บทหนังสั้นสะท้อนสังคม (เล่ม 2)

หนังสั้นสะท้อนสังคม

เรื่อง : กะหรี่กลายเป็นคุณนาย

ตัวละคร

ชาย 1เข้มผัวเก่าดารา

หญิง 1 ดารา

ชายแก่ 1 แมนนักธุรกิจ

หญิง 1 วิไลแม่เล้า

หญิง 1 เพียงกะหรี่ในซ่อง

SCENE 01 ในซ่อง

เริ่มภาพที่ วิไลผลักดาราให้ออกมาหน้าซ่อง

รับภาพที่ เพียงชี้มือให้ดาราไปยืนตรงทางเข้า

เพียง ยืนตรงโน้น

วิไล ดูให้ดีนะ ให้มันเรียกแขกให้ได้

เพียง ยืนแบบนี้ด้วย แบบนี้ (เพียงก็เดินรี่ไปจัดท่ายืนให้ดารา)

วิไล สายตามองคนให้มันเชื้อเชิญหน่อย ฉันจ่ายเงินให้ผัวแกไปไม่น้อยให้คุ้มด้วยไม่งั้นแกโดน

เหมือนเมื่อคืนแน่ (วิไลเน้นฟันพูดด้วยความโมโห)

จบภาพที่ดารายืนรอแขกด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่งแต่ในใจเจ็บแค้น

SCENE 02 ในซ่อง

เริ่มภาพที่ เพียงเดินมาหาวิไล

เพียง แม่ อีดารามันไม่ยอมรับแขก มีแขกสนใจมันหลายคน อีนี่มันดื้อด้าน

วิไล ยังไงก็ต้องถอนทุนคืนให้ได้

เพียง หน้าตามันยับเยินแล้วนะแม่

วิไล อีโง่ก็พวกมึงไปทำร้ายหน้าตามันทำไม มันต้องใช้หน้าตาทำมาหากิน หลังไง มึงเฆี่ยนมัน

เข้าไปสิ อย่าโง่นักเลย พวกมึงก็ทำให้ฉันขาดรายได้เหมือนกันนะ (วิไลจิ้มหน้าผากเพียง

เต็มแรงด้วยโทสะ)

เพียง จ้ะแม่ พวกเราจะระวัง

วิไล ผัวพาเมียมาขาย แลกเงินก้อนเอาไปเล่นพนัน ผัวแบบนี้มันเลว อีดารามันต้องทั้งแค้นและทั้งเจ็บปวดทรมาน แต่ทำไงได้ ธุรกิจก็คือธุรกิจ ทุกการลงทุนต้องมีผลคือกำไร

ภาพย้อนกลับ ตอนที่ดาราถามวิไล

ดารา ฉันจะออกไปจากที่นี่ได้ยังไง

วิไล เงินไถ่ตัวของแก มากกว่าที่ฉันจ่ายให้ผัวแกไป 10 เท่า เท่านี้แกก็เป็นอิสระ จะไปไหนก็ได้ หรือจะอยู่ที่นี่แต่อยู่อย่างอิสระก็ย่อมได้

จบภาพที่วิไลมองใบหน้าที่เย็นชาของดารา

SCENE 03 ในซ่อง

เริ่มภาพที่ ดารามองเห็นแมนเดินเข้ามาในซ่อง

รับภาพที่ เพียงยิ้มให้แมนแล้วทำท่าจะโผเข้าไปหา

ดารา เดี๋ยว นั่นใคร

เพียง เอ๊ะ อีนี่ปล่อยกู นั่นเขาชื่อแมน เจ้าของบ่อนการพนันที่ผัวมึงเป็นหนี้แล้วเอามึงมาขายยังไงล่ะ ปล่อย

ดารา รวยมากใช่ไหม

เพียง ใช่ ไม่เพียงแค่รวย แต่เป็นระดับมาเฟียเลยล่ะ มีสมุนเป็นร้อย

ดาราผลักเพียงกระเด็นออกไปแล้วเดินตรงไปหาแมน

เพียง อี อีดารา มึงมึง (เพียงเกิดความแค้นที่ดาราแย่งแขกของตน)

SCENE 04 ในห้องพักในซ่อง

เริ่มภาพที่ดาราเอนกายลงนอนเคียงข้างแมน

รับภาพที่แมนมองหน้าดารา

แมน เธอต้องการอะไร

ดารา เงิน

แมนหัวเราะชอบใจ

แมน เออตรงดี อยู่ที่ว่าเธอทำให้ฉันพอใจมากแค่ไหน

ดารา ฉันอยากเป็นอิสระ และฉันสามารถคุมงานให้คุณได้ ถ้าคุณให้โอกาส

จบภาพที่ดาราทาบร่างไปหาแมน

SCENE 05 ในห้องของวิไล

เริ่มภาพที่ แมนโยนเงินไปตรงหน้าของวิไล

รับภาพที่วิไลรีบตระครุบเงิน

แมน ค่าไถ่ตัวของดารา จากนี้ดาราเป็นอิสระ ห้ามใครทำร้ายเธอและห้ามขายเธอให้ใครดาราคือเมียของฉันคนหนึ่ง

วิไล ได้ค่ะเสี่ย ไม่มีปัญหา แต่จะให้อยู่ที่นี่ต่อหรือคะ

แมน จะให้อยู่ที่นี่ คุมที่นี่ ฉันจะเปิดบ่อนที่นี่ด้วย ฉันจะส่งคนของฉันมาอยู่กับดารา เงินที่ฉันให้เธอมันมาเกินพอที่เธอจะถอย

