กลิ่นมันจะหอมหวานแต่แฝงไปด้วยยาพิษที่ตั้งใจและจงใจมอมเขา เชื่อว่าคนอย่างเธอรู้อยู่แล้วว่าวันนี้เขาจะต้องประมูลเธอได้และเอาคืนเธอ

ยอมรับเลยว่าเหล้าสูตรของมาเบลล์ทำให้ร่างกายเริ่มสั่งการแปลกไป อาการแปลกๆที่ไม่ค่อยได้เจอนักเริ่มปะทุขึ้น สายตาคมเริ่มมองเห็นภาพซ้อนอีกครั้ง ริมฝีปากหนายกยิ้มอย่างชอบใจกับอาการตัวเอง พลางสะบัดหัวเบาๆเหมือนต้องการให้อีกคนในอ้อมกอดรับรู้

"เป็นอะไรหรือเปล่าคะ อย่าบอกนะคะว่าจะเป็นเหมือนเดิม เบลล์ยังอยากคุยกับคุณเอลิกซ์ไปอีกนานๆ"

"แค่มึนนิดหน่อยครับ"

"นิดหน่อยเองเหรอคะ"

"ดูเหมือนคุณมาเบลล์จะอยากให้ผมเมาจนสลบเลยนะครับ"

"คิดเองเออเอง เดี๋ยวเบลล์จะช่วยให้คุณเอลิกซ์ผ่อนคลายค่ะ" มาเบลล์เขยิบตัวขึ้นมานั่งบนหน้าตักแกร่งอยู่ในท่าคร่อม แขนเรียวยาวคล้องคอเขาไว้หลวมๆ และก้มใบหน้าเข้าไปซุกไซร้ลำคอของชายหนุ่มอย่างยั่วยวน

มือหนาของเอลิกซ์บีบบั้นท้ายงอนสวยเพื่อบ่งบอกถึงความเสียวซ่านกับการกระทำของเธอ

"แบบนั้น...แต่ผมชอบแบบนี้มากกว่า"

พรึบ

แต่แล้วใบหน้าคมคายก็มุดไปที่หน้าอกขนาดใหญ่และซุกไซร้เนินภูเขาทั้งสองลูก ริมฝีปากหนากดจูบและดูดดึงบนเนินหน้าอกอวบอิ่ม

"อ่า..." มาเบลล์เชิดหน้าเปล่งเสียงออกมาเบาๆ เล็บจิกเข้าที่บ่าแกร่งเมื่อถูกสัมผัสบนเนินอก การกระทำของเอลิกซ์ทำให้ร่างกายฉันตอบสนองอย่างหนัก ไม่เคยมีใครทำให้ฉันรู้สึกแบบนี้ หรือเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ทำให้ร่างกายฉันรุ่มร้อนจนอยากจะถอดออก

แต่ก็ต้องเรียกสติกลับมาเมื่อริมฝีปากหนากำลังจะดึงซิลิโคนที่แปะหัวนมออก แค่ริมฝีปากนั้นใกล้จุดสวาทก็ทำเอาฉันกัดปากตัวเองแน่น และหวังให้เหล้าสูตรพิเศษออกฤทธิ์สักที...

คิ้วเรียงสวยขมวดเล็กน้อยราวกับความคิดสั่งได้เมื่อคนที่กำลังสารวนอยู่กับเนินอกหยุดการกระทำลง ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มอย่างชอบใจและค่อยๆดันร่างแกร่งออกให้พิงกับเบาะหนัง

"ขอซิลิโคนฉันคืนนะคะ" มาเบลล์ดึงซิลิโคนที่คาปากชายหนุ่มออก และกลับมาติดที่ยอดประทุมถันทันที

มือเรียวเล็กเกลี่ยไปตามกรอบใบหน้าคมคาย พอได้เห็นใบหน้าของเอลิกซ์ใกล้ๆ ทำให้รู้ว่าเขาคือผู้ชายที่เพอร์เฟคคนหนึ่งเลย ใบหน้าหวานโน้มเข้าไปใกล้ติ่งหู

"ฝันดีอีกครั้งนะคะ"

"หึ ฝันดีเช่นกันครับ"

พรึบ

ในเพียงเสี้ยววินาที ท่อนแขนแกร่งรัดลำตัวอรชรไว้แน่นและจัดการพลิกตัวให้เธอลงมานอนราบบนโซฟาตัวยาว และร่างสูงก็ขึ้นคร่อมทันที เป็นครั้งแรกที่เอลิกซ์เห็นสีหน้าตกใจของมาเบลล์

"อ๊ะ! คุณ" ดวงตากลมโตเบิกตาโพลงด้วยความตกใจอย่างลืมตัวที่อยู่ดีๆคนที่คิดว่าหลับไปแล้วก็ฟื้นขึ้นมาราวกับแกล้ง

‘แกล้งฉันงั้นเหรอ...’

"แปลกใจสินะ คนอย่างฉันไม่มีทางโง่เป็นรอบที่สอง ฉันเสียให้เธอไปเยอะมาเบลล์ แค่มานั่งดื่มและถูกเธอมอมมันดูง่ายเกินไป"

"หึ...รู้สึกว่าเราไม่จำเป็นต้องพูดจาสุภาพกันแล้วนะคะ"

"ไม่จำเป็น มารยาของเธอใช้กับฉันไม่ได้"

"แต่ก็พลาดไปแล้วหนึ่งครั้ง ถ้าครั้งนี้ฉันพลาดก็ถือว่าเท่ากัน อย่าคิดว่าตัวชนะสิ" มาเบลล์ตอบกลับแบบไม่เกรงกลัว จากความตกใจที่แสดงให้เห็นอยู่ก่อนหน้าแปลเปลี่ยนเป็นสายตาต่อสู้และแข็งกร้าวกล้าเผชิญหน้าทันที

คำพูดยอกย้อนของมาเบลล์ทำเอาเอลิกซ์กัดสันกรามแน่นด้วยอารมณ์ที่คลุกกรุ่น ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนโต้ตอบจนน่าหงุดหงิดขนาดนี้มาก่อน