กวงอิงนา

"คุณหนูข้าอย่าวิ่งเจ้าค่ะ ชุดสวยสวยที่ใส่จะเปรอะเปื้อนหมดแล้ว"

"ไม่ได้เลยองค์ชายจากในวังเชียวนะป้าถงมาสู่พี่สาว ข้าอยากเห็นขบวนเสด็จ"

ดึงชายกระโปรงวิ่งลิ่วไปยังเรือนใหญ่ร่างเล็กกำลังจะโตเป็นสาวของบุตรีคนเล็กของใต้เท้ากวงวิ่งนำไปข้างหน้าด้วยความมุ่งมั่น และสดใสร่าเริง

"อุ๊ป ไม่เห็นหรือไรคนกำลังรีบมาขวางทาง อยู่ได้"

ร่างสูงรวบตัวเล็กของอีกคนไว้แน่น ดวงตาคมมีแววฉงนเล็กน้อยตาสบตาแววตาถือตัวของอิงนา ทำเอาเขายิ้มบางๆอิงนามองรอยยิ้มนั้นอย่างตกตะลึง อย่าบอกนะว่านี่คือองค์ชายที่กำลังจะมาสู่ขอพี่สาว

"องค์ชาย ทางด้านนั้นขอรับ"

ขันทีข้างกายประสานมือเดินนำ อิงนามองตามแผ่นหลังผึ่งผาย อ้อมกอดกับรอยยิ้มอบอุ่น เป็นองค์ชายถึงว่าหน้าตาผิวพรรณจึงดูสะอาดสะอ้านแล้วยังหล่อเหลา

วิ่งตามคนผู้นั้นไปทันที

"ท่านเป็นองค์ชายที่จะมาสู่ขอพี่สาวข้าใช่ไหม"

อิงนาตามไปจนทัน ถามขึ้นทันทีด้วยความอยากให้แน่ใจ

"ใช่"ตอบสั้นๆห้วนๆ

"ท่านชอบพี่สาวข้ามากไหม"

หมิงเซ่อหันมองหน้าพบรอยยิ้มสดใสหาได้มีสิ่งใดเสแสร้งหรือเคลือบแฝง มือยังดึงกระโปรงให้สูงขึ้นมา หมิงเซ่อใบหน้าเรียบเฉยพลางคิดว่าอย่าถือสานางไร้การอบรม

"มาก"ตอบเพียงสั้นๆ

"ดี ดี ดี ท่านพูดแบบนี้ข้าก็ชอบท่านมาก"

วิ่งออกหน้าเลยไปยังเรือนใหญ่ที่บิดาและมารดาต่างชะเง้อมองมาทางที่หมิงเซ่อ กำลังเดินเข้ามา

"กวงอิงนา อย่าแสดงกิริยาเช่นนั้นพี่สาวของเจ้าจะขายหน้ามายืนอยู่ตรงนี้"

ฮูหยินตระกูลกวงส่งเสียงดุอิงนาเบาๆ

"ค่ะท่านแม่"

ก้มตัวลงค่อยๆเดินไปยืนอยู่ด้านหลังบิดากับมารดาแต่ยังไม่วายชะเง้อคอยาวด้วยตัวเล็กจึงอยากมองเห็นหมิงเซ่อเดินเข้ามาพร้อมขบวนขันหมาก ขันทีข้างกายขันทีอาวุโสล้วนเดินมาพร้อมกับขบวนและสินสอดที่มากมายสำหรับสู่ขอบุตรีบ้านกวง

"ถวายพระพรองค์ชาย"

ใต้เท้ากวงและฮูหยิน ย่อตัวลงช้าๆอิงนาก้มหน้าอมยิ้มย่อตัวเก้เก้กังกัง

"กวงฟางหลานเล่า"

คำแรกที่เอ่ยถาม ใต้เท้ากวงพยักหน้าให้สาวใช้ เข้าไปในนำตัวฟางหลานออกมา เพียงครู่เดียว ร่างอ้อนแอ้นชดช้อยของฟางหลานก็ถูกพยุงออกมา หมิงเซ่อยิ้มกว้างสดใส เมื่อเห็นว่าฟางหลานในอาภรณ์สีสวยสดใบหน้านี้ืั้เขาหลงใหลเมื่อแรกพบหญิงงามล่มเมืองทว่าอ่อนหวานเกินใคร

"ฟางหลาน"

เอ่ยทักฟางหลานเหลือบตามองบิดาก่อนจะยิ้มบางๆ

"ฟางหลานคารวะองค์ชาย"

ย่อตัวลงอย่างงดงาม อิงนาเผลอย่อตัวตามพี่สาวช้าๆ

"ข้าเตรียมของหมั้นมามากหน่อย ให้ใต้เท้ากวงกับเจ้าเลือกเฟ้น”

อิงนายิ้มดวงตากลมโตเป็นประกายอยากจะเห็นของหมั้น จนแทบจะระงับอาการไม่อยู่ผิดกับฟางหลานที่ยิ้งบางเบาเหมือนสายลม

"ขอบพระทัยองค์ชาย"

แม้เสียงพูดเองก็บางเบาราวขนนกเช่นกัน ใต้เท้ากวงกับฮูหยินยิ้มมองสบตากัน อิงนากับคิดไปเองว่าทุกคนสุขสมรวมทั้งตัวเองด้วย พี่เขยคนนี้มีหลายอย่างน่าสนใจ รอให้สนิทกันกว่านี้อิงนาจะต้องมีเรื่องรบกวนถามเขามากมายอย่างแน่นอน เขาจะยินดีตอบคำถามอิงนาไหมหนอ