บำเรอรัก คุณมาเฟีย

ตอนที่  1  สามีลวงโลก

"ฮัลโหล  ไอ้เรแกได้ข้อมูลที่ฉันให้ไปหาหรือยัง"

โอเว่นคริสเอ่ยเสียงเครียดพูดคุยกับลูกน้องคนสนิท

"ได้แล้วครับนาย ผมกำลังจะเอาขึ้นไปให้"

เรกันเอ่ยจบก็รีบวิ่งขึ้นมาบนห้องทำงานของโอเว่นคริสทันที โอเว่นคริสไม่มีธุระกิจใดๆ เขามักจะทำงานอยู่ที่กาสิโนแห่งนี้เป็นประจำ ที่นี่เป็นสถานที่บันเทิงด้านมืด ใครที่ย่างกายเข้ามาจะต้องมีแต่ความสุขเท่านั้น  ตอนแรกชายหนุ่มจะเลิกทำธุรกิจพวกนี้ไปให้หมด แต่ก็ดันมีปัญหาใหญ่เข้ามาเขาจึงต้องรีบสะสางให้เสร็จ  เขาจะได้วางมือไปตามๆกับเพื่อนทั้งสอง

ก๊อก  ก๊อก ก๊อก

"เข้ามาได้"

เมื่อเรกันเดินเข้ามาโอเว่นคริสจึงหมุนตัวหันมามอง

"นี่ครับนาย"

เรกันยื่นเอกสารให้โอเว่นคริส ชายหนุ่มจึงรับมาใบหน้านิ่งเฉย

"ไอรีน  แม็กไคล์ชาส สวยดีนี่ สั่งคนของเราให้ตามหาไอริสให้พบ ตามตัวเธอมาให้ได้"

โอเว่นคริสพูดถึงไอริสสาวน้อยหน้าใสที่ยืมเงินเขาแล้วหายไปในพริบตา

"อ้าว แล้วนายให้ผมไปหาข้อมูลคุณไอรีนมาทำไมล่ะครับ"

เรกันถามอย่างสงสัย

"ฉันจะไปทวงหนี้กับแม่คนนี้หน่ะสิ"

โอเว่นคริสพูดด้วยสายตาแววโรจ

"แต่ว่าคุณไอรีนไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เลยนะครับ"

"ไม่รู้ยังไงก็ต้องรับผิดชอบแทนน้องสาวตัวเอง  อย่าถามมากได้มั้ยไอ้เร จะไปทำอะไรก็ไป  อ้อ นับจากวันพรุ่งนี้ฉันจะไม่อยู่นะ ฝากบอกทุกคนด้วย"

โอเว่นคริสเอ่ยเสียงเรียบ เขาอยากรู้ยิ่งนักว่าผู้หญิงพวกนี้กล้าดียังไงถึงกล้าชิ่งเงินเขาไปได้  เงินตั้งหนึ่งล้านที่จริงเขาไม่ได้หวงหรอก แต่กลัวพวกหล่อนจะติดใจไม่เกรงกลัวความผิดต่างหาก  ตั้งแต่วันนั้นที่กลับมาจากบ้านซีโน่ชายหนุ่มก็ตามหาไอริสแทบพลิกแผ่นดิน แต่มารู้ทีหลังว่าเจ้าตัวหนีไปอยู่ต่างประเทศ ในเมื่อหนีไปแบบนี้เห็นทีเขาต้องใช้ไม้เด็ดไปตามเอาเงินคืนมาจากผู้ปกครองของเด็กคนนี้ซะแล้ว

"อ้าว นายจะไปไหนครับ"

"เขาใหญ่"

เช้าวันถัดมา

ณ  ไร่แม็กไคล์ชาส

เจ้าของไร่ที่นี่คือไอรีน ลูกสาวคนโตของ คุณอดัมกับคุณพิศมัยที่เสียชีวิตไปเมื่อสามปีก่อน ไอรีนจึงต้องบริหารไร่เองทั้งหมด ทั้งยังต้องรักษาชีวิตคนงานในไร่เกือบห้าสิบคน แล้วเธอยังมีหน้าที่ส่งน้องสาวสุดที่รักเรียนอีกด้วย แต่มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับหญิงแกร่งอย่างเธอเลยแม้แต่น้อย ตั้งแต่ไร่นี้เปลี่ยนผู้บริหารใหม่ ทำให้ผู้คนหลั่งไหลเข้ามาเชยชมสั่งซื้อสินค้าแปรรูปต่างๆนานาเยอะขึ้นมากเป็นเท่าตัว ที่ตอนนี้กำลังโด่งดังคือไวน์รสชาติใหม่ของไร่เเม็กไคล์ชาส นักธุรกิจหลายคนต่างจับตามองเจ้าของไร่คนสวยที่มีแต่คนอยากร่วมทำธุรกิจด้วย มีแต่คนอยากช่วยเหลือ แต่ไม่เลยไอรีนคิดอยู่เสมอว่าเธอสามารถยืนได้ด้วยลำแข้งของตนเองไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากใคร

