ตอนที่ 6 ยาปลุกกำหนัดในสุรา2

ขณะคิดจะออกไปลากตัวสตรีไร้ยางอายมาลงทัณฑ์ให้สาสม ประตูห้องพลันถูกผลักให้เปิดออกจากด้านในเสียงดังแอ๊ดเบาๆ นั้นคล้ายเชื้อเชิญในที

“อุ้ย! ท่านแม่ทัพมาเปิดให้ข้าเองเช่นนี้ ลำบากแล้ว” เสี่ยวฮวาแย้มยิ้มเฉิดฉาย พลิ้วกายด้วยท่าทางอ่อนหวาน ค่อยๆ เดินนวยนาดเข้ามา จริตคล้ายยั่วยวนผู้คนตลอดเวลาช่างน่ามองยิ่งนัก

“ท่านแม่ทัพใหญ่เจ้าคะ ข้า...”

ทว่าพอเงยหน้าขึ้น ดวงตาหยาดเยิ้มที่ยั่วเย้าพลันเบิกโต ลำตัวที่ยั่วยวนให้คนร้อนรุ่มพลันเย็นวาบ

แสงเทียนพลันดับพรึบ ทั่วห้องตกอยู่ในความมืดมิด บรรยากาศราวถูกแช่แข็งโหมกระหน่ำเข้าใส่ร่างอย่างรุนแรง

บนขื่นคานนั้น เสี่ยวฮวาเห็นสิ่งหนึ่งรำไรวูบไหว เป็นเงาดำสวมเสื้อสีเข้มตัวใหญ่ รูปร่างคล้ายคน มีไหล่ มีเอว มีปลายเท้า กำลังลอยตัวลงมา

เมื่ออีกฝ่ายเท้าแตะพื้นก็เดินแบบย่างสามขุมเข้าหา

แต่ว่าไม่มีหัว!

ดวงตาเสี่ยวฮวาเบิกกว้างแทบถลน

ผ่ะ ผีหัวขาด!

“กรี๊ดดดดดด”

เสี่ยวฮวาวิ่งไปล้มไป สภาพอนาถ ทุลักทุเลอย่างยิ่ง นางล้มลุกคลุกคลานไปจนถึงสะพาน แต่กลับกระโจนลงน้ำ ว่ายข้ามบึงบัวไปขึ้นอีกฝั่งอย่างลืมตัว วิ่งต่ออย่างไม่คิดชีวิต เสียงกรีดร้องดังลั่นรายทางห่างไปจนไกลลิบ ทหารตกใจยิ่ง

เล่ออันกะพริบตามองปริบๆ นางแค่ต้องการขับไล่อย่างรอมชอมเท่านั้นเองนี่นา ไฉนอเนจอนาถเช่นนี้

เฮ้อ...สาวน้อยระบายลมหายใจอย่างรู้สึกผิดขึ้นมา ทว่าพอก้มมองสิ่งของที่เสี่ยวฮวาโยนทิ้งและนางรับไว้ได้ทันก็พลันเลิกสนใจสิ่งอื่น

ในมือเล่ออันคือขวดหยกสีเขียวอ่อน ด้านในมีน้ำที่ส่งกลิ่นเฉพาะตัวออกมาจนลอยวนติดตรึงอยู่ในอากาศ

หญิงสาวเม้มปากจิ้มลิ้มเข้าหากัน ทำจมูกฟุดฟิด นี่คือเหล้าชั้นดีแน่นอน กลิ่นหอมเย้ายวนนัก

หวงหมิงที่แอบมองอยู่เดินออกมา วาจาเหยียดหยันเครียดขรึม “เจ้าไม่ควรใช้วิชามารกับมนุษย์เช่นนั้น”

เล่ออันเดินไปนั่งลงที่โต๊ะอาหาร หยิบถั่วที่แกะเปลือกแล้วขึ้นมาโยนใส่ปากด้วยท่าทางช่ำชองร่าเริง เคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย อธิบายเสียงใส

“นั่นไม่ใช่วิชามาร แต่เป็นพลังปราณบริสุทธิ์ของข้า วิธีที่ใช้ช่างนุ่มนวลไม่ทำร้ายคน ข้าไม่ต้องการฆ่าใคร”

พูดจบก็ให้รู้สึกสบายอกสบายใจ อมยิ้มน่ารัก

มุมปากบุรุษกดลึกเกิดเป็นรอยยิ้มขันอันหาได้ยากยิ่ง

“แต่วิธีนั้นของเจ้าอาจทำให้นางสติฟั่นเฟือนกลายเป็นสตรีบ้าคลุ้มคลั่ง กระทั่งต้องฆ่าตัวตายในที่สุด”

“หะ!”

