บทที่ 9

เวลาผ่านไปเนิ่นนานเพียงใดนีนธาราไม่อาจล่วงรู้ได้ หญิงสาวรู้แค่ว่าเธอกำลังถูกชีคคาร์รานส์กักขังให้เป็นนกน้อยในกรงทองของพระองค์ และตอนนี้เธอกำลังถูกพระองค์บังคับให้กินยาคุมกำเนิดอีกครั้ง หลังจากบทรักอันแสนเร่าร้อนครั้งที่สองและสามผ่านไปพร้อมๆ กับความสุขสมอิ่มเอิบใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย

“อย่าอิดออดธารา รีบกินยาเดี๋ยวนี้ อย่าให้เราต้องบังคับเจ้าเหมือนเมื่อชั่วโมงที่ผ่านมา”

“จะกลัวไปทำไมคะ กะอีแค่นางบำเรอหนึ่งคนจะตั้งท้องลูกของท่านชีค”

นีนธาราเค้นเสียงเยาะหยัน แต่กระนั้นก็ยอมอ้าปากรับยาคุมกำเนิดแบบฉุกเฉินเม็ดที่สอง ที่ทรงยืนมาจ่อตรงปากของเธอ

“เราไม่ต้องการให้พวกเจ้าเอาเรื่องลูกมาผูกมัดเรา นางบำเรออย่างพวกเจ้าไม่คู่ควรกับคำว่าพระชายาของชีคคาร์รานส์”

ถ้อยคำเยาะหยันดูถูกถากถางของเจ้าแห่งทะเลทรายผู้เย่อหยิ่ง เป็นตัวผลักดันให้นีนธาราอยากเอาชนะพระองค์ให้ถึงที่สุด

‘ไม่อยากมีลูกกับนางบำเรอใช่ไหม ถ้างั้นก็ภาวนาให้เลือดเนื้อเชื้อไขของพระองค์ มาเกิดในท้องของธาราเร็วๆ’

ยาคุมที่ถูกส่งเข้าปากในก่อนหน้านี้ ยังไม่ถูกกลืนลงท้องให้ยาทำงานตามประสิทธิภาพ นีนธาราแอบใช้ปลายลิ้นดันยาไปเก็บไว้ตรงซอกเหงือก พอชีคคาร์รานส์ยื่นแก้วน้ำมาให้ด้วย ก็รับมาจิบเพียงเล็กน้อยพยายามไม่ให้ยาลื่นไหลสู่ลำคอ ขณะเดียวกันก็อยากให้พระองค์เดินออกจากห้องเร็วๆ เพื่อที่เธอจะได้คายยาออก และเมื่อได้จังหวะประจวบเหมาะ หญิงสาวก็รีบคายยาคุมทิ้งทันที

“ท่านชีคต้องบังคับให้นางบำเรอกินยาคุมทุกคนเลยใช่ไหมคะ”

นีนธาราไม่รู้เลยว่าคำถามของเธอกำลังแทงใจดำ ทำให้ชีคคาร์รานส์หงุดหงิดพระทัยอย่างมาก

“ไม่ ผู้หญิงพวกนั้นไม่จำเป็นต้องใช้ยาคุม”

“ทำไมคะ หรือว่านางบำเรอพวกนั้นสมควรจะมีลูกกับพระองค์มากกว่าธารา”

“ไม่ใช่”

ชีคคาร์รานส์เค้นเสียงตอบอย่างห้วนจัด ยกพระหัตถ์เสยผมอย่างหงุดหงิดพระทัย ไม่เข้าใจว่านีนธาราจะถามพระองค์ไปเพื่ออะไรกัน เพราะตอนนี้พระองค์ไม่อยากตอบความจริง ที่ทำให้พระองค์ต้องหงุดหงิดงุ่นง่านใจอยู่ในขณะนี้

“แล้วทำไมนางบำเรอพวกนั้นถึงไม่ต้องกินยา”

นีนธารารุกหนัก กระชากเสียงถามอย่างลืมตัว ลืมไปว่าตนเองไม่มีสิทธิ์มาคาดคั้นเอาคำตอบจากเจ้าแห่งทะเลทรายผู้ยิ่งใหญ่

และเจ้าแห่งทะเลทรายก็เผลอตัวตรัสตอบออกมาจนได้ “ก็เพราะเราไม่เคยเผลอตัวปล่อยให้ธารรักไหลรินสู่กายของนางบำเรอพวกนั้นนะสิ ให้ตายเถอะ! เจ้าจะมาซักไซ้เอาอะไรฮึธารา!”

