ตอน 1

ณ ฮ่องกง

สาวหน้าหมวย สวย เอ็กซ์นิดหน่อย เรียกได้ว่าไซต์มาตรฐานสาวเอเชีย แต่ความสวย น่ารักทั่วตัวเธอเกินมาตรฐานห่างไกล จากคำว่าธรรมดาหลายเท่านัก มือบางกำลังสาระวนอยู่กับการเก็บข้าวของ ลงกระเป๋าเดินทางใบใหญ่แบบล้อลาก ดูเธอตื่นเต้น ทั้งที่มารดาบอกว่าจะให้สาวใช้นับสิบจัดการให้ แต่หญิงสาวหายอมไม่ เธอลงมือเก็บข้าวของต่างๆ ด้วยตัวเอง ราวกับกลัวว่าจะมีอะไรตกหล่นหรือลืมเก็บลงกระเป๋าซะอย่างนั้น

“จะเดินทางวันไหนกันล่ะน้องไอ” คุณเพียงดาว ยืนมองบุตรสาวเพียงคนเดียว ยุ่งอยู่กับการจัดเตรียมข้าวของเพื่อเดินทางไปทำงานยังประเทศไทยบ้านเกิดผู้เป็นมารดา

“พรุ่งนี้ค่ะแม่” ไอยรา กิตติคุณไพศาล ได้ทราบข่าวการเชิญตัวเธอ ให้เข้าร่วมกับทีมนักวิทยาศาสตร์เพื่อให้เดินทางไปยังเมืองไทย สำหรับร่วมในโครงการวิจัยปรมาณูเพื่อสันติภาพ เธอถูกคัดเลือกจากกระทรวง ด้วยเหตุผลไม่กี่ข้อ หนึ่งในข้อนั้นคือเธอมีเชื้อสายไทยครึ่งหนึ่ง

“ไปนานไหม” ใบหน้าละห้อยของมารดาทำให้ไอยรดาไม่สบายใจ แต่ด้วยหน้าที่เพราะนี่คืองานของรัฐบาลหาใช่งานส่วนตัวไม่ ลำพังมารดาชาวไทยนั้นไม่เท่าไหร่ แค่เป็นห่วงเธอตามธรรมดาหัวอกคนเป็นแม่ แต่บิดาชาวฮ่องกงของเธอสิพูดกรอกหูเธอตลอดเกี่ยวกับการเรียนนอกรีตออกเส้นทางบิดาได้ขีดไว้ให้ เธอไม่ชอบเรียนบัญชีนี่นา ปวดหัวเบื่อตัวเลข

“ไม่แน่ใจค่ะแม่ โครงการจะสิ้นสุดเมื่อไหร่แต่หมายกำหนดการสามเดือน หากจะยาวไปกว่านั้นไอก็ต้องอยู่ค่ะแม่ นี่เป็นงานระหว่างรัฐบาลค่ะ” เธอจำได้ว่าอธิบายให้มารดาและบิดาฟังหลายครั้งรวมทั้งครั้งนี้ด้วย มารดาได้แต่ตีสีหน้าเศร้าสลด เธอพยายามปลอบบอกว่าจะรีบกลับ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้มารดาคลายความรู้สึกห่วงหรือกังวลลงได้เลย

“ไปอยู่บ้านยายดีไหม”

“บ้านยายคงไกลจากที่ทำงานไอแน่เลย ไม่ไหวล่ะคะแม่” หญิงสาวส่ายหน้าน้อยๆ ปฏิเสธความต้องการของมารดา

“โธ่ น้องไอ” บ้านยายที่มารดาว่านั้นอยู่ชาญเมืองห่างจากสถานที่ทำงานตามที่อยู่บุตรสาวได้บอกไว้ เรียกว่าได้เดินทางท่ามกลางการจราจรติดขัดเธอคงเฉาตายคารถแน่ๆ

“โธ่ แม่อยากให้ไอเหนื่อยตายเพราะการจราจรหรือไง บ้านยายอยู่ในสวนชานเมือง แต่ที่ทำงานไอน่ะกลางเมือง ไอตายแน่ๆ” ทำท่าโอดครวญน่าเห็นใจ มือบางวางมือจากข้าวของตรงหน้า

“แม่เป็นห่วงนี่นา” ห่วงบุตรสาวอยู่ไกลตา จะไม่มีใครดูแลทั้งที่ปีนี้ไอยราอายุ 23 แล้ว ยังจะห่วงราวกับเป็นเด็ก 3 ขวบ

“ไอคิดว่าแม่จะต้องเป็นห่วงไอมากแน่ๆ ถ้าต้องเดินทางเข้าออกบ้านสวนคุณยายในเวลาค่ำๆมืดๆ”

