บท
ตั้งค่า

รอดตายเพราะโจร

หนังสั้นสะท้อนสังคม

เรื่อง :รอดตายเพราะโจร

ตัวละคร

ชาย 1เอ็ม โจรย่องเบา

หญิง 1 จันสาวใช้

ชายแก่ 1 สินพนักงานทวงหนี้

หญิง 1 แม้นวาดเจ้านายที่ติดหนี้

ชาย 1 ห้าว ลูกน้องของสิน

SCENE 01บ้านหลังหนึ่งในหมู่บ้าน

เริ่มภาพที่ เอ็มใช้ความชำนาญงัดประตูบ้านแล้วเข้าไปข้างในเพื่อจะอาศัยหลับนอนและหาของกิน

รับภาพที่ จัน คนรับใช้ที่แอบซุ่มอยู่เพื่อจะหาทางหนีได้มองเห็นเอ็มเข้ามาก็ดีใจระคนตกใจไม่แน่ใจเพราะ

ไม่รู้ว่าเป็นพวกไหน

จัน แก แกเข้ามาได้ไง แกเป็นใคร (พูดด้วยความระวังเสียงเบา )

เอ็มอ้ำอึ้งกล้า ๆ กลัว ๆ เพราะไม่รู้ว่ามีคนอยู่เขาเห็นบ้านปิดเงียบมาสองวัน

เอ็ม ผมหิวแล้วก็ง่วงจะเข้ามาหาที่นอนหาของกินครับ

จันยกนิ้วแตะที่ปากแล้วเหลียวมองซ้ายขวาก่อนจะรั้งเอ็มให้ก้าวหลบมายังทิศที่ตนเองซ่อนอยู่

จัน เบา ๆ สรุปว่าแกเป็นโจรแต่จะเข้ามาหาของกินและหาที่นอนเท่านั้นใช่ไหม (กระซิบถาม)

เอ็ม ครับ ผมคิดว่าไม่มีคนอยู่เพราะเห็นปิดไฟมาสองวันแล้ว

จัน อยู่ทุกวัน แต่ฉันหาทางออกไม่ได้ แต่แกดันเข้ามาได้ไงไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยมือตีนเบาสมเป็นโจรทีนี้ ฉันจะขอให้แกช่วยเจ้านายของฉันหน่อยนะ

เอ็ม ช่วยยังไงครับผมเป็นโจรนะ เมื่อมาเจอคนในบ้าน ผมต้องหนี

จัน อย่าหนีช่วยเจ้านายของฉันก่อน มาทางนี้

จันรั้งคอให้เอ็มย่องมายังห้องนอนของเจ้านาย

SCENE 02 ห้องนอนของแม้น

เริ่มภาพที่ แม้นนั่งอยู่ที่เก้าอี้ในสภาพที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เพราะถูกมัดมือมัดเท้า สภาพอ่อนแรง

รับภาพที่ สินถือมีดดาบอยู่มือจ้องมองดูสภาพของแม้น

สิน มึงจะยอมจ่ายมาดีๆไหม กูถามมึงมาเป็นวันแล้ว กูเสียเวลามากขนาดไหน ไม่ได้หลับไม่ได้นอน ไม่ได้กิน ตอบมา

แม้น กูบอกว่าไม่มี ยังไม่มี ไม่ได้หมายความว่าไม่จ่าย กูยังไม่มี (ตอบเสียงแผ่ว)

ห้าว ฉันหาอีนางคนใช้ไม่เจอพี่ไม่รู้มันหนีไปไหนหาทั่วบ้านแล้ว ป่านนี้ฉันว่ามันน่าจะไปตามคนหรือแจ้งตำรวจแล้วนะพี่

สิน มึงเอาปัตตาเลี่ยนมา โกนหัวมัน เป็นค่ามัดจำว่ามันจะหาเงินมาใช้หนี้ เร็วสิวะ

สินตวาดเสียงใส่ห้าวที่รีบไปค้นหาปัตตาเลี่ยนในห้องแต่งตัวของแม้นมาแล้วจัดการไถผมของแม้น