"โอ้ยอะไรเนี่ย กระตุกอยู่ได้"

ปากจิ้มลิ้มเอ่ยงึมงัมกับตนเองในขณะที่กำลังเดินสำรวจองุ่นพวงโตจากไร่ว่าตอนนี้งอกเงยไปถึงไหนแล้ว แต่ตาขวาของเธอนี่สิ กระตุกตั้งแต่ตื่นนอน ไม่รู้ว่าจะอะไรนักหนา

"เป็นอะไรครับคุณหนู"

ราเชน  ผู้ช่วยคนสำคัญของไอรีนเอ่ยถามเมื่อเห็นคนสวยทำหน้ามุ่ยทุ่ย

"ก็ตาขวานี่สิ จะกระตุกอะไรนักหนาก็ไม่รู้"

"คุณหนูครับ คุณหนูเกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ"

พูดยังไม่ทันจบก็มีคนงานวิ่งมาหาเธอหน้าตาแตกตื่น

"มีอะไรหรอจ้ะ หรือว่าไฟไหม้ "

ไอรีนพูดเสียงตื่นๆ

"ไม่ใช่ครับๆ มีคนมาหาคุณหนูครับ"

"อ้าว มีคนมาหาฉันแล้วทำไม ต้องทำหน้าเหมือนกับไฟไหม้ด้วยล่ะ"

"นั่นสิพี่พร้าวมีอะไรก็รีบๆพูดมา"

ราเชนช่วยถามอีกคน

"ก็เขาบอกว่าเป็นสามีคุณหนูนี่ครับ ผมก็เลยตกใจ ว่าแต่คุณหนูมีสามีแล้วหรือครับ"

"ห๊าา!  ว่าไงน่ะ ไอ้หมอนั่นอยู่ที่ไหน"

ไอรีนฉุนควันออกหู ใครกันน่ะ บังอาจมาป่วนที่ไร่ของเธอ

"หน้าประตูเข้าไร่ครับ"

พูดจบไอรีนก็วิ่งขึ้นไปบนรถกอลฟ์คันเล็กมีราเชนคอยตามไปด้วยติดๆ หน็อยถ้าเจอน่ะแม่จะซัดเปรี้ยง

โอเว่นคริสที่กำลังยืนสื่อสารกับคนงานในไร่ก็เริ่มจะหมดความอดทน ร้อนก็ร้อน ไอ้พวกบ้านี่ก็ยังไม่ยอมให้เขาเข้าไปอีก

"นี่ฉันบอกแล้วไงว่าฉันเป็นสามีของไอรีนเจ้าของไร่ ฟังฉันไม่รู้เรื่องหรือไง ให้ฉันเข้าไปสักทีเถอะ จะดำอยู่แล้ว"

โอเว่นคริสโวยวาย ไอ้พวกบ้าเอ้ย ปัญหาเยอะจริงๆ

"นายเป็นใคร ฉันไม่เคยมีสามีปัญญาอ่อนแบบนายหรอกย่ะ"

ไอรีนที่เดินมาทันได้ยินวาจานั้นก็ซัดคำพูดหนักๆเข้าหัวสมองของโอเว่นคริสทันที   สวย!  ครั้งแรกที่เห็นหน้าตาของเธอมันทำให้เขาตลึง  สวยแต่ปากร้าย จ้างให้ก็ไม่เอาทำเมียหรอกโว้ย  แถมยังหลอกลวงเก่งเหมือนน้องสาวอีก ดูสิคนงานในไร่ก็มีแต่ผู้ชาย สวยของปลอมละสิ ไม่รู้ทำมาหมดกี่แสน ทั้งปากสีชมพูน่าจูบ จมูกโด่งราวกับนางเอกนิยาย ตากลมโตเหมือนกับดารา อ่าซ์ ดูนมนั่นสิจะทะลุออกมานอกเสื้ออยู่แล้วนี่ทำมากี่ซีซีเนี่ย  พอเลยไอ้คริส เลิกจินตนาการเดี๋ยวนี้ !!

"เมียจ๋า ห่างกันแค่นี้ทำมาเป็นลืมผัวเลย ผัวว่าเราเข้าไปในบ้านกันดีกว่านะ"

โอเว่นคริสตีเนียน

"ไอ้บ้า พูดอะไรของนาย มีอะไรพูดกันดีๆสิ ไม่เห็นต้องใช้คำพูดลามกแบบนี้"

ตอนนี้เขากำลังทำให้ไอรีนคลั่ง ไอ้ผู้ชายโรคจิต หน้าตาก็ดี แต่เสียอย่างเดียว มายัดเยียดความเป็นสามีให้เธอเพื่อ?

