ตอน 1 บอสเถื่อนขยี้ใจ

“แป้งต้องแต่งใส่ชุดนี้นะ” แชมป์หิ้วชุดเดรสสวยสีแดงสดมายื่นให้สาวคนรัก เขาอุตส่าห์ลงทุนไปยืมเพื่อน เพื่อต้องการให้แฟนสาวสวมใส่ไปงานสำคัญกับตน

“โห...! ชุดสีแดงขนาดนี้ แถมยังโป๊อีกต่างหาก แป้งไม่ใส่หรอก อายตายเลย” หญิงสาวปฏิเสธ เมื่อมองเห็นชุดที่อยู่ในมือชายหนุ่มตรงหน้า

“สวยมาก แพงมากนะแป้ง มันเหมาะกับคนสวยๆ อย่างแป้งนะรู้มั้ย” แชมป์อ้อนแฟนเยินยอเพื่อให้เธอยอมใส่

“ไม่เอาหรอกพี่แชมป์มันดูโป๊เกินไป” แหวกลึกจนจะเห็นสะดือ ถ้าเธอกล้าใส่ก็นับว่าใจเด็ดเกินธรรมดา

“แป้งจ๋าเพื่อนพี่ทุกคนมันจะพาแฟนไปอวดกันในงานนี้ พี่มีแฟนสวยอยากอวดบ้างสิ พี่รับรองเลยนะ แป้งจะต้องเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในงาน เชื่อพี่ใส่ชุดนี้โดดเด่น คนมองตั้งแต่หน้างานเลย”

“งานอะไรคะพี่แชมป์” แฟนหนุ่มบอกแต่ว่าจะพาไปงานเลี้ยง ยังไม่ทราบรายละเอียด

“งานวันเกิดไอ้ปลื้ม” หนุ่มไฮโซคนรู้จักทั้งนั้น

“พี่ปลื้ม อ๋อ” แป้งรู้จักเพื่อนคนนี้ของแฟนหนุ่มดี ฐานะร่ำรวย รถหรู บ้านใหญ่ หญิงสาวไม่อยากเอาตัวไปเทียบกับคนรักพี่ปลื้ม เพราะเธอกับแชมป์คงไม่มีอะไรไปเทียบคนระดับนั้นได้ ต่อให้แชมป์มีพ่อมียศมีดาวบนบ่าก็ตามที

“ใช่ แป้งรู้ดีนี่เพื่อนพี่คนนี้รวยมาก งานนี้มันตั้งใจจะให้เพื่อนๆ ไปสนุกด้วย ใครมีแฟนพามาอวด พี่เชื่อว่าแต่ละคนคงแต่งจัดเต็มแน่ๆ พี่จะไม่ยอมน้อยหน้าใคร ในเมื่อพี่มีแฟนสวย”

“เราก็ไม่ต้องไปสิคะพี่แชมป์ ถ้าเขาจะอวดกันยังงั้น”

“ได้ไง” แชมป์เผลอตวาดแป้งเสียงดัง “เอ่อ พี่หมายรับปากไอ้ปลื้มไว้แล้ว ยังไงพี่ก็ต้องไป และต้องไปกับแป้งด้วย”

“พี่แชมป์ไปรับปากพี่ปลื้มทำไม แทนที่จะถามแป้งก่อน” หญิงสาวทำหน้างอน ไม่อยากไปงานอวดร่ำอวดรวยของไฮโซปลื้ม ไปงานแบบนี้ทีไร ทุกคนต่างใส่หน้ากากเข้าหากัน แต่ละคนชอบอวดของใช้แบรนด์เนมหรูหรา พูดถึงธุรกิจหลักพันล้าน ส่วนเธอก็แค่พนักงานในบริษัทธรรมดาเท่านั้นเอง แต่งตัวมอซอไม่มีแบรนด์ คนพวกนั้นมองอย่างหยามเหยียด ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า แถมมองลงมาถึงเท้าก็เจอรองเท้าคู่ละไม่กี่ร้อย ทำเบะปากใส่อีก