ทรงสบถลั่น พอนีนธาราอ้าปากจะตั้งคำถามกับพระองค์ต่อ ซึ่งนั่นจะทำให้พระองค์เผลอหลุดปากตรัสตอบในเรื่องที่ควรเก็บไว้เป็นความลับ ก็รีบชี้นิ้วสั่งห้ามทันที

“หุบปากธารา! หยุดตั้งคำถามกับเราได้แล้ว ปากของเจ้ามีไว้มอบความสำราญให้กับเราเท่านั้น”

“เสียใจค่ะ หากท่านชีคคิดว่าจะได้นางบำเรอที่สงบเสงี่ยมเจียมตัว ก็คิดผิดแล้วค่ะ ธาราไม่มีทางเป็นแบบนั้นแน่นอน”

นีนธาราเถียงกลับ ด้วยหน้าที่การงาน ที่ต้องพบเจอกับคนใหญ่คนโตจากหลายๆ ประเทศ ทำให้หญิงสาวไม่นึกเกรงกลัวอำนาจบาตรใหญ่ของท่านชีคผู้นี้

ชีคคาร์รานส์ ทอดดวงเนตรคมกล้าจ้องมองคนที่นั่งกอดผ้าห่มอยู่เบื้องหน้าพระองค์เขม็ง ก่อนจะหัวเราะออกมาด้วยความพึงพอพระทัย

“ก็ดีนี่ธารา เจอนางบำเรอที่เอาแต่ประสบสอพลอ เอาอกเอาใจจนเราเลี่ยนไปหมดแล้ว ได้นางบำเรอสนองตัณหาที่มีฝีปากจัดจ้านอย่างเจ้า ก็ทำให้เราสนุกไปอีกแบบ แต่ถ้าให้ดีนะ ลีลารักของเจ้าควรจะเจนจัดช่ำชองเหมือนฝีปากของเจ้าด้วยถึงจะดี”

นีนธาราเชิดหน้าขึ้น เจ็บใจกับคำเยาะหยันของราชนิกุล ที่ปากจัดเสียยิ่งกว่ากรรไกรโรงพยาบาล และเมื่อพระองค์ถากถางเหน็บแนมเธอได้ เธอก็ทำเช่นนั้นกลับคืนได้เช่นเดียวกัน

“แหม! ผู้หญิงเรามันก็ต้องมีครั้งแรกด้วยกันทั้งนั้นนะคะ แรกๆ ธาราอาจจะไม่เจนจัด ไม่ช่ำชอง แต่รับรองว่าหากได้ครูดีเหมือนท่านชีค รับรองว่าไม่เกินเดือน แขกที่มาใช้บริการกับธาราต้องยกนิ้ว ชูฮกให้ธาราเป็นโสเภณีเบอร์หนึ่งแน่นอนค่ะ”

“ธารา!”

ชีคคาร์รานส์แผดเสียงลั่นห้องบรรทม พระพักตร์หล่อเหลาบูดบึ้ง ดวงตาวาวโรจน์ด้วยไฟโทสะที่ลุกโชนทั่วดวงเนตรคมกล้า พระหัตถ์ใหญ่ทั้งสองขย้ำลงไปบนบ่าเล็กของนีนธารา ก่อนจะออกคำสั่งเสียงห้วนจัดราวกับหลุดออกมาจากขุมนรก!

“เจ้าห้ามทำเช่นนั้นเด็ดขาด หากเจ้าคิดจะมีคนอื่นในขณะที่ยังมีเราอยู่ เจ้าจะถูกโยนให้เป็นอาหารของอีแร้งอีกาอยู่กลางทะเลทรายอันร้อนระอุ”

“ฮึ! อย่าขู่ซะให้ยากเลยค่ะท่านชีค ไหนๆ ก็ตกกระไดพลอยโจนต้องมาเป็นโสเภณีโดยไม่ได้ตั้งใจแล้วนี่ค่ะ ระหว่างรอบริการท่านชีค ก็รับแขกเพิ่มสักคนสองคนก็ดีเหมือนกันค่ะ เป็นการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปในตัว เริ่มจากองครักษ์เอกของท่านชีคที่ชื่อรุสฮานดีไหมคะ”

“บัดซบ!” ชีคคาร์รานส์สบถลั่นไม่แพ้ครั้งแรก จับร่างเล็กเขย่าจนหัวสั่นคลอนไปหมด

“ถ้าเจ้าทำเช่นนั้น เราจะเฉือนเนื้อของเจ้าออกเป็นชิ้นๆ”

