บทที่ 1 นางแบบสาว

ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของนางแบบด้านหลังแคทว็อคในห้างสรรพสินค้าชื่อดังกลางกรุงลอนดอนวุ่นวายพอควรเมื่อนางแบบสาวที่กำลังมาแรงอย่างแคทลีนยังไม่ปรากฏตัวให้ผู้จัดการส่วนตัวได้อุ่นใจ อีกไม่กี่นาทีงานเดินแบบเสื้อผ้ายี่ห้อดังของประเทศก็จะเริ่มขึ้นแล้ว โจอิสัน ผู้ดูแลเรื่องนางแบบและเป็นผู้จัดการส่วนตัวของแคทลีนถึงกับหัวเสียที่ไม่เห็นหน้าสวย ๆ ของนางแบบสาวจอมมากเรื่องของเขา

“แล้วนี่ยายแคทลีนยังไม่มาอีกเหรอยะ ฉันละเบื่อจริง ๆ เลยเชียว ถ้าไม่ติดว่าหล่อนกำลังขายดีละก็ ฮึ.”

ผู้จัดการร่างสูงใหญ่ผิวดำ ผมหงิก จมูกโด่ง ริมฝีปากหนา ตาโต ดูอย่างไรเรือนร่างก็เป็นชายหนุ่มเต็มตัว เผลอ ๆ ออกจะใหญ่ด้วยซ้ำไปหากกิริยาจีบมือจิกนิ้วของคุณเธอจะไม่บ่งบอกอาการที่ผิดปกติภายในจิตใจออกมาให้เห็น

ในวงการนางแบบ ไม่มีใครไม่รู้จักเจ๊โจ ไม่เพียงปากจัดจ้านจนเพศตรงข้ามที่เป็นหญิงแท้ขยาดแม้แต่เพศเดียวกันที่ไม่ใช่ชายแท้ยังเกรงใจเจ้าหล่อน นางแบบที่โจอิสันดูแลใกล้ชิดมีสี่ห้าคนเท่านั้นแต่ละคนกลัวปากเจ๊โจจนไม่กล้ามาสาย งี่เง่า เจ้าอารมณ์ และมากเรื่อง ยกเว้น แคทลีนคนเดียวที่กล้าทำทุกอย่างที่โจอิสันไม่ชอบ แม้แต่งานยักษ์ใหญ่เหมือนตัวโจอิสันคืนนี้ด้วย

“ทำไม ฮึทำไมไม่ทราบเจ๊ เจ๊จะทำอะไรยายนั่น”

เสียงดังมาจากด้านหลังผู้จัดการหนุ่มแต่ภายนอก น้ำเสียงและคำถามท้าทายเจ๊โจให้ตอบทันทีทันควัน

“ฉันจะไม่เป็นผู้จัดการให้ยายนั่นน่ะสิ สั่งสอนเสียให้เข็ด”

“แน่ใจเหรอเจ๊ว่าจะไม่เป็นผู้จัดการให้ฉันน่ะ ถ้างั้นก็ดีเลยเจ๊ ฉันจะได้หาคนใหม่ มีงานเข้าไม่ขาดอย่างนี้ รับรองมีคนอยากเป็นผู้จัดการให้ฉันเยอะเลย เลือกไม่ถูกเสียอีก”

แคทลีนก้าวฉับ ๆ เข้ามาดึงชุดหรูหราอลังการในมือของโจอิสันไปถือไว้แล้วเลิกคิ้วท้าทายผู้จัดการร่างยักษ์

“นี่หล่อน รีบเปลี่ยนชุดเดี๋ยวนี้เลย อีกไม่ถึงสามนาทีแล้วนะยะ คนอื่นเขาไปรอกันอยู่ที่ประตูแล้ว”

“ฉันจะไม่เปลี่ยนจนกว่าเจ๊จะตอบฉันมาก่อนว่าจะลาออกแน่รึเปล่า”