“แล้วนี่พี่แชมป์ไปเอาชุดใครมาให้แป้งใส่คะ”

“ชุดที่ร้านเพื่อนพี่เอง พี่มีเพื่อนขายเสื้อผ้า มันเต็มใจให้ยืม ที่แรกพี่ก็ตั้งใจจะซื้อแหละ เพื่อนบอกว่าใส่ครั้งเดียวเอง เลยให้ยืมมา พี่เองไม่อยากขัดศรัทธาเพื่อน ยอมรับความต้องการของมัน”

“เพื่อนคนไหนคะ แป้งรู้จักไหม”

“แป้งไม่รู้จักหรอก นะนะ ใส่ไปงานวันเกิดไอ้ปลื้มกับพี่ เชื่อเถอะว่าถ้าแป้งใส่ชุดนี้ แป้งจะเป็นผู้หญิงที่สวยราคาแพงไม่แพ้พวกไฮโซพวกนั้น”

“มันโป๊นะคะ แป้งไม่เคยใส่ ถ้าใส่แป้งเดินไม่ออกแน่ๆ”

“ไม่โป๊หรอกเชื่อพี่ ดูสิของกุชชี่เลยนะ” แชมป์ดึงยี่ห้อชุดสวยสีเจิด ออกให้แฟนสาวดู เพื่อดึงดูดความสนใจแก่แป้ง ทั้งที่ความเป็นจริง แป้งไม่เคยใส่ใจกับยี่ห้อเสื้อผ้า ขอแค่ใส่แล้วเหมาะกับกาลเทศะก็พอ

“โห...เท่าไรคะชุดนี้” พอเห็นป้ายเป็นแบรนด์เนมแท้ ถึงกับตกใจ ตื่นเต้นกับเนื้อผ้า ดีไซน์ และตรายี่ห้ออินเตอร์ ซึ่งเป็นที่นิยมในหมู่มวลสังคมดารา เซเลบทั้งหลาย

“ไม่เท่าไรหรอกน่า อย่าคิดมาก เพื่อนพี่มันให้ยืมมามันใจดี” แชมป์คะยั้นคะยอให้แป้งสวมชุดเดรสหรูสีแดงเจิดจ้า เพื่อไปงานวันเกิดพวกไฮโซสังคมเด่น นัยว่าอยากอวดแฟนสาวคนสวย เท่าที่รู้แป้งสวยหน้าดีสดใสกว่าพวกไฮโซเหล่านั้นซะอีก รับรองถ้าแป้งได้อวดโฉมในงานนี้ สาวๆ พวกนั้นต้องชิดซ้ายตกขอบไปเลย

แป้งยอมหยิบชุดหรูไปแต่งเพื่อเอาใจแฟนหนุ่ม แชมป์นั่งรออยู่ที่โซฟาในห้องคอนโดของแฟนสาว ทำใจเย็นเปิดโทรทัศน์ดูเพลินๆ ปกติไม่เคยใจเย็น รอแค่ห้าหรือสิบนาทีก็กระฟัดกระเฟียดหัวร้อน ทนไม่ไหว อยากเผ่นไปก่อน คราวนี้แชมป์ทำใจเย็นรออย่างไม่เร่งแป้ง

“เสร็จแล้วค่ะพี่แชมป์ ไปกันหรือยัง” หญิงสาวก้าวออกจากห้อง พร้อมกับชุดแดงยี่ห้อดัง แต่งหน้าทำผมสวยเก๋สมกับชุดทุกอย่าง เสร็จภายในครึ่งชั่วโมง

แชมป์ค่อยๆ หันหน้าไปตามเสียงแฟนสาว ทันทีที่ชายหนุ่มเห็นเธอ เขาถึงกับตะลึงในความสวย เมื่อก่อนที่ตนจีบแป้งเรียนปีสาม แป้งเป็นน้องใหม่ปีหนึ่ง ความน่ารักสะดุดตามากจึงตามจีบ แต่วันนี้แป้งเป็นสาวเต็มตัว มีความสวยปราดเปรียวในแบบผู้ใหญ่ ยิ่งได้ชุดสวยเข้าชุดกับรองเท้าสีเดียวกัน แป้งก็ยิ่งเจิดจ้าสมกับชุดมากๆ