“จะห่วงทำไมเรื่องนั้น ห่วงไอ้พวกที่คิดจะทำร้ายไอมากกว่า”

“อึ๋ย แม่ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ”

“ไอน่ะลูกเตี่ย ถอดแบบกันออกมาขนาดนั้น แม่รู้มีอะไรบางอยากแตกต่าง แต่มันไม่ทั้งหมด” ตั้งแต่เด็ก คุณเพียงดาวมักเห็นบิดากับบุตรสาวเดินเข้าเดินออกยิมเป็นว่าเล่น เพื่ออะไรน่ะทำไมเธอจะไม่รู้ เป็นข้อแลกเปลี่ยนระหว่างบิดากับบุตรสาวนั่นเอง

“อาชีพไงแม่ ไอไม่ได้ทำงานเหมือนเตี่ย”

“จริงอยู่” แต่อีกไม่นานสามีคงมอบหน้าที่การงานหนักหน่วงนี้ให้บุตรสาวแน่

สองสาวกำลังสนทนากันอยู่ในห้องนอนส่วนตัวของไอยรา พลันเสียงทรงอำนาจเปี่ยมพลัง อย่างคนจีนดังแทรกการสนทนาสองสาวขึ้นทางปากประตู สองสาวจึงต้องหันตามเสียงพร้อมๆกัน

“เตี่ยบอกลื้อแล้วอาหงส์ให้เรียนบัญชีมาช่วยงานเตี่ย นึกยังไงไปเรียนวิทยาศาสตร์” เฉินเทียนลู่ บิดาผู้โดดเด่นทั้งในความหล่อ ความเป็นมหาอำนาจ เอ่ยกับบุตรสาวเพียงคนเดียวของเขา บุตรสาวแสนรัก แสนหวง โดยเฉพาะจากพวกหนุ่มๆ

“เตี่ย พูดเรื่องนี้อีกแล้วนะ” คิ้วมุ่นใส่หน้าบิดา เมื่อได้ยินเสียงบิดาพูดเรื่องเดิมซ้ำอีก ตั้งแต่เธอเริ่มเรียนมหาวิทยาลัยปีแรกยันเรียนจบ และออกมาทำงานตามวิชาการที่ได้ร่ำเรียนมา

“เตี่ยจะพูดจนกว่า ลื้อจะยอมออกจากงานไร้สาระนั่น เปลี่ยนใจมาทำงานกับเตี่ย” ว่าพลางก้าวเท้าเข้าไปยืนตัวตรงตรงหน้าบุตรสาวขณะอีกฝ่ายกำลังก้มหน้าลงรูดซิปกระเป๋าเดินทาง

“เตี่ยพูดเรื่องนี้ ครั้งที่หมื่นแล้วไม่เบื่อบ้างหรือไง” ใบหน้างอง้ำต่อว่าบิดาชาวฮ่องกงแท้ๆ ไม่ว่าบิดาจะอายุอานามปาเข้า 63 แล้วแต่ยังหนุ่มฟ้อหล่อเพี้ยวเสน่ห์แรงไม่เคยลดลง ไม่นับรวมกับมาดเก็กอยู่ตลอดเวลาอย่างเจ้าพ่อในหนังจีนยุคเก่าเจ้าพ่อเซี่ยงไอ้นั้นด้วย

“นั่นน่ะสิเตี่ยพูดเป็นครั้งที่หมื่นแล้วลื้อยอมไหมล่ะ” กอดอกมองหน้าบุตรสาวกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ รัฐบาลช่างขยันใช้งานบุตรสาวซะจริง เดี๋ยวเดินทางเดี๋ยววิจัยนั่นนี่ เยอะแยะไปหมด เฉินเทียนลู่ ตั้งใจจะให้ไอยรา สืบทอดกิจการ ของสกุลเฉิน

เพราะเขามีทายาทเพียงคนเดียวแม้จะมีเมียนับไม่ถ้วนทั่วฮ่องกงและประเทศอื่นๆ แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนให้กำเนิดบุตรชายให้เขาได้สักคน มีเพียงภรรยาคนไทยคุณเพียงดาว เพียงเดียวมีทายาทให้กับเขาได้ แต่แล้วทายาทเพียงคนเดียวนั้นกลับเป็นหญิง ฉะนั้นเฉินเทียนลู่จึงสั่งสอนให้ไอยรา หรือไอ แต่เขามักเรียกเธอว่าอาหงส์

