ประธานเย็นชา ยัยซุปตาร์ที่รัก

ณ อาคารแห่งหนึ่ง ภายในกระทรวงวัฒนธรรม

"ขอแสดงความยินดีกับนักแสดงดาวรุ่งยอดนิยมประจำปี2020 คุณ นิรา นิรันนุกุล นักแสดงนำหญิงจากละครเรื่อง แก้วใจ จากบท

แก้วใจ ด้วยนะครับ " พิธีกรชายประกาศรางวัล พร้อมทั้งแนะนำผลงานของผู้ได้รับรางวัลด้วยน้ำเสียงยินดี พร้อมกับปรบมือแสดงความยินดีและเพื่อเชิญผู้ที่เขาเอ่ยชื่อเอ่ยนามออกไปขึ้นมารับรางวัลบนเวที

กล้องพร้อมสปอตไลท์ค่อยๆแพนไปหานางเอกสาวซึ่งนั่งอยู่ด้านล่างเวทีข้างพระเอกของเรื่องและผู้กำกับ เธอค่อยๆยืนขึ้นพร้อมทั้งยกมือไหว้ผู้จัด ผู้กำกับ และเพื่อนดารารวมไปถึงเหล่าแฟนคลับด้านหลังที่มาเชียร์เธอด้วยความตื่นเต้น วันนี้นางเอกสาวแต่งกายด้วยชุดราตรีเกาะอกสีน้ำเงิน อวดลำคอระหง ไหล่ผึ่งผาย และแผ่นหลังอันขาวเนียน วันนี้นิราสวยสะดุดตาคนรอบข้างทุกคน ด้วยความสวยใสๆ ไม่

เสแสร้ง นิราจึงเป็นดาราที่ได้รับความเอ็นดูจากผู้ใหญ่ เพื่อนร่วมวงการ และแฟนคลับ

หลังจากเธอไหว้เสร็จ เธอก็เดินไปขึ้นเวทีรับรางวัลอันทรงเกียรติอย่างสง่างาม ก่อนจะก้าวไปยืนกลางเวที เพื่อกล่าวขอบคุณผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทุกคน

" ก่อนอื่นนิรา ต้องขอบคุณทุกแรงสนับสนุน ที่ทำให้นิราได้รับรางวัลในวันนี้ ขอขอบคุณผู้จัดพี่อี๊ด ผู้กำกับพี่โอน ขอบคุณพี่ๆและเพื่อนๆนักแสดง ทีมงานกองละคร และที่ขาดไม่ได้เลยคือแฟนแฟนที่รักและสนับสนุนนิรามาตลอด"จบคำนี้เหล่าแฟนคลับของเธอก็กรี๊ดลั่นสนั่นฮอลล์

" พวกเราจะรักและสนับสนุนหนูนาตลอดไป" สิ้นเสียงแฟนคลับนิราก็แทบจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ไหว ก่อนจะกล่าวออกมาอีกครั้งเพื่อปิดท้ายก่อนลงจากเวที

"ขอขอบคุณทุกคนจากใจจริงๆค่ะที่รักและเอ็นดูนิรา ถ้าไม่มีทุกคนในวันนั้นก็คงไม่มีนิราในวันนี้ นิราจะพยายามทำหน้าที่นักแสดงของตัวเองให้ดีที่สุด เพื่อผลงานที่ดีให้ทุกคนได้ติดตามกันค่ะ ขอขอบคุณทุกๆคนมากๆค่ะ" สิ้นเสียงนักแสดงสาวเสียงปรบมือก็ดังกระหึ่มฮอล

คืนนี้เป็นอีกคืนที่น่าภูมิใจและจดจำของนิรา ที่เธอจะไม่มีวันลืมเลย

ณ ตึกสูงใหญ่ใจกลางกรุง

หนุ่มหล่อ Ceo ของบริษัทนำเข้าและส่งออกน้ำหอมแบรนด์ไทย ซึ่งมีหลายสาขาทั่วเอเชีย และกำลังจะตีตลาดยุโรปเร็วๆนี้ เขากำลังตั้งใจนั่งอ่านเอกสารแผนงานที่ฝ่ายการตลาดวางแผนมาให้เขาเกี่ยวกับการขยายพื้นที่ในการจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์ของบริษัทและแผนการตลาดเพื่อเพิ่มยอดขายให้ได้มากกว่าเดิม เวลาล่วงเลยเวลาเลิกงานมาเกือบ3ชม.แต่ชายหนุ่มก็ไม่มีวี่แววที่จะละสายตาจากเอกสารนั่นเลย

