บำเรอรัก กลลวง

ณ คอนโดใจกลางเมืองสุดหรูหราอลังการ ย่านเจริญนคร และมีราคาที่แสนจะแพงราวๆ 10 กว่าล้านบาท

มีเพียงหญิงสาวตัวเล็กอาศัยอยู่ลำพังเพียงคนเดียว ตั้งแต่ที่ย้ายเข้ามาอาศัยอยู่ที่นี่ก็นับเป็นปีที่ 4 แล้ว ในห้องของหญิงสาว ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง ประดับไปด้วยแสงไฟระยิบระยับ พร้อมรูปต่างๆของหญิงสาวที่ถูกแปะติดตามผนัง การตกแต่งห้องคอนโดของหญิงสาวที่ถูกสถาปนิกจัดวางและออกแบบที่หรูหราปนความเรียบง่าย ถ้าคนภายนอกได้เห็นจะรู้สึกถึงความอลังการหรูหราและร้องว้าวกันทุกคน

'อลิซ' หรือ อลิซา เด็กหญิงที่มีหน้าตาน่ารักผิวพรรณขาว แก้วนุ่มนิ่มมีสีเลือดฝาดแดงๆ ตัวเล็กบาง รูปร่างเซ็กซี่น่ามอง ผมสีน้ำตาลอ่อนยาวสลวย ดวงตาสีฟ้าออกเทากลมโต ขนตาดำและยาว หน้าเรียวโค้งรูปไข่ ลักษณะของเธอคือลูกครึ่งไทยอิตาลี เวลายิ้มจะดูสดใสโดดเด่นกว่าเด็กคนอื่นๆ และเธอมีอายุเพียง 22 ปี

"ลิซทราบค่ะ ถ้าลิซหางานพิเศษทำ…"

[ นี่แกเลิกคิดไปได้มั้ยยัยอลิซ!! ]

เสียงของผู้หญิงปลายสายพูดดักและตวาดใส่อลิซ

[ ฉันทำให้แกสบายได้ขนาดนี้ แกยังคิดจะไปทำอะไรโง่ๆให้ตัวเองลำบากทำไม มีเงินเก็บก็ใช้มันไปก่อน ฉันจะส่งเงินใช้คืนแกทีหลัง …ตอนนี้ฉันมีปัญหานิดหน่อย เคลียร์จบแล้วค่อยว่ากัน ] ผู้หญิงปลายสายบอกกับอลิซ

อลิซได้แต่เม้มริมฝีปากข้างล่าง คิ้วขมวดเข้าหากันเป็นปม ท่าทางคิดหนัก และหนักใจในสิ่งที่ผู้หญิงปลายสายสั่งห้าม

"ขอบคุณนะคะแม่ แต่แม่ไม่ต้องเป็นห่วงลิซนะคะ ลิซยังอยู่ได้ แต่ที่ลิซบอกแม่ไปว่าลิซจะหางานทำ ลิซไม่ทำก็ได้ค่ะ"

อลิซบอกกล่าวกับคนในสาย ซึ่งนั่นก็คือผู้หญิงที่เลี้ยงอลิซมาตั้งแต่เด็ก และคือคนที่อลิซเรียกว่า แม่

[ อย่าให้ฉันรู้แล้วกันว่าแกไปหาทำอะไรโง่ๆ มีหน้าที่เรียนก็เรียนไปให้มันจบ จะได้ไม่ต้องไปเป็นขี้ปากอีพวกสลัมพวกนั้น เข้าใจแม่ใช่มั้ยอลิซ ]

" ค่ะ…แล้วแม่จะกลับมาไทยเมื่อไหร่คะ " อลิซถามคนในสายเพื่อเปลี่ยนเรื่องคุย

[ รอให้งานแม่ที่นี่สำเร็จก่อน อีกไม่นานนะอลิซ แม่จะกลับไปฉลองในความสำเร็จของแม่กัน หึหึหึ…]

คนในสายหัวเราะในลำคอ ท่าทางจะสะใจ น้ำเสียงของคนในสายทำให้อลิซฟังแล้วรู้สึกไม่ดี แต่อลิซก็ไม่ได้เซ้าซี้ถามต่อว่ามันคืองานอะไร เพราะเธอรู้ว่าต่อให้เธอจะคั้นถามยังไงคนเป็นแม่คงไม่บอกเธอแน่นอน

"ไว้เจอกันนะคะแม่" อลิซบอกกับคนในสาย แต่ก็มีอีกคำนึง ที่อลิซอยากจะพูด แต่ก็ไม่เคยได้พูดให้แม่ฟังสักครั้ง

[ อืม…ดูแลตัวเองดีดีหล่ะ ]

"ค่ะแม่…ลิซ…รัก…" ตู้ดดดดดดดด ตู้ด ตู้ดดดดด

สายตัดก่อนทุกครั้ง เวลาที่ลิซพยายามจะบอกคนในสาย ซึ่งต้องใช้ความกล้ามากที่จะพูดคำนี้ออกไป 'ลิซรักแม่นะคะ' เป็นคำที่อลิซจะพูดทุกครั้งก่อนที่จะวางแต่ก็ไม่เคยทำได้สักครั้งเพราะแม่เธอตัดสายก่อน

อลิซวางโทรศัพท์และนั่งมองรูปถ่ายที่ติดตรงผนังบนทีวีในห้องนั่งเล่น เป็นรูปถ่ายคู่กับเนตรนภา ซึ่งก็คือคนที่อลิซเรียกว่าแม่

เนตรนภาเป็นคนที่เลี้ยงอลิซมา ตั้งแต่ที่อลิซเล็กๆ พออลิซโตแล้วจำความได้ เนตรนภาก็อยู่ข้างๆอลิซตลอด แม้แท้จริงแล้วเนตรนภาคือคนเดียวที่รู้อยู่แก่ใจว่าเธอสองคนมีความสัมพันธ์กันอย่างไร บางครั้ง เมื่อมีคนถามว่าหน้าตาอลิซทำไมไม่เหมือนกับเนตรนภาสักนิด เนตรนภาก็บ่ายเบี่ยง ได้แต่ตอบว่า อลิซหน้าตาเหมือนพ่อของเธอ เท่านั้น และอลิซก็ไม่เคยสนใจเรื่องนี้เพราะเธอเชื่อใจและรักเนตรนภามาก

อลิซนั่งมองรูปอยู่ครู่หนึ่ง ก็ได้พูดกับตัวเองว่า "ถ้าแม่อยู่กับลิซบ้าง มันคงจะดีมากสินะคะ…" และอลิซก็เผลอหลับลงบนโซฟา

อลิซอาศัยอยู่คนเดียวตั้งแต่ 5 ขวบ ก่อนที่เนตรนภาจะไปทำงานที่ต่างประเทศและทิ้งอลิซไว้เพียงลำพังที่ประเทศไทย แต่เธอก็ได้สอนให้อลิซรู้จักดูแลตัวเอง ใช้ชีวิตให้เป็นทุกอย่าง เพื่อที่เนตรนภาจะได้ไม่กังวล เนตรนภาไปทำงานกลางคืนที่ต่างประเทศ จุดประสงค์หลักคือ การหาพวกคนรวยๆมาเลี้ยงดูเธอ แต่ก็สำเร็จทุกครั้งเพราะเนตรนภาเป็นผู้หญิงที่สวยซึ่งจะอ่อยเหยื่อมาติดกับดักได้ไม่ยาก และทุกครั้งเธอก็ได้เงินเป็นกรอบเป็นกำจากลูกค้าของเธอมามากมาย แต่ก็ไม่ลืมที่จะส่งให้อลิซใช้ทุกๆเดือน เดือนละหลายบาท เพราะเนตรนภาต้องการจะทำทุกอย่างให้ทุกคนมองว่าเธอเลี้ยงอลิซดั่งเจ้าหญิงได้สุขสบาย และลบล้างคำครหาคำดูถูกจากเพื่อนเก่าของเธอว่าเธอไม่มีวันได้ดีแน่นอน เนตรนภาเลยปูพื้นฐานของอลิซให้ดูเหมือนลูกคุณหนู โดยให้อลิซเข้าโรงเรียนนานาชาติที่ดังและแพงที่สุด รวมถึงมหาลัยของอลิซด้วย ด้านอาหารการกิน ของใช้ ก็ต้องเลิศหรูที่สุด จนเพื่อนๆทุกคนของอลิซ บ้างก็ชื่นชม บ้างก็อิจฉาอลิซ และมองอลิซดุจเจ้าหญิงในนวนิยาย

ตัดภาพมาที่อลิซ...

เธอไม่ได้มีความสุขสักนิดที่เธอมีทุกอย่าง อย่างที่แม่ของเธอหามาให้แบบนี้ ตั้งแต่เนตรนภาจากไปทำงานจนถึงตอนนี้ อลิซก็ไม่เคยรู้เลยว่าแม่ของเธอทำอาชีพอะไร เคยถามหลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้คำตอบสักครั้ง สิ่งที่อลิซต้องการมีเพียงอย่างเดียวคือต้องการให้แม่ของเธอกลับมาอยู่กับเธอ ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันสองคนแบบอบอุ่น เพราะเนตรนภากลับมาไทยแต่ละครั้ง จะมาแค่อาทิตย์เดียวในทุกๆ 2-3 ปี จนทำให้อลิซชินกับการอยู่คนเดียวไปแล้ว…