เพื่อจะให้ขึ้นเป็นหงส์ นั่งอยู่บัลลังก์มังกร นับตั้งแต่ไอยราถือกำเนิด เฉินเทียนลู่ ตั้งหน้าตั้งตาสอนทุกสิ่งอย่างให้กับไอยรา ไม่ว่าจะเป็นธรรมเนียมของตระกูล การต่อสู้ การใช้อาวุธ การวางอำนาจ ว่าท่าทางให้สง่าเหนือคนอื่น อีกหลายอย่าง กระทั่งทุกอย่างพลิกผันเมื่อตอนไอยราโตขึ้น ทั้งที่บังคับแกมขู่ให้เรียนการบัญชีและแขนงวิชาอื่นเพื่อให้เหมาะกับการทำงานของตระกูล

แต่ไอยรากลับเลือกเรียน หรือเรียกได้ว่าแอบเรียน ทั้งในระดับปริญญาตรีและปริญญาโทก็ว่าได้ ในสาขาวิชาวิทยาศาสตร์ เฉินเทียนลู่แทบกระอักเลือด พอรู้ก็ด่าว่าไอยราต่างๆนานา แต่ด้วยความรักลูก เฉินเทียนลู่จึงจำยอมให้บุตรสาวเพียงคนเดียวทำงานกับรัฐบาล แต่ต้องตามใจเขาเกี่ยวกับเรื่องเรียนศิลปะการต่อสู้ รวมทั้งอื่นๆที่บิดาอย่างเขาต้องการ ไอยรายอมบิดา เพื่อให้เธอได้เรียนและทำงานในสิ่งตัวเองรัก

“นี่เป็นเรื่องระหว่างรัฐบาลน่ะเตี่ย”

“เออ เออ เตี่ยรู้ รีบไปรีบกลับแล้วกัน” ตัดลำคาญบุตรสาว รอให้ถึงวันสำคัญวันนั้นบุตรสาวเพียงคนเดียวยังไงก็ต้องสืบทอดกิจการ เดินบนเส้นทางเดียวกับเขาอย่างหลีกเลี่ยงไมได้ คอยดู เขาคิดจะล้างมือในอ่างทองคำทั้งแต่อายุ 60 แต่เพราะยังติดภาระไอยราเรียนไม่จบจึงปล่อยไปก่อน

“น่า ไอรู้ว่าเตี่ยรักไอ” หญิงสาวขยับเข้าใกล้บิดา โอบกอดรอบเอาหนา ด้วยความรัก ตลอดเวลาบิดาสอนให้เธอเข้มแข็ง สู้คนเธอเกิดมาแม้จะไม่เป็นชายสมกับบิดาได้ตั้งความหวังไว้ นั่นเพราะความผิดปกติของบิดาเองโทษใครไม่ได้ เธอจึงกลายเป็นแก้วตาดวงใจของบิดาเหนือสิ่งอื่นใด แม้แต่แมลงวันยังแตะต้องไอยราไม่ได้ เรียกว่าตายค่ามือเลยล่ะ

“อาหงส์จำไว้นะ ถึงเวลานั้นลื้อจะขัดเตี่ยไม่ได้เด็ดขาด” เฉินเทียนลู่ ให้เวลาบุตรสาวเพื่อได้ทำงานในสาขาที่ตัวเองรักไม่ได้ขัดอย่างแต่ก่อนนั่นคือหนึ่งในข้อตกลง

“เตี่ยคะ กิจการเตี่ยมีเยอะแยะไอดูแลคนเดียวไม่ไหวหรอก” กิจการสกุลเฉินนับว่ามีทั่วฮ่องกง รวมถึงประเทศอื่นด้วย

“ลูกน้องเตี่ยมีเป็นหมื่น ลื้อกลัวอะไร แค่ชี้นิ้วสั่งและสั่ง พวกนั้นจะรีบทำตามคำสั่งของลื้อทันที”

“ไอเป็นผู้หญิงนะเตี่ย”

“เป็นผู้หญิง แต่ลื้อเป็นหงส์ผู้งามสง่า สวยงาม ล้ำค่าของเตี่ย ไม่มีใครจะไม่เชื่อลื้อจำไว้อาหงส์ของเตี่ย” ยกมือลูบศีรษะทุยของบุตรสาว กอดกระชับส่งผ่านความเด็ดเดี่ยว เข้มแข็งให้กับคนร่างสูงสง่า ได้ถอดแบบเขาออกมาไม่ผิดเพี้ยน ไม่รู้ชะตาฟ้าหรือสวรรค์ลิขิต ให้เจ้าพ่อผู้มีอำนาจล้นฟ้า ไม่มีบุตรชายให้สืบสกุล ไม่ว่าจะมีภรรยาสักกี่คน พวกหล่อนก็ไม่สามารถให้กำเนิดทายาทกับเขาได้สักคน เรื่องมันเศร้า ความหวังทั้งหมดทุกลมหายใจ จึงเก็บรวบรวมมาลงยังไอยรา ชื่อของเธอมีความเข้มแข็งราวกับบุรุษ