เดวิด ชนกันต์ คูเวอร์ ชายหนุ่มผู้ที่ได้รับฉายาจากสาวๆทั่วประเทศและนักข่าวว่า ประธานเย็นชา เขาเป็นผู้บริหารหนุ่มที่รูปหล่อ ไฟแรงที่สุดในวงการธุรกิจตอนนี้ หลายสื่อจับตามองเขาเพราะเขาเป็นผู้บริหารที่อายุน้อยที่สุดแต่ทำกำไรให้บริษัทเติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่องหลังจากที่เขาเข้ารับตำแหน่งต่อจากบิดา ซึ่งเพิ่งเกษียณตัวเองเพื่อท่องเที่ยวทั่วโลกกับภรรยาผู้เป็นที่รัก เพียง2ปีเดวิดพิสูจน์แล้วว่า เขามีฝีมือและหัวใสในทางธุรกิจมากแค่ไหน จากแรกๆผู้ถือหุ้นไม่ให้ความไว้วางใจเขามากนัก เนื่องจากเขายังหนุ่ม แต่แล้วเขาก็พิสูจน์ด้วยผลงานจากการทำกำไรในไตรมาสแรกที่เขาเข้ามารับตำแหน่งบริหาร เพิ่มขึ้นมาเกือบ20% จนผู้ถือหุ้นทุกคนไม่สามารถคัดค้านและยอมรับชายหนุ่มโดยไม่มีข้อกังขาในการทำงานอีกต่อไป แต่ถึงจะหล่อและร่ำรวยมากแค่ไหน ก็ยังไม่เคยเห็นผู้หญิงข้างกายของเดวิด จนหลายๆสื่อตีความว่าเขาอาจจะมีรสนิยมชอบไม้ป่าเดียวกัน แต่เจ้าตัวก็หาได้แคร์ข่าวไม่ เขาไม่แม้แต่จะออกมาแก้ข่าวใดๆ เขาก็ยังคงเป็นเขา เย็นชา และไม่สนใจสิ่งยั่วยุรอบข้าง โฟกัสแต่การทำงาน และทำอย่างไรให้บริษัทเจริญรุ่งเรือง

ก๊อก ๆ ๆ ๆ...

" เข้ามา " น้ำเสียงทรงอำนาจเอ่ยออกไปบอกกล่าวผู้ที่ขออนุญาตอยู่ด้านนอก แต่สายตาของเขายังคงจับจ้องอยู่ที่เอกสาร และ

โน๊ตบุ๊คตรงหน้า

" เจ้านายครับ คุณผู้หญิงให้กลับบ้านด่วนครับ บอกว่าคุณผู้ชายไม่ค่อยสบาย โทรหาเจ้านายก็ไม่ติด" ปกรณ์ ผู้ที่เป็นทั้งเลขาและบอดี้การ์ดเข้ามารายงานผู้เป็นนาย เดวิด วางเอกสารในมือก่อนจะมองไปที่เลขาด้วยสายตาตกใจกับข่าวที่ได้ยิน

"แด๊ดฉันเป็นอะไร เพิ่งจะกลับมาจากเวียดนามกันไม่ใช่หรอ มัมได้บอกหรือเปล่า" เดวิดตั้งคำถามทั้งที่ใจนั้นไปถึงบ้านของบิดามารดาแล้ว เขารักบิดาของเขามาก คุณแอนเดียส คูเวอร์ เป็นหนุ่มใหญ่ชาวอังกฤษ ปีนี้เขาอายุ65ปีแล้ว แต่ร่างกายยังคงแข็งแรงอยู่ เพื่อได้ใช้บั้นปลายชีวิตกับภรรยา นางนิภา คูเวอร์ มารดาของชายหนุ่ม ซึ่งปีนี้มีอายุ56ปีแล้ว แต่ยังคงความสวยไม่สร่าง บิดาจึงเกษียณตัวเองและให้ชายหนุ่มบริหารงานแทน