สักพักพลันมีทหารยามรายงานอยู่หน้าห้องพัก

“ท่านแม่ทัพใหญ่ สาวงามคนเมื่อครู่ท่าทางคลุ้มคลั่ง กรีดร้องไม่หยุด ตอนนี้พยายามกัดลิ้นฆ่าตัวตายขอรับ”

ถั่วที่ถูกส่งเข้าปากเล็กจิ้มลิ้มพลันติดคอสาวน้อย นางสำลักจนไอโคลกหน้าดำหน้าแดงบิดเบี้ยวไม่น่ามอง

มุมปากหวงหมิงยกโค้งคล้ายเยาะหยันเล่ออัน พลางสั่งเสียงเรียบกับทหารยามหน้าห้อง

“ไล่นางออกไปจากเรือนข้า เป็นตายไม่ข้องเกี่ยว”

ตาย...

ดวงตากลมโตเปล่งประกายงดงามพลันตื่นตระหนก นางเผลอฆ่าคนอีกแล้วหรือนี่ แล้วเมื่อใดจะพ้นโทษเล่า?

เล่ออันพลันเศร้าสลด น้ำตาสองหยดค่อยๆ ไหลลงมา

ร่างเล็กบางนั่งคุดคู้เหมือนแมวน้อยหงอยเหงาทันใด ครั้นเหลือบเห็นสุราในมือจึงยกขึ้นดื่มเพื่อย้อมใจ

คราวนี้เป็นหวงหมิงบ้างที่ชะงัก

“ช้าก่อน”

จังหวะนั้น ฉากกั้นที่ใช้แบ่งอาณาเขตชายหญิงพลันถูกผลักดังผลัวะ ชายหนุ่มทะยานกายออกมาในเสี้ยวเวลา ทว่ากลับได้ยินเสียงน้ำเคลื่อนผ่านลำคอดังอึกๆ ไปแล้ว

อาจเป็นเพราะมืดเกินไปจึงทำให้หวงหมิงห้ามไม่ทัน

“เจ้าดื่มเหล้าไปแล้วหรือ?”

ชายหนุ่มประชิดร่างงามไว้ด้วยสองแขน ชิงขวดหยกออกมาจากมือนาง พบว่ามันหมดเกลี้ยง ไม่เหลือสักหยด

เล่ออันเป็นสตรีที่กินเก่งดื่มเร็วมาก

ชั่วจังหวะต่อมา แสงเทียนที่ดับอยู่พลันมีไฟลุกพรึบ เทียนทุกแท่งมีไฟติดเอง เปลวเทียนที่วูบไหวเดี๋ยวโชนแสงเดี๋ยวอ่อนจางทั่วทั้งห้องคล้ายมีลมพัดวนคล้ายพายุหมุน

นอกจากไฟลุกโชนบนเชิงเทียนยังมีแรงสะเทือนหนึ่งกระเพื่อมไหวไม่หยุด กระทั่งแจกัน ชั้นหนังสือสั่นครืนๆ เหมือนจะล้มระเนระนาดลงมาได้ทุกเวลา ดวงตาคมค่อยๆ เบิกกว้าง หวงหมิงจับกระแสคลื่นพลังชนิดหนึ่งได้ เขาหันมองต้นเหตุแห่งความสั่นสะเทือนเรือนหลังนี้นิ่งงัน

ยามนี้กายของเล่ออันร้อนผ่าว ราวกับเห็นดวงดาวแห่งเพลิงโลกันตร์

หญิงสาวสั่นเทิ้มไปทั้งร่าง ร้อนรุ่มตั้งแต่หัวจรดเท้าไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ ร่างกายอ่อนเปลี้ยระทดระทวยไปหมด ไร้เรี่ยวแรงที่จะยืนหยัด มือและเท้าร้อนผ่าวราวกับถูกไฟสุม ทุกส่วนร้อนระอุดุจมีเพลิงโหมไหม้ กระทั่งเส้นขนทุกเส้นยังลุกซู่ชูชัน ตอนนี้เล่ออันรู้สึกว่าทั่วตัวกำลังมีมดนับพันรุมไต่ทำให้คันยุบยิบไปถึงกลางใจ เลือดลมในกายพลุ่งพล่าน ไหลเวียนสูบฉีดใจจังหวะเร่งเร้าและเร่าร้อนขึ้นทุกขณะ ความรู้สึกข้างในใต้ท้องน้อยทั้งคันทั้งร้อนยากจะทานไหว

หญิงสาวกัดริมฝีปากล่างแน่น อยากแข็งขืนแต่กลับอ่อนระทวยไปทั้งร่าง มีความปรารถนาที่ไม่รู้จักเกิดขึ้น กระทั่งนางเผลอหลุดปากครางกระเส่าออกมา

อา...นางปรารถนาบุรุษเพศเหลือเกิน

ทั้งต้องการ โหยหา กระหายเป็นอย่างมาก

สองตาของเล่ออันเริ่มเลือนราง นางจับจ้องอย่างต้องการจับจองไปยังร่างแกร่งอันสง่างามของหวงหมิงอย่างเลื่อนลอย จากที่คิดว่าเขารูปงามยิ่งนัก บัดนี้แม้แต่เทพเซียนทั้งสวรรค์ก็มิอาจเทียบเคียงเขาได้

หากนางได้เรือนกายนี้มาปลดเปลื้อง ได้ลูบคลำความหนั่นแน่นกำยำทุกสัดส่วน

ได้สำเริงสำราญกับเขาทั้งคืนจะดีสักเพียงใด

เล่ออันครองสติตนเองไม่อยู่เสียแล้ว

“อา...”

