3 สีวลีอ่อยเก่ง
“คุณต้องปรับระดับความเร็วให้ช้า ๆ ก่อนเป็นการวอร์มร่างกาย แล้วค่อย ๆ เพิ่มระดับความเร็วขึ้น ก็ให้เพียงเล็กน้อย อย่าเพิ่มเร็วจนเกินไป ร่างกายจะมีปัญหา”
“ได้เลยค่ะ ขอบคุณที่แนะนำนะคะ”
“เป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วครับ ที่ต้องให้คำแนะนำกับลูกค้า เพื่อให้ทุกคนมีสุขภาพที่ดี”
“ขอบคุณค่ะ เอ หน้าตาคุณไม่ค่อยเหมือนคนไทยเลย”
“ผมลูกครึ่งญี่ปุ่นครับ ชื่อเคน หรือ ชื่อเต็ม ๆ เคนจิโร่”
“ฉันสีวลี หรือเรียกสั้น ๆ ว่าลีก็ได้ค่ะ”
หนุ่มสาวทั้งสองต่างแนะนำตัวให้เป็นที่รู้จักซึ่งกันและกัน ซึ่งสร้างความปลื้มปิติแก่ทั้งสองเป็นอย่างยิ่ง โดยเคนจิโร่เข้ามาใกล้ชิดกับเธอด้วยความรู้สึกพิศวาสเป็นพิเศษ เพราะสืบรู้มาว่าสีวลีเป็นผู้หญิงเก่ง มากด้วยความสามารถ ร่ำรวยด้วยทรัพย์ และมีความงามเป็นเลิศ
สีวลีเช่นกัน ชีวิตที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน มีเงินจับจ่ายคล่องมือ แต่ขาดผู้ชายหน้าตาดีเคียงใกล้ เมื่อเจอเคนจิโร่รูปหล่อเร้าใจ ทำให้เธอมีความปรารถนาที่อยากจะเก็บเอาไว้เป็นคู่ควง
เธอจะเอาเขาไปโชว์เพื่อน ๆ ให้น้ำลายหยด แม้ว่าหน้าที่การงาน และฐานะเขาด้อยกว่าก็ตาม
แต่เธอคบเขาเพื่อความสุขเท่านั้น ไม่ได้คิดอยากได้เป็นสามี เพราะผู้หญิงเก่งอย่างเธอจะต้องหาคนที่ทัดเทียมกัน
“คุณมาเป็นสมาชิกของที่นี่ใช่ไหมครับ”
“ค่ะ สมัครเป็นสมาชิกที่เรียกว่าวีไอพีเชียวนะ อย่างนี้คุณจะต้องดูแลฉันให้ดี ๆ ด้วยล่ะ”
“แม้ว่าเป็นสมาชิกระดับไหน ผมก็ดูแลคุณเป็นอย่างดีครับ”
คำหวาน ๆ ที่ชายหนุ่มมอบให้นั้น สร้างความประทับใจให้แก่สีวลีอย่างที่สุด จนอยากที่จะพาไปโชว์เพื่อน ๆ ให้พบเห็นยิ่งขึ้น
วันนี้เธอคงจะต้องอ้อนให้เขาออกไปข้างนอกด้วยกัน ชวนไปรับประทานอาหาร และฟังเพลง เคล้าคลอเคลียกันให้เต็มที่
เชื่อว่าคนสวยอย่างเธอ เขาจะต้องชอบเช่นกัน
พิราลัยสาวสวยทำหน้าตาตื่น เมื่อเห็นบันทึกข้อความที่ออกมาจากความรู้สึกของน้ำตาลโดยบังเอิญ เพราะไดอะรีเล่มนั้นตกลงที่พื้น แล้วหน้ากระดาษเปิดอ้าออก น้ำตาลรีบก้มลงมาเก็บ แล้วยัดใส่ลิ้นชักของโต๊ะอย่างรวดเร็ว
“น้ำตาล นี่แสดงว่า เธอชอบพี่ณิชเข้าแล้ว”
“ชูว์ เบา ๆ หน่อยยายลัย ใครได้ยินเข้า เราคงอยู่ที่นี่ไม่ได้”
“ทำไมจะอยู่ไม่ได้ ในเมื่อเธอเป็นน้องสาวเจ้าของบริษัท”
“เราก็จะอาย จนหน้ามุดลงไปในพื้นดินสิ ไม่เอาล่ะ ไม่พูดเรื่องนี้ เก็บเอาไว้เป็นความลับ”
“ย่ะ แม่คนขี้อาย แค่นี้ทำเป็นหน้าบางไปได้ แต่ขอถามนิดนึงเถอะนะ เธอชอบเขาขนาดนี้ ทำไมไม่แสดงออกมาให้เขารู้ล่ะ”
แม้ว่าพยายามให้เพื่อนรูดซิปปิดปากในเรื่องดังกล่าว แต่เพื่อนตัวแสบดันถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ น้ำตาลถลึงตาใส่ทันที
“ไม่เอา อย่าพูด ไม่ไหวแล้ว อายเขา”
“เกลียดนัก รักเขา แต่ไม่กล้าแสดงออก ถ้าเขามีผู้หญิงอื่น เธอจะแย่เอานา”
“เอาน่า เรื่องของเรา”
น้ำตาลตัดบทอีกครั้ง ซึ่งก็ทำให้พิราลัยมีความอยากรู้มากยิ่งกว่าเดิม จับมือน้ำตาลเอาไว้แน่น พยายามสบตาเพื่อน และบอกสอนในเรื่องของความรัก
“แอบรัก แอบมอง ถ้าเขามีใหม่ จะมีแต่ความเจ็บปวด”
“ช่างเถอะ เรามีความสุขที่จะให้เป็นอย่างนี้”
“ย่ะ แม่นางเอก แต่ขอเตือน ให้เตรียมใจกับความผิดหวังเอาไว้ ไม่อย่างนั้นเธอจะช้ำ น้ำตาตกใน เราพูดด้วยความหวังดีนะ”
เมื่อพิราลัยพูดออกมาอย่างนั้น หญิงสาวเกิดอาการอ้ำอึ้งขึ้นมาทันที อยากจะแสดงความรู้สึกดี ๆ ให้แก่สุวณิชได้รับรู้ แต่ก็กลัวเขาหาว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี กล้าเดินเข้ามาหาผู้ชายก่อน ในเวลานี้เธอทำอะไรไม่ถูก และว้าวุ่นใจอย่างที่สุด
เธอรู้ว่าในสภาวะหลงรักผู้ชายเพียงฝ่ายเดียว ไม่มีใครช่วยเธอได้เลย นอกจากตัวเอง ว่าจะทำอย่างไรกับการแอบรักในครั้งนี้
เคนจิโร่ไม่ปฏิเสธ เมื่อลูกค้าสาวแสนสวยอย่างสีวลีชวนออกไปรับประทานอาหารมื้อเย็นด้วยกัน เขาคิดว่าจะทำหน้าที่บริการความสะดวกให้แก่เธอประทับใจมากที่สุด และเป็นไปตามนั้น เมื่อสีวลีได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี เธอถึงกับเคลิ้มต่อสิ่งที่หนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่นมอบให้
“เคน คุณเป็นผู้ชายดีที่สุดสำหรับฉัน”
“คุณลีเป็นผู้หญิงที่น่ารัก ผมมีความยินดีที่ได้บริการคุณแบบนี้ครับ”