เจ้าแห่งทะเลทรายผู้เย่อหยิ่งทะนงตน ไม่รู้เลยว่ากำลังถูกความหึงหวงเล่นงานเข้าให้แล้ว แต่ไหนแต่ไรพระองค์ไม่เคยให้ความสนใจนางบำเรอ ซึ่งหาได้ง่ายดายพอๆ กับน้ำมันที่ขุดเจอทุกย่อมหญ้าในแผ่นดินของพระองค์ หากตักตวงความสำราญจากพวกเธอจนเป็นที่พอใจแล้ว พระองค์ก็ไม่สนใจว่าพวกเธอเหล่านั้นจะไปเป็นนางบำเรอของใครต่อ แต่กับนีนธาราแค่เพียงได้ยินหญิงสาวพูดว่าจะนำประสบการณ์ที่ได้รับจากพระองค์ไปใช้กับชายอื่น ก็ทำเอาพระองค์โกรธกริ้วจนลมออกหู

‘ดี โกรธเข้าไปท่านชีค โกรธให้มากๆ ยิ่งท่านโกรธมากแค่ไหน ธาราก็จะแกล้งท่านมากเท่านั้น’

นีนธาราเยาะอยู่ในใจ คิดว่าชีคคาร์รานส์โกรธเธอเพราะไม่อยากเสียพระพักตร์ เมื่อนางบำเรอไปทอดกายให้ชายอื่นเชยชม ทั้งๆ ที่ยังอยู่ในฮาเร็มของพระองค์ หญิงสาวไม่คิดว่าพระองค์จะโกรธกริ้วเพราะหึงหวงในตัวโสเภณีที่ไร้ค่าในสายตาของพระองค์

“ไม่ดีหรือคะท่านชีค เผื่อว่าธาราจะเอาประสบการณ์จากองครักษ์คนอื่นๆ มาแลกกับท่านชีค เป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ไปในตัวด้วยยังไงล่ะคะ”

“โธ่เว้ย! หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะธารา”

ชีคคาร์รานส์ตะโกนสั่งอย่างหัวเสีย ความโกรธแล่นพล่านทั่วพระวรกายจนตัวสั่นเทิ้มไปหมด เกิดมาไม่เคยเจอใครยั่วยวนทำให้พระองค์โกรธ และอยากโรมรันรักในเวลาเดียวกันเฉกเช่นที่กำลังเป็นกับนีนธารา

“ธาราจะหยุดพูด ก็ต่อเมื่อท่านชีคบอกว่าเอาตัวน้องสาวของธาราไปซ่อนไว้ที่ไหน”

เมื่อได้จังหวะประจวบเหมาะ นีนธาราก็ถามหาน้องสาว ที่หายตัวไปอย่างไร้ร่อยรอยทันที

“น้องสาว? ใครคือน้องสาวของเจ้า”

ชีคคาร์รานส์เลิกคิ้วขึ้นสูงขณะตรัสถาม แต่นีนธาราไม่ทันเอ่ยให้คำตอบ พระองค์ก็เค้นเสียงเยาะหยันอย่างต่อเนื่อง

“อย่าบอกนะว่าพวกเจ้าทำงานเป็นครอบครัว”

“งานอะไรคะ” นีนธาราถามอย่างงุนงง

ชีคคาร์รานส์ยักไหล่ราวกับเห็นเป็นเรื่องปกติ ก่อนจะตรัสตอบ “ก็งานโสเภณี หรือนางบำเรอยังไงล่ะ ไม่นึกว่าพวกเธอจะทำเป็นแบบอุตสาหกรรมครอบครัวด้วย”

นีนธารากัดฟันแน่น เค้นเสียงลอดไรฟันด้วยความโกรธจัด “ชีคคาร์รานส์ อัลฟาส นัสราน ถ้ามีปืนอยู่ในมือสักกระบอก ธาราจะยิงที่ปากปีจอของพระองค์เป็นอันดับแรก ตามด้วยหัวสมองเน่าๆ ที่คิดแต่เรื่องโสโครก”

แทนที่จะโกรธกริ้วหรือสั่งลงโทษที่นีนธาราบังอาจขู่เอาชีวิตของพระองค์ ชีคคาร์รานส์ กลับหัวเราะร่วนราวกับเห็นเป็นเรื่องตลกขบขำ