"ก็ได้ แต่คุณต้องให้คนพวกนี้ออกไปก่อน"

โอเว่นคริสมองพวกคนงานที่ยืนอยากรู้อยากเห็นอย่างไม่ชอบใจ

"ทุกคนออกไปก่อน"

ไอรีนสั่งคำเดียว ทุกคนก็เดินปลิวออกไปแต่จะเหลือก็แต่ ราเชน ที่ยังไม่ไป

"เชน ออกไปก่อน"

"แต่ผมไม่ไว้ใจเขาครับคุณหนู"

ราเชนพูดพร้อมมองโอเว่นคริสเหมือนจะหาเรื่อง

"ฉันดูแลตัวเองได้ ไว้ค่อยคุยกันทีหลัง"

เมื่อรู้ว่าหญิงสาวยื่นคำขาด ราเชนจึงยอมถอยออกไป

"คุณเป็นใคร ต้องการอะไร"

ไอรีนถามคำถามทันที

"ก่อนอื่นขอแนะนำตัว ผมชื่อ โอเว่นคริส  ชาลส์   เป็นเจ้าหนี้ของน้องสาวคุณ ผมต้องการมาทวงเงินคืน"

โอเว่นคริสพูดน้ำเสียงจริงจัง

"เหอะ พูดแบบนี้แล้วคิดว่าฉันจะเชื่อหรอ ยัยริสเนี่ยน่ะมีหนี้ ไม่มีทาง!"

ไอรีนเถียงกลับ อย่างไม่ยอมเชื่อ

"ผมคิดอยู่แล้ว ว่าคุณต้องพูดแบบนี้"

พูดจบชายหนุ่มก็ไปไปเอาเอกสารการยืมเงินมาให้ไอรีนดู เมื่อหญิงสาวอ่านเสร็จก็ต้องตกใจ น้องสาวเธอกู้เงินไปทำไมกันตั้งหนึ่งล้าน

"เป็นไง เชื่อหรือยัง"

"เชื่อ แต่ทำไมคุณต้องบอกให้คนอื่นเข้าใจผิดว่าคุณเป็น เอ่อ สามีฉัน เพื่ออะไร"

"นี่คุณไม่ต้องดีใจไปหรอกน่า ผมไม่พิศวาทคุณหรอก ที่บอกไปแบบนั้นก็เพราะรักษาชื่อเสียงของคุณ เพราะถ้าผมบอกไปตามตรงคนงานของคุณอาจจะเข้าใจผิดก็เป็นได้"

"เหอะ! แล้วคุณคิดว่าฉันอยากได้คุณเป็นสามีนักหนารึไง หน้าตาแบบนี้ฉันไม่เอาหรอกย่ะ"

ไอรีนตอบไปอย่างโกรธเคืองผู้ชายอะไรปากคอเราะร้าย

"ผมไม่อยากมาเถียงกับคุณ รีบเอาเงินมาให้ผม ตอนนี้รวมดอกเบี้ยแล้วก็สิบล้าน!!"

ชายหนุ่มรู้สึกหน้าเสียเล็กน้อยที่โดนตอบกลับมาแบบนั้น เพราะผู้ชายแบบเขาไม่เคยมีผู้หญิงหน้าไหนกล้าปฎิเธ แต่ในเมื่อไอรีนกล้า เขาก็จะทำให้เธอเปลี่ยนคำพูด ที่จริงในสัญญามันไม่มีดอกเบี้ยสักบาท ขอแก้เผ็ดหญิงสาวให้ชื่นใจก่อนละกัน

"ห๊า!! สิบล้าน ฉันไม่มีให้คุณหรอกน่ะ "

ไอรีนขมวดคิ้วมุ่น เธอจะไปเอาเงินมาจากไหนล่ะ เงินเก็บก็เอาไปลงทุนการทำไวน์ล็อตใหม่แล้วซะะด้วย

"อะไร! นี่คุณคิดจะเบี้ยวหรอ บอกไว้ก่อนเลยนะ ถ้าคุณไม่ยอมใช้หนี้แทนน้องสาวคุณ  ผมจะฟ้อง แล้วไร่ของคุณก็จะถูกยึด"

โอเว่นคริสประกาศสงครามเสียงกร้าว ทำให้ไอรีนกัดฟันกรอด ไอ้ผู้ชายเลือดเย็น!

"คุณรอหน่อยได้มั้ย อีกสองเดือนไวน์ล็อตใหม่จะได้ที่ ฉันจะเอาไปขายแล้วเอาเงินไปคืนให้คุณ"

"ได้ ..... แต่มีข้อแม้ และคุณต้องทำตามแบบห้ามปฎิเสธ"

โอเว่นคริสยิ้มกริ่ม นี่แหละ คำพูดที่อยากจะเอื้อนเอ่ย

"อืม ฉันตกลง"

"ในระหว่างที่รอเงิน ผมจะย้ายมาอยู่กับคุณ ในฐานะสามีของคุณตามที่ทุกคนในไร่เข้าใจ"