บทที่ 12

กลัวใจของตัวเองเหลือเกินว่าจะเสพติด ‘รสรินทร์’

มือหนาค่อยๆ เลื่อนเดรสแขนยาวสีขาวออกจากเรือนร่างบอบบาง ก่อนยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นชุดชั้นในตัวสวยที่เขาซื้อมาให้เธอ โชคร้ายเหลือเกินที่เขาไม่อยากเห็นมันอีกแล้ว

เกะกะ…

“รินทร์ช่วยถอดนะคะ”

“คิดถึงพี่ไม่ไหวแล้วเหรอครับ” ปราชญ์อดกระเซ้าสาวสวยที่เรือนร่างเกือบเปลือยตรงหน้าเขาไม่ได้ เธอมือสั่นเล็กน้อยยามปลดกระดุมเสื้อ จนสุดท้ายเขาต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง โดยไม่เหลืออะไรสักชิ้น และนั่นทำให้รสรินทร์ต้องหันหน้าหนีอย่างหวาดระแวง

“ไม่ต้องกลัวนะ กับรินทร์ พี่ไม่เคยคิดจะรีบเลย”

“แต่พี่ปราชญ์บอกว่าถนอมใครไม่เป็นนี่คะ”

“แล้วเมื่อวาน พี่ได้รีบร้อนกับรินทร์หรือเปล่าครับ” รสรินทร์ส่ายหน้า เขาใจเย็นกับเธอมาก เหลือรอดกลับบ้านได้ทั้งๆ ที่อยู่ในสภาพล่อแหลมติดต่อกันนานหลายชั่วโมงก็นับว่าโชคดีที่สุดแล้ว

“อาบน้ำกับพี่นะครับรินทร์” เขาพาเธอที่สวมเพียงชุดชั้นในตัวบางจนเห็นแทบทุกอย่าง ตรงไปยังอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ก่อนหย่อนตัวลงนั่งและเอ่ยเรียกเธอเบาๆ

รสรินทร์ไม่ปฏิเสธ หย่อนบั้นท้ายลงตรงข้ามเจ้านายสุดหล่อทันที

“เราจะไม่ทำในอ่างอาบน้ำใช่ไหมคะ”

“ไม่ครับ พี่บอกแล้วไงว่าจะทำให้รินทร์มีความสุข ครั้งแรกคงต้องบนเตียง แต่ตอนนี้เราสองคน ทักทายกันก่อนได้นะครับ”

“ทักทายยังไงคะ”

ปราชญ์ตอบด้วยการกระทำ เขารั้งตัวเธอมานั่งบนตักและพิงอกกว้าง ค่อยๆ ปลดบราเซียสีหวานออกอย่างใจเย็น

“น้ำไม่เย็นไปใช่ไหมครับ”

“ไม่ค่ะ อุ่นแล้ว”

“แล้วทำไมตรงนี้ถึงได้… เป็นแบบนี้” ปราชญ์สัมผัสหน้าอกของเธอ แกล้งถามว่าหากน้ำอุ่นมากพอแล้ว ทำไมป้านสีกุหลาบถึงได้แข็งเป็นตุ่มไต ราวกับกำลังหนาวจนตัวสั่น แต่วันนี้รสรินทร์ไม่ยอมถูกแกล้งแค่ฝ่ายเดียว เธอเลื่อนมือสัมผัสอาวุธอุ่นร้อนด้านล่างอย่างไม่ใจเย็นนัก

“อา รินทร์ครับ เราแค่อาบน้ำกันนะ ไม่ได้จะทำเรื่องพวกนั้นสักหน่อย” ปราชญ์ประท้วงเสียงกระเส่า ทว่าปล่อยให้เธอเรียนรู้โดยไม่ขัดเลยสักคำ เขาเล้าโลมเธอในทุกจุดอ่อนไหวที่สำรวจไปเมื่อวานอย่างดุเดือด รู้ตัวอีกทีบั้นท้ายสวยก็ขยับเล็กน้อยและสุดท้ายไม่มีอะไรขวางกั้นระหว่างเธอกับเขาอีก

รสรินทร์ถอดแพนตี้ต่อหน้าเขา… ไม่ธรรมดาจริงๆ

“ไม่เจ็บแล้วนะ” เธอพยักหน้าหลังจากสองนิ้วหนาสอดลึกจนสุดข้อ กระซิบบอกเขาด้วยว่าให้ขยับมือเร็วขึ้นอีก ก่อนเอี้ยวตัวจูบโดยไม่หยุดมือที่กำลังรั้งท่อนลำอวบเบาๆ

“พี่ปราชญ์ รินทร์จะไม่ไหวแล้วนะคะ” ทว่าปราชญ์ยังคงชักนิ้วเข้าออกอย่างเชื่องช้า จนกระทั่งสาวสวยของเขาเริ่มหอบหายใจแรงจึงหยุดทุกอย่าง จัดการล้างตัวอย่างขอไปทีและอุ้มเธอไปที่เตียงโดยไม่รอช้าอีก

“รินทร์ พี่ถามอีกครั้งนะ รินทร์เต็มใจใช่ไหม”

“ค่ะ รินทร์เต็มใจ รินทร์ชอบพี่ปราชญ์ค่ะ” เธอตอบเสียงสั่นเพราะความต้องการถาโถมรุนแรง ก่อนพลิกตัวขึ้นคร่อมเจ้าของร่างสูงใหญ่ ทาบจูบที่เรียกได้ว่าถูกสอนมาดีอย่างมีชั้นเชิง ปราชญ์บอกตัวเองว่าคิดถูกแล้วที่เมื่อวานยอมใจเย็นอยู่นาน เพราะผลลัพธ์ของความอดทนออกมาดีเกินคาดเลยทีเดียว

แต่จะปล่อยให้รสรินทร์คุมเกมตั้งแต่ครั้งแรกก็คงไม่ใช่ ปราชญ์ ทิวานันท์

ปราชญ์สอดลิ้นและขบกลีบปากของเธอแรงจนสะดุ้ง ทั้งยังตบสะโพกเบาๆ ออกคำสั่งให้หันหน้าไปยังปลายเตียงและครอบครองเขาด้วยโพรงปากนุ่ม ส่วนตัวเองก็กลืนกินดอกไม้หวานฉ่ำไปพร้อมๆ กัน

“พี่ปราชญ์ขา รินทร์อยากได้ลึกๆ อ๊ะ!”

ปราชญ์เกร็งลิ้นจ้วงแทงช่องทางรักที่กำลังสั่นระริกเพราะความปรารถนา เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะไม่ไหวก็รีบเปลี่ยนท่าดึงกลับมานอนใต้ร่าง หลังจากสวมถุงยางอนามัยอย่างเร่งรีบ เขาก็ค่อยๆ กดปลายกลมมนลงบนร่องรักอย่างเชื่องช้าและทะนุถนอม แต่ต่อให้ถนอมแค่ไหนรสรินทร์ก็ยังเจ็บมากอยู่ดี

“พี่ปราชญ์ รินทร์เจ็บค่ะ”

“นิดเดียวรินทร์ นิดเดียวก็เสียวแล้ว” ปราชญ์จูบเธออย่างอ่อนโยน พร่ำบอกว่าอีกนิดเดียวอยู่หลายครั้ง เขาก็เข้าไปได้จนสุดความยาวและแช่ตัวตนอยู่อย่างใจเย็น