"กลับบ้านกันปกรณ์ " เดวิด เก็บเอกสารก่อนจะลุกขึ้นยืนและคว้าสูทที่พาดอยู่กับพนักหลังเก้าอี้ทำงาน แล้วเดินเร็วๆไปยังลิฟท์สำหรับผู้บริหาร ปกรณ์รู้หน้าที่รีบเดินตามเจ้านายหนุ่มไปติดๆ

บ้านคูเวอร์

รถเบนซ์สัญชาติยุโรปกำลังเคลื่อนผ่านประตูรั้วสูง บ้านสไตล์ยุโรปตั้งตระหง่านอยู่บนพื้นที่เกือบ100ไร่ ด้วยเนื้อที่กว้างขวาง ภายในบริเวณบ้านจึงมีทั้งสวนออกกำลังกายกลางแจ้ง ต้นไม้ทั้งใหญ่เล็กรายล้อมรอบ สวนดอกไม้ขนาดย่อมให้บรรยากาศร่มรื่น สดชื่น ทันทีที่จอดรถเดวิด ชนกันต์ คูเวอร์ ก็รีบลงจากรถทันทีโดยไม่รีรอให้เลขาส่วนตัวลงมาเปิดให้เหมือนทุกครั้ง

" มัมครับ แด๊ดเป็นไรครับ" ทันทีที่เห็นหน้ามารดา ชายหนุ่มรีบถามถึงอาการของบิดาทันที

" ตาวิน กลับมาแล้วหรอลูก แด๊ดอาการดีขึ้นแล้วจ้ะ ความดันขึ้นแต่คุณหมอมาดูอาการ ให้ยาลดความดันแล้วล่ะ ตอนนี้แด๊ดนอนพักอยู่ในห้อง ตาวินไปดูแด๊ดสิลูก" นางนิภาบอกลูกชายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

เดวิด หรือตาวินของมารดา รีบตรงไปหาบิดาที่ห้องนอนซึ่งอยู่ชั้นสองของตัวบ้าน มือหนานิ้วมือเรียวยาวเหมือนผู้หญิงจับลูกบิดก่อนหมุนเพื่อเปิดประตูเข้าไปด้านใน สองเท้ารีบก้าวตรงไปหยุดยังเตียงนอนขนาดคิงไซส์ ริมซ้ายของเตียงมีร่างหนาของชายชาวต่างชาติ ผมสีทองแซมขาว นอนอยู่บนเตียง ใบหน้าปรากฎรอยยิ้มทันทีที่เห็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนมาเยี่ยมทั้งๆที่งานยังยุ่งอยู่

"แด๊ด เป็นยังไงบ้างครับ คุณหมอว่ายังไงบ้าง ต้องไปโรงพยาบาลหรือเปล่า" ชายหนุ่มรีบถามอาการของบิดาจากเจ้าตัวด้วยน่ำเสียงแสดงออกซึ่งความห่วงใย

"แด๊ด ดีขึ้นแล้วล่ะลูก วินไม่ต้องห่วงแด๊ดหรอก ห่วงตัวเองก่อนดีไหมลูก ตั้งแต่ไปทำงานรับช่วงต่อแด๊ดไม่ค่อยเห็นหน้าเห็นตาเราเลยนะลูก" แอนเดียสตอบพลางตบบ่าบุตรชายเบาๆ สำเนียงภาษาไทยยังแปร่งๆอยู่บ้างแต่ฟังเราก็เข้าใจได้เป็นอย่างดี

"ผมโอเครครับแด๊ด ที่บริษัทไม่มีปัญหาอะไร การส่งออกช่วงนี้ก็ราบรื่นดี GPก็บวกมา30%จากไตรมาสก่อน" เดวิดตอบบิดาพร้อมจับมือบิดามาบีบเบาๆ