“อุแหม! เรียกเราซะเต็มยศเลยนะธารา” ทรงสัพยอกยิ้มๆ ก่อนจะตรัสถามต่อ

“ว่าแต่ใครคือน้องสาวของเจ้า เธอมีรูปพรรณสัณฐานยังไง สูง เตี้ย หน้าอกอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือเหมือนเจ้า หรือผอมแห้งไม่น่ากอดไม่น่าจูบ เจ้าต้องบอกมาให้ละเอียดซะหน่อย และขอร้องว่าอย่าเอ่ยชื่อออกมา เพราะเรามีนางในฮาเร็มเป็นร้อย คงไม่มีเวลามาจำชื่อบรรดานางบำเรอไร้ค่าเหล่านั้น”

“นิลธารา!”

นีนธาราไม่ได้ฟังคำสั่งของชีคคาร์รานส์ หญิงสาวเอ่ยชื่อของน้องสาวทันทีที่พระองค์ตรัสจบ จากนั้นก็เอ่ยเหน็บแนมต่อเสียงเข้ม

“ทรงจำได้บ้างไหมคะ พยาบาลสาวแสนสวยที่พระองค์ลงทุนออกค่าตั๋วเครื่องบิน เพื่อให้เดินทางมารักษาอนุชาของพระองค์ถึงที่นี่ หรือว่าพระองค์เป็นโรคอัลไซเมอร์จำไม่ได้แล้วว่าเคยมีอนุชาที่ขาหักเพราะตกจากหลังม้า และลืมไปแล้วว่าเคยมีพยาบาลชาวไทยที่ชื่อนิลธารามารักษาอนุชาของพระองค์”

“เราไม่รู้จักผู้หญิงแพศยาคนนั้น”

ชีคคาร์รานส์ตวาดลั่น พระพักตร์ถมึงทึง ดวงเนตรคมกริบประดุจดวงตาพญาเหยี่ยว วาววับโชนแสงแห่งไฟโทสะโกรธกริ้ว ราวกับจะฆ่าใครได้สักคน

นีนธาราเองก็โกรธไม่แพ้กัน เจ้าแห่งทะเลทรายผู้นี้จะด่า จะดูถูกเธออย่างไรก็ได้ แต่พระองค์ห้ามมาดูถูกหรือต่อว่าน้องสาวของเธอ

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ ท่านชีคห้ามมาดูถูกน้องโรสเป็นอันขาด น้องสาวของธาราไม่ใช่คนแบบนั้น”

“ทำไมจะไม่ใช่ นิลธารานี่แหละผู้หญิงแพศยาตัวแม่ มารยาเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว หลอกให้เราตายใจก่อนจะขโมยพระธำมรงค์มูลค่าหลายสิบล้านของเราไป”

นีนธาราอ้าปากค้าง เชื่อไม่ลงเด็ดขาดว่าน้องสาวของเธอจะทำเช่นนั้น ครอบครัวของเธอไม่ได้ขัดสนขนาดว่าต้องขโมยใครกิน และที่สำคัญเธอรู้ว่านิลธาราไม่มีนิสัยขี้ขโมย มันจะต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่

“ธาราไม่เชื่อ ท่านชีคปรักปรำน้องโรส น้องสาวของธาราไม่ใช่ขี้ขโมย”

“อย่ามาแก้ตัวเลยธารา หลักฐานมันมีให้เห็นชัด ทั้งพระธำมรงค์ที่หายไป และภาพจากกล้องวงจรปิด ที่ส่องให้เห็นใบหน้าของน้องสาวเจ้าอย่างชัดเจน ตอนที่เข้ามาขโมยพระธำมรงค์ถึงในห้องนอนของเรา”

ยิ่งพูดถึงเรื่องนี้ชีคคาร์รานส์ยิ่งเจ็บพระทัย เมื่อเจ้าแห่งทะเลทรายผู้ยิ่งใหญ่อย่างพระองค์ ถูกผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างนิลธาราลูบคมเข้าให้ พระองค์ไม่ได้เสียดายพระธำมรงค์ที่ราคาค่างวดของมัน พระธำมรงค์ราคาเพียงแค่นี้พระองค์จะหาซื้ออีกสักกี่สิบวงก็ได้ แต่พระองค์เสียดายและเจ็บใจที่ต้องสูญเสียพระธำมรงค์วงนี้ ก็เพราะว่าท่านพ่อของพระองค์เป็นผู้มอบให้ และตรัสสั่งให้รักษาไว้ให้ดี นอกจากนั้นพระธำมรงค์วงนี้เป็นสมบัติที่สืบทอดกันมาตั้งแต่บรรพกษัตริย์แล้ว การที่พระองค์เก็บรักษาไว้ไม่ได้ ทำให้พระองค์เจ็บใจและแค้นคนที่ขโมยมันไปเป็นอย่างมาก