“แป้ง...” แชมป์ครางพร่าด้วยความตะลึง แม้ว่าแป้งก้าวมาหาเขาช้าๆ แชมป์ยังไม่รู้ตัว เขายืนค้างอยู่อย่างนั้นหลายวินาที จนหญิงสาวเดินมาหยุดอยู่ใกล้ๆ

“พี่แชมป์ไปกันหรือยังคะ ไปสายเดี๋ยวเขาจะว่าเอานะคะ”

“อ๋อ...จ้ะๆ ไปๆ” แชมป์ถูกดึงออกจากภวังค์ ระบายยิ้มให้กับแฟนสาวซ่งสวยมาก หากว่าในใจกลับคิดอะไรอยู่สักอย่าง ดีสวยแพงแบบนี้ เขาจะได้อวดเพื่อนๆ ให้พวกมันหงายหลังไปเลย โอบเอวแป้งพาก้าวออกไปจากห้อง พร้อมกับรอยยิ้มแฝงบางอย่าง

แชมป์จูงมือแป้งอย่างเอาใจ เดินออกจากคอนโดไปเดินตรงไปยังถนน

“เดี๋ยวๆ พี่แชมป์” หญิงสาวดึงมือแฟนหนุ่มไว้

“ทำไมแป้ง ลืมอะไรมั้ย เดี๋ยวพี่ขึ้นไปเอาให้”

“ทำไมไปทางนี้ ไม่ไปตรงลานจอดรถละคะ”

“ไปขึ้นรถไงแป้ง” แชมป์บางอย่าง

“รถพี่แชมป์ละคะ” ปกติแชมป์มารับเธอจะขับรถมาเอง

“เอ่อ...คือ รถพี่...คือแบบงี้นะแป้ง อ้อ...รถพี่เสีย พี่เอาเข้าอู่อีกหลายวันกว่าช่างจะซ่อมเสร็จ เราไปแท็กซี่กันนะ”

“อ๋อ งั้นหรือคะ”

“ใช่จ้ะ แป้งยืนรออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวชุดสวยๆ จะเปื้อน” ชายหนุ่มจับหญิงสาวคนสวยยืนนิ่งๆ ตัวเองเดินไปโบกแท็กซี่ พอได้แล้วก็เดินกลับมาหาหญิงสาวประคองเข้าไปในรถ ตัวเองจึงสอดตัวเข้าไปทีหลัง บอกจุดหมายปลายทาง ครู่ต่อมารถยนต์รับจ้างได้พาสองหนุ่มสาวมายังสถานที่แห่งหนึ่ง

“พี่ๆ จอดตรงนี้แหละ” แชมป์ไม่ให้แท็กซี่ไปส่งถึงหน้าประตู ต้องการเดินเข้าไปเอง “ไปกันแป้งถึงแล้วแป้ง” ออกไปจากรถก่อน พร้อมเรียกแฟนสาว

“ค่าโดยสารละคุณ” คนขับเรียกเก็บเงิน แชมป์ทำเนียนไม่หยิบออกมาจ่าย

“อ่า...แป้งออกไปก่อนนะ พี่ยังไม่ได้กดตังค์”

“ดะ...ได้” แป้งทำหน้าเหลอ แล้วก็เปิดกระเป๋าหยิบเงินออกมาจ่ายค่าโดยสาร ชำเลืองมองแชมป์นิดหนึ่งแต่ไม่ได้คิดอะไรมาก เขาคงไม่ได้กดเงินมาจริงๆ นั่นแหละ

“เดี๋ยวนะพี่แชมป์”

“อะไรอีกละแป้ง” แชมป์ดูรีบร้อนชอบกล

“เรามางานวันเกิด ทำไมไม่มีของขวัญ”