“โอ๊ย ฉันจะออกได้ยังไงยะ ฉันรับงานพิเศษของมหาเศรษฐีบ่อน้ำมันมาเมื่อวานนี้ ขืนฉันลาออกก็ชวดเงินครึ่งล้านน่ะสิยะ รีบเปลี่ยนชุด อย่าให้ฉันปวดหัวใจกับหล่อนมากไปกว่านี้เลยน่ะ”

“งานพิเศษอะไร ทำไมไม่โทร.บอกฉัน”

แคทลีนยังไม่ยอมเคลื่อนย้ายตัวเองเข้าหลังฉากเปลี่ยนชุด โจอิสันถึงกับถอนใจเฮือกแล้วดันหลังนางแบบสาวไปที่ฉาก

“ฉันจะบอกหล่อนที่นี่ หลังจากเดินแบบเสร็จ รีบ ๆ เปลี่ยนชุดเถอะน่ะ”

นางแบบสาวยิ้มเยื้อนแล้วโยนชุดที่ถืออยู่พาดบนไหล่โจอิสันแล้วถอดเสื้อแขนยาวสีฟ้าออก ถอดกางเกงขาสั้นเหนือเข่าต่อหน้าผู้จัดการ เจ๊โจยิ้มพอใจกับสิ่งที่แคทลีนทำ เขาถูกใจหล่อนก็ตรงนี้ แคทลีนเร็วเสมอหากหล่อนพร้อมและยินดีจะทำงานทุกชิ้นที่เขาหาให้แต่บางครั้งแม่นางแบบสาวก็ดื้อสุด ๆ เฮี้ยวสุดฤทธิ์ถ้าไม่สบอารมณ์กับบางสิ่งบางอย่างในงานเดินแบบโดยเฉพาะคน

ไม่ถึงนาทีแคทลีนก็สามารถก้าวย่างขึ้นบนเวทียาวเกือบยี่สิบเมตรด้วยท่าทีพลิ้วไปตามเสียงเพลงและเฉิดฉายกับชุดที่หล่อนสวมทุกชุด การเป็นนางแบบมาตั้งแต่อายุ 17 ปีจนบัดนี้เธอเป็นนางแบบมืออาชีพที่คนรู้จักและเจ้าของงานบางคนถึงกับติดต่อให้หล่อนเข้าไปพบเป็นการส่วนตัวเพื่อเสนอเงิน บ้าน รถ และความสุขสบายตลอดทั้งชีวิตแต่ต้องแลกด้วยเนื้อหนังมังสาของหล่อนทุกตารางนิ้วบนเรือนกายที่สมส่วนและมีเสน่ห์น่าจับต้องนั่น

แคทลีนเอาตัวรอดด้วยคำพูดอ่อนหวานเป็นบางครั้ง เหน็บแนมเจ็บแสบเป็นบางเวลาและกับคนบางคนที่ไม่รู้จักตัวตนอันแท้จริงของหล่อนว่าเป็นอย่างไร หล่อนถึงกับสบถด้วยคำพูดหยาบคายกับนักธุรกิจโรคจิตที่บอกวิธีนอนกับเขาด้วยวิธีแปลกประหลาด แค่คิดตาม หล่อนก็ขยะแขยงเกินจะทน หล่อนออกคำสั่งโจอิสันห้ามรับงานกับนักธุรกิจคนนั้นอีกแม้จะจ่ายไม่อั้นก็ตาม

ไม่เพียงการอวดเรือนร่างในชุดหรูหราราคาแพงบนแคทว็อคและสวมชุดหรูอย่างฟินาเล่เกือบทุกงานแล้ว แคทลีนยังเป็นนางแบบในนิตยสารแฟชั่นอีกหลายฉบับ หล่อนจึงเป็นที่รู้จักของนักธุรกิจเกี่ยวกับเสื้อผ้าและเป็นที่ต้องการของยี่ห้อเสื้อผ้าหลายยี่ห้อ งานใหญ่ ๆ หลายงานจึงมาจากเห็นหน้าและรูปร่างของนางแบบทางนิตยสารเช่นกัน