แม้น อย่านะ อย่า ถ้าแกโกนหัวฉันแล้วฉันจะไปทำงานได้ไง แกก็รู้ว่าฉันต้องใช้ความสวยความสาวในการหาเงิน

สิน แต่มึงก็เบี้ยวมาตลอด

แม้น กูป่วยกูหาเงินไม่ได้ มึงไม่เห็นสภาพกูเหรอ

สิน กูก็เห็นดี ๆ เจ้านายบอกให้กูเอาเงินกลับไปให้ได้ ถ้าไม่ได้เงินก็ให้เอาชิ้นส่วนของร่างกายมึง หรือมึงจะยอมเสียแขนขา หา เสียดายผมหรือแขนขา ลูกตาดีไหม

แม้นพยายามดิ้นรนร้องขอ แต่สินก็ช่วยจับกดแม้นแล้วให้ห้าวใช้ปัตตาเลี่ยนไถจนหัวโล้น

SCENE 03 หน้าห้องของแม้น

เริ่มภาพที่เอ็มแอบมองดูความเคลื่อนไหวภายใน

รับภาพที่ จันมองหน้าเอ็มแล้วก็รีบพากันหลบเมื่อห้าวหันมาทางนั้น

จัน ช่วยเจ้านายของฉันด้วยพ่อโจร

เอ็ม จะทำไงดี มันมีอาวุธ แจ้งตำรวจไม่ได้เหรอ

จัน เอาอะไรแจ้งมันตัดสายโทรศัพท์ นี่ฉันต้องวิ่งหนีตามเงาของให้เวรนั่นนะไม่งั้นไม่รอด ข้างล่างมันตั้งกล้องวงจรปิดไว้ด้วยนะ ต้องหลบให้ดี

เอ็มนิ่งเงียบไปชั่วขณะ

เอ็ม โจรมันตั้งกล้องไว้ตรงไหน บอกสิ

จันชี้มือบอกตำแหน่งให้เอ็มรู้

เอ็ม หลบนะ ซ่อนตัวตรงไหนก็ได้ซ่อนเลยไป อ้อ เจ้านายชื่ออะไร

จัน แม้นวาด

เอ็มกับจันแยกย้ายกัน เอ็มออกไปจากบ้านยังทางที่เขาเข้ามา

SCENE 04 หน้าบ้านของแม้นวาด

เริ่มภาพที่เอ็มถือไม้ขนาดเหมาะมือบุกมาที่หน้าประตู เขากดกริ่งหลายทีซ้อน

รับภาพที่สิน หันมามองหน้าห้าว ที่รีบไปกดโทรศัพท์ดูผ่านกล้อง

เอ็ม แม้นวาด นังแม้นวาด อยู่ไหน มาเปิดประตูเดี๋ยวนี้ เอาเงินมาใช้หนี้ ออกมา ไม่ออกมาฉันจะพังเข้าไป

เอ็มตะโกนก้อง เสียงดังมากเหมือนจงใจให้เพื่อนบ้านได้ยิน

เอ็ม เปิดประตู เปิด บอกให้เปิดไง

ห้าว พี่เสียงมันดังมาก คงเป็นเจ้าหนี้อีกรายของนังแม้นวาดแน่ ๆ เลย เอาไงดี

สิน ทุบเล็บมันเอาเล็บไปให้เจ้านายเป็นการวางมัดจำ เอาผมมันไปด้วย เร็วสิ รออะไรกูบอกให้ทุบเล็บมัน

ห้าว ฉันทำไม่ได้นะพี่

สิน มึงมันใจเสาะ

สินหยิบมีดจะใช้ด้ามทุบเล็บมือของแม้นที่ห้าวจับกางออกแม้ว่าแม้นวาดจะหวาดกลัวและพยายามขัดขืน

เอ็ม เปิดประตู เปิด กูบอกให้เปิด 1 2 3

เมื่อเอ็มนับถึง 3 เขาก็ใช้ไม้ทุบประตูแล้วพังเข้ามาในบ้าน เขาไม่รอช้ารีบวิ่งตรงไปยังทิศทางของห้องพักแม้นวาดทันที เวลานั้นจันได้โอกาสก็รีบออกไปตะโกนร้องเรียกให้เพื่อนบ้านมาช่วย

