บำเรอรักท่านประธานสุดที่ร้าย

บานประตูห้องเช่าซอมซ่อบนแฟลตสูงขนาด ๕ ชั้น ถูกเคาะเสียงดังครั้งแล้วครั้งเล่า เป็นเหตุให้ ใบหยก หญิงสาวผิวเข้มผู้ผล็อยหลับบนโซฟาหนังเทียมเมื่อตอนรุ่งสางสะดุ้งเฮือกสุดตัว ดวงหน้าสวยหวานซีดเผือด เธอช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้น กระทั่งม่านตาปรับรับแสงสว่าง ก็ข่มกลั้นความกลัว ตะโกนถามเสียงสั่นจัด

“ใครน่ะ!!?”

ถามแล้วแต่ไร้เสียงตอบ และบานประตูยังมีเสียงดังรัวเร็วราวเสียงประทัดแตกตามมาอีกชุดใหญ่

“ฉันถามว่าใคร!!” เธอทำใจดีสู้เสือ ก้าวตรงไปยังประตู แต่ไม่ทันสังเกตถังน้ำพลาสติกซึ่งวางไว้ข้างเตียง ขาข้างหนึ่งเลยเตะเข้าเต็มแรง จนถังน้ำล้มคว่ำ วินาทีต่อมา กลิ่นเหม็นเปรี้ยวก็ลอยตลบ เพราะในถังเต็มไปด้วยเศษอาเจียนและปัสสาวะ แน่นอนไม่ใช่ของเธอ ถ้าอย่างนั้นเป็นของใคร

วินาทีนั้น โลกของใบหยกหมุนคว้าง เธอเพิ่งสังเกตเห็นว่าห้องเช่าที่เคยสะอาดสะอ้าน ตอนนี้เต็มไปด้วยกองขวดเบียร์กลิ้งเกลื่อนพื้น และยังมีอีกขวดที่แตกเป็นปากฉลามตกอยู่ใกล้ตู้เสื้อผ้าพลาสติก

นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไร!! ใบหยกคิดในใจ

ขณะเดียวกัน คนข้างนอกยังระดมบาทาหนักๆ กระทืบบานประตูไม้จนแทบปลิวหวือออกจากกรอบวงกบ

“เฮ้ย! เปิดประตูเดี๋ยวนี้ กูให้เวลา นับหนึ่งถึงสาม...” เสียงมัจจุราชหน้าประตูห้องเร่งเร้า หญิงสาวเริ่มใช้ความคิดอย่างหนัก เมื่อคืนไปก่อคดีร้ายแรงอะไรไว้ที่ไหนหรือเปล่า...เปล่าเลย ถึงเกิดมาจน แต่เธอก็รักศักดิ์ศรียิ่งชีพ ในหัวไม่เคยหวังรวยทางลัดด้วยการทำผิดศีลธรรม แม้จะมีผู้ชายมากหน้าคอยตามตื๊อขายขนมจีบ กระนั้นก็ตั้งมั่นว่า เมื่อสองมือสองขายังดี เธอจะหาเลี้ยงตนเองให้รอด ไม่มีวันนอนรอโชคชะตาหรือวาสนา

ดังนั้นเมื่อไม่ได้เป็นกิ๊กกับสามีชาวบ้าน หรือเล่นพนันติดหนี้ยืมสินใคร เหตุการณ์ระทึกขวัญเช่นนี้ จึงไม่ควรเกิดกับใบหยก!

ดวงตาสีเทาเข้มตามเชื้อสายไทย-แอฟริกัน-อเมริกันหันซ้ายแลขวาเพื่อหาตัวช่วย เธอพบมือถือซึ่งวางอยู่ใต้ชั้นหนังสือทว่าไม่ทันคว้ามากดเบอร์ติดต่อใครเพื่อขอความช่วยเหลือ สติก็เตลิดสุดกู่เมื่อเหลือบเห็นกางเกงบอลขาสั้นของผู้ชายตกอยู่ปลายเตียง พอไล่สายตาขึ้นด้านบนก็ต้องช็อกจัด!

บนเตียงเหล็กมีชายหนุ่มคนหนึ่งนอนหลับไร้สติ ผ้าห่มผืนบางคลุมร่างขาวนวลเนียนอย่างหมิ่นเหม่ เผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบไร้ไขมัน และไรขนอ่อนๆ เรียงเป็นริ้วสวยซึ่งผลุบหายเข้าไปใต้ร่มผ้า

ขณะที่หญิงสาวเผลอไผลกับภาพชวนหวามไหว เสียงจากด้านนอกก็ดังซ้ำ

“หนึ่ง...สอง...” ไม่ทันถึงสามด้วยซ้ำ บานประตูก็เปิดผลัวะเข้ามาราวกับมีมือใหญ่ยักษ์กระชากสุดแรง

ใบหยกกรี๊ดลั่น ตามด้วยการขวางปาตุ๊กตา ฝาหม้อกระทะไฟฟ้า และนิตยสารดาราใส่ผู้บุกรุก แต่พอรู้ว่าไม่อาจต้านทานร่างยักษ์ที่ก้าวอาดๆ เข้ามาด้านในได้ ก็รีบถอยกรูดไปยืนหลบมุม

ขบวนดังกล่าวมีสองร่างยักษ์นำหน้า ถัดไปคือชายร่างเล็กตัวผอมบางมีสีหน้าอิดโรย คนสุดท้ายของขบวนเป็นผู้ชายที่ทำให้ใบหยกต้องยืนนิ่งค้าง