เสียงครางแสนเย้ายวนทั้งเชิญชวนและเรียกร้องการเสพสม เล่ออันไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคืออันใด ความรู้สึกแบบนี้ตัวนางไม่เคยรู้จักมาก่อน

ตอนแรก จู่ๆ เลือดลมในร่างก็เกิดพลุ่งพล่านไหลเวียนอย่างรุนแรง ทั้งร้อนรุ่มปั่นป่วนมวนตรงท้องน้อย แผ่ซ่านความร้อนระอุคล้ายทะเลที่มีคลื่นคลั่งไปทั่วเนื้อตัว ตอนนี้ เกิดความต้องการบางอย่างมาเติมเต็มให้ส่วนสงวน

หญิงสาวสั่นสะท้านทั้งร่าง แววตาเต็มไปด้วยความเว้าวอนแห่งปรารถนา สองมือน้อยๆ เริ่มดึงทึ้งเสื้อผ้าตัวเอง

ชุดบนร่างค่อยๆ เลื่อนหลุดลงมากองที่ปลายเท้าเล็กจนเผยสองเต้ากลมกลึงที่มียอดถันชูชันชัดเจนถนัดตา ตลอดจนส่วนเว้าส่วนโค้งอันงามงอน

โนมเนื้อเนียนละเอียดขาวจัดผ่องผาดสะอาดสะอ้านยิ่งว่าหิมะแรกฤดูกาลปรากฎให้เห็นแจ่มแจ้งชัดเจน

ชั่วเวลานี้เล่ออันค่อยรู้แล้ว แม้เพิ่งเคยเป็นมนุษย์ แต่เรื่องราวคาวโลกีย์ระหว่างชายหญิงไม่ได้โง่เขลาปานนั้น นางจึงเอื้อมมืออันสั่นเทาปกปิดเรือนร่างเปล่าเปลือยที่กำลังสั่นระริกด้วยไฟราคะอย่างหวงแหน

แต่เพียงมือสัมผัสตัวเองกลับเผลอลูบไล้อย่างรู้สึกดี เพียงครู่ก็ส่งเสียงครางพร้อมร่างที่สั่นเทิ้มเป็นสุข

ทว่ามีหรือจะเพียงพอ เท่านี้ไม่อาจตอบสนองความต้องการที่ท่วมท้นได้เลย สีหน้าแววตาจึงเผยความเว้าวอนอันเย้ายวนออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

กระนั้นเล่ออันยังพอครองสติจนระลึกรู้ดีว่าไม่ได้ นางมิอาจเชิญชวนให้บุรุษมาย่ำยี

แต่ว่าความปรารถนาล้นใจนี่จะทำอย่างใด ไม่นะ!

ความคิดสับสนของสาวน้อยยามนี้เผยออกมาจนสิ้น ทั้งเรียกร้องทั้งปัดป้อง ทั้งต้องการทั้งปฏิเสธในเวลาเดียวกัน เล่ออันร่ำไห้น้ำตาไหลอาบแก้มนวลที่แดงก่ำชวนเวทนานัก

ทำเอาคนที่กำลังมองดูให้นึกสงสารจับใจ

เปลวไฟบนเชิงเทียนลุกโชน แสงโชติช่วงชัชวาลเช่นนั้น เกรงว่าไม่นานคงเผาผลาญทั้งเรือนพักให้วอดวาย

ดวงตาคมกล้าที่เบิกกว้างอยู่ยิ่งตื่นตะลึงมากยิ่งขึ้น เมื่อมองเห็นเรือนเริ่มสั่นครืนๆ กำแพงไม้ลั่นดังเปรียะๆ

ชายหนุ่มสูดลมหายใจ ลอบสบถในลำคอเสียงต่ำ

สตรีไม่รู้ความ!

ท้ายที่สุด ก่อนที่ใครบางคนพอเกิดอารมณ์แล้วอาจจะพังค่ายทหาร! หวงหมิงพลันอุ้มนางเข้าห้องด้านใน โยนร่างนุ่มลงบนเตียงนอนของเขาแล้วตามทาบทับทั้งตัว การช่วยปลดปล่อยราคะให้ปีศาจตัวน้อยเกิดขึ้นทั้งคืน...