วิไลกรีดเงินแล้วคลี่ยิ้มเมื่อมองสบตาของแมน

SCENE 06 ในซ่อง

เริ่มภาพที่ เข้มถลาเข้าไปหมอบแทบเท้าของดารา

เข้ม พี่ผิดไปแล้วพี่ขอโทษ ยกโทษให้พี่ด้วย

ดารายกเท้าเหยียบเข้ม

ดารา ต้องขอบใจมึง ที่ทำให้กูมีวันนี้ (ยิ้มที่มุมปากเมื่อมองหน้าเข้ม)

เพียง ให้ทำไงกับมันไหมนายแม่ (เพียงปรับสภาพเพื่อความอยู่รอดหันมาสวามิภักดิ์ต่อดารา)

ดารา ให้มันคุมซ่อง และต่อจากนี้ ห้ามซื้อผู้หญิงที่มันไม่เต็มใจมาขายตัว

เพียง จ้ะนายแม่ มึงได้ยินแล้วใช่ไหม (เพียงตบหัวเข้ม)

ดารา ไอ้อีตัวไหนจับผู้หญิงมาขายโดยไม่สมัครใจ พวกมึงกระทึบมันให้เข็ดหลาบและช่วยเหลือผู้หญิงเหล่านั้นให้รอดพ้นจากเงื้อมมือไอ้เลวทั้งหลาย

เข้ม จ้ะ ฉันจะจำไว้ ฉันจะกระทึบมันทุกคนที่พาผู้หญิงมาขาย

ดารา ตรวจทุกคนที่จะเข้ามาที่นี่ ทำซ่องให้ปลอดภัย ทำให้สะอาดฆ่าเชื้อโรคให้ดี ผู้ชายที่จะเข้ามาเที่ยว ต้องมีใบตรวจโรคมาด้วยยืนยันว่าปลอดภัย

จบภาพที่ใบหน้าของดารา เรียบนิ่งจริงจัง

SCENE 07 หน้าซ่อง

เริ่มภาพที่ เพียงวิ่งหน้าตื่นเข้ามาหาดารา

เพียง นายแม่ นายแม่

ดารา มีอะไร

เพียง มีผู้หญิงเข้าแถวต่อคิวกันเข้ามาที่นี่ พวกมันบอกว่าอยากจะมาทำงานกับแม่จ้ะ

ดารา แล้วมึงตกใจอะไร

เพียง ก็ที่นี่มันมีแต่งาน...

ดารา ในเมื่อมันมาสมัครงาน มึงก็แค่หางานให้มันทำ เมื่อมีคนมาทำงานก็ย่อมหมายความที่นี่ต้องมีงาน มีเงินและต้องมีผลกำไร

รับภาพที่เข้มวิ่งเข้ามา

เข้ม ที่บ่อนมีคนทะเลาะกัน ฟันกันเลือดสาด บางคนไม่ยอมกลับ อาละวาดจะหาข้าวกิน หาเสื้อผ้าใส่

ดารา ที่นี่มีบ่อนการพนัน มีที่นอนค้างคืนให้พวกมัน มีงานให้ผู้หญิงที่สมัครใจรับงาน แต่ที่เข้ามาใหม่ ทำอาหารขายซะ เปิดห้องรับทำแผลให้พวกมัน รับซักรีด เก็บเงินทุกการใช้บริการ

เพียง จ้ะนายแม่

ดารา ในเมื่อมันไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องก็ทำให้ที่นี่เป็นบ้านของพวกมันซะ แต่การจะอยู่ที่นี่ได้ต้องใช้เงินซื้อแล้วคิดให้แพง

SCENE 08 ในห้องของดารา

เริ่มภาพที่ แมนเดินเข้ามาหาดาราที่นั่งอยู่ที่เตียง

แมน เธอทำแบบนี้เหมือนเยาะเย้ยกฎหมาย

ดารา ฉันแค่ทำให้มันถูกกฎหมาย เมื่อผู้ชายมีที่ระบาย การข่มขืนก็ลดน้อยลง ผู้หญิงที่เคยถูกอนาจารจะได้รับความคุ้มครอง

แมน มันไม่ดี เพราะฉันไม่คิดจะให้เธอขยายกิจการจนเป็นมาเฟียมาแบบนี้

ดารา พี่คิดว่าในประเทศเราหรือทั่วโลกไม่มีโสเภณีงั้นเหรอ มีทุกที่ ลักลอบเปิด บางคนก็ขายแบบออนไลน์ ก็สู้ทำให้เป็นระบบซะเลยอย่างถูกต้อง ทำให้สะอาด รายได้ดี ไม่มีใครเสีย

แมน บ้านเมืองเราไม่ยอมรับ

ดารา แล้วที่มันอยู่ในที่มืดล่ะพี่ มันก็ยังเปิดกันอยู่ ทำเรื่องมืดให้มาอยู่ในที่สว่างเลยดีกว่า เห็นกันจะ ๆ ควบคุมได้ ไม่ดีกว่าหรือ

แมน เธอนี่มันหัวดื้อหัวรั้น ฉันจะคุ้มครองเธอไม่ได้แล้วนะเพราะกิจการของเธอมันใหญ่กว่าบ่อนของฉัน

ดารา ฉันไม่กลัว ฉันไม่สนใจเพราะฉันคิดว่าสิ่งที่ฉันทำมันถูกต้อง ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ทุกคนที่เข้ามาที่นี่ล้วนสมัครใจและอายุเกิน 20 ทุกคน และได้รับการตรวจรักษาโรคทุกสัปดาห์

จบภาพที่ใบหน้าเรียบนิ่งของดาราแต่ะสายตาจริงจัง

...............................................................................

ข้อคิด

ในเมื่อเรื่องบางอย่างเราหนีไม่ได้ ก็ดับเครื่องชนมันไปเลย พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส ดำเนินชีวิตไปตามโลกแต่ให้อยู่ในกรอบของความเมตตาและสันติ