"แล้วเมื่อไหร่แด๊ดจะได้เห็นลูกของแด็ดมีคนดูแลสักทีล่ะ ลูกแด๊ดก็อายุไม่ใช่น้อยๆแล้วน้า" แอนเดียสแกล้งเย้าแหย่ลูกชาย แต่มันก็ออกมาจากความต้องการของเขาจริงๆ

"โถ่แด๊ด ผมยังไม่อยากมีห่วง ผมมันคนไม่ค่อยมีเวลา แค่งานที่ทำก็แทบจะไม่มีเวลาปลีกตัวไปไหนแล้วครับ แต่ถ้าวันนึงผมเจอคนที่ถูกใจจริงๆ ผมจะรีบขอเธอแต่งงานมีหลานให้คุณมัมกับคุณแด๊ดทันทีเลยครับ" เดวิดกล่าวอ้อนบิดาพร้อมโน้มตัวเข้าไปกอดท่านหลวมๆ เดวิดด้านนี้ที่ไม่เคยมีใครได้เห็นนอกจากครอบครัว เวลาส่วนตัวเขามักจะทำตัวเหมือนเด็กเล็กๆคอยอ้อนบิดามารดา แอนเดียสกอดตอบบุตรชายคนเดียวอย่างรักใคร่

"ให้มันจริงเถอะตาวิน มัมเห็นข่าวเราแล้วเพลีย เพราะเราไม่มีแฟนสักที คนอื่นเลยคิดว่าแกเป็นเกย์ไปแล้ว" นางนิภาเดินเข้ามาสมทบกับผู้เป็นบุตรชายในห้องของตนกับสามี

"ก็ผมยังไม่อยากมีห่วง เอาเถอะครับผมชอบผู้หญิง100% มัมไม่ต้องห่วง หรือกังวลเรื่องนี้เลยครับ" เดวิดผละจากบิดาและโผเข้าไปโอบกอดมารดาพร้อมหอมแก้มนวลซ้ายที ขวาที

"ให้มันจริงเถอะ มัมจะแนะนำใครให้ก็ไม่เอา อย่าลืมมัมกับแด๊ดแก่ไปทุกวันนะตาวิน ฝันอยากจะได้อุ้มหลานจะเป็นจริงไหมก็ไม่รู้ จะทันได้เห็นหน้าหลานหรือเปล่ายังไม่รู้เลย" นางนิภาส่งค้อนให้บุตรชาย พร้อมเอ่ยเสียง

งอนๆ แต่ก็กอดตอบบุตรชาย

"ขอเวลาผมหน่อยนะครับ แด๊ดมัม ผมจะเลือกผู้หญิงที่ดีที่สุดมาเป็นลูกสะใภ้คูเวอร์แน่นอน " เดวิดให้คำมั่นสัญญากับบิดาด้วยสีหน้าเคร่งขรึมและจริงจัง ทั้งที่ใจยังไม่รู้เลยว่าใครจะเหมาะสมพอดับตำแหน่งข้างกายของเขา เขาไม่ต้องการคนที่มีฐานะเท่าเทียม หรือสร้างภาพลักษณ์ในธุรกิจหรือสังคม เขาแค่ต้องการใครสักคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเขาในยามทุกข์และยามสุข คนที่ไม่มองแค่ทรัพย์สมบัติหรือรูปสมบัติของเขา ในชีวิตนี้จะได้พบเธอไหมหนอ

ชายหนุ่มผู้หล่อเหลาเพราะมีเลือดผสม จมูกโด่งสันเป็นคม ริมฝีปากได้รูปอมชมพู ผมสั้นจัดทรงสีน้ำตาล รูปร่างสูงล่ำราวกับนายแบบจากหน้านิตยสาร ผิวขาวตามแบบฉบับของชาวผู้ดี ดวงตาสีสนิมทรงเสน่ห์และอำนาจ ใครได้สบตาคู่นี้แล้วไม่อ่อนไหว หลงใหล ดวงตาและใบหน้าของเขาช่างหาได้น้อยนัก