บุรุษรูปงามคนนั้นมีร่างกายสูงใหญ่ เขาวางมาดสง่า ภูมิฐาน แต่งตัวเนี้ยบด้วยเสื้อผ้าราคาแพง สวมแว่นตาดำกรอบเท่ และใบหน้าขาวจัดตัดกับคิ้วเข้ม จมูกโด่งแลเห็นรอยหักเล็กๆ ตรงสันเป็นเอกลักษณ์ ริมฝีปากบนบางเฉียบรับริมฝีปากล่างสีสด และไรหนวดซึ่งขึ้นเขียวครึ้มขับให้เขาหล่อเหลาแฝงด้วยเสน่ห์...เป็นเสน่ห์แบบเจ้าพ่อหนังฮ่องกง หรือพวกแก๊งมาเฟีย!

“ฮึ! นึกแล้วว่าต้องเป็นเธอ!” ชายหนุ่มกัดฟันกรอด เส้นเลือดตรงขมับเต้นตุบ จมูกเขาขยับไปมาเพราะกลิ่นเหม็นในห้อง

“ทำไม เป็นฉันแล้วทำไมยะ รู้จักกันหรือก็เปล่า” พอดึงสติตนกลับคืนได้ ใบหยกก็แหวใส่ สองมือกำหมัดแน่น เชิดหน้าสูงท้าทายเขา ยามนี้หัวสมองพยายามคิดอย่างหนัก เขากับเธอเคยรู้จักกันตั้งแต่ชาติปางไหน?

“รู้จักสิ รู้จักดีเสียด้วย นี่คงจนตรอก จนถึงขั้นจับผู้ชายกินสิท่า ถึงได้พามาซุกไว้ในห้องเช่ารูหนู!” เขาโยนข้อหารุนแรงให้พร้อมทิ้งหางเสียง ‘ฮึ’ ในลำคอเหยียดหยามหญิงสาวผิวเข้ม เห็นผิวพรรณหล่อนเข้าก็มองทะลุถึงหัวใจ พะยี่ห้อแบบนี้ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าข้างในคงดำปี๋พอกัน!

ใบหยกอ้าปากพะงาบๆ มองเขาอย่างขุ่นเคือง พร้อมปะติดปะต่อภาพต่างๆ ในหัว เมื่อคืนเกิดความวุ่นวายจนข้างห้องแตกตื่น พากันเยี่ยมหน้ามามองอย่างสอดรู้สอดเห็น หลังจากเรแบนเพื่อนรุ่นน้องหิ้วปีก ‘เจ้านาย’ หรือ ‘มีบริบูรณ์’ เพื่อนเธอมาหาในสภาพเปียกปอน

มีบริบูรณ์คือลูกชายคนเล็กของตระกูลรัตนทองธาร เขาเป็นร็อกสตาร์หน้าใหม่ของวงการ ผ่านการประกวดเวทีเรียลิตี้โชว์ชื่อดัง ชายหนุ่มเป็นลูกรักของอนันต์ ซึ่งร่ำรวยด้วยธุรกิจสินค้าในวงการก่อสร้าง และช่อแก้ว ซึ่งเป็นมารดาก็หวงเขา ราวกับนางจงอางหวงไข่

ในความน่ารัก แสนดีของมีบริบูรณ์ มักจะตามมาด้วยปัญหาน่าปวดหัวเสมอ เขาชอบก่อเรื่องให้ตัวเองเดือดร้อน บ่อยครั้งที่ตกเป็นข่าวตามสื่อต่างๆ และส่วนมากไปในทำนองเสื่อมเสียชื่อเสียง

พอใบหยกเห็นหน้ามีบริบูรณ์เข้า เธอก็สังหรณ์ใจว่า เรื่องร้ายๆ กำลังจะเข้ามาในชีวิต

ดวงหน้าขาวนวลของเขามีรอยข่วนข้างแก้มลามถึงลำคอ เหนือคิ้วข้างซ้ายมีแผลแตกดูน่ากลัวราวกับไปฟัดกับใครมา แต่ซักถามอย่างไรเขาก็ปิดปากเงียบ เธอเลยจำต้องปล่อยเลยตามเลย ด้วยรู้ดีว่าเขามีนิสัยดื้อเงียบตั้งแต่ไหนแต่ไร

ทั้งสามนั่งคุยสารพัดเรื่องเฮฮา มีบริบูรณ์กับเรแบนดวลเบียร์เกือบสองลังพร้อมร้องรำทำเพลงอย่างสนุกสนาน ใบหยกทำหน้าที่แม่ครัว ปรุงยำรสแซ่บ ต้มสุกี้แสนอร่อยในกระทะไฟฟ้าคอยบริการพวกเขา

ครั้นเวลาล่วงเลยเข้าสู่วันใหม่ ใบหยกบอกให้สองหนุ่มแยกย้ายกันไปนอน เพราะเสียงเริ่มดังรบกวนห้องอื่น ตอนนั้นเองที่มีบริบูรณ์อาเจียนหนัก เขาวิ่งเข้าออกห้องน้ำหลายรอบ บ่นว่าร้อน เลยขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำนับชั่วโมง พอกลับออกมาก็ถอดเสื้อแล้วเหวี่ยงไปบนหลังตู้ ก่อนจะปีนขึ้นไปยึดเตียงนอนของเธอ เขาพลิกตัวไปมาไม่นานก็ฟุบหลับ