พอชีคคาร์รานส์ตรัสว่ามีหลักฐานมัดตัวนิลธาราค่อนข้างแน่นหนา ก็ทำเอานีนธารานิ่งงันไปหลายนาที กระนั้นก็ยังไม่ยอมรับว่าน้องสาวของเธอจะกลายเป็นนักโจรกรรมระดับชาติไปได้

“ยังไงธาราก็ไม่เชื่อ ท่านชีคจะปรักปรำน้องโรสฝ่ายเดียวไม่ได้ ต้องให้ความเป็นธรรมกับน้องโรสด้วย ไหนล่ะคะ น้องโรสอยู่ไหน ทำไมท่านชีคไม่ปล่อยให้น้องโรสออกมาแก้ต่างให้กับตัวเองบ้าง”

“ฮึ! แก้ตัว?” ชีคคาร์รานส์ทำเสียงเยาะในลำคอ “จำเลยที่ถูกตัดสินประหารแล้ว ไม่มีสิทธิ์มาแก้ตัวทั้งนั้น สิ่งที่น้องสาวของเจ้าสมควรจะได้รับ คือการถูกโยนเข้าตะแลงแกง รอเวลาไปชดใช้กรรมในนรกต่างหากล่ะธารา”

ก่อนหน้านี้นีนธาราถูกเจ้าแห่งทะเลทรายคาดโทษเอาชีวิต ทว่าหญิงสาวไม่รู้สึกกลัวสักนิด แต่พอพระองค์ตรัสแค่เพียงไม่กี่ถ้อยวาจาว่าจะลงโทษนิลธารา เธอกลับหวาดกลัวขนหัวลุกพอง เชื่อว่าชีคคาร์รานส์จะทำตามที่ตรัสออกมาจริงๆ แต่เธอจะไม่ยอมให้พระองค์ทำเช่นนั้นได้เป็นอันขาด

“ธาราไม่ยอมให้พระองค์ตัดสินโทษน้องโรสแบบนี้ น้องโรสต้องได้รับการไต่สวนโดยมีญาติของน้องโรสอยู่ด้วย เพื่อให้เป็นที่โปร่งใสว่าพระองค์ไม่ได้ปักปรำน้องโรส”

“เราไม่จำเป็นต้องปักปรำน้องสาวของเจ้า เพราะหลักฐานมันมีแน่นหนาอยู่แล้ว ตอนนี้รอแค่ฤกษ์งามยามดีเท่านั้น ได้ฤกษ์เมื่อไร เราก็จะส่งน้องสาวของเจ้ากลับบ้านเก่าทันที”

“ไม่นะ ท่านชีคจะประหารน้องโรสไม่ได้”

“เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาสั่งเรา เราจะสั่งประหารน้องสาวของเจ้าเมื่อไรก็ได้ ก็ในเมื่อเราเป็นเจ้าของแผ่นดินผืนนี้ และเป็นศาลเตี้ยที่ใครหน้าไหนก็อย่าบังอาจมาขัดขวาง!”

ชีคคาร์รานส์ตรัสเสียงเย็นยะเหยือก ดวงเนตรคมกล้าจ้องมองหญิงงามที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขม็ง ทรงยอมรับเต็มปากเต็มคำว่าชักจะเริ่มติดอกติดใจในตัวของนีนธารา เพลิงเสน่หาที่โรมรันกับนีนธารา นอกจากจะทำให้พระองค์สุขจนสำลักแล้ว ยังทำให้พระองค์รู้สึกรัญจวนอิ่มเอิบใจ ความสุขที่ได้รับมันไม่ได้เกิดขึ้นแค่เพียงฉาบฉวย เพียงสายลมพัดผ่านเฉกเช่นตอนอยู่กับนางบำเรอคนอื่นๆ ทว่าความสุขกลับซึมซับบาดลึกเข้าทั่วทุกอณูของพระวรกาย ทำให้พระองค์รู้สึกว่านีนธาราเกิดมาเพื่อพระองค์ และพระองค์จะงัดเล่ห์เหลี่ยมที่มีอยู่ เพื่อกักขังให้นีนธาราอยู่กับพระองค์ตลอดไป