SCENE 05 ในห้องของแม้นวาด

เริ่มภาพที่ ห้าวกระโดดเข้าไปหาสิน เมื่อประตูห้องของแม้วาดถูกถีบให้เปิดออก

รับภาพที่เอ็มชูไม้ท่อนขนาดพอเหมาะไปยังร่างของแม้นวาด

เอ็ม อะไรวะนั่น พวกมึงทำอะไรกับลูกหนี้กูวะ หา

สิน ใจเย็น ๆ กูก็มาทวงหนี้เหมือนมึงนั่นแหละ

เอ็ม มึงทวงแบบนี้แล้วกูจะได้อะไร สภาพมันเป็นแบบนี้จะหาเงินที่ไหนมาใช้หนี้กู

ห้าวขยับไปใกล้สิน

ห้าว พี่ฉันว่าเราเผ่นก่อนเถอะนะ

เอ็ม พวกมึงไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น เอ็มชูไม้ไปที่สินกับห้าว

รับภาพที่จันแอบเอาโทรศัพท์ของเพื่อนบ้านมาแล้วกดไลฟ์สด ได้เห็นภาพและเสียงในห้องนั้นอย่างชัดเจน

เอ็ม สิ่งที่พวกมึงได้ไป เอามาให้กูดูสิ ว่ามึงได้อะไรไป

สิน กูไม่ได้อะไรเลย กูมาเฝ้ามัน มันก็ไม่ยอมให้กู กูเลยต้องไถหัวมันเอาเส้นผมไปเป็นประกันว่ากูได้มาทำงานแล้ว และนี่กูกำลังจะถอดเล็บมัน มึงจะเอาไหม

เอ็ม มึงทำผิดกฎหมาย มึงทำร้ายร่างกายมันได้ไง มันป่วยก็ต้องให้มันพัก แล้วมึงรู้ไหมว่ามันป่วยเป็นอะไร

สินกับห้าวมองหน้ากัน เอ็มเดินไปกองยาของแม้นวาดแล้วหยิบขึ้นมาอ่าน

เอ็ม ได้ตายกันหมดนี่ กูยังไม่เคยได้ฉีดวัคซีนสักเข็ม เชื้อลงปอดแน่ ๆ

รับภาพที่สินกับห้าวรีบดึงเสื้อปิดจมูกทันที

สิน มึงทำไมไม่บอกว่ามึงเป็นอะไรอีบ้า

สินตวาดเสียงดังก่อนจะรีบวิ่งออกไปจากบ้านพร้อมกับห้าว

SCENE 06 ในห้องนอนของแม้นวาด

เริ่มภาพที่เอ็มกับจันช่วยกันแก้มัดมือและเท้าออกให้แม้นวาด

รับภาพที่เอ็มมองหน้าแม้นวาด

เอ็ม ไปแจ้งความดำเนินคดีให้เร็วที่สุดนะครับ

จัน แล้วนายล่ะ จะซวยไปด้วยไหมเพราะนายเข้ามาที่นี่เพราะนายเป็นโจรเหมือนกัน

เอ็ม มันคนละประเด็นไปเถอะครับรีบไป ผมไม่ได้เอาอะไรไป แต่ผมเป็นคนช่วยผมน่าจะได้ความดีความชอบ ไปเถอะครับ รีบไป

จบภาพที่ จันช่วยประคองแม้นวาดออกไป

............................................................................................................

ข้อคิด

เป็นหนี้ก็ควรจ่าย แต่ว่าเจ้าหนี้ก็ต้องดูสักนิดว่าเขามีเหตุผลอะไรถึงจ่ายไม่ได้ และไม่สมควรที่จะทำร้ายร่างกายหรือบุกรุกเข้าเคหาสถาน ทำการกักกันหรือประทุษร้ายร่างกายของลูกหนี้จนเป็นเหตุให้เขาทำงานไม่ได้

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel